2013-01-14 13:15:56
Mounadil al-Djazaïri (μτφ. Κριστιάν)
Δεν μπορούμε να πούμε ότι ο γαλλικός τύπος θα κάνει μεγάλο τζίρο γύρω από την υπόθεση των τριών Κούρδισων αγωνίστριων που δολοφονήθηκαν στο Παρίσι πριν από λίγες ημέρες (όσον αφορά το κτύπημα, αυτές έλιωσαν ορισμένα κεφάλια).
Το Slate μας λέει όμως, ότι:
Το να κτυπήσεις την Sakine Cansiz είναι σαν να χτυπήσεις τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ενώ διαπραγματεύεται από φυλακή του του Ιμραλί με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες και εμείς μόλις μάθαμε ότι προωθείται μια συμφωνία-πλαίσιο.
Το Slate ενώνεται συνεπώς με την επίσημη τουρκική θέση, όπως εκφράστηκε από τον Πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν :
Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατήγγειλε την Πέμπτη την αξιοθρήνητη εκτέλεση τριών Κούρδισων γυναικών στο Παρίσι, που βρέθηκαν νεκρές τη νύκτα από μια σφαίρα στο κεφάλι.
«Πρέπει να είμαστε υπομονετικοί και να περιμένουμε τις αρχές να ρίξούν φως σε αυτό το περιστατικό. Θα μπορούσε να είναι ένα εσωτερική ξεκαθάρισμα (μέσα στο PKK) ή μια προβοκάτσια για να διαταραχτούν οι προσπάθειές μας καλής θέλησης για την προώθηση της ειρηνευτικής διαδικασίας», δήλωσε, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Ανατολία
Όμως, τα πράγματα μπορεί να μην είναι τόσο απλά, όπως μπορεί να το μυρίσουμε ακούοντας τον Τούρκο πρωθυπουργό να χρησιμοποιήσει τη λέξη «εκτέλεση» αντί της δολοφονίας. Μια λέξη με την οποία το επίθετο «αξιοθρήνητη» αποτυγχάνει να προσθέσει μια πραγματική συναισθηματική διάσταση.
Από την πλευρά του, ο RFI (διεθνής γαλλικός ραδιοσταθμός) αναφέρει τρεις πιθανές πίστες:
- μια εσωτερική σύγκρουση στο Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK),
- ένα κτύπημα από τη τουρκική μυστική υπηρεσία με διαταγή της κυβέρνησης για να εκτροχιαστούν οι εν εξελίξει συζητήσεις και να φορτώσουν την ευθύνη στους ριζοσπάστες του PKK και, τέλος,
- οι Γκρίζοι Λύκοι, το τουρκικό εθνικιστικό κίνημα της άκρας δεξιάς.
Παρατηρώ ότι μπορούμε άνετα να συγχωνεύσουμε τη δεύτερη και τρίτη υπόθεση, γεγονός που μας αφήνει μόνο δύο δυνατότητες.
Και η υπόθεση της δράσης από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες είναι η πιο πιθανή για λόγους απλής λογικής.
Γνωρίζουμε για παράδειγμα ότι η άξεστα ψηφοθηρική προσέγγιση του Τούρκου πρωθυπουργού για «διάλογο» του με το PKK έχει γίνει αντιλυπτή από όλους τους παρατηρητές, ακόμη και αν ορισμένοι πιστεύουν ότι μπορεί να βγει κάτι θετικό.
Ωστόσο, η συριακή κρίση έδωσε την ευκαιρία στον Τούρκο Πρωθυπουργό να αποδείξει την απόλυτη εχθρότητα του για πραγματικές συζητήσεις με τους Κούρδους και, αντίθετα, την προθυμία του να τους υποδουλώσει με αντάλλαγμα κάποιων συμβολικών μέτρων.
Αλλά, ο Ερντογάν, όπως και οι ίδιοι οι Κούρδοι, γνωρίζουν πολύ καλά ότι η υλοποίηση του κουρδικού εθνικού σχεδίου δεν ήταν ποτέ τόσο κοντά όσο σήμερα και ότι η ίδια η τουρκική κυβέρνηση, με την «περίεργη» πολιτική της (δεν υπάρχει άλλη λέξη) σε σχέση με τη Συρία και το Ιράκ βοήθησε αυτή την κατάσταση πραγμάτων.
Δεν εννοώ με αυτό ότι οι Κούρδοι θα επιτύχουν το εθνικό σχέδιο τους, αλλά το τίμημα για να τους εμποδίσει κανείς θα είναι μεγαλύτερο όσο ποτέ.
Ένα άλλο στοιχείο που συνηγορεί υπέρ της υπόθεσης της δολοφονίας με εντολή των τουρκικών αρχών, πρέπει να αναζητηθεί σε άλλες δηλώσεις του κ. Ερντογάν, όπως αυτές με τις οποίες αντιδρά στις δηλώσεις του Γάλλου Προέδρου Φρανσουά Ολάντ.
Πράγματι, μπορεί κανείς να διαβάσει σε άνα τηλεγράφημα του Reuters, στις 12 Ιανουαρίου:
«Δολοφονίες του Παρισιού -ο Ερντογάν απαιτεί εξηγήσεις από τον Ολάντ».
Ο Ερντογάν δεν ζητά από τον Γάλλο Πρόεδρο να ρίξει φως σχετικά με την τριπλή δολοφονία στο Παρίσι, αλλά αντιδρά στα λόγια του κ. Ολάντ:
«Είναι άμεσα τρία άτομα από τα οποία το ένα μου ήταν γνωστό και σε πολλούς πολιτικούς επειδή μας συναντούσε τακτικά», δήλωσε ο Φρανσουά Ολάντ την Πέμπτη.
Λόγια που προκάλεσαν τη δυσαρέσκεια του Τούρκου Πρωθυπουργού ο οποίος έστειλε την παρακάτω κλήτευση στον επικεφαλής του γαλλικού κράτους
«Ο Γάλλος πρόεδρος θα πρέπει να εξηγήσει στο τουρκικό κοινό και τον κόσμο γιατί είχε συναντήσεις με μέλη μιας τρομοκρατικής οργάνωσης».
Μια μικρή πρόταση, όπου έπεσε η μάσκα του Ερντογάν ο οποίος αποκαλεί χωρίς δισταγμό τα τρία θύματα ως μέλη μιας «τρομοκρατικής οργάνωσης».
Μπορούμε λοιπόν να συμπεράνουμε ότι αυτό που ο κ. Ερντογάν θεωρεί «αξιοθρήνητο» στην «εκτέλεση» των τριών αυτών Κούρδισων αγωνιστριών, ήταν η μέθοδος. Ίσως ο ίδιος θα προτιμούσε τον στραγγαλισμό;
Και «η τρομοκρατική οργάνωση» είναι ακριβώς αυτή η ίδια με εκείνη με την οποία η κυβέρνηση του υποτίθεται ότι ξεκίνησε «σοβαρές και ειλικρινείς διαπραγματεύσεις!».
http://www.palestine-solidarite.org/analyses.Mounadil_al-Djazairi.120113.htm
InfoGnomon
Δεν μπορούμε να πούμε ότι ο γαλλικός τύπος θα κάνει μεγάλο τζίρο γύρω από την υπόθεση των τριών Κούρδισων αγωνίστριων που δολοφονήθηκαν στο Παρίσι πριν από λίγες ημέρες (όσον αφορά το κτύπημα, αυτές έλιωσαν ορισμένα κεφάλια).
Το Slate μας λέει όμως, ότι:
Το να κτυπήσεις την Sakine Cansiz είναι σαν να χτυπήσεις τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ενώ διαπραγματεύεται από φυλακή του του Ιμραλί με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες και εμείς μόλις μάθαμε ότι προωθείται μια συμφωνία-πλαίσιο.
Το Slate ενώνεται συνεπώς με την επίσημη τουρκική θέση, όπως εκφράστηκε από τον Πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν :
Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατήγγειλε την Πέμπτη την αξιοθρήνητη εκτέλεση τριών Κούρδισων γυναικών στο Παρίσι, που βρέθηκαν νεκρές τη νύκτα από μια σφαίρα στο κεφάλι.
«Πρέπει να είμαστε υπομονετικοί και να περιμένουμε τις αρχές να ρίξούν φως σε αυτό το περιστατικό. Θα μπορούσε να είναι ένα εσωτερική ξεκαθάρισμα (μέσα στο PKK) ή μια προβοκάτσια για να διαταραχτούν οι προσπάθειές μας καλής θέλησης για την προώθηση της ειρηνευτικής διαδικασίας», δήλωσε, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Ανατολία
Όμως, τα πράγματα μπορεί να μην είναι τόσο απλά, όπως μπορεί να το μυρίσουμε ακούοντας τον Τούρκο πρωθυπουργό να χρησιμοποιήσει τη λέξη «εκτέλεση» αντί της δολοφονίας. Μια λέξη με την οποία το επίθετο «αξιοθρήνητη» αποτυγχάνει να προσθέσει μια πραγματική συναισθηματική διάσταση.
Από την πλευρά του, ο RFI (διεθνής γαλλικός ραδιοσταθμός) αναφέρει τρεις πιθανές πίστες:
- μια εσωτερική σύγκρουση στο Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK),
- ένα κτύπημα από τη τουρκική μυστική υπηρεσία με διαταγή της κυβέρνησης για να εκτροχιαστούν οι εν εξελίξει συζητήσεις και να φορτώσουν την ευθύνη στους ριζοσπάστες του PKK και, τέλος,
- οι Γκρίζοι Λύκοι, το τουρκικό εθνικιστικό κίνημα της άκρας δεξιάς.
Παρατηρώ ότι μπορούμε άνετα να συγχωνεύσουμε τη δεύτερη και τρίτη υπόθεση, γεγονός που μας αφήνει μόνο δύο δυνατότητες.
Και η υπόθεση της δράσης από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες είναι η πιο πιθανή για λόγους απλής λογικής.
Γνωρίζουμε για παράδειγμα ότι η άξεστα ψηφοθηρική προσέγγιση του Τούρκου πρωθυπουργού για «διάλογο» του με το PKK έχει γίνει αντιλυπτή από όλους τους παρατηρητές, ακόμη και αν ορισμένοι πιστεύουν ότι μπορεί να βγει κάτι θετικό.
Ωστόσο, η συριακή κρίση έδωσε την ευκαιρία στον Τούρκο Πρωθυπουργό να αποδείξει την απόλυτη εχθρότητα του για πραγματικές συζητήσεις με τους Κούρδους και, αντίθετα, την προθυμία του να τους υποδουλώσει με αντάλλαγμα κάποιων συμβολικών μέτρων.
Αλλά, ο Ερντογάν, όπως και οι ίδιοι οι Κούρδοι, γνωρίζουν πολύ καλά ότι η υλοποίηση του κουρδικού εθνικού σχεδίου δεν ήταν ποτέ τόσο κοντά όσο σήμερα και ότι η ίδια η τουρκική κυβέρνηση, με την «περίεργη» πολιτική της (δεν υπάρχει άλλη λέξη) σε σχέση με τη Συρία και το Ιράκ βοήθησε αυτή την κατάσταση πραγμάτων.
Δεν εννοώ με αυτό ότι οι Κούρδοι θα επιτύχουν το εθνικό σχέδιο τους, αλλά το τίμημα για να τους εμποδίσει κανείς θα είναι μεγαλύτερο όσο ποτέ.
Ένα άλλο στοιχείο που συνηγορεί υπέρ της υπόθεσης της δολοφονίας με εντολή των τουρκικών αρχών, πρέπει να αναζητηθεί σε άλλες δηλώσεις του κ. Ερντογάν, όπως αυτές με τις οποίες αντιδρά στις δηλώσεις του Γάλλου Προέδρου Φρανσουά Ολάντ.
Πράγματι, μπορεί κανείς να διαβάσει σε άνα τηλεγράφημα του Reuters, στις 12 Ιανουαρίου:
«Δολοφονίες του Παρισιού -ο Ερντογάν απαιτεί εξηγήσεις από τον Ολάντ».
Ο Ερντογάν δεν ζητά από τον Γάλλο Πρόεδρο να ρίξει φως σχετικά με την τριπλή δολοφονία στο Παρίσι, αλλά αντιδρά στα λόγια του κ. Ολάντ:
«Είναι άμεσα τρία άτομα από τα οποία το ένα μου ήταν γνωστό και σε πολλούς πολιτικούς επειδή μας συναντούσε τακτικά», δήλωσε ο Φρανσουά Ολάντ την Πέμπτη.
Λόγια που προκάλεσαν τη δυσαρέσκεια του Τούρκου Πρωθυπουργού ο οποίος έστειλε την παρακάτω κλήτευση στον επικεφαλής του γαλλικού κράτους
«Ο Γάλλος πρόεδρος θα πρέπει να εξηγήσει στο τουρκικό κοινό και τον κόσμο γιατί είχε συναντήσεις με μέλη μιας τρομοκρατικής οργάνωσης».
Μια μικρή πρόταση, όπου έπεσε η μάσκα του Ερντογάν ο οποίος αποκαλεί χωρίς δισταγμό τα τρία θύματα ως μέλη μιας «τρομοκρατικής οργάνωσης».
Μπορούμε λοιπόν να συμπεράνουμε ότι αυτό που ο κ. Ερντογάν θεωρεί «αξιοθρήνητο» στην «εκτέλεση» των τριών αυτών Κούρδισων αγωνιστριών, ήταν η μέθοδος. Ίσως ο ίδιος θα προτιμούσε τον στραγγαλισμό;
Και «η τρομοκρατική οργάνωση» είναι ακριβώς αυτή η ίδια με εκείνη με την οποία η κυβέρνηση του υποτίθεται ότι ξεκίνησε «σοβαρές και ειλικρινείς διαπραγματεύσεις!».
http://www.palestine-solidarite.org/analyses.Mounadil_al-Djazairi.120113.htm
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ηλεκτρονικά θα υποβάλλονται πλέον τα μισθωτήρια ενοικίασης
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
