2013-01-25 10:17:04
Scarpina Solla / Αφιερώνει η Ελένη Σκάρπου
V Ακόμα κι όταν καλείσαι να κάνεις βουτιά σε μολυβένια θάλασσα, η μύτη πρέπει να είναι κλειστή. Καλύτερα να είσαι προετοιμασμένος. Καλύτερα με κομμένη την ανάσα να πέφτεις στο νερό. Κι όταν πέσεις πρέπει μετά να φροντίσεις να επιπλεύσεις και κάποια στιγμή να κολυμπήσεις κι αν είσαι τυχερός να βρεις και καμιά στεριά ν’ αράξεις. Aν όχι, βάζεις απλά μια ταμπέλα «ναυαγήσαμε και πάει». Αυτή η παραβολή μου έρχεται πρόχειρη, όταν σκέφτομαι τον μέσο Έλληνα στο διάβα των επόμενων χρόνων.
V Χρόνο έχουμε να φάνε κι οι κότες και θα τον διαθέσουμε στην προανακριτική για να εξακριβώσουμε τι ακριβώς θα χρεώσουμε στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου και μετά να τον αθωώσουμε, ίσως, λόγω έλλειψης επαρκών στοιχείων. Ο κύριος Μαρκογιαννάκης πάντως έχει συγκεντρώσει όλα τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του και έχει ξεσκονίσει όλα τα κουστούμια από την ντουλάπα του για πάν ενδεχόμενο, τώρα που είναι πρόεδρος της επιτροπής.
V Nα κάνουμε κι άλλη μια επιτροπή για τους ανώνυμους «φαγανούς» αυτής της χώρας, που την έχουν σκαπουλάρει και παρακολουθούν από την τηλεόραση τους με παντόφλες και θέρμανση στο φουλ την Ελλάδα, την οποία κατέστρεψαν με αναλήθειες. Βλ. Γιάννο Παπαντωνίου που άλλο έπρεπε να ήταν το δηλωμένο πόθεν έσχες του, μα του διέφυγαν κάμποσα ευρώ. Τώρα… ο δρόμος καταλήγει στην δικαιοσύνη.
V Θα δικαιωθούν ή όχι οι παραγωγοί του ροδάκινου… ποιος ξέρει; Ένα ντου στην Εγνατία το ετοιμάζουν βέβαια έτσι για το καλό του χρόνου με τα τρακτέρ σε διάταξη που σκοτώνει. Ίσως έτσι αποσύρουν από το νου μας την πρόσφατη εικόνα της καραμπόλας στο Κλειδί που μας στοίχειωσε τις τελευταίες μέρες.
V Μέρα βροχερή που ΄ναι, μην της χαλάσουμε την «κόμμωση». Κι άλλη καραμπόλα στον περιφερειακό για να μη μας λείψουν τα άσχημα και σήμερα. Κι από αύριο; Δεν ανησυχώ. Το μετρό να ναι καλά. Μετενέργεια ζητούν οι εργαζόμενοι του στην Αθήνα για να λήξουν την απεργία και κανείς δεν τους λυπάται.
V Φυσικά, ούτε εμένα με λυπάται κανείς που πήρα ποδήλατο για να γλιτώσω ακόμη και τα εισιτήρια του λεωφορείου. Εντάξει, γλίτωσα έτσι και το γυμναστήριο και έκοψα και τα ποτά για να μην καρφωθώ πουθενά, αλλά στην τελική… σε αυτή την χώρα η λέξη «έλεος» είναι περασμένο μεγαλείο.
V «Μεγάλωσα…» που λέει και η Χαρούλα Αλεξίου, «…ήπια φόβο πολύ, ήπια μόλυνση, ήπια ψέμα, κατάπια λόγια λιπαρά, ξεγλίστρησα από τον πόθο μου να μάθω, κορόϊδεψα τη δίψα μου να δω… γιατί είμαι εδώ; Γιατί είμαι εδώ;»
V Σίγουρα όχι για να βλέπω τον Πάνο Καμμένο να σέρνεται στα δικαστήρια με τον Αντρίκο Παπανδρέου, γιατί ο δεύτερος παρεξηγήθηκε, που ο πρώτος τον έχει κατηγορήσει για εμπλοκή σε αγοραπωλησίες CDS. Εγώ η δόλια μέχρι πρότινος ήξερα μόνο για τα μουσικά CD’ S και για να είμαι ειλικρινής θα ήθελα μέχρι εκεί να φτάνει η γνώση μου.
V Δεν θέλω να ξέρω τίποτα για τον Τσίπρα που την έχει δει Χριστόφορος Κολόμβος και θέλει να ανακαλύψει την Αμερική, που ο Μπουτάρης θέλει να φέρει καλλιτέχνη για να φτιάξει έργο με τα σκουπίδια της πόλης, που οι Έλληνες την κάνουν για Βουλγαρία ώστε να μην ξαναδούν χαράτσι στη ζωή τους, που εκτός από τα γνωστά εγκληματικά κυκλώματα φυτρώνουν κι εκείνα των «λευκών» γάμων, που οι αυτοκτονημένοι αυξάνονται και πληθύνονται.
V Σε πληθυντικό αριθμό και με πολλά θαυμαστικά. Μπούρδες!!!!! Αυτές ακούμε τόσα χρόνια και δεν μπορούμε να συνέλθουμε από την «ασθένεια» της φοροδιαφυγής, της λαμογιάς, της τακτικής του παρτάκια και του κολλημένου μυαλού. Κάτι τέτοια κολλημένα μυαλά –επιεικής φράση- θα ιδρύσουν την «Κίνηση Εθνικιστών Δικηγόρων» στη Θεσσαλονίκη.
V And so the story goes… χωρίς όρεξη για άλλες ενημερωτικές ενέσεις. Πήρα τη δόση μου από την κοινωνία μας προχθές, που άνοιξα την πόρτα του διαμερίσματος μου και είδα στα σκαλιά κουλουριασμένη μια κοπέλα. Ήταν σε κώμα, δεν ήταν; Το πρόσωπο της ήταν κρυμμένο από τα χέρια της. Ξεχώρισα το φύλο της από τα βαμμένα μακριά νύχια της. Πέρασε ώρες εκεί μέχρι που την μάζεψαν. Για ένα πράγμα σιχάθηκα τον εαυτό μου… που φοβήθηκα ακόμα και να την πλησιάσω. Μακάρι να είχα μάθει αλλιώς…
(photo by Λευτέρης Ζωπίδης)
thinkfree.gr
V Ακόμα κι όταν καλείσαι να κάνεις βουτιά σε μολυβένια θάλασσα, η μύτη πρέπει να είναι κλειστή. Καλύτερα να είσαι προετοιμασμένος. Καλύτερα με κομμένη την ανάσα να πέφτεις στο νερό. Κι όταν πέσεις πρέπει μετά να φροντίσεις να επιπλεύσεις και κάποια στιγμή να κολυμπήσεις κι αν είσαι τυχερός να βρεις και καμιά στεριά ν’ αράξεις. Aν όχι, βάζεις απλά μια ταμπέλα «ναυαγήσαμε και πάει». Αυτή η παραβολή μου έρχεται πρόχειρη, όταν σκέφτομαι τον μέσο Έλληνα στο διάβα των επόμενων χρόνων.
V Χρόνο έχουμε να φάνε κι οι κότες και θα τον διαθέσουμε στην προανακριτική για να εξακριβώσουμε τι ακριβώς θα χρεώσουμε στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου και μετά να τον αθωώσουμε, ίσως, λόγω έλλειψης επαρκών στοιχείων. Ο κύριος Μαρκογιαννάκης πάντως έχει συγκεντρώσει όλα τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του και έχει ξεσκονίσει όλα τα κουστούμια από την ντουλάπα του για πάν ενδεχόμενο, τώρα που είναι πρόεδρος της επιτροπής.
V Nα κάνουμε κι άλλη μια επιτροπή για τους ανώνυμους «φαγανούς» αυτής της χώρας, που την έχουν σκαπουλάρει και παρακολουθούν από την τηλεόραση τους με παντόφλες και θέρμανση στο φουλ την Ελλάδα, την οποία κατέστρεψαν με αναλήθειες. Βλ. Γιάννο Παπαντωνίου που άλλο έπρεπε να ήταν το δηλωμένο πόθεν έσχες του, μα του διέφυγαν κάμποσα ευρώ. Τώρα… ο δρόμος καταλήγει στην δικαιοσύνη.
V Θα δικαιωθούν ή όχι οι παραγωγοί του ροδάκινου… ποιος ξέρει; Ένα ντου στην Εγνατία το ετοιμάζουν βέβαια έτσι για το καλό του χρόνου με τα τρακτέρ σε διάταξη που σκοτώνει. Ίσως έτσι αποσύρουν από το νου μας την πρόσφατη εικόνα της καραμπόλας στο Κλειδί που μας στοίχειωσε τις τελευταίες μέρες.
V Μέρα βροχερή που ΄ναι, μην της χαλάσουμε την «κόμμωση». Κι άλλη καραμπόλα στον περιφερειακό για να μη μας λείψουν τα άσχημα και σήμερα. Κι από αύριο; Δεν ανησυχώ. Το μετρό να ναι καλά. Μετενέργεια ζητούν οι εργαζόμενοι του στην Αθήνα για να λήξουν την απεργία και κανείς δεν τους λυπάται.
V Φυσικά, ούτε εμένα με λυπάται κανείς που πήρα ποδήλατο για να γλιτώσω ακόμη και τα εισιτήρια του λεωφορείου. Εντάξει, γλίτωσα έτσι και το γυμναστήριο και έκοψα και τα ποτά για να μην καρφωθώ πουθενά, αλλά στην τελική… σε αυτή την χώρα η λέξη «έλεος» είναι περασμένο μεγαλείο.
V «Μεγάλωσα…» που λέει και η Χαρούλα Αλεξίου, «…ήπια φόβο πολύ, ήπια μόλυνση, ήπια ψέμα, κατάπια λόγια λιπαρά, ξεγλίστρησα από τον πόθο μου να μάθω, κορόϊδεψα τη δίψα μου να δω… γιατί είμαι εδώ; Γιατί είμαι εδώ;»
V Σίγουρα όχι για να βλέπω τον Πάνο Καμμένο να σέρνεται στα δικαστήρια με τον Αντρίκο Παπανδρέου, γιατί ο δεύτερος παρεξηγήθηκε, που ο πρώτος τον έχει κατηγορήσει για εμπλοκή σε αγοραπωλησίες CDS. Εγώ η δόλια μέχρι πρότινος ήξερα μόνο για τα μουσικά CD’ S και για να είμαι ειλικρινής θα ήθελα μέχρι εκεί να φτάνει η γνώση μου.
V Δεν θέλω να ξέρω τίποτα για τον Τσίπρα που την έχει δει Χριστόφορος Κολόμβος και θέλει να ανακαλύψει την Αμερική, που ο Μπουτάρης θέλει να φέρει καλλιτέχνη για να φτιάξει έργο με τα σκουπίδια της πόλης, που οι Έλληνες την κάνουν για Βουλγαρία ώστε να μην ξαναδούν χαράτσι στη ζωή τους, που εκτός από τα γνωστά εγκληματικά κυκλώματα φυτρώνουν κι εκείνα των «λευκών» γάμων, που οι αυτοκτονημένοι αυξάνονται και πληθύνονται.
V Σε πληθυντικό αριθμό και με πολλά θαυμαστικά. Μπούρδες!!!!! Αυτές ακούμε τόσα χρόνια και δεν μπορούμε να συνέλθουμε από την «ασθένεια» της φοροδιαφυγής, της λαμογιάς, της τακτικής του παρτάκια και του κολλημένου μυαλού. Κάτι τέτοια κολλημένα μυαλά –επιεικής φράση- θα ιδρύσουν την «Κίνηση Εθνικιστών Δικηγόρων» στη Θεσσαλονίκη.
V And so the story goes… χωρίς όρεξη για άλλες ενημερωτικές ενέσεις. Πήρα τη δόση μου από την κοινωνία μας προχθές, που άνοιξα την πόρτα του διαμερίσματος μου και είδα στα σκαλιά κουλουριασμένη μια κοπέλα. Ήταν σε κώμα, δεν ήταν; Το πρόσωπο της ήταν κρυμμένο από τα χέρια της. Ξεχώρισα το φύλο της από τα βαμμένα μακριά νύχια της. Πέρασε ώρες εκεί μέχρι που την μάζεψαν. Για ένα πράγμα σιχάθηκα τον εαυτό μου… που φοβήθηκα ακόμα και να την πλησιάσω. Μακάρι να είχα μάθει αλλιώς…
(photo by Λευτέρης Ζωπίδης)
thinkfree.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τηλεφώνημα για τοποθέτηση βόμβας στο κτίριο της εφορίας στην Καλαμάτα
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Από λύκος, σκύλος λόγω διατροφής,
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
