2012-12-29 15:58:18
Ο Μιχάλης Τσόχος γράφει στο backstage για το μοναδικό επίτευγμα, για Ελληνα τεχνικό οποιουδήποτε ομαδικού αθλήματος, να κάτσει στον πάγκο μίας τόσο μεγάλης Εθνικής ομάδας Προσωπικά δεν τον γνωρίζω. Οτι ξέρω για τον χαρακτήρα και την φιλοσοφία του Φώτη Κατσικάρη, είναι από μαρτυρίες φίλων μου δημοσιογράφων που τον γνωρίζουν καλά. Παρατηρώντας όμως την διαδρομή και την καριέρα του και κυρίως τον τρόπο με τον οποίο έχει πετύχει όσα έχει πετύχει, τον έχω πολύ ψηλά στην εκτίμησή μου.
Ενας προπονητής που δεν λειτουργεί με το σύστημα, που το όνομά του το έχτισε και το έφτιαξε μακριά από εδώ, κάνοντας το ταξίδι για την Ισπανία και την όχι και τόσο πρωτοκλασάτη Βαλένθια. Εκεί στην Ισπανία και στο καλύτερο πρωτάθλημα μπάσκετ της Ευρώπης ο Φώτης Κατσικάρης έβγαλε την δουλειά του, το ταλέντο του και έφτιαξε το όνομά του μόνο με τα δικά του προσόντα.
Δεν δίστασε μετά το ξεκίνημα στην ΑΕΚ της Ευρωλίγκας να πάει στην Αγία Πετρούπολη και να πάρει την πρώτη γεύση από το εξωτερικό, πριν κάνει το ταξίδι για την Ισπανία και την Βαλένθια. Ακολούθησε η Μπιλμπάο με την οποία έφτασε ακόμη και στον τελικό του πρωταθλήματος Ισπανίας και τώρα μία νέα μεγάλη πρόκληση, η Εθνική Ρωσίας.
Δεν είναι δα και μικρό πράγμα μία από τις δύο τρεις πιο παραδοσιακές σχολές μπάσκετ στον κόσμο να προσφέρει σε Ελληνα προπονητή τη θέση του ομοσπονδιακού τεχνικού. Για την ακρίβεια είναι ένα τεράστιο επίτευγμα που όμοιο του Ελληνας προπονητής σε οποιοδήποτε ομαδικό άθλημα δεν έχει ζήσει – γευτεί.
Ο Φώτης Κατσικάρης το γεύτηκε. Δεν ξέρω αν όντως άφησε την δική μας Εθνική στα κρύα του λουτρού μόλις ήρθαν οι Ρώσοι, αλλά ακόμη κι' έτσι να είναι, στα μάτια μου δικαιολογημένος είναι. Και όχι, επειδή προφανώς τα λεφτά θα είναι πολλά, αλλά γιατί επαναλαμβάνω, τέτοια τιμή σε Ελληνα προπονητή δεν έχει ξαναγίνει.
Ο Κατσικάρης με την πορεία του όλα αυτά τα χρόνια επιβεβαίωσε κατά την άποψή μου ότι είναι ο πιο μάγκας Ελληνας προπονητής γιατί ότι έχει πετύχει είναι λόγω της δουλειάς του και της φιλοδοξίας του. Τίποτα δεν άφησε στην τύχη. Ακόμη και τα ισπανικά τα μιλάει πλέον καλύτερα από τα ελληνικά...
Ακόμη και πέρυσι το καλοκαίρι όταν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός ψάχτηκαν ο ίδιος δεν έδειξε μεγάλη διάθεση για τον επαναπατρισμό. Κι' ας πήγαν να του κρεμάσουν την ταμπέλα του προπονητή που δεν αντέχει τις μεγάλες ομάδες και την πίεση. Τέτοια πίεση, όρεξη να έχει και θα βρει μπόλικη στον πάγκο της Ρωσίας που θα κάτσει, συνεχίζοντας μία καριέρα μακριά από την Ελλάδα και τα φώτα των ελληνικών ΜΜΕ, αλλά γεμάτη από σεβασμό από όλη την μπασκετική Ευρώπη.
Σεβασμό που λίγο έλειψε να τον φέρει στον πάγκο της Μπαρτσελόνα και που τελικά τον στέλνει στον πάγκο της Εθνικής Ρωσίας...
gazzetta.gr
Ενας προπονητής που δεν λειτουργεί με το σύστημα, που το όνομά του το έχτισε και το έφτιαξε μακριά από εδώ, κάνοντας το ταξίδι για την Ισπανία και την όχι και τόσο πρωτοκλασάτη Βαλένθια. Εκεί στην Ισπανία και στο καλύτερο πρωτάθλημα μπάσκετ της Ευρώπης ο Φώτης Κατσικάρης έβγαλε την δουλειά του, το ταλέντο του και έφτιαξε το όνομά του μόνο με τα δικά του προσόντα.
Δεν δίστασε μετά το ξεκίνημα στην ΑΕΚ της Ευρωλίγκας να πάει στην Αγία Πετρούπολη και να πάρει την πρώτη γεύση από το εξωτερικό, πριν κάνει το ταξίδι για την Ισπανία και την Βαλένθια. Ακολούθησε η Μπιλμπάο με την οποία έφτασε ακόμη και στον τελικό του πρωταθλήματος Ισπανίας και τώρα μία νέα μεγάλη πρόκληση, η Εθνική Ρωσίας.
Δεν είναι δα και μικρό πράγμα μία από τις δύο τρεις πιο παραδοσιακές σχολές μπάσκετ στον κόσμο να προσφέρει σε Ελληνα προπονητή τη θέση του ομοσπονδιακού τεχνικού. Για την ακρίβεια είναι ένα τεράστιο επίτευγμα που όμοιο του Ελληνας προπονητής σε οποιοδήποτε ομαδικό άθλημα δεν έχει ζήσει – γευτεί.
Ο Φώτης Κατσικάρης το γεύτηκε. Δεν ξέρω αν όντως άφησε την δική μας Εθνική στα κρύα του λουτρού μόλις ήρθαν οι Ρώσοι, αλλά ακόμη κι' έτσι να είναι, στα μάτια μου δικαιολογημένος είναι. Και όχι, επειδή προφανώς τα λεφτά θα είναι πολλά, αλλά γιατί επαναλαμβάνω, τέτοια τιμή σε Ελληνα προπονητή δεν έχει ξαναγίνει.
Ο Κατσικάρης με την πορεία του όλα αυτά τα χρόνια επιβεβαίωσε κατά την άποψή μου ότι είναι ο πιο μάγκας Ελληνας προπονητής γιατί ότι έχει πετύχει είναι λόγω της δουλειάς του και της φιλοδοξίας του. Τίποτα δεν άφησε στην τύχη. Ακόμη και τα ισπανικά τα μιλάει πλέον καλύτερα από τα ελληνικά...
Ακόμη και πέρυσι το καλοκαίρι όταν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός ψάχτηκαν ο ίδιος δεν έδειξε μεγάλη διάθεση για τον επαναπατρισμό. Κι' ας πήγαν να του κρεμάσουν την ταμπέλα του προπονητή που δεν αντέχει τις μεγάλες ομάδες και την πίεση. Τέτοια πίεση, όρεξη να έχει και θα βρει μπόλικη στον πάγκο της Ρωσίας που θα κάτσει, συνεχίζοντας μία καριέρα μακριά από την Ελλάδα και τα φώτα των ελληνικών ΜΜΕ, αλλά γεμάτη από σεβασμό από όλη την μπασκετική Ευρώπη.
Σεβασμό που λίγο έλειψε να τον φέρει στον πάγκο της Μπαρτσελόνα και που τελικά τον στέλνει στον πάγκο της Εθνικής Ρωσίας...
gazzetta.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κατέθεσε πινακίδες κυκλοφορίας και ο δήμαρχος Πύργου!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
