2013-01-28 10:56:28
ΑΓΑΘΩΝΑΣ ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ,
Ρεμπέτης παντός καιρού ο Θεσσαλονικιός Αγάθωνας Ιακωβίδης οργώνει το ρεμπέτικο και δημοτικό τραγούδι από το 1973, παίζοντας και τραγουδώντας σε χωριά και τις πόλεις της Ελλάδας, ενώ η χάρη του έχει φτάσει σε Ευρώπη και Αμερική με προσωπικές συναυλίες, ηχογραφώντας και κυρίως διασκεδάζοντας με τον αυθεντικό του τρόπο τους «ανοιχτόκαρδους», όπως λέει, ανθρώπους.
Τώρα, κάνοντας την έκπληξη, είναι υποψήφιος στη Eurovision με την μπάντα των Koza Mostra που αποτελείται από νέους μουσικούς που κατάφεραν με την πρώτη τους εμφάνιση να κερδίσουν τουλάχιστον τις εντυπώσεις. Τα συναισθήματα ανάμεικτα, με τις πρώτες αντιδράσεις να προέρχονται από την πρωθιερέα του ρεμπέτικου, τη γνωστή μας Μαριώ..
Ο Αγάθωνας Ιακωβίδης μαζί με το νεανικό συγκρότημα Koza Mostra είναι υποψήφιοι για να εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στον μουσικό διαγωνισμό της Eurovision.
Για πολλούς προκαλεί ευχάριστη έκπληξη η συμμετοχή σας στις υποψηφιότητες για τη Eurovision. Σε άλλους, βέβαια, ειρωνικό μειδίαμα, ενώ κάποιοι και μάλιστα από τον χώρο σας αντέδρασαν αποδοκιμαστικά. Τι θέλει ένας ρεμπέτης στη Eurovision;
Γιατί όχι; Δεν καταλαβαίνω? Η Eurovision μπορεί να μην είναι διαγωνισμός ρεμπέτικου ή να μην έχει σχέση με το ρεμπέτικο, αλλά κανείς δεν απαγόρευσε κάποιο είδος. Εξάλλου το τραγούδι με το οποίο συμμετέχω δεν είναι ρεμπέτικο, ούτε πάω με κάποιο κλασικό του Βαμβακάρη ή του Τσιτσάνη. Συμμετέχω σε μια προσπάθεια ενός συγκροτήματος νέων παιδιών και πολύ καλών μουσικών με ένα έθνικ, αν και ο όρος αυτός παρεξηγήθηκε, τραγούδι που εμπεριέχει και λαϊκά στοιχεία. Τους στίχους έγραψε ο φίλος, Στάθης Παχίδης και τη μουσική ο Ηλίας ο Κόζας από τους Koza Mostra. Το τραγούδι δεν γράφτηκε για τη Eurovision, η υποψηφιότητα προέκυψε μετά. Τα παιδιά με είχαν καλέσει σε αυτή τη συνεργασία, ανταποκρίθηκα με χαρά και μετά οι μάνατζερ του συγκροτήματος έστειλαν το τραγούδι στις υποψηφιότητες.
Τώρα που μου έγινε ξανά η πρόσκληση για τη Eurovision ανταποκρίθηκα πάλι με χαρά. Γιατί όχι λοιπόν; Να πάμε με ένα καλό τραγούδι, να το διασκεδάσουμε όλοι και ίσως να φθάσουμε και στον τελικό. Σε ορισμένα πράγματα δεν χρειάζεται να δίνουμε διαστάσεις που δεν έχουν. Θέλουν μια πιο ελαφριά διάθεση, δεν πρέπει να τα παίρνουμε πιο σοβαρά από ό,τι είναι. Και κυρίως άνθρωποι που θυμούνται τη σοβαρότητα στα ξαφνικά.
Μπορείτε να μας πείτε σε ποιους αναφέρεστε συγκεκριμένα;
Θα πω τα πράγματα με το όνομά τους. Μιλάω και για τη Μαριώ που βγήκε και είπε ότι αυτή ως ρεμπέτισσα δεν θα πήγαινε ποτέ στον διαγωνισμό. Κατ' αρχήν δεν πάω με ρεμπέτικο. Κατά δεύτερον δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς το πάθος και την αγάπη μου για το ρεμπέτικο, το οποίο δεν έχει ανάγκη από προστάτες. Ποιος είναι ρεμπέτης και ποιος είναι εμπόρευμα το κρίνει ο χρόνος και ο κόσμος.
Τι επιθυμεί ένας ρεμπέτης σαν τον Αγάθωνα από αυτό;
Μου αρέσει να δοκιμάζω καινούργια πράγματα. Μπορεί να αγαπάω το ρεμπέτικο και το δημοτικό, όμως αυτό δεν σημαίνει πως αν κάποιος μουσικός από άλλο είδος με καλέσει και με τιμήσει να μην τον τιμήσω και εγώ με την παρουσία μου, εφόσον αυτό που ακούω μου αρέσει.
Δείχνετε πάντως να το χαίρεστε και να μην υπολογίζετε την κριτική που ενδεχομένως σας ασκηθεί Εχω μεγαλώσει πια, έχω ακούσει πολλά, έχω δει πολλά, δεν φοβάμαι τίποτα. Θέλω να βοηθάω τους νέους καλούς μουσικούς και σε αυτήν την περίπτωση τους Koza Mostra. Aυτά είναι μικρά, τα βλέπω σαν παιδιά μου, κάνω παρέα μαζί τους, δεν θέλω να με αντιμετωπίζουν σαν μεγάλο αλλά σαν έναν δικό τους, απλά σε μεγάλη ηλικία. Πρέπει να βοηθήσουμε τους νέους εμείς οι παλαιότεροι που και εμάς κάποτε άλλοι μας βοήθησαν και παίζαμε σε καλύτερες εποχές που υπήρχανε και χρήματα. Τώρα στην εποχή της κρίσης οι νέοι μουσικοί δεν έχουν μαγαζιά να παίξουν. Δεν θέλω να με αντιμετωπίζουνε με δέος και να με κοιτάνε περίεργα, γι' αυτό πάω παντού και τους βρίσκω, είτε σε πατάρια στο Αιγάλεω, είτε σε μουσικές σκηνές, είτε σε ταβερνεία στα Εξάρχεια και στη Θεσσαλονίκη. Ανεβαίνω μαζί τους και παίζω. Αυτό θα κάνω και τώρα. Εφέτος λοιπόν που η Eurovision γίνεται 58 χρονών και εγώ γίνομαι 58 χρονών θα το γιορτάσω στη Σουηδία.
Εκτός από την καλλιτεχνική πλευρά, βέβαια υπάρχει και μια κουβέντα για την ίδια τη συμμετοχή μας στη Eurovision σε αυτήν την περίοδο της κρίσης και της στενοχώριας. Αυτό σας απασχόλησε;
Από όσο γνωρίζω η ΕΡΤ δεν θα επιβαρυνθεί οικονομικά. Από εκεί και πέρα δεν είμαι εγώ αυτός που μπορεί να το ελέγξει. Ελπίζω ότι αυτό δεν θα συμβεί γιατί ο κόσμος δεν αντέχει άλλες προκλήσεις. Πέρα από αυτό, με τόση στεναχώρια, είναι καιρός να τραγουδήσουμε.
Αναδημοσιευσα Απο Eθνος
molibixarti
Ρεμπέτης παντός καιρού ο Θεσσαλονικιός Αγάθωνας Ιακωβίδης οργώνει το ρεμπέτικο και δημοτικό τραγούδι από το 1973, παίζοντας και τραγουδώντας σε χωριά και τις πόλεις της Ελλάδας, ενώ η χάρη του έχει φτάσει σε Ευρώπη και Αμερική με προσωπικές συναυλίες, ηχογραφώντας και κυρίως διασκεδάζοντας με τον αυθεντικό του τρόπο τους «ανοιχτόκαρδους», όπως λέει, ανθρώπους.
Τώρα, κάνοντας την έκπληξη, είναι υποψήφιος στη Eurovision με την μπάντα των Koza Mostra που αποτελείται από νέους μουσικούς που κατάφεραν με την πρώτη τους εμφάνιση να κερδίσουν τουλάχιστον τις εντυπώσεις. Τα συναισθήματα ανάμεικτα, με τις πρώτες αντιδράσεις να προέρχονται από την πρωθιερέα του ρεμπέτικου, τη γνωστή μας Μαριώ..
Ο Αγάθωνας Ιακωβίδης μαζί με το νεανικό συγκρότημα Koza Mostra είναι υποψήφιοι για να εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στον μουσικό διαγωνισμό της Eurovision.
Για πολλούς προκαλεί ευχάριστη έκπληξη η συμμετοχή σας στις υποψηφιότητες για τη Eurovision. Σε άλλους, βέβαια, ειρωνικό μειδίαμα, ενώ κάποιοι και μάλιστα από τον χώρο σας αντέδρασαν αποδοκιμαστικά. Τι θέλει ένας ρεμπέτης στη Eurovision;
Γιατί όχι; Δεν καταλαβαίνω? Η Eurovision μπορεί να μην είναι διαγωνισμός ρεμπέτικου ή να μην έχει σχέση με το ρεμπέτικο, αλλά κανείς δεν απαγόρευσε κάποιο είδος. Εξάλλου το τραγούδι με το οποίο συμμετέχω δεν είναι ρεμπέτικο, ούτε πάω με κάποιο κλασικό του Βαμβακάρη ή του Τσιτσάνη. Συμμετέχω σε μια προσπάθεια ενός συγκροτήματος νέων παιδιών και πολύ καλών μουσικών με ένα έθνικ, αν και ο όρος αυτός παρεξηγήθηκε, τραγούδι που εμπεριέχει και λαϊκά στοιχεία. Τους στίχους έγραψε ο φίλος, Στάθης Παχίδης και τη μουσική ο Ηλίας ο Κόζας από τους Koza Mostra. Το τραγούδι δεν γράφτηκε για τη Eurovision, η υποψηφιότητα προέκυψε μετά. Τα παιδιά με είχαν καλέσει σε αυτή τη συνεργασία, ανταποκρίθηκα με χαρά και μετά οι μάνατζερ του συγκροτήματος έστειλαν το τραγούδι στις υποψηφιότητες.
Τώρα που μου έγινε ξανά η πρόσκληση για τη Eurovision ανταποκρίθηκα πάλι με χαρά. Γιατί όχι λοιπόν; Να πάμε με ένα καλό τραγούδι, να το διασκεδάσουμε όλοι και ίσως να φθάσουμε και στον τελικό. Σε ορισμένα πράγματα δεν χρειάζεται να δίνουμε διαστάσεις που δεν έχουν. Θέλουν μια πιο ελαφριά διάθεση, δεν πρέπει να τα παίρνουμε πιο σοβαρά από ό,τι είναι. Και κυρίως άνθρωποι που θυμούνται τη σοβαρότητα στα ξαφνικά.
Μπορείτε να μας πείτε σε ποιους αναφέρεστε συγκεκριμένα;
Θα πω τα πράγματα με το όνομά τους. Μιλάω και για τη Μαριώ που βγήκε και είπε ότι αυτή ως ρεμπέτισσα δεν θα πήγαινε ποτέ στον διαγωνισμό. Κατ' αρχήν δεν πάω με ρεμπέτικο. Κατά δεύτερον δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς το πάθος και την αγάπη μου για το ρεμπέτικο, το οποίο δεν έχει ανάγκη από προστάτες. Ποιος είναι ρεμπέτης και ποιος είναι εμπόρευμα το κρίνει ο χρόνος και ο κόσμος.
Τι επιθυμεί ένας ρεμπέτης σαν τον Αγάθωνα από αυτό;
Μου αρέσει να δοκιμάζω καινούργια πράγματα. Μπορεί να αγαπάω το ρεμπέτικο και το δημοτικό, όμως αυτό δεν σημαίνει πως αν κάποιος μουσικός από άλλο είδος με καλέσει και με τιμήσει να μην τον τιμήσω και εγώ με την παρουσία μου, εφόσον αυτό που ακούω μου αρέσει.
Δείχνετε πάντως να το χαίρεστε και να μην υπολογίζετε την κριτική που ενδεχομένως σας ασκηθεί Εχω μεγαλώσει πια, έχω ακούσει πολλά, έχω δει πολλά, δεν φοβάμαι τίποτα. Θέλω να βοηθάω τους νέους καλούς μουσικούς και σε αυτήν την περίπτωση τους Koza Mostra. Aυτά είναι μικρά, τα βλέπω σαν παιδιά μου, κάνω παρέα μαζί τους, δεν θέλω να με αντιμετωπίζουν σαν μεγάλο αλλά σαν έναν δικό τους, απλά σε μεγάλη ηλικία. Πρέπει να βοηθήσουμε τους νέους εμείς οι παλαιότεροι που και εμάς κάποτε άλλοι μας βοήθησαν και παίζαμε σε καλύτερες εποχές που υπήρχανε και χρήματα. Τώρα στην εποχή της κρίσης οι νέοι μουσικοί δεν έχουν μαγαζιά να παίξουν. Δεν θέλω να με αντιμετωπίζουνε με δέος και να με κοιτάνε περίεργα, γι' αυτό πάω παντού και τους βρίσκω, είτε σε πατάρια στο Αιγάλεω, είτε σε μουσικές σκηνές, είτε σε ταβερνεία στα Εξάρχεια και στη Θεσσαλονίκη. Ανεβαίνω μαζί τους και παίζω. Αυτό θα κάνω και τώρα. Εφέτος λοιπόν που η Eurovision γίνεται 58 χρονών και εγώ γίνομαι 58 χρονών θα το γιορτάσω στη Σουηδία.
Εκτός από την καλλιτεχνική πλευρά, βέβαια υπάρχει και μια κουβέντα για την ίδια τη συμμετοχή μας στη Eurovision σε αυτήν την περίοδο της κρίσης και της στενοχώριας. Αυτό σας απασχόλησε;
Από όσο γνωρίζω η ΕΡΤ δεν θα επιβαρυνθεί οικονομικά. Από εκεί και πέρα δεν είμαι εγώ αυτός που μπορεί να το ελέγξει. Ελπίζω ότι αυτό δεν θα συμβεί γιατί ο κόσμος δεν αντέχει άλλες προκλήσεις. Πέρα από αυτό, με τόση στεναχώρια, είναι καιρός να τραγουδήσουμε.
Αναδημοσιευσα Απο Eθνος
molibixarti
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σημάδια εγκεφαλικής λειτουργίας έδειξε ο Αριέλ Σαρόν
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια…
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
