2012-12-27 11:12:04
του Πασχάλη Τσολάκη
Πολιτικό της χρονιάς ανακήρυξε η Γερμανική εφημερίδα Handelsblatt τον Αντώνη Σαμαρά! Γερμανοί ήταν πάλι εκείνοι που παρέδωσαν τιμητική πλακέτα στον Γιώργο Παπανδρέου ως το «Μεγάλο Στοχαστή»! Αλληγορικά και παραβολικά μπορεί να παραλληλιστεί με την πόρνη, οποία ανακηρύσσει τον εραστή της χρονιάς, ακυρώνοντας και καταργώντας την θεά του Έρωτα!
Οι δύο αυτοί πολιτικοί, πρώην και νυν πρωθυπουργός ήταν πρωτεργάτες της οργανωμένης και σχεδιασμένης, μεγάλης σε ένταση και χρόνο, διαμάχης της κοινωνίας, την πόλωναν κι εκείνη με τη σειρά της ωρύονταν:
Οι μεν «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά! Απόψε πεθαίνει η δεξιά» και οι δε.
«Έξω οι κλέφτες του ΠΑΣΟΚ- Απόψε πεθαίνει η χούντα του ΠΑΣΟΚ!»
Σήμερα ενώθηκαν για να πείσουν την κοινωνία ότι αυτή τα έφαγε, άρα οι πολίτες ήταν οι κλέφτες, οι καταχραστές, οι διεφθαρμένοι, οι πρωταίτιοι της συμφοράς και πρέπει να πεθάνει αυτή η «παλιοκοινωνία»! Όλοι αυτοί οι με λίφτινγκ μεταμορφωμένοι, που δεν κρύβει δυστυχώς την γερασμένη και χρεοκοπημένη πολιτική τους, δηλώνουν έτοιμοι σήμερα για νέους αγώνες και νέες σωτηρίες!
Ακόμα και οι μαργαρίτες έχουν υβριστεί, για να μάθουν οι υποτακτικοί αν η τρόικα: «θα μας σώσει- δεν θα μας σώσει!».
Έδειξαν και οι δύο την ίδια πόρτα, ως την μοναδική έξοδο από την κρίση και την σωτηρία της χώρας! Αλίμονο όμως! Η πόρτα εξόδου ήταν ντουλάπα εντοιχισμένη, όπου εγκλώβισαν την κοινωνία!
Σε αγαστή συνεργασία, μαζί με τους πρόθυμους, τους συστημικούς και τα παιδιά του κομματικού σωλήνα, όλα τα τρωκτικά δηλαδή, μαζί με το σύστημα προπαγάνδας δημιούργησαν το κατάλληλο πεδίο, την αντάρα δηλαδή να χαίρονται οι λύκοι!
Σήμερα όλους αυτούς, η ίδια η εξουσία τους άλλαξε ρόλους. Μεταφέρουν, ως ιμάντες τα δεδομένα της σωτηρίας προς τους ναυτιλομένους! Υποταγή και πειθαρχία στις εντολές! Κάποιοι, που δυστυχώς βρίσκονται σε θέσεις που ασκούν εξουσία, είτε δημόσιων υπηρεσιών, είτε δημόσιων επιχειρήσεων, εργοστασίων, ορυχείων, δεν βλέπουν τους εργαζόμενους γύρω τους ως συναδέλφους, συνεργάτες, συνανθρώπους και κυρίως ως ανθρώπους! Τους βλέπουν και τους θέλουν ορτινάτσες και γιουσουφάκια καταπατώντας κάθε ίχνος της ανθρώπινης αξιοπρέπειας!
Την ώρα που η κοινωνία μαστίζεται, υποφέρει και ματώνει και που η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά είναι τα μόνα φάρμακα της γιατρειάς, κάποιοι προσπαθούν να τα οικονομήσουν, να κερδίσουν τίτλους και οφίκια, σε βάρος πάντα της κοινωνίας! Κέρδη και τίτλοι με ημερομηνία λήξεως!
Ο κάθε άνθρωπος και κυρίως ο εργαζόμενος, για την αξιοπρέπεια του εαυτού του και της οικογένειας του, αξίζει να υποστεί κάθε δοκιμασία και τίμημα. Ακόμα και το μαρτύριο της πείνας! Ποτέ απλωμένο χέρι σε κάθε είδους δυνάστη! Μόνο απλωμένο πτώμα, που θα προσκυνήσει ο δυνάστης, γιατί εκείνο το σώμα ήταν πάντα απροσκύνητο!
Αυτές τις μέρες, πριν 2000 και κάτι χρόνια γεννήθηκε ο Χριστός. Ο επαναστάτης και ανατροπέας του τότε κατεστημένου και της ξένης κατοχής. Ο άνθρωπος που είπε στους ανθρώπους να γυρίζουν «και το άλλο μάγουλο» όχι ως υποταγή, όπως γράφει και ο Πασαλάρης, αλλά για να δείξουν ότι ξέρουν να κρύβουν τον πόνο και ότι στέκουν όρθιοι και υπερήφανοι απέναντι στην άδικη εξουσία.
Και όταν οι αμαρτωλοί της εξουσίας το παρακάνουν τότε να αρπάζουν το φραγγέλιο και να τους μετράνε τα πλευρά, όπως και Εκείνος έπραξε με τους εμπόρους και τους Φαρισαίους. Ποιός ξέρει τι θα έκανε αν ήταν εδώ σήμερα!
Πολλά χρόνια οι άνθρωποι μιλήσανε την γλώσσα των πολιτικών και γίνανε αδύναμοι σαν τις γυναίκες και τώρα δεν βρίσκουνε την εκρηκτική λέξη που ανάβει τις πυρκαγιές!
Εναντίον ενός, γράφει ο ποιητής, θα στρέψω την οργή μου, που θα με φέρει στο χείλος της αβύσσου. Όταν ο ευθύς δρόμος υπάρχει και κείνος θα μου τον κλείσει. Εναντίον ενός που θα μου φορέσει χειροπέδες, την ώρα που μέσα μου η ψυχή την λευτεριά θα γεννάει. Εναντίον ενός που ληστεύει τα αστέρια τις νύχτες αφήνοντας πιο γυμνούς τους φτωχούς από όνειρα σε έσχατη φωτιά.
Δυνάστης μπορεί να γίνει ένας αλαζόνας, ένας μανιώδης εξουσιαστής, ένας άπληστος συσσωρευτής χρημάτων, ένας που θέλει τον άνθρωπο σκλάβο! Και βέβαια εκείνος που κυοφορείται σε κομματικό σωλήνα, όπου τα κομματικά σπερματοζωάρια είναι ανεξέλικτα και δεν γνωρίζει κανένας τι θα βγάλει! Λειτουργούν σαν την αράχνη που κεντρίζει στο θύμα της το αποκάρωμα! (Λίγοι, αλλά υπάρχουν ανάμεσά μας, δίπλα μας. Το κακό δεν θέλει πολλούς για να εξαπλωθεί!)
Όπως και με το προζύμι. Δύο ειδών είναι. Αυτό που φουσκώνει το ψωμί και εκείνο που αποσυνθέτει οργανισμούς. Ότι και να αφήσουν πίσω οι άνθρωποι, αλλά και κακό προζύμι, θα είναι θέμα χρόνου να σαπίσουν όλα!
Την ώρα που οι κυβερνώντες φτιάχνουν κακό προζύμι και κακό σπυρί που μεγαλώνουν και συντηρούν οι πρόθυμοι, οι υποταχτικοί και κάποιοι τιτλούχοι κάθε βαθμίδας, μικρής και μεγάλης, την ίδια ώρα γράφει ο στιχουργός.
«Κάτι φεγγάρια - δεκαοχτάρια – κύτταρα νέα – ρωμιές μανάδες – φτιάχνουν Ζορπάδες – απ’ τα εννέα». Υπάρχει συνεπώς ελπίδα. Θα σπάσει το κακό σπυρί και το αποσυνθετικό προζύμι. Υπάρχουν (ευτυχώς) και κάποιοι με τίτλους που διαθέτουν αρχοντιά, ευγένεια, με άμεμπτη ηθική και τιμιότητα.
Στους άσχημους όμως καιρούς, τους οδηγεί το σύστημα ανάμεσα σε συμπληγάδες, για να μην μπορούν να προστατέψουν το πλήρωμά τους, όταν οι άρπυιες τους αρπάζουν από το κατάστρωμα, μπροστά στα μάτια τους!
Στα τάρταρα που ρίχνουν την χώρα και το λαό της, οι ορτινάτσες πολιτικοί και οι συνοδοιπόροι τους, είναι γιατί κανείς πια δεν φυλάει Θερμοπύλες (οι εθελοντές βίαια διώχνονται από τα στενά για να περάσουν οι βάρβαροι ανενόχλητοι) ενώ ο Εφιάλτης στέκει πάντα εκεί. Υπάρχει, ζει, διαχρονικός….. Ο Ιούδας κρεμάστηκε. Η προδοσία ποτέ!
Ποτέ γονατιστή η κοινωνία. Θα την ποδοπατήσουν! Όρθια να προσεύχεται και όρθια να παλεύει, άοπλη σαν τον Ιησού, έχοντας όμως χειροβομβίδα την καρδιά και τον πυροκροτητή στα χείλη.
Το κακό θα νικηθεί και θα υποχωρήσει. Ο χρόνος του δυστυχώς είναι απροσδιόριστος όπως και τα θύματά του!
Τουλάχιστον ας μην αφήσουν οι έλληνες, να γίνει η Ελλάδα ένα λυπημένο πορτραίτο για τα μουσεία του μέλλοντος!
Εξοστρακισμός
Κύριε, του είπαν, μην περνάτε απ’ έξω από τις Ακαδημίες, ούτε απ’ έξω από τις εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας, ούτε κι απ’ έξω απ’ τις κρουστάλλινες προσόψεις των τραπεζών. Αποφεύγετε , γενικώς, τα πολλά φώτα. Όπως καταδικάσατε, σας καταδίκασαν. Η αλήθεια που, όπως ισχυρίζεστε τουλάχιστον εσείς, σας πίεσε να συντάξετε τα παράπονά της, δεν έχει ούτε καν καλαμένια σπίτια σ’ αυτόν τον κόσμο, να σας δώσει ένα δωμάτιο να βάλτε το ψωμί και τα χειρόγραφά σας και να στεγάστε τα λευκά μαλλιά σας να μην βρέχονται. Ν. Βρεττάκος
Επίλογος
Ήμουνα ο Νικηφόρος στην αρχή. Μετά με δολοφόνησαν. Η μια ψυχή μου, αυτή που ήταν με τα λουλούδια που έβγαζε κάθε άνοιξη φτερά και περιφέρονταν γύρω από το Θεό, πέθανε αμέσως. Η άλλη πρόφτασε, είδε το δολοφόνο, και, τουλάχιστο, πριν γίνει γύρω από τον ήλιο διάφανος άνεμος, περιστρέφοντας το βλέμμα σε όλα τα σημεία της γης, διαμαρτυρήθηκε! Ν. Βρεττάκος
Υ.Γ Δούλος είναι εκείνος που δεν μπορεί να εκφράσει την σκέψη του, έγραψε ο Ευριπίδης. Δυστυχώς σήμερα οι κυβερνώντες αποδέχτηκαν την εντολή να μην έχουν σκέψη και άποψη! Κυβερνώντες ποιας χώρας; Αυτής της αρχαίας χώρας που γέννησε το πιο ανθρώπινο πολίτευμα, την δημοκρατία, η οποία δημιουργεί το κράτος πρόνοιας και προστατεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα, αιώνες πριν να τα ανακαλύψει η Ευρώπη! Αυτήν την χώρα υπηρετούν ή την κατάντησαν δούλα της Ευρώπης;
Tromaktiko
Πολιτικό της χρονιάς ανακήρυξε η Γερμανική εφημερίδα Handelsblatt τον Αντώνη Σαμαρά! Γερμανοί ήταν πάλι εκείνοι που παρέδωσαν τιμητική πλακέτα στον Γιώργο Παπανδρέου ως το «Μεγάλο Στοχαστή»! Αλληγορικά και παραβολικά μπορεί να παραλληλιστεί με την πόρνη, οποία ανακηρύσσει τον εραστή της χρονιάς, ακυρώνοντας και καταργώντας την θεά του Έρωτα!
Οι δύο αυτοί πολιτικοί, πρώην και νυν πρωθυπουργός ήταν πρωτεργάτες της οργανωμένης και σχεδιασμένης, μεγάλης σε ένταση και χρόνο, διαμάχης της κοινωνίας, την πόλωναν κι εκείνη με τη σειρά της ωρύονταν:
Οι μεν «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά! Απόψε πεθαίνει η δεξιά» και οι δε.
«Έξω οι κλέφτες του ΠΑΣΟΚ- Απόψε πεθαίνει η χούντα του ΠΑΣΟΚ!»
Σήμερα ενώθηκαν για να πείσουν την κοινωνία ότι αυτή τα έφαγε, άρα οι πολίτες ήταν οι κλέφτες, οι καταχραστές, οι διεφθαρμένοι, οι πρωταίτιοι της συμφοράς και πρέπει να πεθάνει αυτή η «παλιοκοινωνία»! Όλοι αυτοί οι με λίφτινγκ μεταμορφωμένοι, που δεν κρύβει δυστυχώς την γερασμένη και χρεοκοπημένη πολιτική τους, δηλώνουν έτοιμοι σήμερα για νέους αγώνες και νέες σωτηρίες!
Ακόμα και οι μαργαρίτες έχουν υβριστεί, για να μάθουν οι υποτακτικοί αν η τρόικα: «θα μας σώσει- δεν θα μας σώσει!».
Έδειξαν και οι δύο την ίδια πόρτα, ως την μοναδική έξοδο από την κρίση και την σωτηρία της χώρας! Αλίμονο όμως! Η πόρτα εξόδου ήταν ντουλάπα εντοιχισμένη, όπου εγκλώβισαν την κοινωνία!
Σε αγαστή συνεργασία, μαζί με τους πρόθυμους, τους συστημικούς και τα παιδιά του κομματικού σωλήνα, όλα τα τρωκτικά δηλαδή, μαζί με το σύστημα προπαγάνδας δημιούργησαν το κατάλληλο πεδίο, την αντάρα δηλαδή να χαίρονται οι λύκοι!
Σήμερα όλους αυτούς, η ίδια η εξουσία τους άλλαξε ρόλους. Μεταφέρουν, ως ιμάντες τα δεδομένα της σωτηρίας προς τους ναυτιλομένους! Υποταγή και πειθαρχία στις εντολές! Κάποιοι, που δυστυχώς βρίσκονται σε θέσεις που ασκούν εξουσία, είτε δημόσιων υπηρεσιών, είτε δημόσιων επιχειρήσεων, εργοστασίων, ορυχείων, δεν βλέπουν τους εργαζόμενους γύρω τους ως συναδέλφους, συνεργάτες, συνανθρώπους και κυρίως ως ανθρώπους! Τους βλέπουν και τους θέλουν ορτινάτσες και γιουσουφάκια καταπατώντας κάθε ίχνος της ανθρώπινης αξιοπρέπειας!
Την ώρα που η κοινωνία μαστίζεται, υποφέρει και ματώνει και που η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά είναι τα μόνα φάρμακα της γιατρειάς, κάποιοι προσπαθούν να τα οικονομήσουν, να κερδίσουν τίτλους και οφίκια, σε βάρος πάντα της κοινωνίας! Κέρδη και τίτλοι με ημερομηνία λήξεως!
Ο κάθε άνθρωπος και κυρίως ο εργαζόμενος, για την αξιοπρέπεια του εαυτού του και της οικογένειας του, αξίζει να υποστεί κάθε δοκιμασία και τίμημα. Ακόμα και το μαρτύριο της πείνας! Ποτέ απλωμένο χέρι σε κάθε είδους δυνάστη! Μόνο απλωμένο πτώμα, που θα προσκυνήσει ο δυνάστης, γιατί εκείνο το σώμα ήταν πάντα απροσκύνητο!
Αυτές τις μέρες, πριν 2000 και κάτι χρόνια γεννήθηκε ο Χριστός. Ο επαναστάτης και ανατροπέας του τότε κατεστημένου και της ξένης κατοχής. Ο άνθρωπος που είπε στους ανθρώπους να γυρίζουν «και το άλλο μάγουλο» όχι ως υποταγή, όπως γράφει και ο Πασαλάρης, αλλά για να δείξουν ότι ξέρουν να κρύβουν τον πόνο και ότι στέκουν όρθιοι και υπερήφανοι απέναντι στην άδικη εξουσία.
Και όταν οι αμαρτωλοί της εξουσίας το παρακάνουν τότε να αρπάζουν το φραγγέλιο και να τους μετράνε τα πλευρά, όπως και Εκείνος έπραξε με τους εμπόρους και τους Φαρισαίους. Ποιός ξέρει τι θα έκανε αν ήταν εδώ σήμερα!
Πολλά χρόνια οι άνθρωποι μιλήσανε την γλώσσα των πολιτικών και γίνανε αδύναμοι σαν τις γυναίκες και τώρα δεν βρίσκουνε την εκρηκτική λέξη που ανάβει τις πυρκαγιές!
Εναντίον ενός, γράφει ο ποιητής, θα στρέψω την οργή μου, που θα με φέρει στο χείλος της αβύσσου. Όταν ο ευθύς δρόμος υπάρχει και κείνος θα μου τον κλείσει. Εναντίον ενός που θα μου φορέσει χειροπέδες, την ώρα που μέσα μου η ψυχή την λευτεριά θα γεννάει. Εναντίον ενός που ληστεύει τα αστέρια τις νύχτες αφήνοντας πιο γυμνούς τους φτωχούς από όνειρα σε έσχατη φωτιά.
Δυνάστης μπορεί να γίνει ένας αλαζόνας, ένας μανιώδης εξουσιαστής, ένας άπληστος συσσωρευτής χρημάτων, ένας που θέλει τον άνθρωπο σκλάβο! Και βέβαια εκείνος που κυοφορείται σε κομματικό σωλήνα, όπου τα κομματικά σπερματοζωάρια είναι ανεξέλικτα και δεν γνωρίζει κανένας τι θα βγάλει! Λειτουργούν σαν την αράχνη που κεντρίζει στο θύμα της το αποκάρωμα! (Λίγοι, αλλά υπάρχουν ανάμεσά μας, δίπλα μας. Το κακό δεν θέλει πολλούς για να εξαπλωθεί!)
Όπως και με το προζύμι. Δύο ειδών είναι. Αυτό που φουσκώνει το ψωμί και εκείνο που αποσυνθέτει οργανισμούς. Ότι και να αφήσουν πίσω οι άνθρωποι, αλλά και κακό προζύμι, θα είναι θέμα χρόνου να σαπίσουν όλα!
Την ώρα που οι κυβερνώντες φτιάχνουν κακό προζύμι και κακό σπυρί που μεγαλώνουν και συντηρούν οι πρόθυμοι, οι υποταχτικοί και κάποιοι τιτλούχοι κάθε βαθμίδας, μικρής και μεγάλης, την ίδια ώρα γράφει ο στιχουργός.
«Κάτι φεγγάρια - δεκαοχτάρια – κύτταρα νέα – ρωμιές μανάδες – φτιάχνουν Ζορπάδες – απ’ τα εννέα». Υπάρχει συνεπώς ελπίδα. Θα σπάσει το κακό σπυρί και το αποσυνθετικό προζύμι. Υπάρχουν (ευτυχώς) και κάποιοι με τίτλους που διαθέτουν αρχοντιά, ευγένεια, με άμεμπτη ηθική και τιμιότητα.
Στους άσχημους όμως καιρούς, τους οδηγεί το σύστημα ανάμεσα σε συμπληγάδες, για να μην μπορούν να προστατέψουν το πλήρωμά τους, όταν οι άρπυιες τους αρπάζουν από το κατάστρωμα, μπροστά στα μάτια τους!
Στα τάρταρα που ρίχνουν την χώρα και το λαό της, οι ορτινάτσες πολιτικοί και οι συνοδοιπόροι τους, είναι γιατί κανείς πια δεν φυλάει Θερμοπύλες (οι εθελοντές βίαια διώχνονται από τα στενά για να περάσουν οι βάρβαροι ανενόχλητοι) ενώ ο Εφιάλτης στέκει πάντα εκεί. Υπάρχει, ζει, διαχρονικός….. Ο Ιούδας κρεμάστηκε. Η προδοσία ποτέ!
Ποτέ γονατιστή η κοινωνία. Θα την ποδοπατήσουν! Όρθια να προσεύχεται και όρθια να παλεύει, άοπλη σαν τον Ιησού, έχοντας όμως χειροβομβίδα την καρδιά και τον πυροκροτητή στα χείλη.
Το κακό θα νικηθεί και θα υποχωρήσει. Ο χρόνος του δυστυχώς είναι απροσδιόριστος όπως και τα θύματά του!
Τουλάχιστον ας μην αφήσουν οι έλληνες, να γίνει η Ελλάδα ένα λυπημένο πορτραίτο για τα μουσεία του μέλλοντος!
Εξοστρακισμός
Κύριε, του είπαν, μην περνάτε απ’ έξω από τις Ακαδημίες, ούτε απ’ έξω από τις εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας, ούτε κι απ’ έξω απ’ τις κρουστάλλινες προσόψεις των τραπεζών. Αποφεύγετε , γενικώς, τα πολλά φώτα. Όπως καταδικάσατε, σας καταδίκασαν. Η αλήθεια που, όπως ισχυρίζεστε τουλάχιστον εσείς, σας πίεσε να συντάξετε τα παράπονά της, δεν έχει ούτε καν καλαμένια σπίτια σ’ αυτόν τον κόσμο, να σας δώσει ένα δωμάτιο να βάλτε το ψωμί και τα χειρόγραφά σας και να στεγάστε τα λευκά μαλλιά σας να μην βρέχονται. Ν. Βρεττάκος
Επίλογος
Ήμουνα ο Νικηφόρος στην αρχή. Μετά με δολοφόνησαν. Η μια ψυχή μου, αυτή που ήταν με τα λουλούδια που έβγαζε κάθε άνοιξη φτερά και περιφέρονταν γύρω από το Θεό, πέθανε αμέσως. Η άλλη πρόφτασε, είδε το δολοφόνο, και, τουλάχιστο, πριν γίνει γύρω από τον ήλιο διάφανος άνεμος, περιστρέφοντας το βλέμμα σε όλα τα σημεία της γης, διαμαρτυρήθηκε! Ν. Βρεττάκος
Υ.Γ Δούλος είναι εκείνος που δεν μπορεί να εκφράσει την σκέψη του, έγραψε ο Ευριπίδης. Δυστυχώς σήμερα οι κυβερνώντες αποδέχτηκαν την εντολή να μην έχουν σκέψη και άποψη! Κυβερνώντες ποιας χώρας; Αυτής της αρχαίας χώρας που γέννησε το πιο ανθρώπινο πολίτευμα, την δημοκρατία, η οποία δημιουργεί το κράτος πρόνοιας και προστατεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα, αιώνες πριν να τα ανακαλύψει η Ευρώπη! Αυτήν την χώρα υπηρετούν ή την κατάντησαν δούλα της Ευρώπης;
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
H χθεσινοβραδινή φωτογραφία της Αθήνας που σοκάρει
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
