2013-01-23 16:28:09
του Απόστολου Παπαδημητρίου
Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι ο ελληνικός λαός έχει απηυδήσει από τις εξελίξεις των πολιτικών πραγμάτων και αυτό θα έπρεπε να καταστήσει τους πρωταγωνιστές του Κοινοβουλίου μας προσεκτικότερους και σοβαρότερους.
Όμως αυτό δεν συμβαίνει και τελευταίο δείγμα συνιστά η οξεία διαμάχη για την ψηφοφορία περί παραπομπής ή μη προσώπων ενεχομένων στην υπόθεση μη αξιοποίησης καταλόγων Ελλήνων πολιτών που μετέφεραν σημαντικά χρηματικά ποσά στο εξωτερικό.
Η χώρα περνά τη «Μεγάλη εβδομάδα» της και οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού για μία ακόμη φορά έδειξαν ότι γι' αυτούς το πολύ πολύ να υπάρχει το κόμμα τους, αν υπάρχει βέβαια και αυτό και όχι μόνο ο εαυτός τους. Διότι πολλές μάχες δόθηκαν επί προσωπικού, καθώς ο κίνδυνος παραπομπής ενδεχομένως να συνιστούσε για κάποια πρόσωπα το τέλος τουλάχιστον του πολιτικού βίου, αν όχι κάτι βαρύτερο.
Ο λαός πάντως άντεξε μία ακόμη φορά να παρακολουθήσει τη φαγωμάρα, η οποία τίποτε το ευοίωνο δεν συνιστά για το μέλλον του τόπου.
Έχει ο λαός μας ακόμη αντοχές; Έχει ακόμη ελπίδες στηριγμένες στην πολιτική; Ή μήπως έχει αποκτήσει επικίνδυνο εθισμό στο να ταλανίζεται παρακολουθώντας το επαναλαμβανόμενο θέατρο της βουλευτικής σκηνής;
Τελικά, καθώς στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα (Σοφή άποψη δημοκρατικού λαμόγιου, την οποία αναμασούν ευκαίρως ακαίρως πάντες οι άγευστοι δημοκρατίας αλλά αρκούντως ευνοημένοι απ' αυτήν!), η Βουλή έδωσε λύση: Παραπέμπεται στην εξεταστική εις! Ένας με τη σκέψη ότι η αθώωση πάντων θα ξεσήκωνε λαϊκή οργή; Πιθανόν.
Το σύστημα στην προσπάθειά του να διατηρήσει ευστάθεια θυσιάζει κατά καιρούς κάποιους, ακόμη και εκλεκτούς του.
Ο παραπεμφθείς ταπεινός και συμπαθής πλέον μπροστά στην αδυναμία του απολογήθηκε και, όπως ήταν φυσικό, διακήρυξε την αθωότητά του! Δεν έπεισε;
Μάλλον η απόφαση ήταν ήδη παρμένη.
Δεν θα σταθούμε στην αθωότητα ή ενοχή του παραπεμπομένου.
Θα προχωρήσουμε στην εξέταση της πολιτικής του ιστορίας για να επισημάνουμε άλλα σημεία πολύ πιο ενδιαφέροντα.
Μετά δεκαετή συνεργασία με τον ΟΟΣΑ εμφανίζεται ξαφνικά ως σύμβουλος του τότε πρωθυπουργού (1998). Αναλαμβάνει διάφορα καθήκοντα με κορυφαίο του συντονιστού της διαδικασίας της «Λισσαβόνας» για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση (Αχ λαέ μου! Ανέχεσαι ακόμη να σε εξαπατούν με όρους σαν κι αυτόν!). Ο λαός της Κοζάνης τον τίμησε με την ψήφο του και τον ανέδειξε βουλευτή (2007).
Αλλά ο φέρελπις ήταν πλασμένος για το πολύ υψηλά!
Το 2008 ήταν επικεφαλής του καταλόγου των υποψηφίων του κόμματός του για το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και μόλις μετά έτος περίπου ανέλαβε καθήκοντα υπουργού οικονομικών (ακόμη πιστεύουμε ότι αναλαμβάνουν οι υπουργοί καθήκοντα;) και με την ιδιότητα αυτή υπέγραψε τη δανειακή σύμβαση με την τριάδα των κατακτητών μας.
Στα ανωτέρω, τα οποία έχουν αντληθεί από ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια δεν περιλαμβάνεται κάποιο στοιχείο, ίσως επειδή οι συντάκτες του δεν θεώρησαν σημαντικό. Ο αναγνώστης καλείται να κρίνει, αν είναι η όχι.
Από το βήμα της Βουλής έγινε καταγγελία ότι ο παραπεμπόμενος συνεργάστηκε για διάστημα με την Goldmann Sachs! Ποια είναι αυτή. Μπορεί να μη τη γνωρίζαμε όταν ανέλαβε, με το αζημίωτο βέβαια, να «φτιασιδώσει» την ελληνική οικονομία, προκειμένου να εξαπατήσουμε τους «κουτόφραγκους» και να μας εντάξουν στην «Ευρωζώνη»! Τώρα όμως είναι αρκούντως γνωστός ο ρόλος της στο να σπείρει συμφορές εκεί όπου οι κυβερνήσεις (ας τις χαρακτηρίσει ο αναγνώστης) την καλούν να «σιάξει» τα οικονομικά των χωρών τους! Φυσικά δεν είναι δύσκολο να ερευνηθεί η σχέση της με το ενιαίο και πανίσχυρο τραπεζικό σύστημα, την αγορά για να γίνω πιο σαφής, και τους έντιμους οίκους αξιολόγησης των οικονομιών των χωρών (Συγκοινωνούντα δοχεία!).
Στη ζώνη του Ευρώ εισήλθαμε όντες ήδη χρεωμένοι και αυτό μας αποτελείωσε. Οδηγηθήκαμε στην «σωτήρια» αγκαλιά του Δ.Ν.Τ. με συνέπεια να ογκώνεται καθημερινά η φτώχια και η ανεργία και η κυβέρνηση (συγκυβέρνηση των μέχρι πρότινος εμπαθών αντιπάλων με προβαλλόμενες ως οξύτατες τις κοινωνικοπολιτικές τους διαφορές (θέατρο η Βουλή)) στοχοποιεί τον λαό και τη χώρα, προκειμένου να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των απλήστων για κέρδη δανειστών μας!
Είναι μείζον το ζήτημα της μη αξιοποίησης ενός καταλόγου απάτριδων πλουτοκρατών και έλλασσον η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, η προαγγελθείσα από πρόεδρο της Βουλής κατά υποδοχή νεοεκλεγέντος τότε προέδρου της χώρας - προτεκτοράτου; Και αν λοιπόν υπάρχει ενοχή, αυτή είναι μόνο ενός προσώπου; Ενέχονται οι υπουργοί και είναι αθώοι οι πρωθυπουργοί;
Η μείζων αντιπολίτευση προετοιμαζόμενη για την εξουσία επιδιώκει πρωτίστως την αύξηση της εκλογικής της βάσης, όπως έκαναν και όλοι οι προηγηθέντες.
Ο λαός αποκαμωμένος θα της δώσει την ψήφο του, αν και το σύστημα εγκρίνει την άνοδό της στην εξουσία.
Άλλωστε δείγματα γραφής της ήδη υπάρχουν καθησυχαστικά: Ναι στην ΕΕ. Ναι στην Ευρωζώνη. Από πού τελικά έξω.
Δεν θέλω να παραστήσω τον ήρωα. Ο αγώνας, για να αποκτήσουμε εκ νέου την ελευθερία και την αξιοπρέπειά μας δεν είναι διόλου εύκολος.
Χρειάζονται κόποι, θυσίες, αίμα και προπάντων ομοψυχία. Η νίκη της χώρας δεν μπορεί να είναι ενός κόμματος επιτυχία, αλλά των Συνελλήνων. Και, δυστυχώς, κανένας πολιτικός δεν κάνει λόγο γι' αυτά. Ζητά από τον λαό μόνο την ψήφο. Αυτός στη συνέχεια ήσυχος μπορεί να απολαμβάνει τα σήριαλ ή τις πολιτικές αντιπαραθέσεις καθισμένος στον καναπέ του έστω και άνεργος.
Κανένας από τους πολιτικούς δεν αναγνωρίζει ότι βιώνουμε κρίση πνευματική τεραστίων διαστάσεων ως λαός. Αφού ούτε η Διοικούσα Εκκλησία εκφράζει επ' αυτού ξεκάθαρο λόγο.
Ταλαίπωρε λαέ. Θα είσαι για καιρό πολύ ακόμη δεμένος στον βράχο και γύπας θα τρώγει το συκώτι σου. Ο λυτρωτής που κατέβηκε για σένα στα ανήλιαγα του Άδη βάθη δεν γίνεται αποδεκτός ως σωτήρας σου! Τρέχεις πίσω από εγκόσμιους «σωτήρες», γόητες που πλανώνται και πλανούν. Τι τάχα ακόμη περιμένεις;
Πηγή
InfoGnomon
Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι ο ελληνικός λαός έχει απηυδήσει από τις εξελίξεις των πολιτικών πραγμάτων και αυτό θα έπρεπε να καταστήσει τους πρωταγωνιστές του Κοινοβουλίου μας προσεκτικότερους και σοβαρότερους.
Όμως αυτό δεν συμβαίνει και τελευταίο δείγμα συνιστά η οξεία διαμάχη για την ψηφοφορία περί παραπομπής ή μη προσώπων ενεχομένων στην υπόθεση μη αξιοποίησης καταλόγων Ελλήνων πολιτών που μετέφεραν σημαντικά χρηματικά ποσά στο εξωτερικό.
Η χώρα περνά τη «Μεγάλη εβδομάδα» της και οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού για μία ακόμη φορά έδειξαν ότι γι' αυτούς το πολύ πολύ να υπάρχει το κόμμα τους, αν υπάρχει βέβαια και αυτό και όχι μόνο ο εαυτός τους. Διότι πολλές μάχες δόθηκαν επί προσωπικού, καθώς ο κίνδυνος παραπομπής ενδεχομένως να συνιστούσε για κάποια πρόσωπα το τέλος τουλάχιστον του πολιτικού βίου, αν όχι κάτι βαρύτερο.
Ο λαός πάντως άντεξε μία ακόμη φορά να παρακολουθήσει τη φαγωμάρα, η οποία τίποτε το ευοίωνο δεν συνιστά για το μέλλον του τόπου.
Έχει ο λαός μας ακόμη αντοχές; Έχει ακόμη ελπίδες στηριγμένες στην πολιτική; Ή μήπως έχει αποκτήσει επικίνδυνο εθισμό στο να ταλανίζεται παρακολουθώντας το επαναλαμβανόμενο θέατρο της βουλευτικής σκηνής;
Τελικά, καθώς στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα (Σοφή άποψη δημοκρατικού λαμόγιου, την οποία αναμασούν ευκαίρως ακαίρως πάντες οι άγευστοι δημοκρατίας αλλά αρκούντως ευνοημένοι απ' αυτήν!), η Βουλή έδωσε λύση: Παραπέμπεται στην εξεταστική εις! Ένας με τη σκέψη ότι η αθώωση πάντων θα ξεσήκωνε λαϊκή οργή; Πιθανόν.
Το σύστημα στην προσπάθειά του να διατηρήσει ευστάθεια θυσιάζει κατά καιρούς κάποιους, ακόμη και εκλεκτούς του.
Ο παραπεμφθείς ταπεινός και συμπαθής πλέον μπροστά στην αδυναμία του απολογήθηκε και, όπως ήταν φυσικό, διακήρυξε την αθωότητά του! Δεν έπεισε;
Μάλλον η απόφαση ήταν ήδη παρμένη.
Δεν θα σταθούμε στην αθωότητα ή ενοχή του παραπεμπομένου.
Θα προχωρήσουμε στην εξέταση της πολιτικής του ιστορίας για να επισημάνουμε άλλα σημεία πολύ πιο ενδιαφέροντα.
Μετά δεκαετή συνεργασία με τον ΟΟΣΑ εμφανίζεται ξαφνικά ως σύμβουλος του τότε πρωθυπουργού (1998). Αναλαμβάνει διάφορα καθήκοντα με κορυφαίο του συντονιστού της διαδικασίας της «Λισσαβόνας» για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση (Αχ λαέ μου! Ανέχεσαι ακόμη να σε εξαπατούν με όρους σαν κι αυτόν!). Ο λαός της Κοζάνης τον τίμησε με την ψήφο του και τον ανέδειξε βουλευτή (2007).
Αλλά ο φέρελπις ήταν πλασμένος για το πολύ υψηλά!
Το 2008 ήταν επικεφαλής του καταλόγου των υποψηφίων του κόμματός του για το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και μόλις μετά έτος περίπου ανέλαβε καθήκοντα υπουργού οικονομικών (ακόμη πιστεύουμε ότι αναλαμβάνουν οι υπουργοί καθήκοντα;) και με την ιδιότητα αυτή υπέγραψε τη δανειακή σύμβαση με την τριάδα των κατακτητών μας.
Στα ανωτέρω, τα οποία έχουν αντληθεί από ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια δεν περιλαμβάνεται κάποιο στοιχείο, ίσως επειδή οι συντάκτες του δεν θεώρησαν σημαντικό. Ο αναγνώστης καλείται να κρίνει, αν είναι η όχι.
Από το βήμα της Βουλής έγινε καταγγελία ότι ο παραπεμπόμενος συνεργάστηκε για διάστημα με την Goldmann Sachs! Ποια είναι αυτή. Μπορεί να μη τη γνωρίζαμε όταν ανέλαβε, με το αζημίωτο βέβαια, να «φτιασιδώσει» την ελληνική οικονομία, προκειμένου να εξαπατήσουμε τους «κουτόφραγκους» και να μας εντάξουν στην «Ευρωζώνη»! Τώρα όμως είναι αρκούντως γνωστός ο ρόλος της στο να σπείρει συμφορές εκεί όπου οι κυβερνήσεις (ας τις χαρακτηρίσει ο αναγνώστης) την καλούν να «σιάξει» τα οικονομικά των χωρών τους! Φυσικά δεν είναι δύσκολο να ερευνηθεί η σχέση της με το ενιαίο και πανίσχυρο τραπεζικό σύστημα, την αγορά για να γίνω πιο σαφής, και τους έντιμους οίκους αξιολόγησης των οικονομιών των χωρών (Συγκοινωνούντα δοχεία!).
Στη ζώνη του Ευρώ εισήλθαμε όντες ήδη χρεωμένοι και αυτό μας αποτελείωσε. Οδηγηθήκαμε στην «σωτήρια» αγκαλιά του Δ.Ν.Τ. με συνέπεια να ογκώνεται καθημερινά η φτώχια και η ανεργία και η κυβέρνηση (συγκυβέρνηση των μέχρι πρότινος εμπαθών αντιπάλων με προβαλλόμενες ως οξύτατες τις κοινωνικοπολιτικές τους διαφορές (θέατρο η Βουλή)) στοχοποιεί τον λαό και τη χώρα, προκειμένου να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των απλήστων για κέρδη δανειστών μας!
Είναι μείζον το ζήτημα της μη αξιοποίησης ενός καταλόγου απάτριδων πλουτοκρατών και έλλασσον η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, η προαγγελθείσα από πρόεδρο της Βουλής κατά υποδοχή νεοεκλεγέντος τότε προέδρου της χώρας - προτεκτοράτου; Και αν λοιπόν υπάρχει ενοχή, αυτή είναι μόνο ενός προσώπου; Ενέχονται οι υπουργοί και είναι αθώοι οι πρωθυπουργοί;
Η μείζων αντιπολίτευση προετοιμαζόμενη για την εξουσία επιδιώκει πρωτίστως την αύξηση της εκλογικής της βάσης, όπως έκαναν και όλοι οι προηγηθέντες.
Ο λαός αποκαμωμένος θα της δώσει την ψήφο του, αν και το σύστημα εγκρίνει την άνοδό της στην εξουσία.
Άλλωστε δείγματα γραφής της ήδη υπάρχουν καθησυχαστικά: Ναι στην ΕΕ. Ναι στην Ευρωζώνη. Από πού τελικά έξω.
Δεν θέλω να παραστήσω τον ήρωα. Ο αγώνας, για να αποκτήσουμε εκ νέου την ελευθερία και την αξιοπρέπειά μας δεν είναι διόλου εύκολος.
Χρειάζονται κόποι, θυσίες, αίμα και προπάντων ομοψυχία. Η νίκη της χώρας δεν μπορεί να είναι ενός κόμματος επιτυχία, αλλά των Συνελλήνων. Και, δυστυχώς, κανένας πολιτικός δεν κάνει λόγο γι' αυτά. Ζητά από τον λαό μόνο την ψήφο. Αυτός στη συνέχεια ήσυχος μπορεί να απολαμβάνει τα σήριαλ ή τις πολιτικές αντιπαραθέσεις καθισμένος στον καναπέ του έστω και άνεργος.
Κανένας από τους πολιτικούς δεν αναγνωρίζει ότι βιώνουμε κρίση πνευματική τεραστίων διαστάσεων ως λαός. Αφού ούτε η Διοικούσα Εκκλησία εκφράζει επ' αυτού ξεκάθαρο λόγο.
Ταλαίπωρε λαέ. Θα είσαι για καιρό πολύ ακόμη δεμένος στον βράχο και γύπας θα τρώγει το συκώτι σου. Ο λυτρωτής που κατέβηκε για σένα στα ανήλιαγα του Άδη βάθη δεν γίνεται αποδεκτός ως σωτήρας σου! Τρέχεις πίσω από εγκόσμιους «σωτήρες», γόητες που πλανώνται και πλανούν. Τι τάχα ακόμη περιμένεις;
Πηγή
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ηλεία: Οι "κυνηγοί" του χαλκού ρήμαξαν τα αντλιοστάσια του Κάμπου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
