2013-01-24 18:28:16
Του Ι.Κ.ΠρετεντέρηΑκόμη δεν μπορώ να καταλάβω τη φασαρία, παρότι άκουσα υπομονετικά ολόκληρη την ομιλία του βουλευτή Διαμαντόπουλου μήπως και βγάλω άκρη.
Διαστρέφονται τα λεγόμενα του βουλευτή στα αποσπάσματα που δημοσιοποίησε η κυβέρνηση;
Είναι γεγονός ότι στα αποσπάσματα αυτά ο βουλευτής εμφανίζεται περίπου να προτρέπει τον κόσμο να πάρει τα όπλα.
Και είναι εξίσου γεγονός ότι αν κάποιος ακούσει ολόκληρη την ομιλία ο άνθρωπος δεν εννοεί κάτι τέτοιο.
Ως προς αυτό, λοιπόν, έχει δίκιο ο ΣΥΡΙΖΑ.
Από την άλλη πλευρά όμως, όλα όσα λέει ο βουλευτής αποτελούν την επιτομή μιας αντίληψης που νομιμοποιεί απολύτως τη βία με το επιχείρημα πως (ούτως ή άλλως) βία ασκούν κάποιοι άλλοι.
Κατά την άποψή του, βία και ανομία είναι περίπου τα πάντα - εκτός της βίλας Αμαλία!..
Τα μέτρα, τα Μνημόνια, η φτώχεια, τα ακριβά φάρμακα, το κόψιμο του ηλεκτρικού, το Mall, το εισιτήριο στις παραλίες, τα νυχτερινά κέντρα, η Ρικομέξ και το «Σάμινα» - αν και δεν είναι προφανές πώς μπλέκεται η βία με ένα ναυάγιο Υπό αυτήν την έννοια, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δεν λέει τίποτα περισσότερο από όσα έχουν φωνάξει για τη «βία της εξουσίας» εκατοντάδες ομοϊδεάτες του σε εκατοντάδες διαδηλώσεις.
Μια άποψη όμως η οποία αποτελεί τη διαχρονική αιτιολόγηση κάθε «αριστερής βίας»: υπάρχει ένα «σύστημα» το οποίο εξ ορισμού «γεννάει βία», άρα έχουμε κάθε λόγο να του αντιπαραθέσουμε κάποια άλλη «βία».
Το ερώτημα λοιπόν είναι πώς θα αντιδράσουν τα θύματα «της βίας του συστήματος».
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δεν τους προτείνει να πάρουν τα όπλα αλλά να μετατρέψουν την οργή σε κίνημα. Καμία αντίρρηση.
Κάποιος άλλος με την ίδια ακριβώς αντίληψη και τον ίδιο ακριβώς συλλογισμό θα μπορούσε να καταλήξει σε διαφορετική απάντηση.
Διότι αν η βία της μιας πλευράς είναι δεδομένη εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια της άλλης πλευράς αν θα φτιάξει κίνημα, αν θα βάλει βόμβα ή αν θα αρπάξει το Καλάσνικοφ.
Επί της ουσίας είναι ένας διάλογος κωφών.
Η Αριστερά διεκδικεί το δικαίωμα να διατυπώνει αυτήν την κοινωνική αντίληψη, αρκεί να καταλήγει στην απάντηση «όχι στα όπλα».
Καμία αντίρρηση. Είναι προφανές δικαίωμα κάθε αριστερού να πιστεύει ότι αποτελεί θύμα βίας όταν πληρώνει εισιτήριο στην πλαζ - εφόσον δεν πυροβολεί τον ταμία...
Ακριβώς όμως όπως είναι δικαίωμα των υπολοίπων να τους επικρίνουν όχι για την απάντηση που τελικά δίνουν στο ερώτημα αλλά για την αντίληψη που το θέτει.
Αν μπορούσε αυτός ο διάλογος να γίνει ουσιαστικός θα κατάφερνε ίσως να αποδειχθεί και χρήσιμος.
Δυστυχώς όμως προκρίθηκε το ξεκατίνιασμα...
πηγή: tanea.gr
Διαστρέφονται τα λεγόμενα του βουλευτή στα αποσπάσματα που δημοσιοποίησε η κυβέρνηση;
Είναι γεγονός ότι στα αποσπάσματα αυτά ο βουλευτής εμφανίζεται περίπου να προτρέπει τον κόσμο να πάρει τα όπλα.
Και είναι εξίσου γεγονός ότι αν κάποιος ακούσει ολόκληρη την ομιλία ο άνθρωπος δεν εννοεί κάτι τέτοιο.
Ως προς αυτό, λοιπόν, έχει δίκιο ο ΣΥΡΙΖΑ.
Από την άλλη πλευρά όμως, όλα όσα λέει ο βουλευτής αποτελούν την επιτομή μιας αντίληψης που νομιμοποιεί απολύτως τη βία με το επιχείρημα πως (ούτως ή άλλως) βία ασκούν κάποιοι άλλοι.
Κατά την άποψή του, βία και ανομία είναι περίπου τα πάντα - εκτός της βίλας Αμαλία!..
Τα μέτρα, τα Μνημόνια, η φτώχεια, τα ακριβά φάρμακα, το κόψιμο του ηλεκτρικού, το Mall, το εισιτήριο στις παραλίες, τα νυχτερινά κέντρα, η Ρικομέξ και το «Σάμινα» - αν και δεν είναι προφανές πώς μπλέκεται η βία με ένα ναυάγιο Υπό αυτήν την έννοια, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δεν λέει τίποτα περισσότερο από όσα έχουν φωνάξει για τη «βία της εξουσίας» εκατοντάδες ομοϊδεάτες του σε εκατοντάδες διαδηλώσεις.
Μια άποψη όμως η οποία αποτελεί τη διαχρονική αιτιολόγηση κάθε «αριστερής βίας»: υπάρχει ένα «σύστημα» το οποίο εξ ορισμού «γεννάει βία», άρα έχουμε κάθε λόγο να του αντιπαραθέσουμε κάποια άλλη «βία».
Το ερώτημα λοιπόν είναι πώς θα αντιδράσουν τα θύματα «της βίας του συστήματος».
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δεν τους προτείνει να πάρουν τα όπλα αλλά να μετατρέψουν την οργή σε κίνημα. Καμία αντίρρηση.
Κάποιος άλλος με την ίδια ακριβώς αντίληψη και τον ίδιο ακριβώς συλλογισμό θα μπορούσε να καταλήξει σε διαφορετική απάντηση.
Διότι αν η βία της μιας πλευράς είναι δεδομένη εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια της άλλης πλευράς αν θα φτιάξει κίνημα, αν θα βάλει βόμβα ή αν θα αρπάξει το Καλάσνικοφ.
Επί της ουσίας είναι ένας διάλογος κωφών.
Η Αριστερά διεκδικεί το δικαίωμα να διατυπώνει αυτήν την κοινωνική αντίληψη, αρκεί να καταλήγει στην απάντηση «όχι στα όπλα».
Καμία αντίρρηση. Είναι προφανές δικαίωμα κάθε αριστερού να πιστεύει ότι αποτελεί θύμα βίας όταν πληρώνει εισιτήριο στην πλαζ - εφόσον δεν πυροβολεί τον ταμία...
Ακριβώς όμως όπως είναι δικαίωμα των υπολοίπων να τους επικρίνουν όχι για την απάντηση που τελικά δίνουν στο ερώτημα αλλά για την αντίληψη που το θέτει.
Αν μπορούσε αυτός ο διάλογος να γίνει ουσιαστικός θα κατάφερνε ίσως να αποδειχθεί και χρήσιμος.
Δυστυχώς όμως προκρίθηκε το ξεκατίνιασμα...
πηγή: tanea.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Οι λόγοι που κρατάνε ψηλά τις τιμές ενώ οι μισθοί πέφτουν
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ