2013-01-28 06:13:05
Στο σημερινό κόσμο, η διαχείριση των 'θερμών' περιοχών δεν σχετίζεται απλά με το γεωγραφικό εντοπισμό τους στο χάρτη και την... παροχή εργαλείων στους διπλωμάτες για την αποφυγή περαιτέρω κρίσεων. Για να κατανοήσουμε τις μεγάλες συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις του σήμερα πρέπει να αναγνωρίσουμε τους τρόπους με τους οποίους οι παγκόσμιες πολιτικές συνθήκες επιτρέπουν την εμφάνιση τους.
Οι συγκρούσεις είναι πολύ πιο πιθανό να προκύψουν ή να επιμείνουν όταν τα μέσα για να τις αποτρέψουν ή να τις τερματίσουν δεν μπορούν ή δεν το κάνουν. Δυστυχώς, αυτό θα γίνεται και το 2013.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, εκτός από μια εξωτερική πολιτική κρίση που απειλεί άμεσα την εθνική ασφάλεια, η διοίκηση του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα θα επικεντρώσει περισσότερη ενέργεια και πολιτικό κεφάλαιο στη μείωση του χρέους και σε άλλες εγχώριες προτεραιότητες.
Στην Ευρώπη, οι πολιτικοί θα συνεχίσουν τον αγώνα τους για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στη ζώνη του ευρώ
. Και, στην Κίνα, αν και οι απαιτήσεις της οικονομικής ανάπτυξης και η δημιουργία θέσεων εργασίας θα αναγκάσει τους νέους ηγέτες της χώρας να αναπτύξουν νέους δεσμούς με άλλες περιοχές, θα είναι πάρα πολύ απασχολημένοι με την πολυπλοκότητα των οικονομικών μεταρρυθμίσεων ώστε να αναλάβουν περιττά έξοδα και κινδύνους έξω από την Ασία.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι δυνάμεις του κόσμου δεν θα εμπλακούν σε σοβαρές αντιπαραθέσεις. Σήμερα, οι κυβερνήσεις αυτές είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιήσουν μη επανδρωμένα αεροσκάφη και ειδικές δυνάμεις για να χτυπήσουν τους εχθρούς τους. Ο κόσμος έχει συνηθίσει τέτοιες επιθέσεις από τις ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, το Πακιστάν, την Υεμένη. Πρόσφατες ειδήσεις δείχνουν ότι η Κίνα και η Ιαπωνία επενδύουν επίσης σε μη επανδρωμένα αεροσκάφη - εν μέρει για να ενισχύσουν την επιρροή τους στα αμφιλεγόμενα νησιά στην Ανατολική Θάλασσα της Κίνας. Με τη μείωση του κόστους και των κινδύνων επίθεσης, αυτές οι τεχνολογικές καινοτομίες κάνουν τη στρατιωτική δράση πιο πιθανή.
Ίσως ο χαμηλότερου-κόστους τρόπος για να υπονομεύσουν αντιπάλους και εχθρούς είναι να εξαπολύσουν επιθέσεις στον κυβερνοχώρο. Γι 'αυτό τόσα πλούσια κράτη - και μερικά όχι και τόσο πλούσια - επενδύουν σε μεγάλο βαθμό στην τεχνολογία και τις δεξιότητες που απαιτούνται για να ενισχύσουν αυτήν την δυνατότητα τους.
Αυτή η μορφή πολέμου είναι ιδιαίτερα ανησυχητική για δύο λόγους. Κατ 'αρχάς, σε αντίθεση με την αρχή της «αμοιβαίως εξασφαλισμένης καταστροφής,» στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου τα όπλα στον κυβερνοχώρο προσφέρουν σε αυτούς που τα χρησιμοποιούν την ευκαιρία να χτυπήσουν ανώνυμα. Δεύτερον, συνεχείς αλλαγές στην τεχνολογία εξασφαλίζουν ότι καμία χώρα δεν μπορεί να ξέρει πόσο μεγάλη ζημιά μπορεί να κάνουν τα κυβερνο-όπλα της ή πόσο καλά θα λειτουργήσει η απειλή χρήσης τους και μόνο.
Ως αποτέλεσμα, οι κυβερνήσεις εξετάζουν τώρα τις άμυνες του άλλου κάθε μέρα, αυξάνοντας τον κίνδυνο ακούσιων εχθροπραξιών.
Οι τεχνολογικές εξελίξεις δημιουργούν το σκηνικό για ανταγωνισμό και αντιπαλότητες στα δύο πιο σημαντικά γεωπολιτικά κέντρα. Στη Μέση Ανατολή, η επιθυμία των ΗΠΑ είναι να αποφύγουν περαιτέρω εμπλοκή, αφήνοντας τοπικές δυνάμεις όπως η Τουρκία, το Ιράν και η Σαουδική Αραβία να ανταγωνίζονται για το μερίδιο της εξουσίας που θεωρούν ότι τους ανήκει.
Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν λόγο να πιστεύουν ότι, με την πάροδο του χρόνου, θα είναι σε θέση να ανησυχούν λιγότερο για την περιοχή αυτή και τα προβλήματά της. Σύμφωνα με τις τρέχουσες προβλέψεις, οι τεχνολογικές καινοτομίες θα επιτρέψουν στις ΗΠΑ να καλύψουν περισσότερο από το 80% της ζήτησης πετρελαίου από πηγές στη Βόρεια και Νότια Αμερική από το 2020. Η Κίνα, από την άλλη πλευρά, εξαρτάται όλο και περισσότερο από την παραγωγή της Μέσης Ανατολής.
Εν τω μεταξύ, η Ανατολική Ασία θα εξακολουθήσει να αποτελεί πιθανή εστία κρίσεων το 2013. Πολλοί από τους γείτονες της Κίνας φοβούνται ότι η συνεχιζόμενη οικονομική και στρατιωτική επέκταση της αποτελεί μια αυξανόμενη απειλή για τα συμφέροντα και την ανεξαρτησία τους, και κάνουν άνοιγμα προς τις ΗΠΑ για να διαφοροποιήσουν τις συνεργασίες τους στον τομέα της ασφάλειας έναντι των προθέσεων της Κίνας.
Υπάρχει ένας αυξανόμενος κίνδυνος ότι η νέα κινεζική ηγεσία, θα ερμηνεύσει μια μεγαλύτερη παρουσία των ΗΠΑ στην περιοχή ως μια προσπάθεια για τον περιορισμό της Κίνας και της ανάπτυξής της. Έχουμε δει ήδη μια σειρά από ανησυχητικές συγκρούσεις στην περιοχή, οπώς της Κίνας κατά του Βιετνάμ και των Φιλιππίνων στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, καθώς και εναντίον της Ιαπωνίας στην Ανατολική Θάλασσα της Κίνας.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για το 2013 είναι η μεγάλης κλίμακας οικονομικές συγκρούσεις στην Ασία, οι οποίες όχι μόνο θα βλάψουν τις χώρες που εμπλέκονται άμεσα, αλλά θα υπονόμευσουν και την παγκόσμια ανάκαμψη. Τα πρώτα σχέδια σε αυτή τη μάχη έχουν ήδη εκπονηθεί.
Το περασμένο καλοκαίρι, οι διαφορές σε μια σειρά αμφισβητούμενων νησιών στην Ανατολική Θάλασσα της Κίνας οδήγησε σε μια οργισμένη ανταλλαγή κατηγοριών μεταξύ Κίνας και Ιαπωνίας, τη δεύτερη και τη τρίτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, αντίστοιχα. Οι δύο πλευρές δεν ήταν σε κίνδυνο να πάνε σε πόλεμο, αλλά Κινέζοι αξιωματούχοι επέτρεψαν εθνικιστικές διαδηλώσεις να εξελιχθούν σε μποϊκοτάζ ιαπωνικών προϊόντων και πράξεις βανδαλισμού κατά ιαπωνικών εταιρειών.
Αυτό ήταν ένα σκληρό χτύπημα για την ιαπωνική οικονομία. Είναι επίσης μια σαφής προειδοποίηση για τους υπόλοιπους από εμάς ότι μια μάχη δεν χρειάζεται να περιλαμβάνει στρατεύματα, άρματα μάχης, ρουκέτες για να καταλήξει σε ένα καίριο χτύπημα.
banksnews.gr
Οι συγκρούσεις είναι πολύ πιο πιθανό να προκύψουν ή να επιμείνουν όταν τα μέσα για να τις αποτρέψουν ή να τις τερματίσουν δεν μπορούν ή δεν το κάνουν. Δυστυχώς, αυτό θα γίνεται και το 2013.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, εκτός από μια εξωτερική πολιτική κρίση που απειλεί άμεσα την εθνική ασφάλεια, η διοίκηση του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα θα επικεντρώσει περισσότερη ενέργεια και πολιτικό κεφάλαιο στη μείωση του χρέους και σε άλλες εγχώριες προτεραιότητες.
Στην Ευρώπη, οι πολιτικοί θα συνεχίσουν τον αγώνα τους για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στη ζώνη του ευρώ
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι δυνάμεις του κόσμου δεν θα εμπλακούν σε σοβαρές αντιπαραθέσεις. Σήμερα, οι κυβερνήσεις αυτές είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιήσουν μη επανδρωμένα αεροσκάφη και ειδικές δυνάμεις για να χτυπήσουν τους εχθρούς τους. Ο κόσμος έχει συνηθίσει τέτοιες επιθέσεις από τις ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, το Πακιστάν, την Υεμένη. Πρόσφατες ειδήσεις δείχνουν ότι η Κίνα και η Ιαπωνία επενδύουν επίσης σε μη επανδρωμένα αεροσκάφη - εν μέρει για να ενισχύσουν την επιρροή τους στα αμφιλεγόμενα νησιά στην Ανατολική Θάλασσα της Κίνας. Με τη μείωση του κόστους και των κινδύνων επίθεσης, αυτές οι τεχνολογικές καινοτομίες κάνουν τη στρατιωτική δράση πιο πιθανή.
Ίσως ο χαμηλότερου-κόστους τρόπος για να υπονομεύσουν αντιπάλους και εχθρούς είναι να εξαπολύσουν επιθέσεις στον κυβερνοχώρο. Γι 'αυτό τόσα πλούσια κράτη - και μερικά όχι και τόσο πλούσια - επενδύουν σε μεγάλο βαθμό στην τεχνολογία και τις δεξιότητες που απαιτούνται για να ενισχύσουν αυτήν την δυνατότητα τους.
Αυτή η μορφή πολέμου είναι ιδιαίτερα ανησυχητική για δύο λόγους. Κατ 'αρχάς, σε αντίθεση με την αρχή της «αμοιβαίως εξασφαλισμένης καταστροφής,» στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου τα όπλα στον κυβερνοχώρο προσφέρουν σε αυτούς που τα χρησιμοποιούν την ευκαιρία να χτυπήσουν ανώνυμα. Δεύτερον, συνεχείς αλλαγές στην τεχνολογία εξασφαλίζουν ότι καμία χώρα δεν μπορεί να ξέρει πόσο μεγάλη ζημιά μπορεί να κάνουν τα κυβερνο-όπλα της ή πόσο καλά θα λειτουργήσει η απειλή χρήσης τους και μόνο.
Ως αποτέλεσμα, οι κυβερνήσεις εξετάζουν τώρα τις άμυνες του άλλου κάθε μέρα, αυξάνοντας τον κίνδυνο ακούσιων εχθροπραξιών.
Οι τεχνολογικές εξελίξεις δημιουργούν το σκηνικό για ανταγωνισμό και αντιπαλότητες στα δύο πιο σημαντικά γεωπολιτικά κέντρα. Στη Μέση Ανατολή, η επιθυμία των ΗΠΑ είναι να αποφύγουν περαιτέρω εμπλοκή, αφήνοντας τοπικές δυνάμεις όπως η Τουρκία, το Ιράν και η Σαουδική Αραβία να ανταγωνίζονται για το μερίδιο της εξουσίας που θεωρούν ότι τους ανήκει.
Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν λόγο να πιστεύουν ότι, με την πάροδο του χρόνου, θα είναι σε θέση να ανησυχούν λιγότερο για την περιοχή αυτή και τα προβλήματά της. Σύμφωνα με τις τρέχουσες προβλέψεις, οι τεχνολογικές καινοτομίες θα επιτρέψουν στις ΗΠΑ να καλύψουν περισσότερο από το 80% της ζήτησης πετρελαίου από πηγές στη Βόρεια και Νότια Αμερική από το 2020. Η Κίνα, από την άλλη πλευρά, εξαρτάται όλο και περισσότερο από την παραγωγή της Μέσης Ανατολής.
Εν τω μεταξύ, η Ανατολική Ασία θα εξακολουθήσει να αποτελεί πιθανή εστία κρίσεων το 2013. Πολλοί από τους γείτονες της Κίνας φοβούνται ότι η συνεχιζόμενη οικονομική και στρατιωτική επέκταση της αποτελεί μια αυξανόμενη απειλή για τα συμφέροντα και την ανεξαρτησία τους, και κάνουν άνοιγμα προς τις ΗΠΑ για να διαφοροποιήσουν τις συνεργασίες τους στον τομέα της ασφάλειας έναντι των προθέσεων της Κίνας.
Υπάρχει ένας αυξανόμενος κίνδυνος ότι η νέα κινεζική ηγεσία, θα ερμηνεύσει μια μεγαλύτερη παρουσία των ΗΠΑ στην περιοχή ως μια προσπάθεια για τον περιορισμό της Κίνας και της ανάπτυξής της. Έχουμε δει ήδη μια σειρά από ανησυχητικές συγκρούσεις στην περιοχή, οπώς της Κίνας κατά του Βιετνάμ και των Φιλιππίνων στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, καθώς και εναντίον της Ιαπωνίας στην Ανατολική Θάλασσα της Κίνας.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για το 2013 είναι η μεγάλης κλίμακας οικονομικές συγκρούσεις στην Ασία, οι οποίες όχι μόνο θα βλάψουν τις χώρες που εμπλέκονται άμεσα, αλλά θα υπονόμευσουν και την παγκόσμια ανάκαμψη. Τα πρώτα σχέδια σε αυτή τη μάχη έχουν ήδη εκπονηθεί.
Το περασμένο καλοκαίρι, οι διαφορές σε μια σειρά αμφισβητούμενων νησιών στην Ανατολική Θάλασσα της Κίνας οδήγησε σε μια οργισμένη ανταλλαγή κατηγοριών μεταξύ Κίνας και Ιαπωνίας, τη δεύτερη και τη τρίτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, αντίστοιχα. Οι δύο πλευρές δεν ήταν σε κίνδυνο να πάνε σε πόλεμο, αλλά Κινέζοι αξιωματούχοι επέτρεψαν εθνικιστικές διαδηλώσεις να εξελιχθούν σε μποϊκοτάζ ιαπωνικών προϊόντων και πράξεις βανδαλισμού κατά ιαπωνικών εταιρειών.
Αυτό ήταν ένα σκληρό χτύπημα για την ιαπωνική οικονομία. Είναι επίσης μια σαφής προειδοποίηση για τους υπόλοιπους από εμάς ότι μια μάχη δεν χρειάζεται να περιλαμβάνει στρατεύματα, άρματα μάχης, ρουκέτες για να καταλήξει σε ένα καίριο χτύπημα.
banksnews.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
