2012-12-28 16:08:51
του Κώστα Μανίκα*
Με πόση αντικειμενικότητα να προσεγγίσεις την πρώτη συγγραφική προσπάθεια ενός καθηγητή σου; Πως να κρίνεις τις σκέψεις, τις αλήθειες και τα όνειρα που αποτύπωσε σε μια εκτενέστατη μυθιστορηματική πραγματικότητα, κάποιος με τον οποίο μοιράζεσαι κοινά ενδιαφέροντα, αξίες, φιλοσοφικές προσεγγίσεις; Μάλλον απλά αφήνεσαι στη ροή του λόγου του και των παραστάσεων που αυθόρμητα σου δημιουργεί και καταγράφεις τη βιωματική εμπειρία στην οποία σε καθοδηγούν.
Ο μύθος που αποτυπώνει την πραγματικότητα κι η πραγματικότητα που διαμορφώνει το μύθο. Τα όνειρα που μας στοιχειώνουν και το «στοιχειωμένﻨπαρελθόν που μεταβάλει τα όνειρα μας. Η διαπλοκή συναισθημάτων κι επιθυμιών με ένα διεφθαρμένο πολιτικοοικονομικό κατεστημένο.
Με μια δομή που ανιχνεύει Κουντερικές διαθέσεις παράλληλης εξιστόρησης, με συνδετικό ιστό την πολυτάραχη διαδρομή ενός ανθρώπου που άλλοτε κυνηγά τα όνειρα του αποφεύγοντας τα κι άλλοτε καταλήγει να απομακρύνεται από αυτά όσο περισσότερο επικεντρώνεται πάνω τους.
Μια πορεία αξιακής συνέπειας που ταλανίζεται από ατυχείς συγκυρίες που καθορίζουν στροφές και παρακάμψεις (μοιάζοντας με σεναριακές ευκολίες σαπουνόπερας, σαν αυτές που όλοι μας έχουμε βιώσει οικτίροντας παροδικά την τύχη μας!) κι ένα σύστημα ανασφαλούς εξουσίας και απατηλής ματαιοδοξίας που σαν γιγάντια μαύρη τρύπα ρουφά κάθε θετική ενέργεια που τολμά να περιφερθεί γύρω του.
Το πολιτικό γίγνεσθαι ως απέραντη σκιά απλώνει το σκοτεινό πέπλο του στις εξελίξεις αλλά όπως κάθε «σκοτεινός ιππότης» διατηρεί την ανωνυμία του, κρυπτόμενος πίσω από την έπαρση μιας ειδυλλιακής ταυτότητας και τις δαιδαλώδεις διεργασίες αλληλεξάρτησης με τις άλλες μορφές εξουσίας.
Το «Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει...» του Κων/νου Τριανταφυλλάκη δεν αποτελεί μια ακόμα μυθιστορηματική αναφορά σε μια εποχή αντιφάσεων, εκπλήξεων και απογύμνωσης προτύπων. Είναι πρωτίστως η καταγραφή των προσωπικών αδιεξόδων και των φιλόδοξων σχεδίων επί χάρτου που συνθλίβονται από τα γεγονότα. Είναι όμως ταυτόχρονα και μια πραγματιστική αισιόδοξη ματιά ανάλογη ενός ήρωα του Κάφκα. Κι όλα αυτά μέσα στις μυρωδιές ενός καρμικού έρωτα. Τι άλλο να ζητήσεις;
*Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος – Ψυχολόγος
http://maxitikoi-polites.blogspot.gr/2012/12/blog-post_4743.html
Με πόση αντικειμενικότητα να προσεγγίσεις την πρώτη συγγραφική προσπάθεια ενός καθηγητή σου; Πως να κρίνεις τις σκέψεις, τις αλήθειες και τα όνειρα που αποτύπωσε σε μια εκτενέστατη μυθιστορηματική πραγματικότητα, κάποιος με τον οποίο μοιράζεσαι κοινά ενδιαφέροντα, αξίες, φιλοσοφικές προσεγγίσεις; Μάλλον απλά αφήνεσαι στη ροή του λόγου του και των παραστάσεων που αυθόρμητα σου δημιουργεί και καταγράφεις τη βιωματική εμπειρία στην οποία σε καθοδηγούν.
Ο μύθος που αποτυπώνει την πραγματικότητα κι η πραγματικότητα που διαμορφώνει το μύθο. Τα όνειρα που μας στοιχειώνουν και το «στοιχειωμένﻨπαρελθόν που μεταβάλει τα όνειρα μας. Η διαπλοκή συναισθημάτων κι επιθυμιών με ένα διεφθαρμένο πολιτικοοικονομικό κατεστημένο.
Με μια δομή που ανιχνεύει Κουντερικές διαθέσεις παράλληλης εξιστόρησης, με συνδετικό ιστό την πολυτάραχη διαδρομή ενός ανθρώπου που άλλοτε κυνηγά τα όνειρα του αποφεύγοντας τα κι άλλοτε καταλήγει να απομακρύνεται από αυτά όσο περισσότερο επικεντρώνεται πάνω τους.
Μια πορεία αξιακής συνέπειας που ταλανίζεται από ατυχείς συγκυρίες που καθορίζουν στροφές και παρακάμψεις (μοιάζοντας με σεναριακές ευκολίες σαπουνόπερας, σαν αυτές που όλοι μας έχουμε βιώσει οικτίροντας παροδικά την τύχη μας!) κι ένα σύστημα ανασφαλούς εξουσίας και απατηλής ματαιοδοξίας που σαν γιγάντια μαύρη τρύπα ρουφά κάθε θετική ενέργεια που τολμά να περιφερθεί γύρω του.
Το πολιτικό γίγνεσθαι ως απέραντη σκιά απλώνει το σκοτεινό πέπλο του στις εξελίξεις αλλά όπως κάθε «σκοτεινός ιππότης» διατηρεί την ανωνυμία του, κρυπτόμενος πίσω από την έπαρση μιας ειδυλλιακής ταυτότητας και τις δαιδαλώδεις διεργασίες αλληλεξάρτησης με τις άλλες μορφές εξουσίας.
Το «Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει...» του Κων/νου Τριανταφυλλάκη δεν αποτελεί μια ακόμα μυθιστορηματική αναφορά σε μια εποχή αντιφάσεων, εκπλήξεων και απογύμνωσης προτύπων. Είναι πρωτίστως η καταγραφή των προσωπικών αδιεξόδων και των φιλόδοξων σχεδίων επί χάρτου που συνθλίβονται από τα γεγονότα. Είναι όμως ταυτόχρονα και μια πραγματιστική αισιόδοξη ματιά ανάλογη ενός ήρωα του Κάφκα. Κι όλα αυτά μέσα στις μυρωδιές ενός καρμικού έρωτα. Τι άλλο να ζητήσεις;
*Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος – Ψυχολόγος
http://maxitikoi-polites.blogspot.gr/2012/12/blog-post_4743.html
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΚΚΕ: ''ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ΑΜΕΣΩΣ ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ''
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
