2012-12-19 14:44:04
του Κώστα Ράπτη
Την ώρα που οι ιθύνοντες της ευρωζώνης παραδίδονταν στην χριστουγεννιάτικη ραστώνη, συγχαίροντες εαυτούς ότι τα “χειρότερα της κρίσης έχουν περάσει” η ταυτόχρονη απόφαση των κεντρικών τραπεζών της Σουηδίας, της... Ουγγαρίας και της Τουρκίας να προχωρήσουν σε μείωση των βασικών επιτοκίων τους, καταδείκνυε τους κραδασμούς που η αμφιβολία για το μέλλον του κοινού νομίσματος μεταφέρει σε στενά συνδεόμενες γειτονικές οικονομίες.
Και αν στην Ουγγαρία η απόφαση υπαγορεύεται και από εσωτερικές αδυναμίες (αλλά και από τον κυβερνητικό έλεγχο επί της κεντρικής τράπεζας) και στη Σουηδία από την μείωση της ζήτησης για τις εξαγωγές της (και την επακόλουθη αναθεώρηση των εκτιμήσεων για τον ρυθμό ανάπτυξης το 2013 από το 1,8% στο 1,2%), η περίπτωση της Τουρκίας αποτελεί μια σύνθετη “ακροβατική άσκηση” που αφήνει τους αναλυτές απορημένους κατά πόσον η μείωση του επιτοκίου αποτελεί κίνηση ανησυχίας ή σώφρονα τακτικό ελιγμό.
Επί 14 μήνες ο γνωστός για τις “ανορθόδοξες” επιλογές του διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Τουρκίας Erdem Basci προσφέρει στον εαυτό του την ευελιξία να κινείται βάσει ενός διαρκώς αναπροσαρμοζόμενου “επιτοκιακού διαδρόμου” στα overnight επιτόκια καταθέσεων και χορηγήσεων, επιδιώκοντας να ισορροπήσει ανάμεσα στην ανάγκη οχύρωσης της λίρας (που υποχώρησε κατά 20% έναντι του δολαρίου το 2011), στην όρθωση φραγμού στις ανεξέλεγκτες εισροές κεφαλαίων και την ανάγκη τόνωσης της ζήτησης.
Η προηγούμενη φάση της επιθετικά περιοριστικής νομισματικής πολιτικής (τέλη του 2001 με αρχές του 2012) μπορεί να θεωρηθεί ότι ολοκληρώθηκε επιτυχώς. Η απόφαση της Τρίτης να μειωθεί για πρώτη φορά μετά από 16 μήνες το βασικό επιτόκιο (του εβδομαδιαίου repo) από το 5,75% στο ιστορικό χαμηλό του 5,50% είναι αποτέλεσμα της ανατίμησης της λίρας κατά 6,2% φέτος, της αναβάθμισης της αξιολόγησης της Τουρκίας από την Fitch το Νοέμβριο σε επενδυτικό status, της θεαματικής μείωσης των αποδόσεων των τουρκικών ομολόγων κατά 527 μ.β. φέτος, και της ενίσχυσης των συναλλαγματικών αποθεμάτων στο υψηλότερο επίπεδο από το 1988, ήτοι 100,17 δισ. δολάρια, που καλύπτουν χρηματοδοτικά τις ανάγκες εισαγωγών για πέντε μήνες. (Υπενθυμίζεται ότι το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών, αν και υποχώρησε από το 10%, παραμένει στο εξίσου υψηλό επίπεδο του 7%, ενώ οι υποχρεώσεις του χρηματοπιστωτικού τομέα είναι πλέον κατά 1,3 φορές μεγαλύτερες των συναλλαγματικών τους αποθεματικών).
Η υποχώρηση των επενδυτικών πιέσεων άνοιξε το δρόμο στη νομισματική χαλάρωση, ωστόσο η κεντρική τράπεζα παραμένει σε επιφυλακή για τυχόν αλλαγή πορείας, αν αυτό υπαγορευθεί από τις εξελίξεις στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.
Ωστόσο, η πραγματική ανησυχία αφορά την εγχώρια ζήτηση. Ο ρυθμός ανάπτυξης διαμορφώθηκε στο 1,6% το τρίτο τρίμηνο (έναντι 8,5% για όλο το 2011), ενώ θα ήταν αρνητικός (-1,8%), εάν δεν υπήρχαν οι εξαγωγές, που και αυτές κατά μέγα μέρος αποτελούνται από τις πωλήσεις χρυσού, ύψους 14,3 δισ. δολαρίων το δεκάμηνο, με τις οποίες η Τουρκία προμηθεύεται ιρανικό πετρέλαιο παρακάμπτοντας το εμπάργκο.
capital.gr
Την ώρα που οι ιθύνοντες της ευρωζώνης παραδίδονταν στην χριστουγεννιάτικη ραστώνη, συγχαίροντες εαυτούς ότι τα “χειρότερα της κρίσης έχουν περάσει” η ταυτόχρονη απόφαση των κεντρικών τραπεζών της Σουηδίας, της... Ουγγαρίας και της Τουρκίας να προχωρήσουν σε μείωση των βασικών επιτοκίων τους, καταδείκνυε τους κραδασμούς που η αμφιβολία για το μέλλον του κοινού νομίσματος μεταφέρει σε στενά συνδεόμενες γειτονικές οικονομίες.
Και αν στην Ουγγαρία η απόφαση υπαγορεύεται και από εσωτερικές αδυναμίες (αλλά και από τον κυβερνητικό έλεγχο επί της κεντρικής τράπεζας) και στη Σουηδία από την μείωση της ζήτησης για τις εξαγωγές της (και την επακόλουθη αναθεώρηση των εκτιμήσεων για τον ρυθμό ανάπτυξης το 2013 από το 1,8% στο 1,2%), η περίπτωση της Τουρκίας αποτελεί μια σύνθετη “ακροβατική άσκηση” που αφήνει τους αναλυτές απορημένους κατά πόσον η μείωση του επιτοκίου αποτελεί κίνηση ανησυχίας ή σώφρονα τακτικό ελιγμό.
Επί 14 μήνες ο γνωστός για τις “ανορθόδοξες” επιλογές του διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Τουρκίας Erdem Basci προσφέρει στον εαυτό του την ευελιξία να κινείται βάσει ενός διαρκώς αναπροσαρμοζόμενου “επιτοκιακού διαδρόμου” στα overnight επιτόκια καταθέσεων και χορηγήσεων, επιδιώκοντας να ισορροπήσει ανάμεσα στην ανάγκη οχύρωσης της λίρας (που υποχώρησε κατά 20% έναντι του δολαρίου το 2011), στην όρθωση φραγμού στις ανεξέλεγκτες εισροές κεφαλαίων και την ανάγκη τόνωσης της ζήτησης.
Η προηγούμενη φάση της επιθετικά περιοριστικής νομισματικής πολιτικής (τέλη του 2001 με αρχές του 2012) μπορεί να θεωρηθεί ότι ολοκληρώθηκε επιτυχώς. Η απόφαση της Τρίτης να μειωθεί για πρώτη φορά μετά από 16 μήνες το βασικό επιτόκιο (του εβδομαδιαίου repo) από το 5,75% στο ιστορικό χαμηλό του 5,50% είναι αποτέλεσμα της ανατίμησης της λίρας κατά 6,2% φέτος, της αναβάθμισης της αξιολόγησης της Τουρκίας από την Fitch το Νοέμβριο σε επενδυτικό status, της θεαματικής μείωσης των αποδόσεων των τουρκικών ομολόγων κατά 527 μ.β. φέτος, και της ενίσχυσης των συναλλαγματικών αποθεμάτων στο υψηλότερο επίπεδο από το 1988, ήτοι 100,17 δισ. δολάρια, που καλύπτουν χρηματοδοτικά τις ανάγκες εισαγωγών για πέντε μήνες. (Υπενθυμίζεται ότι το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών, αν και υποχώρησε από το 10%, παραμένει στο εξίσου υψηλό επίπεδο του 7%, ενώ οι υποχρεώσεις του χρηματοπιστωτικού τομέα είναι πλέον κατά 1,3 φορές μεγαλύτερες των συναλλαγματικών τους αποθεματικών).
Η υποχώρηση των επενδυτικών πιέσεων άνοιξε το δρόμο στη νομισματική χαλάρωση, ωστόσο η κεντρική τράπεζα παραμένει σε επιφυλακή για τυχόν αλλαγή πορείας, αν αυτό υπαγορευθεί από τις εξελίξεις στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.
Ωστόσο, η πραγματική ανησυχία αφορά την εγχώρια ζήτηση. Ο ρυθμός ανάπτυξης διαμορφώθηκε στο 1,6% το τρίτο τρίμηνο (έναντι 8,5% για όλο το 2011), ενώ θα ήταν αρνητικός (-1,8%), εάν δεν υπήρχαν οι εξαγωγές, που και αυτές κατά μέγα μέρος αποτελούνται από τις πωλήσεις χρυσού, ύψους 14,3 δισ. δολαρίων το δεκάμηνο, με τις οποίες η Τουρκία προμηθεύεται ιρανικό πετρέλαιο παρακάμπτοντας το εμπάργκο.
capital.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
