2013-01-20 13:27:33
LYKKE LI,
Κείμενο: Μάρθα Κορινθίου
Τελικά, τα τραγούδια σας μιλάνε μόνο για πληγωμένες καρδιές;
Στο πρώτο μου άλμπουμ, ένιωθα πληγωμένη από μια σχέση που τελείωσε. Κι ύστερα, η ζωή συνεχίστηκε. Ομως, η καρδιά μου ράγισε ξανά ?στ' αλήθεια, Θεέ μου, δεν το αξίζω όλο αυτό! Βασικά, στα τραγούδια μου μιλάω για πράγματα που κανείς δεν θα περίμενε. Μακάρι να μην σκεφτόμουν τόσο πολύ. Μακάρι να ήμουν χαρούμενη και χαζή. Είμαι σαν δωδεκάχρονο κορίτσι, έχω κι αυτήν την παιδική φωνή, και ο κόσμος νομίζει ότι δεν έχω τραβήξει πολλά στη ζωή μου. Αυτό, όμως, δεν είναι αλήθεια.
Ποια είναι η αφόρητη πλευρά της δημοσιότητας;
Οσο πιο πολύ δουλεύω με άλλους ανθρώπους τόσο πιο πολύ συνειδητοποιώ ότι θέλω να δουλεύω μόνη μου. Επίσης, επέλεξα να είμαι καλλιτέχνης, δεν επέλεξα να περνάω τόσες ώρες της ζωής μου μέσα σε αεροπλάνα! Σε γενικές γραμμές, αυτός ο κόσμος προϋποθέτει να πηγαίνεις σε πάρτι και να συζητάς για τον καιρό. Δεν μπορώ να το κάνω αυτό, κι έτσι ζω στη μοναξιά. Είμαι μοναχικό άτομο, παρ' όλ' αυτά συνδέομαι με μερικούς ανθρώπους πολύ βαθιά. Είμαι ανήσυχη ψυχή και το τραγούδι είναι η πιο άμεση ανακούφιση. Είναι τόσο ωραία όσο όταν κλαις.
Είναι αλήθεια ότι στην πρώτη σας εμφάνιση επί σκηνής σας είχαν γιουχάρει; Πώς το διαχειριστήκατε αυτό;
Μεγάλωσα διαβάζοντας πολλές rock 'n roll βιογραφίες, οπότε ήξερα περίπου τι με περιμένει. Η Νίνα Σιμόν, ας πούμε, δεν μπορούσε να μπει στην Ακαδημία Juilliard επειδή ήταν μαύρη. Το να σε γιουχάρουν στη σκηνή δεν είναι τίποτα μπροστά σ'αυτό... Είχα κάποιες κακές εμπειρίες, αλλά έκανα ό,τι όφειλα να κάνω. Στα 19 μου πήρα το ρίσκο, έφυγα από τη Σουηδία και πήγα στη Νέα Υόρκη μόνη μου, επειδή είχα διαβάσει γι' αυτήν την πόλη σε μερικά βιβλία. Ηρθα εδώ χωρίς να ξέρω κανέναν, χωρίς χρήματα. Kαι τώρα κάνω δίσκους και βιντεοκλίπ.
Γράψατε το τραγούδι Possibility για το σάουντρακ της ταινίας Λυκόφως. Πώς προέκυψε αυτό;
Οταν χτύπησε το τηλέφωνο, ήμουν μέσα σε ένα αυτοκίνητο στην Αγγλία και έτρωγα ένα σάντουιτς από το Τesco. Δεν είχα ιδέα τι ήταν το Twilight. Kάποιος με κατατόπισε για όλη αυτήν την ιστορία με τους βρικόλακες, κι εγώ ήμουν σε φάση «Μισώ τα βαμπίρ!». Μα, μετά συνειδητοποίησα ότι είναι ένα τεράστιο φαινόμενο της ποπ κουλτούρας, σαν τη Beatlemania για παράδειγμα. Επίσης, μου αρέσει πολύ αυτή η ηλικία, όπου πιστεύεις στην αγνή ιδέα ότι η αγάπη μπορεί να κατακτήσει τα πάντα. Κι έτσι, κατέληξα στο ότι θα ήταν πολύ cool να τρύπωναν οι σκοτεινές ιστορίες αγάπης μου σε κάτι τόσο μαζικό.
Για ποιο λόγο πιστεύετε ότι προσέγγισαν εσάς;
Γιατί αντιπροσωπεύω τις μοναχικές καρδιές. Είμαι αναμφίβολα emo. Βέβαια, αυτή είναι μόνο μία πλευρά μου, την οποία επιλέγω να βγάζω προς τα έξω. Η προσωπικότητά μου έχει και πολλές άλλες πτυχές.
Τι μορφή θα είχε το ιδανικό μέλλον για εσάς;
Θα ήθελα να φτιάξω ένα αμφιθέατρο έξω από την Καλιφόρνια όπου θα έπαιζα κάθε μέρα. Θα έφτιαχνα μια τρελή σκηνογραφία, θα κινηματογραφούσα τα live μου. Ή θα καθόμουν σπίτι και θα έκανα ταινίες. Αλλωστε, κάποια στιγμή θέλω να γίνω σαν τους ήρωές μου τους σκηνοθέτες, τον Γκοντάρ, τον Αντονιόνι, τον Αλμοδόβαρ. Θέλω να εκφράζω την απόγνωση και τη λαχτάρα μέσα από εικόνες.
Τελικά, πετύχατε το στόχο σας;
Μπορεί να βασανίζομαι επειδή δεν είμαι τόσο καλή μουσικός όσο ο Λέοναρντ Κοέν, αλλά και τι έγινε; Ισως να μην φτάσεις ορισμένους ανθρώπους, αλλά είναι τραγικό να μην ακολουθείς τα όνειρά σου. Από την άλλη, το να προσπαθείς να είσαι τέλειος έχει κόστος για την ψυχική σου υγεία.
Για ποιο λόγο νομίζετε ότι αρέσετε τόσο πολύ;
Γιατί ο κόσμος μπορεί εύκολα να βρει διέξοδο στο δικό μου κόσμο. Αλλωστε, αυτό πρέπει να κάνουν οι καλλιτέχνες: Να δημιουργούν μια κλειδαρότρυπα για να μπορείς να κοιτάζεις.
Like Lykke Li
Γεννήθηκε στις 18 Μαρτίου 1986. «Είμαι από τη Σουηδία και δεν μου αρέσει καθόλου ο χειμώνας», λέει. «Δεν υπάρχει τίποτα χαριτωμένο σ' αυτόν».
Αναδημοσιευσα Από Ημερησια
molibixarti
Κείμενο: Μάρθα Κορινθίου
Τελικά, τα τραγούδια σας μιλάνε μόνο για πληγωμένες καρδιές;
Στο πρώτο μου άλμπουμ, ένιωθα πληγωμένη από μια σχέση που τελείωσε. Κι ύστερα, η ζωή συνεχίστηκε. Ομως, η καρδιά μου ράγισε ξανά ?στ' αλήθεια, Θεέ μου, δεν το αξίζω όλο αυτό! Βασικά, στα τραγούδια μου μιλάω για πράγματα που κανείς δεν θα περίμενε. Μακάρι να μην σκεφτόμουν τόσο πολύ. Μακάρι να ήμουν χαρούμενη και χαζή. Είμαι σαν δωδεκάχρονο κορίτσι, έχω κι αυτήν την παιδική φωνή, και ο κόσμος νομίζει ότι δεν έχω τραβήξει πολλά στη ζωή μου. Αυτό, όμως, δεν είναι αλήθεια.
Ποια είναι η αφόρητη πλευρά της δημοσιότητας;
Οσο πιο πολύ δουλεύω με άλλους ανθρώπους τόσο πιο πολύ συνειδητοποιώ ότι θέλω να δουλεύω μόνη μου. Επίσης, επέλεξα να είμαι καλλιτέχνης, δεν επέλεξα να περνάω τόσες ώρες της ζωής μου μέσα σε αεροπλάνα! Σε γενικές γραμμές, αυτός ο κόσμος προϋποθέτει να πηγαίνεις σε πάρτι και να συζητάς για τον καιρό. Δεν μπορώ να το κάνω αυτό, κι έτσι ζω στη μοναξιά. Είμαι μοναχικό άτομο, παρ' όλ' αυτά συνδέομαι με μερικούς ανθρώπους πολύ βαθιά. Είμαι ανήσυχη ψυχή και το τραγούδι είναι η πιο άμεση ανακούφιση. Είναι τόσο ωραία όσο όταν κλαις.
Είναι αλήθεια ότι στην πρώτη σας εμφάνιση επί σκηνής σας είχαν γιουχάρει; Πώς το διαχειριστήκατε αυτό;
Μεγάλωσα διαβάζοντας πολλές rock 'n roll βιογραφίες, οπότε ήξερα περίπου τι με περιμένει. Η Νίνα Σιμόν, ας πούμε, δεν μπορούσε να μπει στην Ακαδημία Juilliard επειδή ήταν μαύρη. Το να σε γιουχάρουν στη σκηνή δεν είναι τίποτα μπροστά σ'αυτό... Είχα κάποιες κακές εμπειρίες, αλλά έκανα ό,τι όφειλα να κάνω. Στα 19 μου πήρα το ρίσκο, έφυγα από τη Σουηδία και πήγα στη Νέα Υόρκη μόνη μου, επειδή είχα διαβάσει γι' αυτήν την πόλη σε μερικά βιβλία. Ηρθα εδώ χωρίς να ξέρω κανέναν, χωρίς χρήματα. Kαι τώρα κάνω δίσκους και βιντεοκλίπ.
Γράψατε το τραγούδι Possibility για το σάουντρακ της ταινίας Λυκόφως. Πώς προέκυψε αυτό;
Οταν χτύπησε το τηλέφωνο, ήμουν μέσα σε ένα αυτοκίνητο στην Αγγλία και έτρωγα ένα σάντουιτς από το Τesco. Δεν είχα ιδέα τι ήταν το Twilight. Kάποιος με κατατόπισε για όλη αυτήν την ιστορία με τους βρικόλακες, κι εγώ ήμουν σε φάση «Μισώ τα βαμπίρ!». Μα, μετά συνειδητοποίησα ότι είναι ένα τεράστιο φαινόμενο της ποπ κουλτούρας, σαν τη Beatlemania για παράδειγμα. Επίσης, μου αρέσει πολύ αυτή η ηλικία, όπου πιστεύεις στην αγνή ιδέα ότι η αγάπη μπορεί να κατακτήσει τα πάντα. Κι έτσι, κατέληξα στο ότι θα ήταν πολύ cool να τρύπωναν οι σκοτεινές ιστορίες αγάπης μου σε κάτι τόσο μαζικό.
Για ποιο λόγο πιστεύετε ότι προσέγγισαν εσάς;
Γιατί αντιπροσωπεύω τις μοναχικές καρδιές. Είμαι αναμφίβολα emo. Βέβαια, αυτή είναι μόνο μία πλευρά μου, την οποία επιλέγω να βγάζω προς τα έξω. Η προσωπικότητά μου έχει και πολλές άλλες πτυχές.
Τι μορφή θα είχε το ιδανικό μέλλον για εσάς;
Θα ήθελα να φτιάξω ένα αμφιθέατρο έξω από την Καλιφόρνια όπου θα έπαιζα κάθε μέρα. Θα έφτιαχνα μια τρελή σκηνογραφία, θα κινηματογραφούσα τα live μου. Ή θα καθόμουν σπίτι και θα έκανα ταινίες. Αλλωστε, κάποια στιγμή θέλω να γίνω σαν τους ήρωές μου τους σκηνοθέτες, τον Γκοντάρ, τον Αντονιόνι, τον Αλμοδόβαρ. Θέλω να εκφράζω την απόγνωση και τη λαχτάρα μέσα από εικόνες.
Τελικά, πετύχατε το στόχο σας;
Μπορεί να βασανίζομαι επειδή δεν είμαι τόσο καλή μουσικός όσο ο Λέοναρντ Κοέν, αλλά και τι έγινε; Ισως να μην φτάσεις ορισμένους ανθρώπους, αλλά είναι τραγικό να μην ακολουθείς τα όνειρά σου. Από την άλλη, το να προσπαθείς να είσαι τέλειος έχει κόστος για την ψυχική σου υγεία.
Για ποιο λόγο νομίζετε ότι αρέσετε τόσο πολύ;
Γιατί ο κόσμος μπορεί εύκολα να βρει διέξοδο στο δικό μου κόσμο. Αλλωστε, αυτό πρέπει να κάνουν οι καλλιτέχνες: Να δημιουργούν μια κλειδαρότρυπα για να μπορείς να κοιτάζεις.
Like Lykke Li
Γεννήθηκε στις 18 Μαρτίου 1986. «Είμαι από τη Σουηδία και δεν μου αρέσει καθόλου ο χειμώνας», λέει. «Δεν υπάρχει τίποτα χαριτωμένο σ' αυτόν».
Αναδημοσιευσα Από Ημερησια
molibixarti
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Απίστευτο: Δείτε ποια Ελληνίδα έκοψε το αλάτι κι έχασε εικοσιπέντε κιλά!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Πράσινη» έδρα για... κλάματα!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
