2013-01-27 19:22:02
Γράφει ο Tσανούσης Στάμος
Στην Ευρώπη δεν θα υπάρξει ποτέ πραγματική ένωση γιατί πολύ απλά η Ευρώπη δεν θέλει να ενωθεί, θέλει να χωρίσει τις χώρες ανάλογα με την οικονομική τους δραστηριότητα και για αυτό σε κάθε μία από αυτές εφαρμόζεται και διαφορετικό μείγμα φορολογικής νομοθεσίας και οικονομικής ανάπτυξης.
Το πρώτο πράγμα που θα φανταζόταν κάποιος όταν θα του μιλούσαν για ενοποίηση, είναι να υπάρχει κοινή νομοθεσία σε συγκεκριμένους τομείς, έστω και αν τα κρατικά ταμεία εξακολουθούσαν να είναι διαφορετικά.
Φορολογική Νομοθεσία. Στην Ευρώπη κανένα κράτος δεν έχει ίδια φορολογική νομοθεσία με κάποιο άλλο. Έτσι έχουμε την υπερφορολόγηση της Ελλάδας είτε σε επίπεδο φυσικού προσώπου είτε σε επιχειρηματικό επίπεδο, έχουμε την ήπια φορολόγηση της Γερμανίας και έχουμε και την μηδενική φορολόγηση της Κύπρου που μέχρι τώρα ενώ πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις να χαρακτηριστεί φορολογικός παράδεισος, όλοι αδιαφορούσαν.
Ακριβώς λόγω αυτής της κατάστασης, η Κύπρος έχει περισσότερες εταιρείες ακόμα και από τον πληθυσμό της. Αντίθετα, σε συνδυασμό με την μειωμένη κατανάλωση λόγω της ύφεσης, στην Ελλάδα ο εταιρείες κλείνουν η μια πίσω από την άλλη. Παράλληλα στην Γερμανία, εταιρείες κολλοσοί συνεχίζουν να αναπτύσσονται μέσα στον προστατευτισμό που τους παρέχει το Γερμανικό δημόσιο, στην απεριόριστη χρηματοδότηση και στις μίζες. Άλλωστε εταιρείες όπως η Siemens καταργούν τον μύθο για τον πειθαρχημένο Γερμανό και έχουν καταδικαστεί σε όλες τις χώρες που δραστηριοποιείται για μίζες. Ακόμα και σε χώρες τις Αφρικής που απλά δεν υφίσταται κράτος, η Siemens έχει καταδικαστεί για σκάνδαλα.
Αν λοιπόν η Ευρώπη αποφάσιζε να έχει κοινούς φορολογικούς συντελεστές για τα κέρδη των εταιρειών, για τα εισοδήματα των φυσικών προσώπων αλλά και για τις αξίες, κινητές και ακίνητες, τότε δεν θα υπήρχαν φαινόμενα μεταφοράς οικονομικής δραστηριότητας, έδρας των επιχειρήσεων και τόσα άλλα που βλέπουμε καθημερινά.
Ασφαλιστική - Εργατική νομοθεσία. Στην Ελλάδα επιβλήθηκε ένα μνημόνιο το οποίο είναι έξω από τη ευρωπαϊκή αντίληψη για τις εργασιακές σχέσεις ακόμα και έξω από την αντίληψη όλου του δυτικού κόσμου για την οργάνωση της εργασίας και την προστασία του εργαζόμενου. Καταργήθηκαν στην ουσία οι συλλογικές συμβάσεις, καταργήθηκε το δικαίωμα των εργοδοτών και των εργαζομένων να διαπραγματεύονται για τον καθορισμό της αμοιβής και το κράτος νομοθετεί τους μισθούς, καταργήθηκε οποιαδήποτε έννοια ελέγχου της εργασίας.
Αντίθετα, στην Γαλλία όταν η εταιρεία PSA (Peugeot - Citroen) αποφάσισε να προχωρήσει σε μαζικές απολύσεις, ο πρωθυπουργός της χώρας, κύριος Hollande , δήλωσε εκνευρισμένος γιατί το Γαλλικό δημόσιο έχει όπλα και θα παρέμβει για να μην γίνουν αυτές οι απολύσεις. Γιατί λοιπόν στην χώρα του ο κύριος Hollande παραδέχτηκε ότι υπάρχουν πεδία όπου το κράτος πρέπει να ελέγχει τους κανόνες εργασίας και δεν άφησε την αγορά να αυτορυθμιστεί; Και γιατί για την Ελλάδα ήταν προαπαιτούμενο για να πάρουμε, τι άλλο, την δόση (μας), να καταργηθεί οποιοσδήποτε έλεγχος.
Παράλληλα η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ, όταν συναντήθηκε με εκπροσώπους των συνδικάτων της Γερμανίας και έμαθε για την προσπάθεια των γερμανικών εταιρειών να παρακάμψουν τις συλλογικές συμβάσεις και να μειώσουν το κόστος εργασίας και το ύψος των μισθών, δήλωσε αυστηρά ότι οι εργοδότες πρέπει να σέβονται τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και ότι χωρίς τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας η Γερμανία δεν θα ήταν αυτή που είναι. Ταυτόχρονα όμως για την Ελλάδα ήταν προαπαιτούμενο για να πάρουμε, τι άλλο την δόση (μας) να καταργηθούν οι συλλογικές συμβάσεις.
Μέσα λοιπόν στην Ευρώπη όπου σε όλους τους τόνους όλοι οι πολιτικοί, φωνάζουν ότι σκοπός είναι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, έχουμε :
1) Διαφορετικούς βασικούς μισθούς.
2) Διαφορετικές ασφαλιστικές εισφορές.
3) Διαφορετικό κανονιστικό πλαίσιο για τον έλεγχο της εργασίας.
4) Διαφορετικές ιατροφαρμακευτικές παροχές.
5) Διαφορετικές συνταξιοδοτικές παροχές.
Πώς λοιπόν γίνεται οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Ευρώπη να μην επιλέγουν τις χώρες με το μικρότερο δυνατό κόστος και τί άποψη έχει η Ευρώπη για τους εργαζόμενους δεύτερης και τρίτης κατηγορίας, όπως εσχάτως έχει μετατρέψει τους Έλληνες ;
Στην Ευρώπη δεν υπάρχει κανένα είδος ευρωπαϊκής ένωσης. Υπάρχει ένας σκληρός πυρήνας ανεπτυγμένων χωρών όπως η Γερμανία και η Γαλλία, οι οποίες έχουν τους δορυφόρους τους, χώρες όπως το Βέλγιο η Αυστρία και η Ολλανδία. Η ομάδα αυτή χρειάζονταν υπηρέτες. Χώρες οι οποίες θα προσφέρουν κατανάλωση και υπηρεσίες με χαμηλό κόστος. Υπηρεσίες οποιουδήποτε είδους. Μέχρι τώρα η Κύπρος για παράδειγμα ήταν ο υπηρέτης ο οποίος προσέφερε τις υπηρεσίες του στο ξέπλυμα χρήματος, ή τουλάχιστον στην αποφυγή φορολόγησης και τραπεζικές υπηρεσίες. Με την εισαγωγή της Κύπρου στην ομάδα χωρών που θα παράγουν πρώτες ύλες ή καύσιμα, η Κύπρος σταματά να είναι ελκυστική και για αυτό το τελευταίο διάστημα όλοι οι ευρωπαίοι ανακάλυψαν τον τροχό και διαπίστωσαν ότι στην Κύπρο με τους χαμηλούς συντελεστές φορολόγησης λαμβάνει χώρα φοροδιαφυγή. Τόσο καιρό δεν το έβλεπαν, τώρα ξαφνικά το ανακάλυψαν. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι η Κύπρος είχε χαρακτηριστεί κάποτε ως φορολογικός παράδεισος και οι εταιρείες της ως υπεράκτιες. Και μια ευρωπαϊκή εταιρεία κέρδισε την δικαστική διαμάχη και αποχαρακτηρίστηκαν από "υπεράκτιες " οι Κυπριακές εταιρείες.
Το ίδιο γίνεται και με την Ελλάδα και με την Ισπανία. Και οι δύο χώρες έχει αποφασισθεί να ανήκουν στο υπηρετικό προσωπικό που θα παράγουν. Η Ισπανία , φασόν, γερμανικά προϊόντα, με τις Γερμανικές εταιρείες να έχουν μεταφέρει εκεί γραμμές παραγωγής και η Ελλάδα υπηρεσίες μεταφοράς και αποθήκευσης. Ε μην πληρώνουμε και για αυτές τις υπηρεσίες ακριβά.
Και ακριβώς για να μην μπορέσουν ποτέ αυτές οι χώρες να αναπτυχθούν ας τους έχουμε και σε μια νομισματική ένωση με ένα πανάκριβο νόμισμα που δεν θα τους αφήνει κανένα περιθώριο ανάπτυξης.
Σκέφτηκε κάνεις πως σε μια νομισματική ένωση όπου το ισχυρότερο νόμισμα ήταν το Γερμανικό Μάρκο με την ενοποίηση γεννήθηκε ένα νόμισμα με την διπλάσια σχεδόν αξία του Μάρκου; Διότι οι λίγο μεγαλύτεροι θα θυμούνται ότι ακριβώς πριν την είσοδο του ευρώ, το Μάρκο είχε ισοτιμία περί τις 200 δραχμές και μέσα σε μια ημέρα η δραχμή είχε ισοτιμία 340,75 σε σχέση με το νέο νόμισμα. Ποιες οικονομίες αποτιμήθηκαν τόσο ψηλά και ποια αποθεματικά υπήρχαν τα οποία έδωσαν τέτοια ισχύ στο νέο νόμισμα ;
Η Ευρώπη ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν θα γίνει ένα, μια οντότητα, διότι οι σχέσεις είναι ανταγωνιστικές και τα συμφέροντα διαφορετικά. Αν χρειάζεται ολόκληρη η Ευρώπη ανάπτυξη είναι τελείως διαφορετικός ο τρόπος που πρέπει να λειτουργήσουν οι οικονομίες του βορρά και τελείως διαφορετικός ο τρόπος που πρέπει να λειτουργήσουν οι οικονομίες του Νότου προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης.
Ακόμα όμως και σε επίπεδο πολιτισμού και νοοτροπίας, η αντίληψη των βορείων λαών για τους νότιους ευρωπαίους δεν είναι ότι πρόκειται για ίσους.
Για τον λόγο αυτό ποτέ το ευρώ και ποτέ η ευρωπαϊκή ένωση δεν μπορεί να γίνει το μέσο για να αναπτυχθούν οι νότιες οικονομίες της Ευρώπης. Στην καλύτερη περίπτωση θα ανεβεί ο μισθός και το επίπεδο διαβίωσης του υπηρέτη, αλλά πάντα θα είναι ...υπηρέτης.
Σίγουρα τα παραπάνω δεν ακυρώνουν τις αγκυλώσεις και τα ελαττώματα του ελληνικού κράτους, πολλά από τα οποία μέσα από τα μνημόνια γίνεται μάχη να ακυρωθούν. Κλειστά επαγγέλματα, υδροκέφαλο δημόσιο και πολλά άλλα υπάρχουν και έχουν και αυτά την συμμέτοχη τους στην κατάντια της Ελλάδας. Αλλά το γεγονός ότι η Ευρώπη δίνει οδηγία για να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα δεν έχει να κάνει με τα αισθήματα συμπάθειας των ευρωπαίων για τους Έλληνες. Έχει να κάνει με το γεγονός ότι πρέπει να βρεθεί τρόπος να δραστηριοποιηθούν γερμανικές εταιρείες και κεφάλαια σε συγκεκριμένους τομείς.
Πάντως επειδή πρέπει να είμαστε ρεαλιστές και κανείς δεν πρόκειται να αφήσει την Ελλάδα να βγει από το ευρώ καθώς αυτό θα ήταν καταστροφή για όλους τους υπόλοιπους εκτός από τους ίδιους τους Έλληνες , αυτό που πρέπει να γίνει είναι με πάση θυσία να σωθεί η Κύπρος.
Αν πράγματι υπάρχουν δεσμοί αίματος μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου και δεν έχουν γίνει όλα business η Κύπρος πρέπει να βρεθεί οπωσδήποτε εκτός μνημονίων.
Όσο αιρετικό και αν ακούγεται η Ελλάδα πρέπει να βοηθήσει την Κύπρο να μην υπαχτεί και αυτή στο σύγχρονο έμπορο της Βενετίας που είναι ο μηχανισμός στήριξης της Ευρώπης.
Ακόμα και με ίδια κεφάλαια, που δεν υπάρχουν, η Ελλάδα πρέπει να κρατήσει την διχοτομημένη Κύπρο ζωντανή.
Για να υπάρξει και για την ίδια ένας αιμοδότης.
Στον κόσμο των επιχειρήσεων όλες οι μεγάλες εταιρείες έχουν και άλλες μικρότερες. Απλά για να έχουν επιλογές. "δυο βάρκες "
Ακούγεται οξύμωρο αλλά αφού για όλους "business " είμαστε μόνο έτσι ίσως ανταποκριθούμε.
Γιατί έχουν καταφέρει, το αυτονόητο που είναι η Ελλάδα να έχει εθνικό νόμισμα το οποίο να εκπροσωπεί και να υποστηρίζει την εθνική οικονομία, να το παρουσιάζουν ως γελοίο.
stsanoussis.blogspot.gr
Στην Ευρώπη δεν θα υπάρξει ποτέ πραγματική ένωση γιατί πολύ απλά η Ευρώπη δεν θέλει να ενωθεί, θέλει να χωρίσει τις χώρες ανάλογα με την οικονομική τους δραστηριότητα και για αυτό σε κάθε μία από αυτές εφαρμόζεται και διαφορετικό μείγμα φορολογικής νομοθεσίας και οικονομικής ανάπτυξης.
Το πρώτο πράγμα που θα φανταζόταν κάποιος όταν θα του μιλούσαν για ενοποίηση, είναι να υπάρχει κοινή νομοθεσία σε συγκεκριμένους τομείς, έστω και αν τα κρατικά ταμεία εξακολουθούσαν να είναι διαφορετικά.
Φορολογική Νομοθεσία. Στην Ευρώπη κανένα κράτος δεν έχει ίδια φορολογική νομοθεσία με κάποιο άλλο. Έτσι έχουμε την υπερφορολόγηση της Ελλάδας είτε σε επίπεδο φυσικού προσώπου είτε σε επιχειρηματικό επίπεδο, έχουμε την ήπια φορολόγηση της Γερμανίας και έχουμε και την μηδενική φορολόγηση της Κύπρου που μέχρι τώρα ενώ πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις να χαρακτηριστεί φορολογικός παράδεισος, όλοι αδιαφορούσαν.
Ακριβώς λόγω αυτής της κατάστασης, η Κύπρος έχει περισσότερες εταιρείες ακόμα και από τον πληθυσμό της. Αντίθετα, σε συνδυασμό με την μειωμένη κατανάλωση λόγω της ύφεσης, στην Ελλάδα ο εταιρείες κλείνουν η μια πίσω από την άλλη. Παράλληλα στην Γερμανία, εταιρείες κολλοσοί συνεχίζουν να αναπτύσσονται μέσα στον προστατευτισμό που τους παρέχει το Γερμανικό δημόσιο, στην απεριόριστη χρηματοδότηση και στις μίζες. Άλλωστε εταιρείες όπως η Siemens καταργούν τον μύθο για τον πειθαρχημένο Γερμανό και έχουν καταδικαστεί σε όλες τις χώρες που δραστηριοποιείται για μίζες. Ακόμα και σε χώρες τις Αφρικής που απλά δεν υφίσταται κράτος, η Siemens έχει καταδικαστεί για σκάνδαλα.
Αν λοιπόν η Ευρώπη αποφάσιζε να έχει κοινούς φορολογικούς συντελεστές για τα κέρδη των εταιρειών, για τα εισοδήματα των φυσικών προσώπων αλλά και για τις αξίες, κινητές και ακίνητες, τότε δεν θα υπήρχαν φαινόμενα μεταφοράς οικονομικής δραστηριότητας, έδρας των επιχειρήσεων και τόσα άλλα που βλέπουμε καθημερινά.
Ασφαλιστική - Εργατική νομοθεσία. Στην Ελλάδα επιβλήθηκε ένα μνημόνιο το οποίο είναι έξω από τη ευρωπαϊκή αντίληψη για τις εργασιακές σχέσεις ακόμα και έξω από την αντίληψη όλου του δυτικού κόσμου για την οργάνωση της εργασίας και την προστασία του εργαζόμενου. Καταργήθηκαν στην ουσία οι συλλογικές συμβάσεις, καταργήθηκε το δικαίωμα των εργοδοτών και των εργαζομένων να διαπραγματεύονται για τον καθορισμό της αμοιβής και το κράτος νομοθετεί τους μισθούς, καταργήθηκε οποιαδήποτε έννοια ελέγχου της εργασίας.
Αντίθετα, στην Γαλλία όταν η εταιρεία PSA (Peugeot - Citroen) αποφάσισε να προχωρήσει σε μαζικές απολύσεις, ο πρωθυπουργός της χώρας, κύριος Hollande , δήλωσε εκνευρισμένος γιατί το Γαλλικό δημόσιο έχει όπλα και θα παρέμβει για να μην γίνουν αυτές οι απολύσεις. Γιατί λοιπόν στην χώρα του ο κύριος Hollande παραδέχτηκε ότι υπάρχουν πεδία όπου το κράτος πρέπει να ελέγχει τους κανόνες εργασίας και δεν άφησε την αγορά να αυτορυθμιστεί; Και γιατί για την Ελλάδα ήταν προαπαιτούμενο για να πάρουμε, τι άλλο, την δόση (μας), να καταργηθεί οποιοσδήποτε έλεγχος.
Παράλληλα η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ, όταν συναντήθηκε με εκπροσώπους των συνδικάτων της Γερμανίας και έμαθε για την προσπάθεια των γερμανικών εταιρειών να παρακάμψουν τις συλλογικές συμβάσεις και να μειώσουν το κόστος εργασίας και το ύψος των μισθών, δήλωσε αυστηρά ότι οι εργοδότες πρέπει να σέβονται τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και ότι χωρίς τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας η Γερμανία δεν θα ήταν αυτή που είναι. Ταυτόχρονα όμως για την Ελλάδα ήταν προαπαιτούμενο για να πάρουμε, τι άλλο την δόση (μας) να καταργηθούν οι συλλογικές συμβάσεις.
Μέσα λοιπόν στην Ευρώπη όπου σε όλους τους τόνους όλοι οι πολιτικοί, φωνάζουν ότι σκοπός είναι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, έχουμε :
1) Διαφορετικούς βασικούς μισθούς.
2) Διαφορετικές ασφαλιστικές εισφορές.
3) Διαφορετικό κανονιστικό πλαίσιο για τον έλεγχο της εργασίας.
4) Διαφορετικές ιατροφαρμακευτικές παροχές.
5) Διαφορετικές συνταξιοδοτικές παροχές.
Πώς λοιπόν γίνεται οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Ευρώπη να μην επιλέγουν τις χώρες με το μικρότερο δυνατό κόστος και τί άποψη έχει η Ευρώπη για τους εργαζόμενους δεύτερης και τρίτης κατηγορίας, όπως εσχάτως έχει μετατρέψει τους Έλληνες ;
Στην Ευρώπη δεν υπάρχει κανένα είδος ευρωπαϊκής ένωσης. Υπάρχει ένας σκληρός πυρήνας ανεπτυγμένων χωρών όπως η Γερμανία και η Γαλλία, οι οποίες έχουν τους δορυφόρους τους, χώρες όπως το Βέλγιο η Αυστρία και η Ολλανδία. Η ομάδα αυτή χρειάζονταν υπηρέτες. Χώρες οι οποίες θα προσφέρουν κατανάλωση και υπηρεσίες με χαμηλό κόστος. Υπηρεσίες οποιουδήποτε είδους. Μέχρι τώρα η Κύπρος για παράδειγμα ήταν ο υπηρέτης ο οποίος προσέφερε τις υπηρεσίες του στο ξέπλυμα χρήματος, ή τουλάχιστον στην αποφυγή φορολόγησης και τραπεζικές υπηρεσίες. Με την εισαγωγή της Κύπρου στην ομάδα χωρών που θα παράγουν πρώτες ύλες ή καύσιμα, η Κύπρος σταματά να είναι ελκυστική και για αυτό το τελευταίο διάστημα όλοι οι ευρωπαίοι ανακάλυψαν τον τροχό και διαπίστωσαν ότι στην Κύπρο με τους χαμηλούς συντελεστές φορολόγησης λαμβάνει χώρα φοροδιαφυγή. Τόσο καιρό δεν το έβλεπαν, τώρα ξαφνικά το ανακάλυψαν. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι η Κύπρος είχε χαρακτηριστεί κάποτε ως φορολογικός παράδεισος και οι εταιρείες της ως υπεράκτιες. Και μια ευρωπαϊκή εταιρεία κέρδισε την δικαστική διαμάχη και αποχαρακτηρίστηκαν από "υπεράκτιες " οι Κυπριακές εταιρείες.
Το ίδιο γίνεται και με την Ελλάδα και με την Ισπανία. Και οι δύο χώρες έχει αποφασισθεί να ανήκουν στο υπηρετικό προσωπικό που θα παράγουν. Η Ισπανία , φασόν, γερμανικά προϊόντα, με τις Γερμανικές εταιρείες να έχουν μεταφέρει εκεί γραμμές παραγωγής και η Ελλάδα υπηρεσίες μεταφοράς και αποθήκευσης. Ε μην πληρώνουμε και για αυτές τις υπηρεσίες ακριβά.
Και ακριβώς για να μην μπορέσουν ποτέ αυτές οι χώρες να αναπτυχθούν ας τους έχουμε και σε μια νομισματική ένωση με ένα πανάκριβο νόμισμα που δεν θα τους αφήνει κανένα περιθώριο ανάπτυξης.
Σκέφτηκε κάνεις πως σε μια νομισματική ένωση όπου το ισχυρότερο νόμισμα ήταν το Γερμανικό Μάρκο με την ενοποίηση γεννήθηκε ένα νόμισμα με την διπλάσια σχεδόν αξία του Μάρκου; Διότι οι λίγο μεγαλύτεροι θα θυμούνται ότι ακριβώς πριν την είσοδο του ευρώ, το Μάρκο είχε ισοτιμία περί τις 200 δραχμές και μέσα σε μια ημέρα η δραχμή είχε ισοτιμία 340,75 σε σχέση με το νέο νόμισμα. Ποιες οικονομίες αποτιμήθηκαν τόσο ψηλά και ποια αποθεματικά υπήρχαν τα οποία έδωσαν τέτοια ισχύ στο νέο νόμισμα ;
Η Ευρώπη ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν θα γίνει ένα, μια οντότητα, διότι οι σχέσεις είναι ανταγωνιστικές και τα συμφέροντα διαφορετικά. Αν χρειάζεται ολόκληρη η Ευρώπη ανάπτυξη είναι τελείως διαφορετικός ο τρόπος που πρέπει να λειτουργήσουν οι οικονομίες του βορρά και τελείως διαφορετικός ο τρόπος που πρέπει να λειτουργήσουν οι οικονομίες του Νότου προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης.
Ακόμα όμως και σε επίπεδο πολιτισμού και νοοτροπίας, η αντίληψη των βορείων λαών για τους νότιους ευρωπαίους δεν είναι ότι πρόκειται για ίσους.
Για τον λόγο αυτό ποτέ το ευρώ και ποτέ η ευρωπαϊκή ένωση δεν μπορεί να γίνει το μέσο για να αναπτυχθούν οι νότιες οικονομίες της Ευρώπης. Στην καλύτερη περίπτωση θα ανεβεί ο μισθός και το επίπεδο διαβίωσης του υπηρέτη, αλλά πάντα θα είναι ...υπηρέτης.
Σίγουρα τα παραπάνω δεν ακυρώνουν τις αγκυλώσεις και τα ελαττώματα του ελληνικού κράτους, πολλά από τα οποία μέσα από τα μνημόνια γίνεται μάχη να ακυρωθούν. Κλειστά επαγγέλματα, υδροκέφαλο δημόσιο και πολλά άλλα υπάρχουν και έχουν και αυτά την συμμέτοχη τους στην κατάντια της Ελλάδας. Αλλά το γεγονός ότι η Ευρώπη δίνει οδηγία για να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα δεν έχει να κάνει με τα αισθήματα συμπάθειας των ευρωπαίων για τους Έλληνες. Έχει να κάνει με το γεγονός ότι πρέπει να βρεθεί τρόπος να δραστηριοποιηθούν γερμανικές εταιρείες και κεφάλαια σε συγκεκριμένους τομείς.
Πάντως επειδή πρέπει να είμαστε ρεαλιστές και κανείς δεν πρόκειται να αφήσει την Ελλάδα να βγει από το ευρώ καθώς αυτό θα ήταν καταστροφή για όλους τους υπόλοιπους εκτός από τους ίδιους τους Έλληνες , αυτό που πρέπει να γίνει είναι με πάση θυσία να σωθεί η Κύπρος.
Αν πράγματι υπάρχουν δεσμοί αίματος μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου και δεν έχουν γίνει όλα business η Κύπρος πρέπει να βρεθεί οπωσδήποτε εκτός μνημονίων.
Όσο αιρετικό και αν ακούγεται η Ελλάδα πρέπει να βοηθήσει την Κύπρο να μην υπαχτεί και αυτή στο σύγχρονο έμπορο της Βενετίας που είναι ο μηχανισμός στήριξης της Ευρώπης.
Ακόμα και με ίδια κεφάλαια, που δεν υπάρχουν, η Ελλάδα πρέπει να κρατήσει την διχοτομημένη Κύπρο ζωντανή.
Για να υπάρξει και για την ίδια ένας αιμοδότης.
Στον κόσμο των επιχειρήσεων όλες οι μεγάλες εταιρείες έχουν και άλλες μικρότερες. Απλά για να έχουν επιλογές. "δυο βάρκες "
Ακούγεται οξύμωρο αλλά αφού για όλους "business " είμαστε μόνο έτσι ίσως ανταποκριθούμε.
Γιατί έχουν καταφέρει, το αυτονόητο που είναι η Ελλάδα να έχει εθνικό νόμισμα το οποίο να εκπροσωπεί και να υποστηρίζει την εθνική οικονομία, να το παρουσιάζουν ως γελοίο.
stsanoussis.blogspot.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πανθρακικός - Ολυμπιακός 0-1 Τελικό
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
