2013-01-24 12:00:41
«Οι διώκτες του εγκλήματος»: ο Σον Πεν (αριστερά) στον ρόλο του Μίκι Κόεν και ο Τζος Μπρόλιν ,αστυνομικός και διώκτης του.
Ζουμπουλάκης Γιάννης
Η υποψήφια για 12 Οσκαρ ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ, στην οποία ο Ντάνιελ Ντέι Λούις ξεπερνά τον εαυτό του, μας θυμίζει ότι το σωστό πολιτικό πρόσωπο, στην σωστή θέση, μπορεί να κάνει την διαφορά και να φέρει τις μεγάλες αλλαγές,
Βαθμολογία
5:εξαιρετική, 4: πολύ καλή,3: καλή, 2: ενδιαφέρουσα, 1: μέτρια, 0: απαράδεκτη, _: χωρίς άποψη
«Λίνκολν» («Lincoln», ΗΠΑ, 2012) του Στίβεν Σπίλμπεργκ, με τους Ντάνιελ Ντέι Λούις, Σάλι Φιλντ, Τόμι Λι Τζόουνς, Ντέιβιντ Στράδερν.
Πριν από καθετί να ξεκαθαρίσουμε κάτι: η εμφάνιση της ταινίας «Λίνκολν» στις αμερικανικές αίθουσες το 2012, την χρονιά των αμερικανικών εκλογών, δεν έγινε τυχαία. Ο Μπαράκ Ομπάμα που τελικά επανεκλέχθηκε (πριν από την προβολή του «Λίνκολν» στις αίθουσες) είναι ο πρώτος μαύρος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών και το θέμα της ταινίας δεν είναι ο βίος και η πολιτεία του Προέδρου Αβραάμ Λίνκολν αλλά μια συγκεκριμένη περίοδος της ζωής του: λίγο πριν από τη δολοφονία του (15 Απριλίου 1865) κατάφερε να περάσει την ψήφιση του διατάγματος 13 που απαγόρευε τη δουλεία
. Και ως γνωστόν δουλεία στην Αμερική, σήμαινε μαύροι σκλάβοι - λευκοί αφέντες. Κοντά στον νου κι η γνώση λοιπόν.
Θα μου πείτε (και αυτό ήταν ένα επιχείρημα που άκουσα από πολλούς), τι μας ενδιαφέρει εμάς στην Ελλάδα το τι έγινε το 1865 στο αμερικανικό Σύνταγμα; Δεν συμφωνώ. Μας ενδιαφέρει και με το παραπάνω, όπως θέλω να πιστεύω ενδιαφέρει όλον τον πλανήτη, εκτός και αν το ζήτημα της δουλείας είναι για εμάς εδώ στην Ελλάδα - ή οπουδήποτε αλλού εκτός Αμερικής - αδιάφορο και ασήμαντο. Θέλω να πιστεύω ότι ούτε αδιάφορο είναι ούτε και ασήμαντο. Αντιθέτως θεωρώ ότι το κατόρθωμα του Λίνκολν με το διάταγμα 13 ήταν ένας θρίαμβος της δημοκρατίας που ξεφεύγει από την αμερικανική Ιστορία και αποκτά παγκόσμια διάσταση.
Το ερώτημα βεβαίως που ισχύει είναι αν με αυτήν την ταινία που αναφέρεται στην αμερικανική πολιτική και Ιστορία ο Στίβεν Σπίλμπεργκ κατάφερε να επικοινωνήσει με το κοινό πέραν των αμερικανικών συνόρων. Προσωπικά το θέμα αλλά και ο ψύχραιμος χειρισμός του, κράτησαν τις κεραίες μου τεντωμένες, αν μη τι άλλο για να μάθω δυο-τρία πράγματα παραπάνω απ' όσα ήδη ήξερα. Θα συμφωνήσω όμως στο ότι ο «Λίνκολν» κινείται σε δύσκολες «περιοχές».
Γυρισμένη σε κλειστούς χώρους - το κοινοβούλιο, τα γραφεία των πολιτικών, οι διάδρομοι, το δωμάτιο του Λίνκολν, ο Λευκός Οίκος - η ταινία μοιάζει με ατέλειωτη (και ναι, ενίοτε βαριά) καταγραφή συζητήσεων, συμβουλίων αλλά και ιντριγκών, ανάμεσα σε πρόσωπα για τα οποία με εξαίρεση τον ίδιο τον Λίνκολν, ελάχιστα γνωρίζουμε. Αναπόφευκτα λοιπόν σε κάποια σημεία της ταινίας ο θεατής (ενδεχομένως ακόμα και ο Αμερικανός) μπορεί να βρεθεί σε σύγχυση. Ακούγονται ονόματα και αναφέρονται γεγονότα που αν δεν ξέρεις καλή αμερικανική Ιστορία, συχνά-πυκνά έχεις δυσκολία να «ακολουθήσεις».
Ωστόσο, η ουσία δεν παύει να είναι μία. Η σημασία του ιδίου του προσώπου του Αβραάμ Λίνκολν, ενός πανέξυπνου πολιτικού (δικηγόρος το επάγγελμα), ηθικού ανθρώπου αλλά και χαρισματικού ηγέτη. Απίστευτο το πόσο λίγοι και ασήμαντοι είναι όσοι τον περιστοιχίζουν! Ακόμα και ο Θαδδαίος Στίβενς που υποδύεται ο Τόμι Λι Τζόουνς (με κάκιστο περουκίνι) δεν έχει το εκτόπισμα που περιμένεις. Πραγματικά, αν εστιάσεις στο πρόσωπο του Λίνκολν, τον οποίο υποδύεται ο θησαυρός της υποκριτικής που λέγεται Ντάνιελ Ντέι-Λούις, τότε ξεπερνάς τα όσα «εμπόδια» έχεις βρει μπροστά σου (θα πρέπει να πω ότι ένα από αυτά τα εμπόδια είναι και η σκληρή γυναίκα του Λίνκολν που παρά την παρουσία της Σάλι Φιλντ, ως ηρωίδα είναι μάλλον διακοσμητική στην ιστορία).
Ο σπουδαίος Ντέι-Λούις, αυτή τη φορά ξεπέρασε τον εαυτό του. Δείτε τον πώς παίζει τον Λίνκολν, πώς καμπουριάζει, πώς κινείται, πόσο δεξιοτεχνικά χειρίζεται τις αμφιβολίες που ζώνουν τον Πρόεδρο για τις αποφάσεις του. Ο Λίνκολν του Λούις, όχι μόνον μοιάζει με τον πραγματικό αλλά σου δίνει την εντύπωση ότι έτσι ακριβώς θα πρέπει να ήταν ως άνθρωπος.
Και το γεγονός ότι ως ήρωας της ταινίας δεν έχει όλα τα φώτα πάνω του - αντιθέτως, αναμειγνύεται τόσο πολύ με τον κόσμο που νομίζεις ότι είναι μια μορφή μέσα στο πλήθος - ανεβάζει τη δουλειά του ηθοποιού αλλά και τη σκέψη του Σπίλμπεργκ ένα σκαλί πιο πάνω.
Βαθμολογία: 3
Αίθουσες: ODEON ΟΠΕΡΑ - ΔΑΝΑΟΣ - ΚΗΦΙΣΙΑ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ - ODEON ΓΛΥΦΑΔΑ - ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ - ODEON STAR CITY - STER ΙΛΙΟΝ - VILLAGE MALL - VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ - VILLAGE ΡΕΝΤΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ - STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ - VILLAGE COSMOS
Πόλεμος στο Λος Αντζελες
«Οι διώκτες του εγκλήματος» («Gangster squad», ΗΠΑ, 2012) του Ρούμπεν Φλάισερ, με τους Τζος Μπρόλιν, Ράιαν Γκόσλινγκ, Σον Πεν.
Αιμόφυρτη αλλά εν τέλει διασκεδαστική, είναι η περιπέτεια που σκηνοθέτησε στη δεύτερη κινηματογραφική προσπάθειά του ο κατά βάσιν τηλεοπτικός σκηνοθέτης Ρούμπεν Φλάισερ. Οι «Διώκτες του εγκλήματος» καταγράφουν με σούπερ γλαφυρό τρόπο την προσπάθεια μιας ομάδας αστυνομικών να καταστείλει τη δράση του αρχιμαφιόζου Μίκι Κόεν στο Λος Αντζελες του 1949 (ο Κόεν υπήρξε το πρωτοπαλίκαρο του Μπάγκσι Σίγκελ και είχε μεταφέρει τις «δραστηριότητές» του από το Σικάγο στο Λος Αντζελες).
Η ομάδα δεν λειτουργεί βάσει του νόμου αλλά σαν κράτος εν κράτει. Στόχος της ο ανταρτοπόλεμος κατά του Κόεν, η ανατροπή των επιχειρήσεών του - χωρίς συλλήψεις και χωρίς τη δολοφονία του. Η ομάδα αποτελείται από πέντε μέλη, ανάμεσα στα οποία ο αρχηγός της, ένας βετεράνος πολέμου που όπως λέει δεν ξέρει πώς να ζει αλλά μόνον πώς να πολεμά (Τζος Μπρόλιν) και το δεξί του χέρι (Ράιαν Γκόσλινγκ), το καλοντυμένο, cool παλικάρι που διαρκώς φλερτάρει και αψηφά τον Κόεν αποκαλώντας τον Μίκι Μάους.
Η ταινία είναι γεμάτη από σκηνές απίστευτης βίας που μπορούν να σοκάρουν. Ενα χέρι κόβεται έξω από το ασανσέρ, ένα ανθρώπινο σώμα κόβεται στα δύο δεμένο στους προφυλακτήρες δύο αυτοκινήτων που κινούνται προς αντίθετη κατεύθυνση. Ωστόσο, η εικονογράφηση της βίας έχει μια καρτουνίστικη διάθεση, γι' αυτό και οι «Διώκτες του εγκλήματος» δεν αποκτούν ποτέ τον αέρα που είχε για παράδειγμα το «Λος Αντζελες εμπιστευτικόν» του Κέρτις Χάνσον, στο οποίο βεβαίως υπήρχε ο αέρας του συγγραφέα Τζέιμς Ελρόι.
Οσο για τον Κόεν, αυτός έχει τη μορφή του Σον Πεν σε μια φωνακλάδικη ερμηνεία καθότι υποδύεται έναν ευφυή ψυχοπαθή («Ενας μπάτσος που δεν λαδώνεται είναι σαν τον σκύλο με λύσσα» λέει. «Δεν γιατρεύεται, πρέπει να τον σκοτώσεις»). Μαγνητικός όπως πάντα, ο εκρηκτικός Πεν ενδεχομένως θα θυμίσει σε κάποιους τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο ως Αλ Καπόνε στους «Αδιάφθορους» του Μπράιαν Ντε Πάλμα. Ούτως ή άλλως, το όλο στήσιμο των «Διωκτών του εγκλήματος» φέρνει στο μυαλό τους «Αδιάφθορους», όπου επίσης μια ομάδα αστυνομικών είχαν βάλει στο στόχαστρό τους τον Καπόνε.
Βαθμολογία: 3
Αίθουσες: ΑΒΑΝΑ ΧΑΛΑΝΔΡΙ- ΑΘΗΝΑΙΟΝ- ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS ΓΛΥΦΑΔΑ - ΑΕΛΛΩ - VILLAGE MALL - VILLAGE PΕΝΤΗ - VILLAGE ΑΓ.ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ - VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ - VILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ - ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ - ODEON STARCITY - STER IΛION - ΝΑΝΑ - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ - ΚΗΦΙΣΙΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ VILLAGE COSMOS - ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ - STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Ο μπαλαδόρος και οι γκόμενες
«Παίζοντας με την αγάπη» («Playing gor keeps, ΗΠΑ, 2012,) του Γκαμπριέλ Μουτσίνο, με τους Τζέραλντ Μπάτλερ, Κάθριν Ζέτα Τζόουνς, Ούμα Θέρμαν.ρμαν.
Ο παλικαράς Τζέραλντ Μπάτλερ (που εδώ κρατά επίσης καθήκοντα παραγωγού) υποδύεται τον σκοτσέζο πρώην αστέρα του ποδοσφαίρου ο οποίος πλέον χρωστά και της Μιχαλούς και για να τα βγάλει πέρα αναγκάζεται να γίνει προπονητής της σχολικής ομάδας ποδοσφαίρου του γιού του.
Η παρουσία του θα προκαλέσει φαντασιώσεις σε όλες τις κυρίες της περιοχής στην Βιρτζίνια (Κάθριν Ζέτα Τζόουνς, Ούμα Θέρμαν, Τζούντι Γκριρ) αν και το μόνο που ο ίδιος θέλει είναι να ξαναβρεθεί με την γυναίκα του (Τζέσικα Μπιλ) και τον γιο του.
Δεν θα πάθετε και τίποτε αν δείτε αυτήν την κωμωδιούλα της σειράς αλλά και για να λέμε τα πράγματα όπως η σκηνοθεσία του Γκαμπριέλε Μουτσίνο είναι τόσο επίπεδη που σου δίνει την εντύπωση ότι βαριόταν αφόρητα όταν την γύριζε. Οι ηθοποιοί πάντως κάνουν ότι μπορούν για να σταθούν στο ύψος τους και ένας από αυτούς είναι ο Ντένις Κουέιντ, σε ρόλο αντιπαθητικού νεόπλουτου
Βαθμολογία: 1
Αίθουσες: ODEON ΚOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ - ODEON STAR CITY - STER ΙΛΙΟΝ - VILLAGE MALL - VILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ - VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ - VILLAGE ΡΕΝΤΗ - VILLAGE ΡΕΝΤΗ - VILLAGE METRO MALL ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ - STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ - VILLAGE COSMOS
ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΕΙΣ
Στις επαναλήψεις της εβδομάδας θα βρούμε δυο πολύ σημαντικές ταινίες: την ρωσική εκδοχή του σεξπιρικού «Βασιλιά Ληρ» (βαθμολογία 4) που σκηνοθέτησε το 1971 ο Γκριγκόρι Κόζιντσεφ, το κύκνειο άσμα του επτά χρόνια μετά τον «Αμλετ» και το «Στο δυτικό μέτωπο» (βαθμολογία 4) του Γκέοργκ Β Πάμπστ, ένα από τα πιο σημαντικά αντιπολεμικά έργα με φόντο τον Α' Παγκοσμιο Πόλεμο, το οποίο γυρίστηκε το 1929 όταν η ναζιστική Γερμανία είχε αρχίσει να ωριμάζει, λόγος για τον οποίο η προβολή του τέσσερα χρόνια αργότερα απαγορεύτηκε (ο «Βασιλιάς Ληρ» προβάλλεται στο CAPITOL ΖΕΦΥΡΟΣ και το «Στο δυτικό μέτωπο» στο ΤΙΤΑΝΙΑ)
Αναδημοσιευσα Από Βημα
molibixarti
Ζουμπουλάκης Γιάννης
Η υποψήφια για 12 Οσκαρ ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ, στην οποία ο Ντάνιελ Ντέι Λούις ξεπερνά τον εαυτό του, μας θυμίζει ότι το σωστό πολιτικό πρόσωπο, στην σωστή θέση, μπορεί να κάνει την διαφορά και να φέρει τις μεγάλες αλλαγές,
Βαθμολογία
5:εξαιρετική, 4: πολύ καλή,3: καλή, 2: ενδιαφέρουσα, 1: μέτρια, 0: απαράδεκτη, _: χωρίς άποψη
«Λίνκολν» («Lincoln», ΗΠΑ, 2012) του Στίβεν Σπίλμπεργκ, με τους Ντάνιελ Ντέι Λούις, Σάλι Φιλντ, Τόμι Λι Τζόουνς, Ντέιβιντ Στράδερν.
Πριν από καθετί να ξεκαθαρίσουμε κάτι: η εμφάνιση της ταινίας «Λίνκολν» στις αμερικανικές αίθουσες το 2012, την χρονιά των αμερικανικών εκλογών, δεν έγινε τυχαία. Ο Μπαράκ Ομπάμα που τελικά επανεκλέχθηκε (πριν από την προβολή του «Λίνκολν» στις αίθουσες) είναι ο πρώτος μαύρος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών και το θέμα της ταινίας δεν είναι ο βίος και η πολιτεία του Προέδρου Αβραάμ Λίνκολν αλλά μια συγκεκριμένη περίοδος της ζωής του: λίγο πριν από τη δολοφονία του (15 Απριλίου 1865) κατάφερε να περάσει την ψήφιση του διατάγματος 13 που απαγόρευε τη δουλεία
Θα μου πείτε (και αυτό ήταν ένα επιχείρημα που άκουσα από πολλούς), τι μας ενδιαφέρει εμάς στην Ελλάδα το τι έγινε το 1865 στο αμερικανικό Σύνταγμα; Δεν συμφωνώ. Μας ενδιαφέρει και με το παραπάνω, όπως θέλω να πιστεύω ενδιαφέρει όλον τον πλανήτη, εκτός και αν το ζήτημα της δουλείας είναι για εμάς εδώ στην Ελλάδα - ή οπουδήποτε αλλού εκτός Αμερικής - αδιάφορο και ασήμαντο. Θέλω να πιστεύω ότι ούτε αδιάφορο είναι ούτε και ασήμαντο. Αντιθέτως θεωρώ ότι το κατόρθωμα του Λίνκολν με το διάταγμα 13 ήταν ένας θρίαμβος της δημοκρατίας που ξεφεύγει από την αμερικανική Ιστορία και αποκτά παγκόσμια διάσταση.
Το ερώτημα βεβαίως που ισχύει είναι αν με αυτήν την ταινία που αναφέρεται στην αμερικανική πολιτική και Ιστορία ο Στίβεν Σπίλμπεργκ κατάφερε να επικοινωνήσει με το κοινό πέραν των αμερικανικών συνόρων. Προσωπικά το θέμα αλλά και ο ψύχραιμος χειρισμός του, κράτησαν τις κεραίες μου τεντωμένες, αν μη τι άλλο για να μάθω δυο-τρία πράγματα παραπάνω απ' όσα ήδη ήξερα. Θα συμφωνήσω όμως στο ότι ο «Λίνκολν» κινείται σε δύσκολες «περιοχές».
Γυρισμένη σε κλειστούς χώρους - το κοινοβούλιο, τα γραφεία των πολιτικών, οι διάδρομοι, το δωμάτιο του Λίνκολν, ο Λευκός Οίκος - η ταινία μοιάζει με ατέλειωτη (και ναι, ενίοτε βαριά) καταγραφή συζητήσεων, συμβουλίων αλλά και ιντριγκών, ανάμεσα σε πρόσωπα για τα οποία με εξαίρεση τον ίδιο τον Λίνκολν, ελάχιστα γνωρίζουμε. Αναπόφευκτα λοιπόν σε κάποια σημεία της ταινίας ο θεατής (ενδεχομένως ακόμα και ο Αμερικανός) μπορεί να βρεθεί σε σύγχυση. Ακούγονται ονόματα και αναφέρονται γεγονότα που αν δεν ξέρεις καλή αμερικανική Ιστορία, συχνά-πυκνά έχεις δυσκολία να «ακολουθήσεις».
Ωστόσο, η ουσία δεν παύει να είναι μία. Η σημασία του ιδίου του προσώπου του Αβραάμ Λίνκολν, ενός πανέξυπνου πολιτικού (δικηγόρος το επάγγελμα), ηθικού ανθρώπου αλλά και χαρισματικού ηγέτη. Απίστευτο το πόσο λίγοι και ασήμαντοι είναι όσοι τον περιστοιχίζουν! Ακόμα και ο Θαδδαίος Στίβενς που υποδύεται ο Τόμι Λι Τζόουνς (με κάκιστο περουκίνι) δεν έχει το εκτόπισμα που περιμένεις. Πραγματικά, αν εστιάσεις στο πρόσωπο του Λίνκολν, τον οποίο υποδύεται ο θησαυρός της υποκριτικής που λέγεται Ντάνιελ Ντέι-Λούις, τότε ξεπερνάς τα όσα «εμπόδια» έχεις βρει μπροστά σου (θα πρέπει να πω ότι ένα από αυτά τα εμπόδια είναι και η σκληρή γυναίκα του Λίνκολν που παρά την παρουσία της Σάλι Φιλντ, ως ηρωίδα είναι μάλλον διακοσμητική στην ιστορία).
Ο σπουδαίος Ντέι-Λούις, αυτή τη φορά ξεπέρασε τον εαυτό του. Δείτε τον πώς παίζει τον Λίνκολν, πώς καμπουριάζει, πώς κινείται, πόσο δεξιοτεχνικά χειρίζεται τις αμφιβολίες που ζώνουν τον Πρόεδρο για τις αποφάσεις του. Ο Λίνκολν του Λούις, όχι μόνον μοιάζει με τον πραγματικό αλλά σου δίνει την εντύπωση ότι έτσι ακριβώς θα πρέπει να ήταν ως άνθρωπος.
Και το γεγονός ότι ως ήρωας της ταινίας δεν έχει όλα τα φώτα πάνω του - αντιθέτως, αναμειγνύεται τόσο πολύ με τον κόσμο που νομίζεις ότι είναι μια μορφή μέσα στο πλήθος - ανεβάζει τη δουλειά του ηθοποιού αλλά και τη σκέψη του Σπίλμπεργκ ένα σκαλί πιο πάνω.
Βαθμολογία: 3
Αίθουσες: ODEON ΟΠΕΡΑ - ΔΑΝΑΟΣ - ΚΗΦΙΣΙΑ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ - ODEON ΓΛΥΦΑΔΑ - ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ - ODEON STAR CITY - STER ΙΛΙΟΝ - VILLAGE MALL - VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ - VILLAGE ΡΕΝΤΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ - STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ - VILLAGE COSMOS
Πόλεμος στο Λος Αντζελες
«Οι διώκτες του εγκλήματος» («Gangster squad», ΗΠΑ, 2012) του Ρούμπεν Φλάισερ, με τους Τζος Μπρόλιν, Ράιαν Γκόσλινγκ, Σον Πεν.
Αιμόφυρτη αλλά εν τέλει διασκεδαστική, είναι η περιπέτεια που σκηνοθέτησε στη δεύτερη κινηματογραφική προσπάθειά του ο κατά βάσιν τηλεοπτικός σκηνοθέτης Ρούμπεν Φλάισερ. Οι «Διώκτες του εγκλήματος» καταγράφουν με σούπερ γλαφυρό τρόπο την προσπάθεια μιας ομάδας αστυνομικών να καταστείλει τη δράση του αρχιμαφιόζου Μίκι Κόεν στο Λος Αντζελες του 1949 (ο Κόεν υπήρξε το πρωτοπαλίκαρο του Μπάγκσι Σίγκελ και είχε μεταφέρει τις «δραστηριότητές» του από το Σικάγο στο Λος Αντζελες).
Η ομάδα δεν λειτουργεί βάσει του νόμου αλλά σαν κράτος εν κράτει. Στόχος της ο ανταρτοπόλεμος κατά του Κόεν, η ανατροπή των επιχειρήσεών του - χωρίς συλλήψεις και χωρίς τη δολοφονία του. Η ομάδα αποτελείται από πέντε μέλη, ανάμεσα στα οποία ο αρχηγός της, ένας βετεράνος πολέμου που όπως λέει δεν ξέρει πώς να ζει αλλά μόνον πώς να πολεμά (Τζος Μπρόλιν) και το δεξί του χέρι (Ράιαν Γκόσλινγκ), το καλοντυμένο, cool παλικάρι που διαρκώς φλερτάρει και αψηφά τον Κόεν αποκαλώντας τον Μίκι Μάους.
Η ταινία είναι γεμάτη από σκηνές απίστευτης βίας που μπορούν να σοκάρουν. Ενα χέρι κόβεται έξω από το ασανσέρ, ένα ανθρώπινο σώμα κόβεται στα δύο δεμένο στους προφυλακτήρες δύο αυτοκινήτων που κινούνται προς αντίθετη κατεύθυνση. Ωστόσο, η εικονογράφηση της βίας έχει μια καρτουνίστικη διάθεση, γι' αυτό και οι «Διώκτες του εγκλήματος» δεν αποκτούν ποτέ τον αέρα που είχε για παράδειγμα το «Λος Αντζελες εμπιστευτικόν» του Κέρτις Χάνσον, στο οποίο βεβαίως υπήρχε ο αέρας του συγγραφέα Τζέιμς Ελρόι.
Οσο για τον Κόεν, αυτός έχει τη μορφή του Σον Πεν σε μια φωνακλάδικη ερμηνεία καθότι υποδύεται έναν ευφυή ψυχοπαθή («Ενας μπάτσος που δεν λαδώνεται είναι σαν τον σκύλο με λύσσα» λέει. «Δεν γιατρεύεται, πρέπει να τον σκοτώσεις»). Μαγνητικός όπως πάντα, ο εκρηκτικός Πεν ενδεχομένως θα θυμίσει σε κάποιους τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο ως Αλ Καπόνε στους «Αδιάφθορους» του Μπράιαν Ντε Πάλμα. Ούτως ή άλλως, το όλο στήσιμο των «Διωκτών του εγκλήματος» φέρνει στο μυαλό τους «Αδιάφθορους», όπου επίσης μια ομάδα αστυνομικών είχαν βάλει στο στόχαστρό τους τον Καπόνε.
Βαθμολογία: 3
Αίθουσες: ΑΒΑΝΑ ΧΑΛΑΝΔΡΙ- ΑΘΗΝΑΙΟΝ- ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS ΓΛΥΦΑΔΑ - ΑΕΛΛΩ - VILLAGE MALL - VILLAGE PΕΝΤΗ - VILLAGE ΑΓ.ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ - VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ - VILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ - ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ - ODEON STARCITY - STER IΛION - ΝΑΝΑ - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ - ΚΗΦΙΣΙΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ VILLAGE COSMOS - ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ - STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Ο μπαλαδόρος και οι γκόμενες
«Παίζοντας με την αγάπη» («Playing gor keeps, ΗΠΑ, 2012,) του Γκαμπριέλ Μουτσίνο, με τους Τζέραλντ Μπάτλερ, Κάθριν Ζέτα Τζόουνς, Ούμα Θέρμαν.ρμαν.
Ο παλικαράς Τζέραλντ Μπάτλερ (που εδώ κρατά επίσης καθήκοντα παραγωγού) υποδύεται τον σκοτσέζο πρώην αστέρα του ποδοσφαίρου ο οποίος πλέον χρωστά και της Μιχαλούς και για να τα βγάλει πέρα αναγκάζεται να γίνει προπονητής της σχολικής ομάδας ποδοσφαίρου του γιού του.
Η παρουσία του θα προκαλέσει φαντασιώσεις σε όλες τις κυρίες της περιοχής στην Βιρτζίνια (Κάθριν Ζέτα Τζόουνς, Ούμα Θέρμαν, Τζούντι Γκριρ) αν και το μόνο που ο ίδιος θέλει είναι να ξαναβρεθεί με την γυναίκα του (Τζέσικα Μπιλ) και τον γιο του.
Δεν θα πάθετε και τίποτε αν δείτε αυτήν την κωμωδιούλα της σειράς αλλά και για να λέμε τα πράγματα όπως η σκηνοθεσία του Γκαμπριέλε Μουτσίνο είναι τόσο επίπεδη που σου δίνει την εντύπωση ότι βαριόταν αφόρητα όταν την γύριζε. Οι ηθοποιοί πάντως κάνουν ότι μπορούν για να σταθούν στο ύψος τους και ένας από αυτούς είναι ο Ντένις Κουέιντ, σε ρόλο αντιπαθητικού νεόπλουτου
Βαθμολογία: 1
Αίθουσες: ODEON ΚOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ - ODEON STAR CITY - STER ΙΛΙΟΝ - VILLAGE MALL - VILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ - VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ - VILLAGE ΡΕΝΤΗ - VILLAGE ΡΕΝΤΗ - VILLAGE METRO MALL ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ - STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ - VILLAGE COSMOS
ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΕΙΣ
Στις επαναλήψεις της εβδομάδας θα βρούμε δυο πολύ σημαντικές ταινίες: την ρωσική εκδοχή του σεξπιρικού «Βασιλιά Ληρ» (βαθμολογία 4) που σκηνοθέτησε το 1971 ο Γκριγκόρι Κόζιντσεφ, το κύκνειο άσμα του επτά χρόνια μετά τον «Αμλετ» και το «Στο δυτικό μέτωπο» (βαθμολογία 4) του Γκέοργκ Β Πάμπστ, ένα από τα πιο σημαντικά αντιπολεμικά έργα με φόντο τον Α' Παγκοσμιο Πόλεμο, το οποίο γυρίστηκε το 1929 όταν η ναζιστική Γερμανία είχε αρχίσει να ωριμάζει, λόγος για τον οποίο η προβολή του τέσσερα χρόνια αργότερα απαγορεύτηκε (ο «Βασιλιάς Ληρ» προβάλλεται στο CAPITOL ΖΕΦΥΡΟΣ και το «Στο δυτικό μέτωπο» στο ΤΙΤΑΝΙΑ)
Αναδημοσιευσα Από Βημα
molibixarti
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Το νέο Ford B-MAX κέρδισε το βραβείο "AUTOBEST 2013"
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
