2013-01-24 01:03:04
Κατ' αρχήν εύχομαι σε όλους καλή χρονιά μέσα από την καρδιά μου. Εύχομαι το 2013 να είναι για όλους μια υπέροχη χρονιά! Εμείς είμαστε καλά και συνεχίζουμε να προσπαθούμε να... προσαρμοστούμε.
Η νέα μας "πραγματικότητα" είναι αυτή που είναι και πρέπει να τη δεχτούμε. Η θλίψη και το πένθος μας είναι εκεί και θα είναι πάντα εκεί. Δεν νομίζω ότι θα είμαστε ποτέ ξανά οι ίδιοι άνθρωποι που ήμασταν και καμιά φορά αναρωτιέμαι πως συνεχίζουμε. Τόσοι άνθρωποι μας είπαν πως είμαστε δυνατοί. Η αλήθεια είναι πως δεν αισθανόμαστε καθόλου δυνατοί κάναμε ό,τι κάθε γονιός θα έκανε στη θέση μας. Ήμασταν οι γονείς της Ιωάννας, τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο. Μέσα μας έχουμε τόση δύναμη που δεν έχουμε ιδέα πόσα πράγματα μπορούμε να καταφέρουμε.
Το 2012 ήταν μια χρονιά που δε θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου. Έζησα τις πιο άσχημες στιγμές που μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος. Όμως έζησα και τις πιο όμορφες και τις πιο ευτυχισμένες στιγμές και αυτές είναι τόσο δυνατές που σβήνουν σιγά σιγά τις κακές όσο αυτό είναι ανθρωπίνως δυνατό.
Έχω καταλάβει πως πρέπει να είμαστε έτοιμοι να "αφήσουμε" πίσω μας τη ζωή που είχαμε ενδεχομένως σχεδιάσει, και να προσπαθούμε να ζούμε τη ζωή που ξετυλίγεται μπροστά μας. Ό,τι και να συμβαίνει στη ζωή μας πρέπει να το δεχόμαστε και να προχωράμε, όπως μου είπε και μια φίλη μου η ζωή δεν είναι τίποτα άλλο από τύχη, συμπτώσεις και χαρά. Για τα πρώτα δυο δε μπορείς να κάνεις τίποτα, όμως μπορείς να διαλέξεις να είσαι χαρούμενος. Και πρέπει να ξέρουμε πως η ευτυχία δεν είναι μια κατάσταση είναι στιγμές.
Όπως έχω πει τόσες φορές η Ιωάννα είναι ό,τι πιο όμορφο μας έχει συμβεί. Είναι ότι πιο σημαντικό είχαμε στη ζωή μας , εύχομαι όμως η ζωή της να γίνει σημαντική και για άλλους ανθρώπους. Για αυτό συνεχίζουμε την αποστολή! Συνεχίζουμε την ενημέρωση!
Keep Fighting & Keep Smiling λοιπόν!
giatinioanna.com
Η νέα μας "πραγματικότητα" είναι αυτή που είναι και πρέπει να τη δεχτούμε. Η θλίψη και το πένθος μας είναι εκεί και θα είναι πάντα εκεί. Δεν νομίζω ότι θα είμαστε ποτέ ξανά οι ίδιοι άνθρωποι που ήμασταν και καμιά φορά αναρωτιέμαι πως συνεχίζουμε. Τόσοι άνθρωποι μας είπαν πως είμαστε δυνατοί. Η αλήθεια είναι πως δεν αισθανόμαστε καθόλου δυνατοί κάναμε ό,τι κάθε γονιός θα έκανε στη θέση μας. Ήμασταν οι γονείς της Ιωάννας, τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο. Μέσα μας έχουμε τόση δύναμη που δεν έχουμε ιδέα πόσα πράγματα μπορούμε να καταφέρουμε.
Το 2012 ήταν μια χρονιά που δε θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου. Έζησα τις πιο άσχημες στιγμές που μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος. Όμως έζησα και τις πιο όμορφες και τις πιο ευτυχισμένες στιγμές και αυτές είναι τόσο δυνατές που σβήνουν σιγά σιγά τις κακές όσο αυτό είναι ανθρωπίνως δυνατό.
Έχω καταλάβει πως πρέπει να είμαστε έτοιμοι να "αφήσουμε" πίσω μας τη ζωή που είχαμε ενδεχομένως σχεδιάσει, και να προσπαθούμε να ζούμε τη ζωή που ξετυλίγεται μπροστά μας. Ό,τι και να συμβαίνει στη ζωή μας πρέπει να το δεχόμαστε και να προχωράμε, όπως μου είπε και μια φίλη μου η ζωή δεν είναι τίποτα άλλο από τύχη, συμπτώσεις και χαρά. Για τα πρώτα δυο δε μπορείς να κάνεις τίποτα, όμως μπορείς να διαλέξεις να είσαι χαρούμενος. Και πρέπει να ξέρουμε πως η ευτυχία δεν είναι μια κατάσταση είναι στιγμές.
Όπως έχω πει τόσες φορές η Ιωάννα είναι ό,τι πιο όμορφο μας έχει συμβεί. Είναι ότι πιο σημαντικό είχαμε στη ζωή μας , εύχομαι όμως η ζωή της να γίνει σημαντική και για άλλους ανθρώπους. Για αυτό συνεχίζουμε την αποστολή! Συνεχίζουμε την ενημέρωση!
Keep Fighting & Keep Smiling λοιπόν!
giatinioanna.com
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στον Σαββίδη "το καρπούζι και το μαχαίρι" για τον Δώνη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
