2012-12-17 08:39:03
Τουρκοκύπριοι εθνικιστές, γκρίζοι λύκοι, εθνικιστικές οργανώσεις, σύνδεσμοι βετεράνων πολεμιστών και στελεχών της ΤΜΤ ετοιμάζονται για τις εκδηλώσεις μνήμης για την τουρκική ανταρσία τη νύκτα της 20ής προς την 21η Δεκεμβρίου 1963. Εδώ και χρόνια το κατοχικό καθεστώς αφιερώνει την εβδομάδα πριν τα Χριστούγεννα στη μνήμη των «μαχητών». Με ψήφισμα της ψευδοβουλής η χρονική αυτή περίοδος τιμάται ως «Εβδομάδα Εθνικού Αγώνα, Μνήμης πεσόντων και Γενοκτονίας των Τουρκοκυπρίων».
Τα επεισόδια εκείνα δηλητηρίασαν τις σχέσεις Ε/κ - Τ/κ με την τ/κ πλευρά να τορπιλίζει τη συμβίωση αφού για το βαθύ κράτος στην Άγκυρα και τους εδώ εγκάθετούς της ο στόχος «Υa Τaks?m, ya olum» (Διχοτόμηση ή θανατος) παρέμενε ενώ δημιούργησαν αρκετούς πονοκεφάλους στο νεοσύστατο τότε κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αρκεί να αναφέρουμε τη δολοφονία των δημοσιογράφων Γκιουρκάν και Χικμέτ το 1962. Το ότι οι Τούρκοι σχεδίαζαν επεισόδια το βλέπουμε και από τη συνέχιση της δράσης της ΤΜΤ. Αν πίστευαν στην Κυπριακή Δημοκρατία του 1960, αμέσως με την ίδρυσή της θα διέλυαν την τρομοκρατική οργάνωση ΤΜΤ.
Αντί αυτού η ηγεσία της ΤΜΤ (Καράμπελεν, Βουρτουσκάν, Τανσού) επίσκεφθηκε τον Τούρκο Πρωθυπουργό Μεντερές και ζήτησε να πληροφορηθεί αν θα συνέχιζε η τουρκική κυβέρνηση να στηρίζει την οργάνωση. Η απάντηση που πήραν ήταν: «Συνεχίστε τις εργασίες όπως και πριν».
Τα γεγονότα του Δεκεμβρίου 1963 είχαν ως αποτέλεσμα την αποχώρηση των Τ/κ δημοσίων υπαλλήλων από τη Δημόσια υπηρεσία, τους ημικρατικούς οργανισμούς και τη μετακίνησή τους στους τ/κ θύλακες όπου οργανώθηκαν και τον Μάρτιο του 1964 προχώρησαν στη σύσταση της «Γενικής Επιτροπής» με νομοθετικές και εκτελεστικές εξουσίες την οποία το 1967 διαδέχτηκε η «τ/κ διοίκηση».
Οι τουρκικές πηγές μέχρι και σήμερα ισχυρίζονται ότι υπαίτιοι της κατάστασης ήταν οι Ε/κ και συγκεκριμένα ο Μακάριος, ο οποίος πρότεινε στον αντιπρόεδρο Κουτσιούκ την τροποποίηση 13 άρθρων του Συντάγματος, κάτι που στις 16-12-1963 απέρριψαν Τουρκία και Τ/κ. Ισχυρίζονται ότι η τότε ε/κ ηγεσία ήθελε να θέσει σε εφαρμογή το σχεδίο Ακρίτας το οποίο αποσκοπούσε στην εξόντωση των Τ/κ από το νησί και στην Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.
Πολλά σενάρια είδαν το φως της δημοσιότητας τα τελευταία χρόνια για τα γεγονότα του 1963. Ένα από αυτά κάνει λόγο για δολοφονία 76 Τ/κ διαφόρων ηλικιών το δεκαήμερο 21/12-31/12. Η εθνικιστική «Βολκάν» περιγράφει τα γεγονότα της 20ής προς 21η Δεκεμβρίου ως εξής: «Στις 02.30 τα ξημερώματα ένστολοι Ε/κ αστυνομικοί, μέλη της ΕΟΚΑ, αποβιβάζουν με τη βία από το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν τους Ζεκί Χαλίλ Καράμπολουτ και την Τζεμαλιγιέ Εμίρ ισχυριζόμενοι ότι ήθελαν να ερευνήσουν το αυτοκίνητο. Οι Τ/κ προέβαλαν αντίσταση επικαλούμενοι ότι βρίσκονται στην περιοχή του Ταχτακαλά η οποία ήταν τ/κ συνοικία. Λόγω αντίστασης των Τ/κ, οι Ε/κ αστυνομικοί άνοιξαν πυρ και τους σκότωσαν. Τραυματίστηκαν ακόμη πέντε Τ/κ οι οποίοι έφθασαν στον χώρο του επεισοδίου για να δουν τι συμβαίνει, Τ/κ αστυνομικοί και το προσωπικό του τ/κ νοσοκομείου που προσπαθούσε να προσεγγίσει τους τραυματίες για περίθαλψη. Και ενώ συνέβαιναν όλα αυτά και οι ένοπλες ομάδες της ΕΟΚΑ αφόπλιζαν τους Τ/κ αστυνομικούς, το ραδιόφωνο μετέδιδε ότι οι Τ/κ στασίασαν και οι ε/κ δυνάμεις καταβάλλουν προσπάθεια αποκατάστασης της τάξης».
Το πρωινό της 21ης Δεκεμβρίου η ατμόσφαιρα στη Λευκωσία ήταν τεταμένη. Πρωταγωνιστικό ρόλο στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για τα επεισόδια της προηγούμενης νύκτας είχαν οι μαθητές του τουρκικού Λυκείου, οι οποίοι αντί για μάθημα, συγκεντρώθηκαν στο προαύλιο του Λυκείου, προκαλούσαν και φώναζαν συνθήματα. Σύμφωνα με τ/κ πηγές, περιπολικό της κυπριακής αστυνομίας στάθμευσε μπροστά στο λύκειο και άρχισε να πυροβολεί με αποτέλεσμα να τραυματιστούν οι Αχμέτ Αμτούλ Καδίρ και Μουσταφά Αχμέτ. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, την ίδια μέρα Ε/κ αστυνομικοί πυροβόλησαν κατά του αγάλματος του Ατατούρκ στην Πύλη Κερύνειας. Το βράδυ της μέρας εκείνης η ε/κ αστυνομία σκότωσε τον Βασφί Μουσταφά.
Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν και την 23η Δεκεμβρίου κυρίως στην περιοχή
όπου βρίσκεται το σωματείο Τσετίν Καγιά και το Λήδρα Πάλας. Την ημέρα αυτή οι Τ/κ είχαν 6 νεκρούς και 50 τραυματίες ενώ οι Ε/κ 5 νεκρούς. Την επομένη, 24/12 σκοτώθηκαν οι Τουντζέρ Χασάν (δάσκαλος), Αζίζ Γκιουνέρ (έμπορος) και Μουχίτ Χουσεϊν (σιδεράς).
Η δολοφονία της μπανιέρας και ο σύζυγος
Σύμφωνα με ισχυρισμούς Τ/κ, το βράδυ της μέρας αυτής ε/κ δυνάμεις, υποστηριζόμενες από την ΕΛΔΥΚ, εισέβαλαν στην οικία του στρατιωτικού Νιχάτ Ιλχάν και σκότωσαν τη σύζυγο και τα τρία του παιδιά. Την 25η Δεκεμβρίου τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη πραγματοποίησαν προειδοποιητικές πτήσεις πάνω από τη Λευκωσία. Το ίδιο απόγευμα η ΤΟΥΡΔΥΚ προωθήθηκε σε Κιόνελι και Ορτάκιογιου.
Παρά το ότι υπάρχουν σοβαρότατες ενδείξεις ότι το άτομο που σκότωσε τη γυναίκα και τα τρία της παιδιά είναι ο σύζυγος και πατέρας Νιχάτ Ιλχαν, οι Τ/κ ισχυρίζονται ότι δράστες είναι οι Ε/κ. Ο πρώην άρχηγός του Κόμματος Κοινοτικής Απελευθέρωσης Ισμαΐλ Μποζκούρτ δήλωσε ότι η πληροφορία για τη δολοφονία από τον σύζυγο και πατέρα ήταν δάκτυλος των Αμερικανών για να απαλλάξουν τους Ε/κ από την κατηγορία. Η δημοσιογράφος της «Κίπρις» Αϊσού Μπασρί Ακτέρ έγραψε ότι ένας αγωνιστής της ΤΜΤ τής αποκάλυψε ότι δολοφόνος ήταν ο Αλπάι Μουσταφά που σήμερα δεν βρίσκεται στη ζωή.
Κατά τον δημοσιογράφο της «Αφρίκα», Σαλίχ Τζεβελίογλου, η δολοφονία έγινε σε άλλο σημείο και ο Ομέρ Σαμί Τζοσάρ μετέφερε τα πτώματα στο μπάνιο της οικίας του Ιλχάν. Η οικία του επίατρου της ΤΟΥΡΔΥΚ Νιχάτ Ιλχάν έχει μετατραπεί σε «μουσείο βαρβαρότητας» και το κατοχικό καθεστώς δεν χάνει ευκαιρία να διοργανώνει επισκέψεις σχολείων, επισήμων σε μια προσπάθεια να διαμηνύσει ότι είναι αδύνατη η συμβίωση με τους Ε/κ.
Ο επίατρος τότε (1963) Ιλχάν μόλις είχε επιστρέψει από την Αμερική και ανέλαβε καθήκοντα στο στρατιωτικό νοσοκομείο Χαϋντάρπασα της Πόλης. Σύντομα μετατέθηκε στην Κύπρο όπου εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του. Στις 18 Δεκεμβρίου έφυγε από το σπίτι του και για μέρες παρέμενε στη στρατιωτική μονάδα όπου ασχολείτο με τους τραυματίες ή βρισκόταν στα σημεία των γεγονότων για να προσφέρει τις υπηρεσίες του. Σύμφωνα με τουρκικές πηγές, στις 24 Δεκεμβρίου ένοπλοι Ε/κ εισέβαλαν στο σπίτι του και σκότωσαν τα μέλη της οικογένειάς του, τα οποία για περισσότερη ασφάλεια κλειδώθηκαν στο μπάνιο του σπιτιού. Σύμφωνα με το σενάριο που επινόησαν οι Τούρκοι, ενώ οι συνάδελφοί του γνώριζαν για τη δολοφονία της οικογένειας, απέφυγαν να τον ενημερώσουν και μόλις στις 28 Δεκεμβρίου έμαθε τη δυσάρεστη είδηση όταν κλήθηκε προς τούτο στην τουρκική πρεσβεία. Οι σοροί μεταφέρθηκαν στη πόλη Ελαζίγ της Τουρκίας με στρατιωτικό αεροσκάφος.
Προτίμησε τη σιωπή για χρόνια
Ο ΕΠΙΑΤΡΟΣ τότε (1963) Ιλχάν μόλις είχε επιστρέψει από την Αμερική και ανέλαβε καθήκοντα στο στρατιωτικό νοσοκομείο Χαϊντάρπασα της Πόλης. Σύντομα μετατέθηκε στην Κύπρο όπου εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του. Στις 18 Δεκεμβρίου έφυγε από το σπίτι του και για μέρες παρέμενε στη στρατιωτική μονάδα όπου ασχολείτο με τους τραυματίες ή βρισκόταν στα σημεία των γεγονότων για να προσφέρει τις υπηρεσίες του. Σύμφωνα με τουρκικές πηγές, στις 24 Δεκεμβρίου ένοπλοι Ε/κ εισέβαλαν στο σπίτι του και σκότωσαν τα μέλη της οικογένειάς του, τα οποία για περισσότερη ασφάλεια κλειδώθηκαν στο μπάνιο του σπιτιού. Σύμφωνα με το σενάριο που επινόησαν οι Τούρκοι, ενώ οι συνάδελφοί του γνώριζαν για τη δολοφονία της οικογένειας, απέφυγαν να τον ενημερώσουν και μόλις στις 28 Δεκεμβρίου έμαθε τη δυσάρεστη είδηση όταν κλήθηκε προς τούτο στην τουρκική πρεσβεία. Οι σοροί μεταφέρθηκαν στην πόλη Ελαζίγ της Τουρκίας με στρατιωτικό αεροσκάφος.
Σύμφωνα με τουρκικές πηγές τη μπανιέρα με τα θύματα φωτογράφησαν δύο Άγγλοι δημοσιογράφοι και ο Τούρκος συνάδελφός τους Ομέρ Σαμί Τζοσάρ. Οι φωτογραφίες μεταφέρθηκαν στην Τουρκία από ένα Τ/κ τραυματία, τον επί σειρά ετών πρόεδρο του Συνδέσμου Αγωνιστών Βουράλ Τουρκμέν.
Ο Ιλχάν για χρόνια προτίμησε τη σιωπή και απέρριπτε κάθε πρόσκληση για εμφανίσεις σε τηλεοπτικά προγράμματα ή συνεντεύξεις. Έλυσε τη σιωπή του στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΤV όταν αποκαλύφθηκε ο τρόπος δολοφονίας της οικογένειάς του, ότι δηλαδή ο ίδιος ήταν ο δράστης, και προέβη στην πράξη αυτή λόγω νευρικής κρίσης. Επισκέφθηκε το νησί μετά 44 χρόνια, το Μάρτιο του 2007 και όπως είπε: «Ηλθα στο νησί επειδή η ε/κ πλευρά εκμεταλλευόταν τη δολοφονία της οικογένειάς μου και διέδιδε ψεύδη».
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ Το σύνολο σχεδόν των τ/κ εφημερίδων αναφέρεται στα γεγονότα του Δεκεμβρίου 1963 με προκλητικούς τίτλους. Το ένθετο της Χαλκίν Σεσί έγραφε: «ΜUCΑDΕLΕ» (Αγώνας). Ισχυρίζεται ότι μετά τα γεγονότα εκείνα τριπλασιάστηκε ο αριθμός των μελών της ΤΜΤ και οι λόχοι της Λευκωσίας που αριθμούσαν 20-30 άτομα αυξήθηκαν σε 100-150. Σε άλλο τεύχος του ένθετου χαρακτηρίζει τα γεγονότα ως το «πρώτο ε/κ πραξικόπημα», με το συγγραφέα-ερευνητή Αλτάι Σαγίλ να υποστηρίζει ότι το σχέδιο Ακρίτας ήταν έργο της Εκκλησίας της Κύπρου και των Ε/κ πολιτικών. Ο αρθρογράφος της Βολκάν Σ. Μ. Ερσόι, σε σειρά άρθρων του με τίτλο «Αποκαλύπτουμε το φάκελο της γενοκτονίας», διερωτάται κατά πόσο θα κληθούν οι Ε/κ να λογοδοτήσουν για τα γεγονότα. Ο Σύνδεσμος Συγχρόνων Δημοκρατών σε ανακοίνωσή του αναφέρει ότι η 21η Δεκεμβρίου θα πρέπει να ανακηρυχθεί ως «Ημέρα Γενοκτονίας των Τ/κ».
http://www.philenews.com/digital/
Τα επεισόδια εκείνα δηλητηρίασαν τις σχέσεις Ε/κ - Τ/κ με την τ/κ πλευρά να τορπιλίζει τη συμβίωση αφού για το βαθύ κράτος στην Άγκυρα και τους εδώ εγκάθετούς της ο στόχος «Υa Τaks?m, ya olum» (Διχοτόμηση ή θανατος) παρέμενε ενώ δημιούργησαν αρκετούς πονοκεφάλους στο νεοσύστατο τότε κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αρκεί να αναφέρουμε τη δολοφονία των δημοσιογράφων Γκιουρκάν και Χικμέτ το 1962. Το ότι οι Τούρκοι σχεδίαζαν επεισόδια το βλέπουμε και από τη συνέχιση της δράσης της ΤΜΤ. Αν πίστευαν στην Κυπριακή Δημοκρατία του 1960, αμέσως με την ίδρυσή της θα διέλυαν την τρομοκρατική οργάνωση ΤΜΤ.
Αντί αυτού η ηγεσία της ΤΜΤ (Καράμπελεν, Βουρτουσκάν, Τανσού) επίσκεφθηκε τον Τούρκο Πρωθυπουργό Μεντερές και ζήτησε να πληροφορηθεί αν θα συνέχιζε η τουρκική κυβέρνηση να στηρίζει την οργάνωση. Η απάντηση που πήραν ήταν: «Συνεχίστε τις εργασίες όπως και πριν».
Τα γεγονότα του Δεκεμβρίου 1963 είχαν ως αποτέλεσμα την αποχώρηση των Τ/κ δημοσίων υπαλλήλων από τη Δημόσια υπηρεσία, τους ημικρατικούς οργανισμούς και τη μετακίνησή τους στους τ/κ θύλακες όπου οργανώθηκαν και τον Μάρτιο του 1964 προχώρησαν στη σύσταση της «Γενικής Επιτροπής» με νομοθετικές και εκτελεστικές εξουσίες την οποία το 1967 διαδέχτηκε η «τ/κ διοίκηση».
Οι τουρκικές πηγές μέχρι και σήμερα ισχυρίζονται ότι υπαίτιοι της κατάστασης ήταν οι Ε/κ και συγκεκριμένα ο Μακάριος, ο οποίος πρότεινε στον αντιπρόεδρο Κουτσιούκ την τροποποίηση 13 άρθρων του Συντάγματος, κάτι που στις 16-12-1963 απέρριψαν Τουρκία και Τ/κ. Ισχυρίζονται ότι η τότε ε/κ ηγεσία ήθελε να θέσει σε εφαρμογή το σχεδίο Ακρίτας το οποίο αποσκοπούσε στην εξόντωση των Τ/κ από το νησί και στην Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.
Πολλά σενάρια είδαν το φως της δημοσιότητας τα τελευταία χρόνια για τα γεγονότα του 1963. Ένα από αυτά κάνει λόγο για δολοφονία 76 Τ/κ διαφόρων ηλικιών το δεκαήμερο 21/12-31/12. Η εθνικιστική «Βολκάν» περιγράφει τα γεγονότα της 20ής προς 21η Δεκεμβρίου ως εξής: «Στις 02.30 τα ξημερώματα ένστολοι Ε/κ αστυνομικοί, μέλη της ΕΟΚΑ, αποβιβάζουν με τη βία από το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν τους Ζεκί Χαλίλ Καράμπολουτ και την Τζεμαλιγιέ Εμίρ ισχυριζόμενοι ότι ήθελαν να ερευνήσουν το αυτοκίνητο. Οι Τ/κ προέβαλαν αντίσταση επικαλούμενοι ότι βρίσκονται στην περιοχή του Ταχτακαλά η οποία ήταν τ/κ συνοικία. Λόγω αντίστασης των Τ/κ, οι Ε/κ αστυνομικοί άνοιξαν πυρ και τους σκότωσαν. Τραυματίστηκαν ακόμη πέντε Τ/κ οι οποίοι έφθασαν στον χώρο του επεισοδίου για να δουν τι συμβαίνει, Τ/κ αστυνομικοί και το προσωπικό του τ/κ νοσοκομείου που προσπαθούσε να προσεγγίσει τους τραυματίες για περίθαλψη. Και ενώ συνέβαιναν όλα αυτά και οι ένοπλες ομάδες της ΕΟΚΑ αφόπλιζαν τους Τ/κ αστυνομικούς, το ραδιόφωνο μετέδιδε ότι οι Τ/κ στασίασαν και οι ε/κ δυνάμεις καταβάλλουν προσπάθεια αποκατάστασης της τάξης».
Το πρωινό της 21ης Δεκεμβρίου η ατμόσφαιρα στη Λευκωσία ήταν τεταμένη. Πρωταγωνιστικό ρόλο στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για τα επεισόδια της προηγούμενης νύκτας είχαν οι μαθητές του τουρκικού Λυκείου, οι οποίοι αντί για μάθημα, συγκεντρώθηκαν στο προαύλιο του Λυκείου, προκαλούσαν και φώναζαν συνθήματα. Σύμφωνα με τ/κ πηγές, περιπολικό της κυπριακής αστυνομίας στάθμευσε μπροστά στο λύκειο και άρχισε να πυροβολεί με αποτέλεσμα να τραυματιστούν οι Αχμέτ Αμτούλ Καδίρ και Μουσταφά Αχμέτ. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, την ίδια μέρα Ε/κ αστυνομικοί πυροβόλησαν κατά του αγάλματος του Ατατούρκ στην Πύλη Κερύνειας. Το βράδυ της μέρας εκείνης η ε/κ αστυνομία σκότωσε τον Βασφί Μουσταφά.
Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν και την 23η Δεκεμβρίου κυρίως στην περιοχή
όπου βρίσκεται το σωματείο Τσετίν Καγιά και το Λήδρα Πάλας. Την ημέρα αυτή οι Τ/κ είχαν 6 νεκρούς και 50 τραυματίες ενώ οι Ε/κ 5 νεκρούς. Την επομένη, 24/12 σκοτώθηκαν οι Τουντζέρ Χασάν (δάσκαλος), Αζίζ Γκιουνέρ (έμπορος) και Μουχίτ Χουσεϊν (σιδεράς).
Η δολοφονία της μπανιέρας και ο σύζυγος
Σύμφωνα με ισχυρισμούς Τ/κ, το βράδυ της μέρας αυτής ε/κ δυνάμεις, υποστηριζόμενες από την ΕΛΔΥΚ, εισέβαλαν στην οικία του στρατιωτικού Νιχάτ Ιλχάν και σκότωσαν τη σύζυγο και τα τρία του παιδιά. Την 25η Δεκεμβρίου τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη πραγματοποίησαν προειδοποιητικές πτήσεις πάνω από τη Λευκωσία. Το ίδιο απόγευμα η ΤΟΥΡΔΥΚ προωθήθηκε σε Κιόνελι και Ορτάκιογιου.
Παρά το ότι υπάρχουν σοβαρότατες ενδείξεις ότι το άτομο που σκότωσε τη γυναίκα και τα τρία της παιδιά είναι ο σύζυγος και πατέρας Νιχάτ Ιλχαν, οι Τ/κ ισχυρίζονται ότι δράστες είναι οι Ε/κ. Ο πρώην άρχηγός του Κόμματος Κοινοτικής Απελευθέρωσης Ισμαΐλ Μποζκούρτ δήλωσε ότι η πληροφορία για τη δολοφονία από τον σύζυγο και πατέρα ήταν δάκτυλος των Αμερικανών για να απαλλάξουν τους Ε/κ από την κατηγορία. Η δημοσιογράφος της «Κίπρις» Αϊσού Μπασρί Ακτέρ έγραψε ότι ένας αγωνιστής της ΤΜΤ τής αποκάλυψε ότι δολοφόνος ήταν ο Αλπάι Μουσταφά που σήμερα δεν βρίσκεται στη ζωή.
Κατά τον δημοσιογράφο της «Αφρίκα», Σαλίχ Τζεβελίογλου, η δολοφονία έγινε σε άλλο σημείο και ο Ομέρ Σαμί Τζοσάρ μετέφερε τα πτώματα στο μπάνιο της οικίας του Ιλχάν. Η οικία του επίατρου της ΤΟΥΡΔΥΚ Νιχάτ Ιλχάν έχει μετατραπεί σε «μουσείο βαρβαρότητας» και το κατοχικό καθεστώς δεν χάνει ευκαιρία να διοργανώνει επισκέψεις σχολείων, επισήμων σε μια προσπάθεια να διαμηνύσει ότι είναι αδύνατη η συμβίωση με τους Ε/κ.
Ο επίατρος τότε (1963) Ιλχάν μόλις είχε επιστρέψει από την Αμερική και ανέλαβε καθήκοντα στο στρατιωτικό νοσοκομείο Χαϋντάρπασα της Πόλης. Σύντομα μετατέθηκε στην Κύπρο όπου εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του. Στις 18 Δεκεμβρίου έφυγε από το σπίτι του και για μέρες παρέμενε στη στρατιωτική μονάδα όπου ασχολείτο με τους τραυματίες ή βρισκόταν στα σημεία των γεγονότων για να προσφέρει τις υπηρεσίες του. Σύμφωνα με τουρκικές πηγές, στις 24 Δεκεμβρίου ένοπλοι Ε/κ εισέβαλαν στο σπίτι του και σκότωσαν τα μέλη της οικογένειάς του, τα οποία για περισσότερη ασφάλεια κλειδώθηκαν στο μπάνιο του σπιτιού. Σύμφωνα με το σενάριο που επινόησαν οι Τούρκοι, ενώ οι συνάδελφοί του γνώριζαν για τη δολοφονία της οικογένειας, απέφυγαν να τον ενημερώσουν και μόλις στις 28 Δεκεμβρίου έμαθε τη δυσάρεστη είδηση όταν κλήθηκε προς τούτο στην τουρκική πρεσβεία. Οι σοροί μεταφέρθηκαν στη πόλη Ελαζίγ της Τουρκίας με στρατιωτικό αεροσκάφος.
Προτίμησε τη σιωπή για χρόνια
Ο ΕΠΙΑΤΡΟΣ τότε (1963) Ιλχάν μόλις είχε επιστρέψει από την Αμερική και ανέλαβε καθήκοντα στο στρατιωτικό νοσοκομείο Χαϊντάρπασα της Πόλης. Σύντομα μετατέθηκε στην Κύπρο όπου εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του. Στις 18 Δεκεμβρίου έφυγε από το σπίτι του και για μέρες παρέμενε στη στρατιωτική μονάδα όπου ασχολείτο με τους τραυματίες ή βρισκόταν στα σημεία των γεγονότων για να προσφέρει τις υπηρεσίες του. Σύμφωνα με τουρκικές πηγές, στις 24 Δεκεμβρίου ένοπλοι Ε/κ εισέβαλαν στο σπίτι του και σκότωσαν τα μέλη της οικογένειάς του, τα οποία για περισσότερη ασφάλεια κλειδώθηκαν στο μπάνιο του σπιτιού. Σύμφωνα με το σενάριο που επινόησαν οι Τούρκοι, ενώ οι συνάδελφοί του γνώριζαν για τη δολοφονία της οικογένειας, απέφυγαν να τον ενημερώσουν και μόλις στις 28 Δεκεμβρίου έμαθε τη δυσάρεστη είδηση όταν κλήθηκε προς τούτο στην τουρκική πρεσβεία. Οι σοροί μεταφέρθηκαν στην πόλη Ελαζίγ της Τουρκίας με στρατιωτικό αεροσκάφος.
Σύμφωνα με τουρκικές πηγές τη μπανιέρα με τα θύματα φωτογράφησαν δύο Άγγλοι δημοσιογράφοι και ο Τούρκος συνάδελφός τους Ομέρ Σαμί Τζοσάρ. Οι φωτογραφίες μεταφέρθηκαν στην Τουρκία από ένα Τ/κ τραυματία, τον επί σειρά ετών πρόεδρο του Συνδέσμου Αγωνιστών Βουράλ Τουρκμέν.
Ο Ιλχάν για χρόνια προτίμησε τη σιωπή και απέρριπτε κάθε πρόσκληση για εμφανίσεις σε τηλεοπτικά προγράμματα ή συνεντεύξεις. Έλυσε τη σιωπή του στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΤV όταν αποκαλύφθηκε ο τρόπος δολοφονίας της οικογένειάς του, ότι δηλαδή ο ίδιος ήταν ο δράστης, και προέβη στην πράξη αυτή λόγω νευρικής κρίσης. Επισκέφθηκε το νησί μετά 44 χρόνια, το Μάρτιο του 2007 και όπως είπε: «Ηλθα στο νησί επειδή η ε/κ πλευρά εκμεταλλευόταν τη δολοφονία της οικογένειάς μου και διέδιδε ψεύδη».
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ Το σύνολο σχεδόν των τ/κ εφημερίδων αναφέρεται στα γεγονότα του Δεκεμβρίου 1963 με προκλητικούς τίτλους. Το ένθετο της Χαλκίν Σεσί έγραφε: «ΜUCΑDΕLΕ» (Αγώνας). Ισχυρίζεται ότι μετά τα γεγονότα εκείνα τριπλασιάστηκε ο αριθμός των μελών της ΤΜΤ και οι λόχοι της Λευκωσίας που αριθμούσαν 20-30 άτομα αυξήθηκαν σε 100-150. Σε άλλο τεύχος του ένθετου χαρακτηρίζει τα γεγονότα ως το «πρώτο ε/κ πραξικόπημα», με το συγγραφέα-ερευνητή Αλτάι Σαγίλ να υποστηρίζει ότι το σχέδιο Ακρίτας ήταν έργο της Εκκλησίας της Κύπρου και των Ε/κ πολιτικών. Ο αρθρογράφος της Βολκάν Σ. Μ. Ερσόι, σε σειρά άρθρων του με τίτλο «Αποκαλύπτουμε το φάκελο της γενοκτονίας», διερωτάται κατά πόσο θα κληθούν οι Ε/κ να λογοδοτήσουν για τα γεγονότα. Ο Σύνδεσμος Συγχρόνων Δημοκρατών σε ανακοίνωσή του αναφέρει ότι η 21η Δεκεμβρίου θα πρέπει να ανακηρυχθεί ως «Ημέρα Γενοκτονίας των Τ/κ».
http://www.philenews.com/digital/
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Οδοντωτός - Το έλκηθρο των Χριστουγέννων!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ