2013-01-15 11:54:57
Του Χάρη Φλουδόπουλου
Το να έχεις μια βιομηχανική υποδομή σαν τη Ρεβυθούσα και να μην έχεις επαρκή αποθηκευτικό χώρο είναι σαν να έχεις μια Ferrari και να της έχεις αφαιρέσει τις δύο μπροστινές ρόδες. Με αυτά τα λόγια παρομοιάζουν άνθρωποι της αγοράς το γεγονός ότι μέχρι σήμερα ο τερματικός σταθμός της Ρεβυθούσας, ενώ διαθέτει εξαιρετικές δυνατότητες αεριοποίησης για να υποδεχθεί εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου από τις διεθνείς αγορές στο ελληνικό σύστημα, οι υποδομές αυτές παραμένουν ανεκμετάλλευτες γιατί δεν υπάρχει επαρκής... αποθηκευτικός χώρος.
Το πρόβλημα βεβαίως που δημιουργείται δεν είναι εμπορικό, αλλά πρωτίστως θέμα ασφάλειας εφοδιασμού, αφού στις κρίσεις που συχνά προκύπτουν τα τελευταία χρόνια είτε από βορά είτε από τα ανατολικά, όταν για διάφορους λόγους φτάνουν στην Ελλάδα ποσότητες αερίου μικρότερες των συμφωνηθέντων, η Ρεβυθούσα και τα φορτία LNG είναι εκείνα που αποτελούν τη «χρυσή εφεδρεία» για την ασφαλή τροφοδοσία της χώρας με αέριο. Με απλά λόγια τα οφέλη που προκύπτουν από την πλήρη αξιοποίηση της Ρεβυθούσας είναι τεράστια και συνοψίζονται στο τετράπτυχο ασφάλεια εφοδιασμού, διαφοροποίηση πηγών, ανταγωνισμός και μείωση του κόστους.
Για να γίνουν αντιληπτά τα μεγέθη σε νούμερα, η Ρεβυθούσα σήμερα μπορεί να αεριοποιεί και να στέλνει στο σύστημα του φυσικού αερίου 1000 κυβικά μέτρα υγροποιημένου αερίου την ώρα, δηλαδή 24 χιλιάδες κυβικά την ημέρα. Οι δεξαμενές της Ρεβυθούσας μπορούν να φιλοξενήσουν περίπου 130 χιλιάδες κυβικά δηλαδή σε πλήρη χρήση, μέσα σε 5 ημέρες η δεξαμενή αδειάζει.
Λύσεις
Από τη στιγμή που η Ρεβυθούσα άρχισε να δέχεται και τρίτους –πλην της ΔΕΠΑ– πελάτες, έπεσαν στο τραπέζι δύο λύσεις για την αντιμετώπιση του θέματος των αποθηκών: η πρώτη λύση είναι βραχυπρόθεσμη και η δεύτερη είναι μεσοπρόθεσμη. Ποιες είναι αυτές;
Η βραχυπρόθεσμη: Σχεδόν άμεσα, μέσα σε διάστημα λίγων μηνών μπορεί να ενοικιαστεί ένα πλοίο το οποίο μπορεί εύκολα και με σχετικά μικρές εργασίες να μετατραπεί σε μονάδα αποθήκευσης. Πρόκειται για το περίφημο FSU (Floating Storage Unit) το οποίο μπορεί να φέρει άμεσα οφέλη: η Ρεβυθούσα να υποδέχεται μέσα σε λίγους μήνες μεγαλύτερα πλοία, να αυξήσει τους τζίρους του ο ΔΕΣΦΑ, να αυξηθεί ο ανταγωνισμός στην αγορά και φυσικά να υπάρχει μεγαλύτερη ασφάλεια εφοδιασμού αφού από 5 ημέρες αυτονομία, μπορεί να πάει κατευθείαν στις 12 ημέρες (η χωρητικότητα των πλοίων κυμαίνεται από στις 130 – 140 χιλιάδες κυβικά). Στα θετικά της λύσης αυτής πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι το κόστος της (συνήθως οι εγκαταστάσεις αυτές αποκτώνται με leasing) είναι λειτουργικό και δεν απαιτείται χρηματοδότηση.
Η μεσοπρόθεσμη: Σε ορίζοντα μερικών ετών μπορεί να κατασκευαστεί η περίφημη τρίτη δεξαμενή, η οποία βεβαίως απαιτεί μια πιο εκτεταμένη κατασκευαστική επένδυση και η οποία αποτελεί μια μόνιμου χαρακτήρα λύση, που επίσης θα αυξήσει τη δυναμικότηταν αποθήκευσης.
Τι έχει γίνει
Από το 2009 όταν και κατατέθηκαν στο τραπέζι οι δύο προτάσεις μέχρι προ ημερών δεν είχε γίνει καμία κίνηση. Ωστόσο, την περασμένη εβδομάδα, σύμφωνα με πληροφορίες, προχώρησε από το ΔΕΣΦΑ η ανάθεση της κατασκευής της τρίτης δεξαμενής με κόστος 98 εκατ. ευρώ (έναντι αρχικού προϋπολογισμού 115 εκατ. ευρώ) στην εταιρεία JP Άβαξ. Η ολοκλήρωση του έργου τοποθετείται χρονικά σε τρία χρόνια, δηλαδή στα τέλη του 2015, με βάση το χρονοδιάγραμμα, αν και στην πράξη το έργο μάλλον θα είναι έτοιμο αργότερα. Ταυτόχρονα με την ανάθεση της κατασκευής της τρίτης δεξαμενής, ο ΔΕΣΦΑ σχεδιάζει να αναθέσει την εκπόνηση μελέτης σκοπιμότητας για την εγκατάσταση πλωτής αποθήκης, εξετάζοντας δύο σενάρια είτε να εγκατασταθεί αποθηκευτική μονάδα ή μονάδα αποθήκευσης και αεριοποίησης (FSRU).
Τούρκοι
Τα πράγματα βεβαίως περιπλέκονται λίγο εξαιτίας της έντονης κινητικότητας που επικρατεί στην αντίπερα όχθη του Αιγαίου.
Σε αντίθεση με τους... «ελληνικούς» ρυθμούς, οι Τούρκοι που εντόπισαν το κενό της αξιοποίησης της Ρεβυθούσας, έχουν ξεκινήσει εντατικές προσπάθειες να εκμεταλλευτούν τις συνθήκες και να μονοπωλήσουν την περιφερειακή αγορά του LNG. Ήδη την περίοδο αυτή, η Τουρκία υπογράφει συμφωνία με το Κατάρ προκειμένου να κατασκευαστεί από κοινού στις ακτές του Αιγαίου μια νέα τουρκική «Ρεβυθούσα», η οποία θα υποδέχεται καταριανό LNG και το οποίο θα κατευθύνεται, σύμφωνα με τις δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού ενέργειας στις αγορές της Βουλγαρίας και της... Ελλάδας!
Πηγή:www.capital.gr
Το να έχεις μια βιομηχανική υποδομή σαν τη Ρεβυθούσα και να μην έχεις επαρκή αποθηκευτικό χώρο είναι σαν να έχεις μια Ferrari και να της έχεις αφαιρέσει τις δύο μπροστινές ρόδες. Με αυτά τα λόγια παρομοιάζουν άνθρωποι της αγοράς το γεγονός ότι μέχρι σήμερα ο τερματικός σταθμός της Ρεβυθούσας, ενώ διαθέτει εξαιρετικές δυνατότητες αεριοποίησης για να υποδεχθεί εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου από τις διεθνείς αγορές στο ελληνικό σύστημα, οι υποδομές αυτές παραμένουν ανεκμετάλλευτες γιατί δεν υπάρχει επαρκής... αποθηκευτικός χώρος.
Το πρόβλημα βεβαίως που δημιουργείται δεν είναι εμπορικό, αλλά πρωτίστως θέμα ασφάλειας εφοδιασμού, αφού στις κρίσεις που συχνά προκύπτουν τα τελευταία χρόνια είτε από βορά είτε από τα ανατολικά, όταν για διάφορους λόγους φτάνουν στην Ελλάδα ποσότητες αερίου μικρότερες των συμφωνηθέντων, η Ρεβυθούσα και τα φορτία LNG είναι εκείνα που αποτελούν τη «χρυσή εφεδρεία» για την ασφαλή τροφοδοσία της χώρας με αέριο. Με απλά λόγια τα οφέλη που προκύπτουν από την πλήρη αξιοποίηση της Ρεβυθούσας είναι τεράστια και συνοψίζονται στο τετράπτυχο ασφάλεια εφοδιασμού, διαφοροποίηση πηγών, ανταγωνισμός και μείωση του κόστους.
Για να γίνουν αντιληπτά τα μεγέθη σε νούμερα, η Ρεβυθούσα σήμερα μπορεί να αεριοποιεί και να στέλνει στο σύστημα του φυσικού αερίου 1000 κυβικά μέτρα υγροποιημένου αερίου την ώρα, δηλαδή 24 χιλιάδες κυβικά την ημέρα. Οι δεξαμενές της Ρεβυθούσας μπορούν να φιλοξενήσουν περίπου 130 χιλιάδες κυβικά δηλαδή σε πλήρη χρήση, μέσα σε 5 ημέρες η δεξαμενή αδειάζει.
Λύσεις
Από τη στιγμή που η Ρεβυθούσα άρχισε να δέχεται και τρίτους –πλην της ΔΕΠΑ– πελάτες, έπεσαν στο τραπέζι δύο λύσεις για την αντιμετώπιση του θέματος των αποθηκών: η πρώτη λύση είναι βραχυπρόθεσμη και η δεύτερη είναι μεσοπρόθεσμη. Ποιες είναι αυτές;
Η βραχυπρόθεσμη: Σχεδόν άμεσα, μέσα σε διάστημα λίγων μηνών μπορεί να ενοικιαστεί ένα πλοίο το οποίο μπορεί εύκολα και με σχετικά μικρές εργασίες να μετατραπεί σε μονάδα αποθήκευσης. Πρόκειται για το περίφημο FSU (Floating Storage Unit) το οποίο μπορεί να φέρει άμεσα οφέλη: η Ρεβυθούσα να υποδέχεται μέσα σε λίγους μήνες μεγαλύτερα πλοία, να αυξήσει τους τζίρους του ο ΔΕΣΦΑ, να αυξηθεί ο ανταγωνισμός στην αγορά και φυσικά να υπάρχει μεγαλύτερη ασφάλεια εφοδιασμού αφού από 5 ημέρες αυτονομία, μπορεί να πάει κατευθείαν στις 12 ημέρες (η χωρητικότητα των πλοίων κυμαίνεται από στις 130 – 140 χιλιάδες κυβικά). Στα θετικά της λύσης αυτής πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι το κόστος της (συνήθως οι εγκαταστάσεις αυτές αποκτώνται με leasing) είναι λειτουργικό και δεν απαιτείται χρηματοδότηση.
Η μεσοπρόθεσμη: Σε ορίζοντα μερικών ετών μπορεί να κατασκευαστεί η περίφημη τρίτη δεξαμενή, η οποία βεβαίως απαιτεί μια πιο εκτεταμένη κατασκευαστική επένδυση και η οποία αποτελεί μια μόνιμου χαρακτήρα λύση, που επίσης θα αυξήσει τη δυναμικότηταν αποθήκευσης.
Τι έχει γίνει
Από το 2009 όταν και κατατέθηκαν στο τραπέζι οι δύο προτάσεις μέχρι προ ημερών δεν είχε γίνει καμία κίνηση. Ωστόσο, την περασμένη εβδομάδα, σύμφωνα με πληροφορίες, προχώρησε από το ΔΕΣΦΑ η ανάθεση της κατασκευής της τρίτης δεξαμενής με κόστος 98 εκατ. ευρώ (έναντι αρχικού προϋπολογισμού 115 εκατ. ευρώ) στην εταιρεία JP Άβαξ. Η ολοκλήρωση του έργου τοποθετείται χρονικά σε τρία χρόνια, δηλαδή στα τέλη του 2015, με βάση το χρονοδιάγραμμα, αν και στην πράξη το έργο μάλλον θα είναι έτοιμο αργότερα. Ταυτόχρονα με την ανάθεση της κατασκευής της τρίτης δεξαμενής, ο ΔΕΣΦΑ σχεδιάζει να αναθέσει την εκπόνηση μελέτης σκοπιμότητας για την εγκατάσταση πλωτής αποθήκης, εξετάζοντας δύο σενάρια είτε να εγκατασταθεί αποθηκευτική μονάδα ή μονάδα αποθήκευσης και αεριοποίησης (FSRU).
Τούρκοι
Τα πράγματα βεβαίως περιπλέκονται λίγο εξαιτίας της έντονης κινητικότητας που επικρατεί στην αντίπερα όχθη του Αιγαίου.
Σε αντίθεση με τους... «ελληνικούς» ρυθμούς, οι Τούρκοι που εντόπισαν το κενό της αξιοποίησης της Ρεβυθούσας, έχουν ξεκινήσει εντατικές προσπάθειες να εκμεταλλευτούν τις συνθήκες και να μονοπωλήσουν την περιφερειακή αγορά του LNG. Ήδη την περίοδο αυτή, η Τουρκία υπογράφει συμφωνία με το Κατάρ προκειμένου να κατασκευαστεί από κοινού στις ακτές του Αιγαίου μια νέα τουρκική «Ρεβυθούσα», η οποία θα υποδέχεται καταριανό LNG και το οποίο θα κατευθύνεται, σύμφωνα με τις δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού ενέργειας στις αγορές της Βουλγαρίας και της... Ελλάδας!
Πηγή:www.capital.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Απέχθεια για την υπερδύναμη δείχνουν οι δημοσκοπήσεις
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η ORIGINAL 21: «Διαφάνεια σε όλους και σε όλα»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ