2013-01-21 11:20:35
Ιωάννης Σ. Λάμπρου*
Οι προσεχείς εκλογές, στην Κύπρο, βρίσκουν τη νήσο σε μια πολύ κρίσιμη συγκυρία. Η εκμετάλλευση του φυσικού αερίου, η δυσχερής κατάσταση της οικονομίας και, πάνω απ’ όλα, το εθνικό θέμα της τουρκικής κατοχής, αναδεικνύoυν τη σπουδαιότητα της εκλογικής αναμέτρησης του Φεβρουαρίου. Οι υποψήφιοι Ν. Αναστασιάδης από το ΔΗΣΥ, Σ. Μαλάς από το ΑΚΕΛ και Γ. Λιλλήκας, ακομμάτιστος υποψήφιος με την υποστήριξη της ΕΔΕΚ, αποτελούν τους τρεις επικρατέστερους διεκδικητές. Εκ των τριών υποψηφίων, στο επίκεντρο βρίσκεται ο Γιώργος Λιλλήκας, αφενός, λόγω της μη στήριξής του από κανένα από τα μεγάλα κυπριακά κόμματα· αφετέρου, λόγω της δυναμικής της υποψηφιότητάς του, υποψηφιότητα η οποία έχει τη δυνατότητα να επιφέρει ανατροπές, τόσο στον χειρισμό του εθνικού ζητήματος, όσο και στη δομή του πολιτικού κυπριακού σκηνικού.
Η υπερκομματική υποψηφιότητα του Γ. Λιλλήκα αποτελεί μια προσπάθεια υπέρβασης και ανασυγκρότησης του πολιτικού συστήματος σε πιο υγείες βάσεις
. Η εν λόγω υποψηφιότητα, όντας ακομμάτιστη, μπορεί σε μεγαλύτερο βαθμό να πετύχει την ουσιαστική ενότητα στο εσωτερικό της κυπριακής κοινωνίας, σε αντίθεση με τις διακηρύξεις περί εθνικής ενότητας του κ. Αναστασιάδη, μιας ενότητας νοούμενη με την παλαιοκομματική νοοτροπία των κομματικών συσχετισμών. Εξάλλου, όταν στο εθνικό θέμα, κάποιοι όντας αμετανόητοι, εκπροσωπούν θέσεις, οι οποίες αποδοκιμάστηκαν το 2004 ( από το 76% ) και συνεχίζουν να αποδοκιμάζονται από τη μεγάλη πλειοψηφία του Κυπριακού Ελληνισμού, είναι από τη φύση τους ακατάλληλοι να ενώσουν την κοινωνία Το προεδρικό σύστημα, στην Κύπρο, βοηθά τους Έλληνες της Κύπρου να απογαλακτιστούν από τον έλεγχο των κομμάτων. Ο θεσμός της Προεδρίας, της άμεσης εκλογής του ανώτατου πολιτειακού άρχοντα, ενθαρρύνει τους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας να πραγματοποιήσουν τη δική τους υπέρβαση μακριά και πάνω από κόμματα. Οι στιγμές είναι τόσο κρίσιμες, ώστε η νομιμοφροσύνη απέναντι σε κόμματα όχι απλώς καθίσταται άσχετη, αλλά και επικίνδυνη. Η εκλογή του Γ. Λιλλήκα μπορεί να γίνει αφετηρία ανατροπής και ανασύνταξης της κυπριακής πολιτικής ζωής. Εκδημοκρατισμός εσωκομματικών διαδικασιών, ενίσχυση της αξιοκρατίας έναντι της κομματοκρατίας, εγκατάλειψη καιροσκοπικών, παλαιοκομματικών πρακτικών.
Παράλληλα, αναβάπτιση του αγωνιστικού φρονήματος του λαού, μετά από 39 χρόνια συνεχών υποχωρήσεων στο Κυπριακό. Στόχος η συγκρότηση ενός μετώπου, το οποίο θα εκφράζει την μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων της Κύπρου και μέσω του οποίου θα απορρίπτονται οι υποχωρήσεις του κ. Χριστόφια και η διχοτομική διζωνικότητα, αναγνωρίζοντας όχι τις «πραγματικότητες» της κατοχής, όπως φορτικά επαναλαμβάνουν οι Τούρκοι, αλλά τις πραγματικότητες της συμμετοχής στην ΕΕ, των αποθεμάτων του φυσικού αερίου, της προσέγγισης με το Ισραήλ, της μελλοντικής παροχής ενέργειας στις ευρωπαϊκές χώρες.
Στην περίπτωση της Κύπρου, πρώτιστο και έσχατο κριτήριο αξιολόγησης των υποψηφίων αποτελεί η στάση και η πολιτεία τους στο Κυπριακό. Δεν υπάρχει κομματική νομιμοφροσύνη και ιδεολογική προτίμηση σε μια ημικατεχόμενη χώρα. Οι πολίτες οφείλουν να ταχθούν με τον υποψήφιο ο οποίος εμπνέει περισσότερη εμπιστοσύνη για τον τερματισμό της κατοχής ή τουλάχιστον αυτός, ο οποίος θα πιστέψει στην απελευθέρωση και θα προσπαθήσει να το πετύχει, ενισχύοντας το φρόνημα του λαού και εμφυσώντας στους συμπατριώτες του πεποίθηση για το δίκαιο του αγώνα τους.
Τυχόν εκλογή των ανθρώπων, οι οποίοι συνηγορούσαν υπέρ της κατάργησης της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι οποίοι δεν δίστασαν να καταγγείλουν την ίδια τους την πατρίδα στο εξωτερικό, πριν το δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004, θα σημάνει την ακύρωση της ωραιότερης στιγμής του Κυπριακού Ελληνισμού, μετά το έπος της ΕΟΚΑ.
Οι Έλληνες της Κύπρου καλούνται, σε μερικές εβδομάδες, να επαναβεβαιώσουν την απόφαση της 24ης Απριλίου 2004. Ο στοιχειώδης αυτοσεβασμός το επιβάλλει…
*Ιωάννης Σ. Λάμπρου, Πολιτικός Επιστήμων
MA in War Studies, King’s College London
MA in International Boundary Studies, King’s College London
InfoGnomon
Οι προσεχείς εκλογές, στην Κύπρο, βρίσκουν τη νήσο σε μια πολύ κρίσιμη συγκυρία. Η εκμετάλλευση του φυσικού αερίου, η δυσχερής κατάσταση της οικονομίας και, πάνω απ’ όλα, το εθνικό θέμα της τουρκικής κατοχής, αναδεικνύoυν τη σπουδαιότητα της εκλογικής αναμέτρησης του Φεβρουαρίου. Οι υποψήφιοι Ν. Αναστασιάδης από το ΔΗΣΥ, Σ. Μαλάς από το ΑΚΕΛ και Γ. Λιλλήκας, ακομμάτιστος υποψήφιος με την υποστήριξη της ΕΔΕΚ, αποτελούν τους τρεις επικρατέστερους διεκδικητές. Εκ των τριών υποψηφίων, στο επίκεντρο βρίσκεται ο Γιώργος Λιλλήκας, αφενός, λόγω της μη στήριξής του από κανένα από τα μεγάλα κυπριακά κόμματα· αφετέρου, λόγω της δυναμικής της υποψηφιότητάς του, υποψηφιότητα η οποία έχει τη δυνατότητα να επιφέρει ανατροπές, τόσο στον χειρισμό του εθνικού ζητήματος, όσο και στη δομή του πολιτικού κυπριακού σκηνικού.
Η υπερκομματική υποψηφιότητα του Γ. Λιλλήκα αποτελεί μια προσπάθεια υπέρβασης και ανασυγκρότησης του πολιτικού συστήματος σε πιο υγείες βάσεις
Παράλληλα, αναβάπτιση του αγωνιστικού φρονήματος του λαού, μετά από 39 χρόνια συνεχών υποχωρήσεων στο Κυπριακό. Στόχος η συγκρότηση ενός μετώπου, το οποίο θα εκφράζει την μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων της Κύπρου και μέσω του οποίου θα απορρίπτονται οι υποχωρήσεις του κ. Χριστόφια και η διχοτομική διζωνικότητα, αναγνωρίζοντας όχι τις «πραγματικότητες» της κατοχής, όπως φορτικά επαναλαμβάνουν οι Τούρκοι, αλλά τις πραγματικότητες της συμμετοχής στην ΕΕ, των αποθεμάτων του φυσικού αερίου, της προσέγγισης με το Ισραήλ, της μελλοντικής παροχής ενέργειας στις ευρωπαϊκές χώρες.
Στην περίπτωση της Κύπρου, πρώτιστο και έσχατο κριτήριο αξιολόγησης των υποψηφίων αποτελεί η στάση και η πολιτεία τους στο Κυπριακό. Δεν υπάρχει κομματική νομιμοφροσύνη και ιδεολογική προτίμηση σε μια ημικατεχόμενη χώρα. Οι πολίτες οφείλουν να ταχθούν με τον υποψήφιο ο οποίος εμπνέει περισσότερη εμπιστοσύνη για τον τερματισμό της κατοχής ή τουλάχιστον αυτός, ο οποίος θα πιστέψει στην απελευθέρωση και θα προσπαθήσει να το πετύχει, ενισχύοντας το φρόνημα του λαού και εμφυσώντας στους συμπατριώτες του πεποίθηση για το δίκαιο του αγώνα τους.
Τυχόν εκλογή των ανθρώπων, οι οποίοι συνηγορούσαν υπέρ της κατάργησης της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι οποίοι δεν δίστασαν να καταγγείλουν την ίδια τους την πατρίδα στο εξωτερικό, πριν το δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004, θα σημάνει την ακύρωση της ωραιότερης στιγμής του Κυπριακού Ελληνισμού, μετά το έπος της ΕΟΚΑ.
Οι Έλληνες της Κύπρου καλούνται, σε μερικές εβδομάδες, να επαναβεβαιώσουν την απόφαση της 24ης Απριλίου 2004. Ο στοιχειώδης αυτοσεβασμός το επιβάλλει…
*Ιωάννης Σ. Λάμπρου, Πολιτικός Επιστήμων
MA in War Studies, King’s College London
MA in International Boundary Studies, King’s College London
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
