2013-01-25 09:57:39
Η ιστορία από τον Κιμ Ιλ-σουνγκ μέχρι σήμερα,
Η ανακοίνωση του μιλιταριστικού, σταλινικού και οικογενειοκρατούμενου καθεστώτος της Βόρειας Κορέας ότι θα πραγματοποιήσει νέες πυρηνικές δοκιμές δεν έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία για όσους παρακολουθούν το πόσο συστηματικά ο νέος ηγέτης της απομονωμένης χώρας, ο 30χρονος Κιμ Γιονγκ-ουν, επιδίδει συνεχώς τα «διαπιστευτήριά» του στην παλαιά φρουρά της Πιονγκγιάνγκ, δηλαδή τους συνεργάτες του εκλιπόντος πατέρα του, Κιμ Γιονγκ-ιλ.
Πώς όμως η Βόρεια Κορέα έφτασε να διαθέτει πυρηνικά όπλα ;
Ολα ξεκίνησαν το 1956, όταν ο παππούς του σημερινού δικτάτορα, ο τότε πρωθυπουργός και αργότερα πρόεδρος Κιμ Ιλ-σουνγκ, ζήτησε και από την Σοβιετική Ενωση και από την Λαϊκή Κίνα να προστατεύσουν τη Βόρεια Κορέα εγκαθιστώντας πυρηνικούς πυραύλους στο έδαφός της. Οι δύο κομμουνιστικές υπερδυνάμεις αρνήθηκαν, αλλά η Μόσχα άρχισε να βοηθάει τους Βορειοκορεάτες συμμάχους να αναπτύξουν ένα δίκτυο για την λεγόμενη ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας.
Το 1957 οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, παραβιάζοντας απροκάλυπτα την συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στην κορεατική χερσόνησο - επίσημη συνθήκη ειρήνης για τον πόλεμο της Κορέας (1950-1953) δεν έχει υπογραφεί μέχρι σήμερα - εγκατέστησαν πυραύλους και πυρηνικές κεφαλές στη Νότια Κορέα. Ηταν οπλικά συστήματα ικανά να πλήξουν στόχους στο εσωτερικό της ΕΣΣΔ και της Κίνας, τα οποία αποσύρθηκαν το 1991, μετά την κατάρρευση της σοβιετικής αυτοκρατορίας.
Η κατασκευή πυρηνικών όπλων δεν περιλαμβανόνταν στα σχέδια (ούτε στις τεχνικές δυνατότητες) της Πιονγκγιάνγκ μέχρι το 1962, οπότε, με αφορμή την κρίση των πυραύλων στην Κούβα, το καθεστώς άλλαξε ρότα. Σύμφωνα με μαρτυρίες, ο Κιμ Ιλ-σουνγκ έπαψε να εμπιστεύεται τους Σοβιετικούς διότι, κατά την αντίληψή του «πρόδωσαν τον Φιντέλ Κάστρο αποσύροντας τους πυρηνικούς πυραύλους από την Κούβα».
Το πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας άρχισε να αναπτύσσεται αργά αλλά σταθερά από τη δεκαετία του '90 στη λογική της αυτοπροστασίας του καθεστώτος μέσω μιας αποτρεπτικής δύναμης ικανής να κρατήσει μακριά πιθανούς εισβολείς από τον κορεατικό νότο.
Δύο σενάρια έχουν προβληθεί για το πώς η χώρα απέκτησε ουράνιο, τεχνογνωσία και μηχανήματα για τον εμπλουτισμό του και για την κατασκευή πυρηνικών κεφαλών.
Το ένα είναι ότι πλήρωσε μεγάλα χρηματικά ποσά σε λαθρεμπόρους πυρηνικών πρώτων υλών από τη Ρωσία, που είχαν πρόσβαση στα σχετικά σοβιετικά αποθέματα.
Το άλλο, εξίσου πιθανό ή και πιθανότερο σενάριο, είναι ότι οι Βορειοκορεάτες στα τέλη της δεκαετίας του '90 απέκτησαν πρόσβαση στο απόρρητο στρατιωτικό πυρηνικό πρόγραμμα του Πακιστάν. Το πέτυχαν δια της συνήθους μεθόδου: δωροδοκώντας με εκατομμύρια δολάρια διεφθαρμένους Πακιστανούς αξιωματούχους. Αυτό υποστηρίζει - χωρίς όμως να προσκομίζει αποδείξεις - ο διαβόητος επιστήμονας Αμπντούλ Καντίρ Χαν, ο «πατέρας» της πακιστανικής πυρηνικής βόμβας.
Λίγα και «πρωτόγονα» είναι τα πυρηνικά της Βόρειας Κορέας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και ακίνδυνα. Υπολογίζεται ότι αυτή τη στιγμή το καθεστώς διαθέτει τουλάχιστον έξι πυρηνικές κεφαλές ( κάποιες πηγές ανεβάζουν τον αριθμό τους έως τις 18 ) και δυτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι με τον ρυθμό εμπλουτισμού ουρανίου που ακολουθείται έως το 2015 οι πυρηνικές κεφαλές μπορεί να φτάσουν τις 40.
Το βεληνεκές των πυραύλων που τις μεταφέρουν είναι περίπου 4.000 χιλιόμετρα, θεωρητικά ικανό να επιφέρει πλήγματα στε αμερικανικό έδαφος ( στη Χαβάη ) ή σε έδαφος συμμάχων των ΗΠΑ όπως η Αυστραλία.
«Μόνον» δύο πυρηνικές δοκιμές έχουν γίνει από τη Βόρεια Κορέα, υπόγειες και οι δύο. Η πρώτη στις 9 Οκτωβρίου του 2006, η δεύτερη στις 25 Μαρτίου του 2009.
Το μιλιταριστικό καθεστώς της χώρας των 24,5 εκατομμυρίων κατοίκων αποσύρθηκε το 2003 από την διεθνή Συνθήκη για την Μη Διάδοση των Πυρηνικών Οπλων και εκβιάζει συστηματικά τη Δύση χρησιμοποιώντας τον «μπαμπούλα» του πυρηνικού του προγράμματος, ώστε να εξασφαλίζει διεθνή αρωγή για τους συχνά λιμοκτονούντες υπηκόους του, αλλά και για να παραμένει στην εξουσία.
Αναδημοσιευσα Από Βημα
molibixarti
Η ανακοίνωση του μιλιταριστικού, σταλινικού και οικογενειοκρατούμενου καθεστώτος της Βόρειας Κορέας ότι θα πραγματοποιήσει νέες πυρηνικές δοκιμές δεν έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία για όσους παρακολουθούν το πόσο συστηματικά ο νέος ηγέτης της απομονωμένης χώρας, ο 30χρονος Κιμ Γιονγκ-ουν, επιδίδει συνεχώς τα «διαπιστευτήριά» του στην παλαιά φρουρά της Πιονγκγιάνγκ, δηλαδή τους συνεργάτες του εκλιπόντος πατέρα του, Κιμ Γιονγκ-ιλ.
Πώς όμως η Βόρεια Κορέα έφτασε να διαθέτει πυρηνικά όπλα ;
Ολα ξεκίνησαν το 1956, όταν ο παππούς του σημερινού δικτάτορα, ο τότε πρωθυπουργός και αργότερα πρόεδρος Κιμ Ιλ-σουνγκ, ζήτησε και από την Σοβιετική Ενωση και από την Λαϊκή Κίνα να προστατεύσουν τη Βόρεια Κορέα εγκαθιστώντας πυρηνικούς πυραύλους στο έδαφός της. Οι δύο κομμουνιστικές υπερδυνάμεις αρνήθηκαν, αλλά η Μόσχα άρχισε να βοηθάει τους Βορειοκορεάτες συμμάχους να αναπτύξουν ένα δίκτυο για την λεγόμενη ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας.
Το 1957 οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, παραβιάζοντας απροκάλυπτα την συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στην κορεατική χερσόνησο - επίσημη συνθήκη ειρήνης για τον πόλεμο της Κορέας (1950-1953) δεν έχει υπογραφεί μέχρι σήμερα - εγκατέστησαν πυραύλους και πυρηνικές κεφαλές στη Νότια Κορέα. Ηταν οπλικά συστήματα ικανά να πλήξουν στόχους στο εσωτερικό της ΕΣΣΔ και της Κίνας, τα οποία αποσύρθηκαν το 1991, μετά την κατάρρευση της σοβιετικής αυτοκρατορίας.
Η κατασκευή πυρηνικών όπλων δεν περιλαμβανόνταν στα σχέδια (ούτε στις τεχνικές δυνατότητες) της Πιονγκγιάνγκ μέχρι το 1962, οπότε, με αφορμή την κρίση των πυραύλων στην Κούβα, το καθεστώς άλλαξε ρότα. Σύμφωνα με μαρτυρίες, ο Κιμ Ιλ-σουνγκ έπαψε να εμπιστεύεται τους Σοβιετικούς διότι, κατά την αντίληψή του «πρόδωσαν τον Φιντέλ Κάστρο αποσύροντας τους πυρηνικούς πυραύλους από την Κούβα».
Το πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας άρχισε να αναπτύσσεται αργά αλλά σταθερά από τη δεκαετία του '90 στη λογική της αυτοπροστασίας του καθεστώτος μέσω μιας αποτρεπτικής δύναμης ικανής να κρατήσει μακριά πιθανούς εισβολείς από τον κορεατικό νότο.
Δύο σενάρια έχουν προβληθεί για το πώς η χώρα απέκτησε ουράνιο, τεχνογνωσία και μηχανήματα για τον εμπλουτισμό του και για την κατασκευή πυρηνικών κεφαλών.
Το ένα είναι ότι πλήρωσε μεγάλα χρηματικά ποσά σε λαθρεμπόρους πυρηνικών πρώτων υλών από τη Ρωσία, που είχαν πρόσβαση στα σχετικά σοβιετικά αποθέματα.
Το άλλο, εξίσου πιθανό ή και πιθανότερο σενάριο, είναι ότι οι Βορειοκορεάτες στα τέλη της δεκαετίας του '90 απέκτησαν πρόσβαση στο απόρρητο στρατιωτικό πυρηνικό πρόγραμμα του Πακιστάν. Το πέτυχαν δια της συνήθους μεθόδου: δωροδοκώντας με εκατομμύρια δολάρια διεφθαρμένους Πακιστανούς αξιωματούχους. Αυτό υποστηρίζει - χωρίς όμως να προσκομίζει αποδείξεις - ο διαβόητος επιστήμονας Αμπντούλ Καντίρ Χαν, ο «πατέρας» της πακιστανικής πυρηνικής βόμβας.
Λίγα και «πρωτόγονα» είναι τα πυρηνικά της Βόρειας Κορέας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και ακίνδυνα. Υπολογίζεται ότι αυτή τη στιγμή το καθεστώς διαθέτει τουλάχιστον έξι πυρηνικές κεφαλές ( κάποιες πηγές ανεβάζουν τον αριθμό τους έως τις 18 ) και δυτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι με τον ρυθμό εμπλουτισμού ουρανίου που ακολουθείται έως το 2015 οι πυρηνικές κεφαλές μπορεί να φτάσουν τις 40.
Το βεληνεκές των πυραύλων που τις μεταφέρουν είναι περίπου 4.000 χιλιόμετρα, θεωρητικά ικανό να επιφέρει πλήγματα στε αμερικανικό έδαφος ( στη Χαβάη ) ή σε έδαφος συμμάχων των ΗΠΑ όπως η Αυστραλία.
«Μόνον» δύο πυρηνικές δοκιμές έχουν γίνει από τη Βόρεια Κορέα, υπόγειες και οι δύο. Η πρώτη στις 9 Οκτωβρίου του 2006, η δεύτερη στις 25 Μαρτίου του 2009.
Το μιλιταριστικό καθεστώς της χώρας των 24,5 εκατομμυρίων κατοίκων αποσύρθηκε το 2003 από την διεθνή Συνθήκη για την Μη Διάδοση των Πυρηνικών Οπλων και εκβιάζει συστηματικά τη Δύση χρησιμοποιώντας τον «μπαμπούλα» του πυρηνικού του προγράμματος, ώστε να εξασφαλίζει διεθνή αρωγή για τους συχνά λιμοκτονούντες υπηκόους του, αλλά και για να παραμένει στην εξουσία.
Αναδημοσιευσα Από Βημα
molibixarti
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ας είμαστε ολοι εκεί, φροντίζοντας η Φλόγα αυτή να μη σβήσει ποτέ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η Unibet δινει 5 free spins σε όλους στο «Thief»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
