2013-01-17 00:25:39
Του Βασίλη Μούρτη
Το σημαντικότερο θέμα που συζήτησαν, στη συνάντησή τους την Τρίτη, ο Αντώνης Σαμαράς, ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Φώτης Κουβέλης, δεν ήταν η «λίστα Λαγκάρντ και το πόσες κάλπες θα στηθούν στη Βουλή, ούτε η οικονομία. Βεβαίως και τα τρία θέματα τους απασχόλησαν, αλλά το βάρος δόθηκε σε ένα τέταρτο, το οποίο υπαινίχθηκε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στις δηλώσεις του όταν έκανε λόγο για «εθνική ισχύ» και «εθνική στρατηγική» και δεν είναι άλλο από αυτό της ανακήρυξης από την Ελλάδα της ΑΟΖ. Θέμα το οποίο θα συζητηθεί και στην επόμενη συνάντηση των τριών αρχηγών.
Σύμφωνα με πληροφορίες θα πρέπει να αναμένονται σύντομα εξελίξεις στο κορυφαίο αυτό θέμα. Βενιζέλος και Κουβέλης είναι ένθερμοι υποστηρικτές της επιλογής να προχωρήσει η Ελλάδα με γρήγορα βήματα, συναντούν, όμως, τη διστακτικότητα του κ. Σαμαρά, ο οποίος δέχεται εισηγήσεις από συνεργάτες του και κυβερνητικούς παράγοντες να είναι πολύ προσεκτικός στις κινήσεις που θα αποφασίσει.
Πρόσφατα το θέμα αυτό απασχόλησε, για μια ακόμα φορά, το υπουργείο Εξωτερικών από το οποίο προέρχονται και οι περισσότερες επιφυλάξεις ή και ενστάσεις. Στη Βας. Σοφίας φαίνεται ότι το παλαιό δόγμα της ΝΔ, το οποίο αποδίδεται στον Πέτρο Μολυβιάτη, σύμφωνα με το οποίο «η μη λύση είναι λύση», παραμένει ακόμα ζωντανό.
Οι «αντιρρησίες» χρησιμοποιούν ως βασικό τους επιχείρημα την εικαζόμενη αντίδραση της Τουρκίας, η οποία διακινεί τη γνωστή θεωρία των «γκρίζων ζωνών» και αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία σε διάφορες περιοχές του Αιγαίου, ακόμα και σε νησιά (π.χ. Καστελόριζο). Ειδικά δε για το Καστελόριζο η θέση της είναι ότι το ελληνικό αυτό νησί δεν έχει ΑΟΖ, τουλάχιστον στο 100% και ο λόγος είναι ότι αν από την ΑΟΖ του Καστελόριζου αποκοπεί ένα 10%, θα διακοπεί η συνεχόμενη ΑΟΖ Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδας-Ιταλίας κλπ, δηλαδή η ευρωπαϊκή ΑΟΖ στην περιοχή της Μεσογείου.
Όσοι συνιστούν στον κ. Σαμαρά έχουν πάρει στα σοβαρά τις τουρκικές απειλές και υποστηρίζουν ότι η γειτονική χώρα ίσως φθάσει να δημιουργήσει ακόμα και θερμό επεισόδιο στην περίπτωση που η Ελλάδα προχωρήσει μονομερώς σε ανακήρυξη της ΑΟΖ, τονίζοντας το «μονομερώς», θεωρώντας μια τέτοια ενέργεια «εθνικιστική».
Ο υπερτονισμός του μονομερούς χαρακτήρα της ανακήρυξης δεν στηρίζεται πουθενά, καθώς το δίκαιο της θάλασσας δεν προβλέπει κανέναν άλλο τρόπο και σε όσες περιπτώσεις έχει γίνει ανακήρυξη έγινε μονομερώς. Προκειμένου, βέβαια, να γίνει και οριοθέτηση, χρειάζεται συμφωνία μεταξύ δύο χωρών που αντίκεινται ή είναι παρακείμενες.
Οι ίδιοι λησμονούν ότι η Τουρκία είχε απειλήσει και την Κύπρο, αλλά όταν η κατεχόμενη, κατά το ήμισυ και με στρατό κατοχής Κύπρος ανακήρυξε ΑΟΖ δεν προέβη σε καμία απολύτως ενέργεια. Κι όχι μόνο αυτό. Η Τουρκία έχει κυκλοφορήσει χάρτες στους οποίους έχει χαράξει, αυθαίρετα, θαλάσσια οικόπεδα, κάποια από τα οποία πέφτουν πάνω σε αντίστοιχα της Κύπρου, αλλά και εκεί υποχώρησε διότι νόμιμα θεωρούνται αυτά της Κύπρου. Κάτι ακόμα. Η Τουρκία διαμήνυσε στις 33 εταιρίες που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να πάρουν μέρος στο διαγωνισμό κατά τη 2η φάση παραχώρησης, ότι αν πάνε στην Κύπρο δεν θα κάνουν ποτέ δουλειές με την ίδια. Και οι 33 εταιρίες αγνόησαν παντελώς τους τουρκικούς λεονταρισμούς.
Έναντι της επιφυλακτικότητας που δείχνει ο κ. Σαμαράς, ο κ. Βενιζέλος είναι πιο τολμηρός, όπως και ο κ. Κουβέλης, ίσως διότι ως διαπρεπείς νομικοί γνωρίζουν καλύτερα το θέμα. Ο κ. Βενιζέλος, άλλωστε, κουβαλάει και όλο το ελληνικό νομικό οπλοστάσιο, το οποίο δημιουργήθηκε επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, αρχής γενομένης από το 1982. Ο βασικός ελληνικός νόμος που ρυθμίζει νομικά θέματα κυριαρχίας και εκμετάλλευσης ψηφίσθηκε το 1995 και η τελευταία τροποποίησή του, μετά τη διαπίστωση της ύπαρξης υδρογονανθράκων, έγινε το 2011 με το νόμο 4001, επί πρωθυπουργίας Γιώργου Παπανδρέου και πρωταγωνιστή τον τότε υφυπουργό Γιάννη Μανιάτη. Ο νόμος αυτός διευκολύνει τις κινήσεις της Ελλάδας ώστε να προχωρήσει στην ανακήρυξη της ΑΟΖ και θα μπορούσε να είχε χαρακτηριστεί «νόμος Μανιάτη», αν ο εξ Αργολίδας πολιτικός ήταν υπουργός και όχι υφυπουργός, που δεν έχει δικαίωμα να νομοθετεί.
Αρνητική στην όλη υπόθεση είναι η στάση της αντιπολίτευσης, η οποία διακινεί την άποψη ότι με τα μνημόνια οι κυβερνήσεις εκχώρησαν στους δανειστές μας τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και η Ελλάδα έχει παραιτηθεί πάσης ασυλίας έναντι των δανειστών, περιλαμβανομένων και των δικαιωμάτων στους υδρογονάνθρακες.
Πρόκειται για επιπόλαιη και ανιστόρητη θέση, η οποία οφείλεται σε αντιπολιτευτικούς λόγους ή και σε άγνοια. Σε κάθε περίπτωση, όμως, δίνει επιχειρήματα στους αντιπάλους της χώρας, για ένα από τα κορυφαία εθνικά μας θέματα. Ο ισχυρισμός της αντιπολίτευσης καταρρίπτεται από το ελληνικό νομικό οπλοστάσιο, το οποίο εμπλουτίσθηκε τον Φεβρουάριο του 2012 με την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος, με το οποίο συστήνεται ελληνική εταιρία για τους υδρογονάνθρακες, με διάρκεια ζωής 99 χρόνια, κεφάλαιο 1 εκατ. ευρώ και μια μετοχή που ανήκει στο ελληνικό δημόσιο και είναι αμεταβίβαστη.
Όλα δείχνουν, πάντως, ότι εφόσον ο κ. Σαμαράς ξεπεράσει τους ενδοιασμούς του, οι εξελίξεις θα έρθουν γρήγορα. Γίνεται, μάλιστα, λόγος για ανακήρυξη της ΑΟΖ μέσα στο αμέσως επόμενο διάστημα, μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου.
Η διαδικασία είναι απλή. Απαιτείται μόνο η έκδοση Π.Δ. ή η ψήφιση νόμου από τη Βουλή με 151 ψήφους. Κανένας δεν μπορεί να διανοηθεί, πάντως, ότι αν έρθει στη Βουλή νομοσχέδιο με το οποίο θα ανακηρύσσεται η ΑΟΖ, θα βρεθεί κόμμα ή βουλευτής που δεν θα δώσει θετική ψήφο. Το τελευταίο βήμα είναι η κατάθεση στον ΟΗΕ ενός αντιγράφου είτε του Π.Δ. είτε του ψηφισθέντος νόμου. I-Reporter
Το σημαντικότερο θέμα που συζήτησαν, στη συνάντησή τους την Τρίτη, ο Αντώνης Σαμαράς, ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Φώτης Κουβέλης, δεν ήταν η «λίστα Λαγκάρντ και το πόσες κάλπες θα στηθούν στη Βουλή, ούτε η οικονομία. Βεβαίως και τα τρία θέματα τους απασχόλησαν, αλλά το βάρος δόθηκε σε ένα τέταρτο, το οποίο υπαινίχθηκε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στις δηλώσεις του όταν έκανε λόγο για «εθνική ισχύ» και «εθνική στρατηγική» και δεν είναι άλλο από αυτό της ανακήρυξης από την Ελλάδα της ΑΟΖ. Θέμα το οποίο θα συζητηθεί και στην επόμενη συνάντηση των τριών αρχηγών.
Σύμφωνα με πληροφορίες θα πρέπει να αναμένονται σύντομα εξελίξεις στο κορυφαίο αυτό θέμα. Βενιζέλος και Κουβέλης είναι ένθερμοι υποστηρικτές της επιλογής να προχωρήσει η Ελλάδα με γρήγορα βήματα, συναντούν, όμως, τη διστακτικότητα του κ. Σαμαρά, ο οποίος δέχεται εισηγήσεις από συνεργάτες του και κυβερνητικούς παράγοντες να είναι πολύ προσεκτικός στις κινήσεις που θα αποφασίσει.
Πρόσφατα το θέμα αυτό απασχόλησε, για μια ακόμα φορά, το υπουργείο Εξωτερικών από το οποίο προέρχονται και οι περισσότερες επιφυλάξεις ή και ενστάσεις. Στη Βας. Σοφίας φαίνεται ότι το παλαιό δόγμα της ΝΔ, το οποίο αποδίδεται στον Πέτρο Μολυβιάτη, σύμφωνα με το οποίο «η μη λύση είναι λύση», παραμένει ακόμα ζωντανό.
Οι «αντιρρησίες» χρησιμοποιούν ως βασικό τους επιχείρημα την εικαζόμενη αντίδραση της Τουρκίας, η οποία διακινεί τη γνωστή θεωρία των «γκρίζων ζωνών» και αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία σε διάφορες περιοχές του Αιγαίου, ακόμα και σε νησιά (π.χ. Καστελόριζο). Ειδικά δε για το Καστελόριζο η θέση της είναι ότι το ελληνικό αυτό νησί δεν έχει ΑΟΖ, τουλάχιστον στο 100% και ο λόγος είναι ότι αν από την ΑΟΖ του Καστελόριζου αποκοπεί ένα 10%, θα διακοπεί η συνεχόμενη ΑΟΖ Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδας-Ιταλίας κλπ, δηλαδή η ευρωπαϊκή ΑΟΖ στην περιοχή της Μεσογείου.
Όσοι συνιστούν στον κ. Σαμαρά έχουν πάρει στα σοβαρά τις τουρκικές απειλές και υποστηρίζουν ότι η γειτονική χώρα ίσως φθάσει να δημιουργήσει ακόμα και θερμό επεισόδιο στην περίπτωση που η Ελλάδα προχωρήσει μονομερώς σε ανακήρυξη της ΑΟΖ, τονίζοντας το «μονομερώς», θεωρώντας μια τέτοια ενέργεια «εθνικιστική».
Ο υπερτονισμός του μονομερούς χαρακτήρα της ανακήρυξης δεν στηρίζεται πουθενά, καθώς το δίκαιο της θάλασσας δεν προβλέπει κανέναν άλλο τρόπο και σε όσες περιπτώσεις έχει γίνει ανακήρυξη έγινε μονομερώς. Προκειμένου, βέβαια, να γίνει και οριοθέτηση, χρειάζεται συμφωνία μεταξύ δύο χωρών που αντίκεινται ή είναι παρακείμενες.
Οι ίδιοι λησμονούν ότι η Τουρκία είχε απειλήσει και την Κύπρο, αλλά όταν η κατεχόμενη, κατά το ήμισυ και με στρατό κατοχής Κύπρος ανακήρυξε ΑΟΖ δεν προέβη σε καμία απολύτως ενέργεια. Κι όχι μόνο αυτό. Η Τουρκία έχει κυκλοφορήσει χάρτες στους οποίους έχει χαράξει, αυθαίρετα, θαλάσσια οικόπεδα, κάποια από τα οποία πέφτουν πάνω σε αντίστοιχα της Κύπρου, αλλά και εκεί υποχώρησε διότι νόμιμα θεωρούνται αυτά της Κύπρου. Κάτι ακόμα. Η Τουρκία διαμήνυσε στις 33 εταιρίες που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να πάρουν μέρος στο διαγωνισμό κατά τη 2η φάση παραχώρησης, ότι αν πάνε στην Κύπρο δεν θα κάνουν ποτέ δουλειές με την ίδια. Και οι 33 εταιρίες αγνόησαν παντελώς τους τουρκικούς λεονταρισμούς.
Έναντι της επιφυλακτικότητας που δείχνει ο κ. Σαμαράς, ο κ. Βενιζέλος είναι πιο τολμηρός, όπως και ο κ. Κουβέλης, ίσως διότι ως διαπρεπείς νομικοί γνωρίζουν καλύτερα το θέμα. Ο κ. Βενιζέλος, άλλωστε, κουβαλάει και όλο το ελληνικό νομικό οπλοστάσιο, το οποίο δημιουργήθηκε επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, αρχής γενομένης από το 1982. Ο βασικός ελληνικός νόμος που ρυθμίζει νομικά θέματα κυριαρχίας και εκμετάλλευσης ψηφίσθηκε το 1995 και η τελευταία τροποποίησή του, μετά τη διαπίστωση της ύπαρξης υδρογονανθράκων, έγινε το 2011 με το νόμο 4001, επί πρωθυπουργίας Γιώργου Παπανδρέου και πρωταγωνιστή τον τότε υφυπουργό Γιάννη Μανιάτη. Ο νόμος αυτός διευκολύνει τις κινήσεις της Ελλάδας ώστε να προχωρήσει στην ανακήρυξη της ΑΟΖ και θα μπορούσε να είχε χαρακτηριστεί «νόμος Μανιάτη», αν ο εξ Αργολίδας πολιτικός ήταν υπουργός και όχι υφυπουργός, που δεν έχει δικαίωμα να νομοθετεί.
Αρνητική στην όλη υπόθεση είναι η στάση της αντιπολίτευσης, η οποία διακινεί την άποψη ότι με τα μνημόνια οι κυβερνήσεις εκχώρησαν στους δανειστές μας τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και η Ελλάδα έχει παραιτηθεί πάσης ασυλίας έναντι των δανειστών, περιλαμβανομένων και των δικαιωμάτων στους υδρογονάνθρακες.
Πρόκειται για επιπόλαιη και ανιστόρητη θέση, η οποία οφείλεται σε αντιπολιτευτικούς λόγους ή και σε άγνοια. Σε κάθε περίπτωση, όμως, δίνει επιχειρήματα στους αντιπάλους της χώρας, για ένα από τα κορυφαία εθνικά μας θέματα. Ο ισχυρισμός της αντιπολίτευσης καταρρίπτεται από το ελληνικό νομικό οπλοστάσιο, το οποίο εμπλουτίσθηκε τον Φεβρουάριο του 2012 με την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος, με το οποίο συστήνεται ελληνική εταιρία για τους υδρογονάνθρακες, με διάρκεια ζωής 99 χρόνια, κεφάλαιο 1 εκατ. ευρώ και μια μετοχή που ανήκει στο ελληνικό δημόσιο και είναι αμεταβίβαστη.
Όλα δείχνουν, πάντως, ότι εφόσον ο κ. Σαμαράς ξεπεράσει τους ενδοιασμούς του, οι εξελίξεις θα έρθουν γρήγορα. Γίνεται, μάλιστα, λόγος για ανακήρυξη της ΑΟΖ μέσα στο αμέσως επόμενο διάστημα, μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου.
Η διαδικασία είναι απλή. Απαιτείται μόνο η έκδοση Π.Δ. ή η ψήφιση νόμου από τη Βουλή με 151 ψήφους. Κανένας δεν μπορεί να διανοηθεί, πάντως, ότι αν έρθει στη Βουλή νομοσχέδιο με το οποίο θα ανακηρύσσεται η ΑΟΖ, θα βρεθεί κόμμα ή βουλευτής που δεν θα δώσει θετική ψήφο. Το τελευταίο βήμα είναι η κατάθεση στον ΟΗΕ ενός αντιγράφου είτε του Π.Δ. είτε του ψηφισθέντος νόμου. I-Reporter
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Παραβίασαν το λουκέτα του μηχανοστασίου της Λίμνης Κάρλα
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δασκάλες και καθαρίστριες πληρώνουν για 15 μαθητές
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
