2013-01-12 15:45:03
Η Ευρώπη εισέρχεται σε μία νέα ιστορική φάση. Τα δεδομένα που έχουμε, αλλά και η ιστορική εμπειρία, μας επιτρέπουν να την φανταστούμε, να κάνουμε υποθέσεις. Όμως τίποτα δεν είναι δεδομένο. Η ιστορία της ανθρωπότητας είναι γεμάτη εκπλήξεις, άρα κανείς δεν μπορεί να περιγράψει με σιγουριά το νέο περιβάλλον που θα προκύψει και πότε.
Το βέβαιο όμως είναι ότι η χώρα μας θα είναι πρωταγωνιστής αυτών των εξελίξεων. Κι ένα πρόσωπο που συγκεντρώνει το διεθνές ενδιαφέρον, ίσως επειδή είναι αρκετά απρόβλεπτο, είναι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, Αλέξης Τσίπρας.
Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί για τον σημερινό αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όμως η ηλεκτρονική εφημερίδα μας "silvercity.gr" σε μία ξεχωριστή συζήτηση που είχε μαζί του κατάφερε να αντλήσει, μέσα από εννέα απλές και ιδιαίτερου τύπου ερωτήσεις, βασικά στοιχεία της προσωπικότητάς του, ανθρώπινης και πολιτικής, όπως και του οράματος και των στοχασμών του για την Ελλάδα και την Ευρώπη.
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Ποιο το όραμά σας για την Ελλάδα;
Αλ. Τσίπρας: Πριν σας το περιγράψω επιτρέψατέ μου να διηγηθώ, πώς φτάσαμε ως αυτό... Τις τελευταίες δεκαετίες τα κυβερνώντα κόμματα δημιούργησαν συναινέσεις με το μεγάλο κεφάλαιο εξασφαλίζοντάς του μια συνεχώς διευρυνόμενη νόμιμη φοροαπαλλαγή. Παράλληλα ευνόησαν την ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών, προήγαγαν πελατειακές σχέσεις, καταχράστηκαν ή σπατάλησαν το δημόσιο χρήμα. Αυτές οι κυβερνήσεις διαπλοκής και διαφθοράς διόγκωσαν το δημόσιο χρέος και τελικά χρεοκόπησε τη χώρα. Και την χρεοκόπησε πρώτα ηθικά και μετά οικονομικά. Τώρα, εκμεταλλεύονται αυτή την κρίση χρέους με στόχο να επιβάλουν την πιο άγρια, μετά τον Πόλεμο, αναδιανομή εισοδήματος υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου και να καταργήσουν αυτονόητα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα δεκαετιών.
Το όραμα μας λοιπόν είναι να ανατραπεί αυτό το σκηνικό. Την κρίση να την πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν, το κεφάλαιο και ο συσσωρευμένος πλούτος. Να προστατευθούν οι εργαζόμενοι και οι λαϊκές τάξεις, να επανακκινηθεί η ανάπτυξη σε νέες βάσεις, με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες και όχι τη μεγιστοποίηση των κερδών. Χαμένοι πρέπει να είναι οι τράπεζες και τα εγχώρια μεγάλα συμφέροντα, κερδισμένοι οι πολίτες, ο κόσμος της εργασίας και τα ασφαλιστικά τους ταμεία.
Όραμά μας είναι δηλαδή η Ελλάδα να πετάξει από πάνω της τα Μνημόνια. Να σπάσει τον φαύλο κύκλο της ύφεσης, να αμφισβητήσει την αδιέξοδη και καταστροφική πολιτική στην οποία σύρεται τα τρία τελευταία χρόνια.
Ηγέτης της κυβέρνησης, ηγέτης της κοινωνίας. Είστε έτοιμος;
Αν με τον όρο «ηγέτης» εννοούμε εκείνον που έχει τη θέληση να ακολουθήσει χωρίς εκπτώσεις, τις δεσμεύσεις του προς την κοινωνία, τότε ναι, ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ είναι έτοιμος.
Οι τρείς σημαντικότερες αξίες που έχετε για οδηγό σας;
Ελευθερία, Ισότητα, Αλληλεγγύη, με τη σειρά της διατύπωσης.
Τα βασικότερα χαρακτηριστικά του πολιτικού Τσίπρα;
Η βρετανική εφημερίδα Guardian, ανφέρθηκε σε μένα με το κολακευτικό σχόλιο ότι ανήκω στην «κανονική γενιά των πολιτικών». Όντως απορρίπτω την καθωσπρέπει ευρωπαϊκή πολιτική κουλτούρα – η οποία έτσι και αλλιώς είναι αντιμέτωπη με μια κρίση νομιμοποίησης – που έχει φτάσει να θεωρεί ότι η πολιτική διέπεται από την ατμόσφαιρα των συνόδων κορυφής ή από τους απρόσωπους γραφειοκράτες των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε. Το συναίσθημα δεν μπορεί να είναι ξένο προς τους πολιτικούς ηγέτες. Επιπλέον, όπως όλοι οι υπόλοιποι στην Αριστερά, προσπαθώ να θυμίζω διαρκώς στον εαυτό μου ότι η πολιτική είναι χαμένη υπόθεση, αν δεν πατάει γερά σε αρχές και αξίες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ πολυσυλλεκτικό σχήμα αντιθέσεων, ή κόμμα με ενιαία φωνή και πολιτική;
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ είναι ένα μαζικό κόμμα της Αριστεράς, που έρχεται μετά από πάρα πολύ καιρό να διεκδικήσει την εξουσία και να βάλει γερές βάσεις για μια κοινωνική αλλαγή. Ένα κόμμα δημοκρατικό, πολυφωνικό, αλλά ταυτόχρονα δυναμικό και αποτελεσματικό. Με διαφορές απόψεων ενίοτε στο εσωτερικό του, όμως καθ΄όλα ευπρόσδεκτες έως και απαραίτητες. Το σημαντικό είναι ότι στη δράση όλες μας οι δυνάμεις είναι ενωμένες και συμπαγείς. Το μεγάλο μας στοίχημα είναι να αποτελέσουμε πόλο ενότητας και συσπείρωσης για την νέα μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.
«Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη» στην Ελλάδα, ένα κόμμα μπορεί;
Όχι. Κανένα κόμμα δεν μπορεί να φέρει την Άνοιξη από μόνο του. Ένα κόμμα όμως που ηγείται μιας κοινωνίας που υποφέρει, που την έχει ως στήριγμά του, που παίρνει ενέργεια από αυτήν, που προσπαθεί να βρίσκεται στην «υπηρεσία της», που απολογείται και λογοδοτεί σε αυτή, ένα τέτοιο κόμμα, ναι μπορεί και θα φέρει την «Άνοιξη», ό,τι και αν αυτό σημαίνει.
Κρίση χρέους, κρίση θεσμών, ή κρίση πολιτικής;
Η οικονομική κρίση δεν είναι κάτι καινοφανές. Υπάρχει και εμφανίζεται σε όλη την ιστορία του καπιταλισμού κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριών αιώνων. Η διαφορά βρίσκεται ότι η νεοφιλελεύθερη θεωρία ενσωμάτωσε στο σχήμα της την οικονομική κρίση και την χρησιμοποίησε ως ευκαιρία ,για να αποδυναμώσει την ισχύ των εργαζόμενων. Αποδόμησε κατακτήσεις που οι δυνάμεις της εργασίας είχαν πετύχει με αίμα, καθ' όλη τη διάρκεια του «σύντομου αιώνα». Αυτό που εσείς ονομάζετε ως «κρίση πολιτικής» ή «κρίση θεσμών», στα μάτια μου δεν είναι τίποτε άλλο από το ίδιο το σχέδιο των δυνάμεων του κεφαλαίου αυτοπροσώπως. Με αυτό και τις συνέπειες του έχουμε να κάνουμε και αυτό έχουμε να αντιπαλέψουμε. Να βάλουμε δηλαδή ένα τέλος στον φαύλο κύκλο που οδήγησε την τεράστια πλειοψηφία των ανθρώπων στα όρια της φτώχειας και της δυστυχίας. Και πάρα πολλούς συμπολίτες μας στην αυτοχειρία.
Η Ελλάδα «σκοτώνει» ή διώχνει τα παιδιά της. Η αξιοκρατία στο ναδίρ. Υπάρχει ελπίδα;
Αφήστε την Ελλάδα στην άκρη. Έχουν ονοματεπώνυμα αυτοί που επέβαλαν τις μνημονιακές πολιτικές και εξωθούν τους νέους στη μετανάστευση. Κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης οι πελατειακές σχέσεις, η προκλητική έλλειψη αξιοκρατίας, η γραφειοκρατία εξωθούσαν αρκετούς επιστήμονες και δημιουργικούς συμπολίτες μας να πάρουν των ομματιών τους. Σήμερα το φάσμα της ανεργίας, της πείνας, η έντονη επιθυμία να ζήσουν τα καλύτερα τους χρόνια και όχι την απόγνωση, ωθεί μαζικά τη νέα γενιά στην αναζήτηση άλλων πατρίδων. Κι αυτό είναι τραγικό. Διότι μαζί της χάνεται και το πλέον αξιόλογο επιστημονικό και παραγωγικό δυναμικό, καθώς η Ελλάδα του Μνημονίου δεν έχει, ούτε τη βούληση, ούτε τη δυνατότητα να το αξιοποιήσει. Όσοι μένουν πίσω, δεν έχουν να ελπίζουν παρά σε ελάχιστα, δηλαδή σε μια δουλειά με εξευτελιστικές αποδοχές, χωρίς ζωή, χωρίς ουσιαστική ανεξαρτησία και χωρίς δικαιώματα. Μαζί με τους απόμαχους της ζωής, η νέα γενιά είναι το πρώτο θύμα της μαζικής καταστροφής, την οποία έχει επιφέρει στην χώρα μας η πολιτική των Μνημονίων.
Το όραμα της Ευρώπης των λαών και των αξιών ξεθώριασε. Το σχόλιο σας για το μέλλον.
Η σημερινή πραγματικότητα, η πολιτική των μνημονίων, φτωχοποιούν μεγάλα τμήματα του ανθρώπινου δυναμικού. Κάθε ημέρα, με ραγδαίο ρυθμό, όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας εισέρχονται στην «έρημο» της «ανάγκης». Η στοιχειώδης αξιοπρεπής διαβίωση καθίσταται στην κυριολεξία είδος θαύματος για πάρα πολλούς. Από την άλλη, πάρα πολλές κατακτήσεις που θεωρούνταν μέχρι τώρα δεδομένες όχι μόνον αμφισβητούνται αλλά «παίρνονται πίσω» με βίαιο τρόπο. Η ελεύθερη αγορά δεν μπορεί να διασφαλίσει, ούτε την ελευθερία αλλά ούτε και την ισότητα, που στην πράξη σημαίνει σήμερα παροχή κοινωνικών υπηρεσιών και αναδιανομή του πλούτου με ευθύνη των κυβερνήσεων. Το μέλλον λοιπόν ανήκει σε μια άλλη Ευρώπη, μια Ευρώπη δημοκρατική και κοινωνική. Και το μέλλον έρχεται διαρκώς πιο κοντά, όσο οι άνθρωποι καταλαβαίνουν την ανάγκη να υπερασπιστούμε την κοινωνική συνοχή, την εργασία και τα δημόσια αγαθά και να βάλουμε ριζικούς φραγμούς στην κερδοσκοπία των αγορών. Διότι όπως λέει ο ποιητής «το μέλλον δε θα 'ρθει από μονάχο του, έτσι νέτο σκέτο, αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς...». Με αυτή την έννοια λοιπόν, ναι, πιστεύω πως υπάρχει ελπίδα. Το αύριο για τους λαούς της Ευρώπης και για την Αριστερά θα είναι λαμπρό.
silvercity.gr
Το βέβαιο όμως είναι ότι η χώρα μας θα είναι πρωταγωνιστής αυτών των εξελίξεων. Κι ένα πρόσωπο που συγκεντρώνει το διεθνές ενδιαφέρον, ίσως επειδή είναι αρκετά απρόβλεπτο, είναι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, Αλέξης Τσίπρας.
Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί για τον σημερινό αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όμως η ηλεκτρονική εφημερίδα μας "silvercity.gr" σε μία ξεχωριστή συζήτηση που είχε μαζί του κατάφερε να αντλήσει, μέσα από εννέα απλές και ιδιαίτερου τύπου ερωτήσεις, βασικά στοιχεία της προσωπικότητάς του, ανθρώπινης και πολιτικής, όπως και του οράματος και των στοχασμών του για την Ελλάδα και την Ευρώπη.
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Ποιο το όραμά σας για την Ελλάδα;
Αλ. Τσίπρας: Πριν σας το περιγράψω επιτρέψατέ μου να διηγηθώ, πώς φτάσαμε ως αυτό... Τις τελευταίες δεκαετίες τα κυβερνώντα κόμματα δημιούργησαν συναινέσεις με το μεγάλο κεφάλαιο εξασφαλίζοντάς του μια συνεχώς διευρυνόμενη νόμιμη φοροαπαλλαγή. Παράλληλα ευνόησαν την ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών, προήγαγαν πελατειακές σχέσεις, καταχράστηκαν ή σπατάλησαν το δημόσιο χρήμα. Αυτές οι κυβερνήσεις διαπλοκής και διαφθοράς διόγκωσαν το δημόσιο χρέος και τελικά χρεοκόπησε τη χώρα. Και την χρεοκόπησε πρώτα ηθικά και μετά οικονομικά. Τώρα, εκμεταλλεύονται αυτή την κρίση χρέους με στόχο να επιβάλουν την πιο άγρια, μετά τον Πόλεμο, αναδιανομή εισοδήματος υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου και να καταργήσουν αυτονόητα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα δεκαετιών.
Το όραμα μας λοιπόν είναι να ανατραπεί αυτό το σκηνικό. Την κρίση να την πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν, το κεφάλαιο και ο συσσωρευμένος πλούτος. Να προστατευθούν οι εργαζόμενοι και οι λαϊκές τάξεις, να επανακκινηθεί η ανάπτυξη σε νέες βάσεις, με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες και όχι τη μεγιστοποίηση των κερδών. Χαμένοι πρέπει να είναι οι τράπεζες και τα εγχώρια μεγάλα συμφέροντα, κερδισμένοι οι πολίτες, ο κόσμος της εργασίας και τα ασφαλιστικά τους ταμεία.
Όραμά μας είναι δηλαδή η Ελλάδα να πετάξει από πάνω της τα Μνημόνια. Να σπάσει τον φαύλο κύκλο της ύφεσης, να αμφισβητήσει την αδιέξοδη και καταστροφική πολιτική στην οποία σύρεται τα τρία τελευταία χρόνια.
Ηγέτης της κυβέρνησης, ηγέτης της κοινωνίας. Είστε έτοιμος;
Αν με τον όρο «ηγέτης» εννοούμε εκείνον που έχει τη θέληση να ακολουθήσει χωρίς εκπτώσεις, τις δεσμεύσεις του προς την κοινωνία, τότε ναι, ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ είναι έτοιμος.
Οι τρείς σημαντικότερες αξίες που έχετε για οδηγό σας;
Ελευθερία, Ισότητα, Αλληλεγγύη, με τη σειρά της διατύπωσης.
Τα βασικότερα χαρακτηριστικά του πολιτικού Τσίπρα;
Η βρετανική εφημερίδα Guardian, ανφέρθηκε σε μένα με το κολακευτικό σχόλιο ότι ανήκω στην «κανονική γενιά των πολιτικών». Όντως απορρίπτω την καθωσπρέπει ευρωπαϊκή πολιτική κουλτούρα – η οποία έτσι και αλλιώς είναι αντιμέτωπη με μια κρίση νομιμοποίησης – που έχει φτάσει να θεωρεί ότι η πολιτική διέπεται από την ατμόσφαιρα των συνόδων κορυφής ή από τους απρόσωπους γραφειοκράτες των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε. Το συναίσθημα δεν μπορεί να είναι ξένο προς τους πολιτικούς ηγέτες. Επιπλέον, όπως όλοι οι υπόλοιποι στην Αριστερά, προσπαθώ να θυμίζω διαρκώς στον εαυτό μου ότι η πολιτική είναι χαμένη υπόθεση, αν δεν πατάει γερά σε αρχές και αξίες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ πολυσυλλεκτικό σχήμα αντιθέσεων, ή κόμμα με ενιαία φωνή και πολιτική;
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ είναι ένα μαζικό κόμμα της Αριστεράς, που έρχεται μετά από πάρα πολύ καιρό να διεκδικήσει την εξουσία και να βάλει γερές βάσεις για μια κοινωνική αλλαγή. Ένα κόμμα δημοκρατικό, πολυφωνικό, αλλά ταυτόχρονα δυναμικό και αποτελεσματικό. Με διαφορές απόψεων ενίοτε στο εσωτερικό του, όμως καθ΄όλα ευπρόσδεκτες έως και απαραίτητες. Το σημαντικό είναι ότι στη δράση όλες μας οι δυνάμεις είναι ενωμένες και συμπαγείς. Το μεγάλο μας στοίχημα είναι να αποτελέσουμε πόλο ενότητας και συσπείρωσης για την νέα μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.
«Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη» στην Ελλάδα, ένα κόμμα μπορεί;
Όχι. Κανένα κόμμα δεν μπορεί να φέρει την Άνοιξη από μόνο του. Ένα κόμμα όμως που ηγείται μιας κοινωνίας που υποφέρει, που την έχει ως στήριγμά του, που παίρνει ενέργεια από αυτήν, που προσπαθεί να βρίσκεται στην «υπηρεσία της», που απολογείται και λογοδοτεί σε αυτή, ένα τέτοιο κόμμα, ναι μπορεί και θα φέρει την «Άνοιξη», ό,τι και αν αυτό σημαίνει.
Κρίση χρέους, κρίση θεσμών, ή κρίση πολιτικής;
Η οικονομική κρίση δεν είναι κάτι καινοφανές. Υπάρχει και εμφανίζεται σε όλη την ιστορία του καπιταλισμού κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριών αιώνων. Η διαφορά βρίσκεται ότι η νεοφιλελεύθερη θεωρία ενσωμάτωσε στο σχήμα της την οικονομική κρίση και την χρησιμοποίησε ως ευκαιρία ,για να αποδυναμώσει την ισχύ των εργαζόμενων. Αποδόμησε κατακτήσεις που οι δυνάμεις της εργασίας είχαν πετύχει με αίμα, καθ' όλη τη διάρκεια του «σύντομου αιώνα». Αυτό που εσείς ονομάζετε ως «κρίση πολιτικής» ή «κρίση θεσμών», στα μάτια μου δεν είναι τίποτε άλλο από το ίδιο το σχέδιο των δυνάμεων του κεφαλαίου αυτοπροσώπως. Με αυτό και τις συνέπειες του έχουμε να κάνουμε και αυτό έχουμε να αντιπαλέψουμε. Να βάλουμε δηλαδή ένα τέλος στον φαύλο κύκλο που οδήγησε την τεράστια πλειοψηφία των ανθρώπων στα όρια της φτώχειας και της δυστυχίας. Και πάρα πολλούς συμπολίτες μας στην αυτοχειρία.
Η Ελλάδα «σκοτώνει» ή διώχνει τα παιδιά της. Η αξιοκρατία στο ναδίρ. Υπάρχει ελπίδα;
Αφήστε την Ελλάδα στην άκρη. Έχουν ονοματεπώνυμα αυτοί που επέβαλαν τις μνημονιακές πολιτικές και εξωθούν τους νέους στη μετανάστευση. Κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης οι πελατειακές σχέσεις, η προκλητική έλλειψη αξιοκρατίας, η γραφειοκρατία εξωθούσαν αρκετούς επιστήμονες και δημιουργικούς συμπολίτες μας να πάρουν των ομματιών τους. Σήμερα το φάσμα της ανεργίας, της πείνας, η έντονη επιθυμία να ζήσουν τα καλύτερα τους χρόνια και όχι την απόγνωση, ωθεί μαζικά τη νέα γενιά στην αναζήτηση άλλων πατρίδων. Κι αυτό είναι τραγικό. Διότι μαζί της χάνεται και το πλέον αξιόλογο επιστημονικό και παραγωγικό δυναμικό, καθώς η Ελλάδα του Μνημονίου δεν έχει, ούτε τη βούληση, ούτε τη δυνατότητα να το αξιοποιήσει. Όσοι μένουν πίσω, δεν έχουν να ελπίζουν παρά σε ελάχιστα, δηλαδή σε μια δουλειά με εξευτελιστικές αποδοχές, χωρίς ζωή, χωρίς ουσιαστική ανεξαρτησία και χωρίς δικαιώματα. Μαζί με τους απόμαχους της ζωής, η νέα γενιά είναι το πρώτο θύμα της μαζικής καταστροφής, την οποία έχει επιφέρει στην χώρα μας η πολιτική των Μνημονίων.
Το όραμα της Ευρώπης των λαών και των αξιών ξεθώριασε. Το σχόλιο σας για το μέλλον.
Η σημερινή πραγματικότητα, η πολιτική των μνημονίων, φτωχοποιούν μεγάλα τμήματα του ανθρώπινου δυναμικού. Κάθε ημέρα, με ραγδαίο ρυθμό, όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας εισέρχονται στην «έρημο» της «ανάγκης». Η στοιχειώδης αξιοπρεπής διαβίωση καθίσταται στην κυριολεξία είδος θαύματος για πάρα πολλούς. Από την άλλη, πάρα πολλές κατακτήσεις που θεωρούνταν μέχρι τώρα δεδομένες όχι μόνον αμφισβητούνται αλλά «παίρνονται πίσω» με βίαιο τρόπο. Η ελεύθερη αγορά δεν μπορεί να διασφαλίσει, ούτε την ελευθερία αλλά ούτε και την ισότητα, που στην πράξη σημαίνει σήμερα παροχή κοινωνικών υπηρεσιών και αναδιανομή του πλούτου με ευθύνη των κυβερνήσεων. Το μέλλον λοιπόν ανήκει σε μια άλλη Ευρώπη, μια Ευρώπη δημοκρατική και κοινωνική. Και το μέλλον έρχεται διαρκώς πιο κοντά, όσο οι άνθρωποι καταλαβαίνουν την ανάγκη να υπερασπιστούμε την κοινωνική συνοχή, την εργασία και τα δημόσια αγαθά και να βάλουμε ριζικούς φραγμούς στην κερδοσκοπία των αγορών. Διότι όπως λέει ο ποιητής «το μέλλον δε θα 'ρθει από μονάχο του, έτσι νέτο σκέτο, αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς...». Με αυτή την έννοια λοιπόν, ναι, πιστεύω πως υπάρχει ελπίδα. Το αύριο για τους λαούς της Ευρώπης και για την Αριστερά θα είναι λαμπρό.
silvercity.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ανοιχτοί οι σταθμοί του Μετρό
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κωνσταντοπούλου: Εγώ δεν ήμουν Εισαγγελέας επί χούντας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
