2013-01-29 20:08:58
Του Ι.Κ.Πρετεντέρη
Οπως και αν το πει ο Πολ Τόμσεν στις αναρίθμητες συνεντεύξεις του, το συμπέρασμα είναι ένα και απλό: το ΔΝΤ απέτυχε στην Ελλάδα!
Απέτυχε στις εκτιμήσεις, απέτυχε στις προβλέψεις, απέτυχε στη συνταγή, άρα απέτυχε στο πρόγραμμα. Σύμφωνα με την ακριβή διατύπωση του Ν. Χριστοδουλάκη, ο Τόμσεν και η παρέα του αποδείχθηκαν «ανίκανοι, ανόητοι και αδέξιοι».
Δεν νομίζω να υπάρχει πλέον σοβαρός άνθρωπος που να αμφισβητεί αυτήν τη διαπίστωση. Ούτε καν η ίδια η Λαγκάρντ - η διευθύντρια, όχι η λίστα Το προφανές αποτέλεσμα βεβαίως είναι ότι η αποτυχία τους κατέστρεψε τη χώρα.
Και υπό αυτήν την έννοια, προκύπτει ένα σοβαρό ερώτημα.
Τι θα κάνουμε από εδώ και εμπρός; Θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε παρέα με τους ανίκανους, τους ανόητους και τους αδέξιους;
Η πρόταση του Α. Λοβέρδου και του Ν. Χριστοδουλάκη είναι σαφής: πρέπει να ξεμπερδεύουμε με το ΔΝΤ.
Κι επειδή αυτό δεν μπορεί να γίνει μονομερώς, ούτε από τη μια ημέρα στην άλλη, θα πρέπει η κυβέρνηση να μεθοδεύσει τη σταδιακή απεμπλοκή της χώρας από το ΔΝΤ και κατ' επέκταση από την τρόικα.
Αντιλαμβάνομαι ότι δεν είναι απλό, ούτε εύκολο. Είναι όμως κοινωνικά επείγον, εθνικά αναγκαίο και κυρίως πολιτικά αναπόφευκτο.
Μόνο οι «κύκλοι του ΠΑΣΟΚ» φαίνεται να μην το αντιλαμβάνονται. Και χαρακτηρίζουν «εντυπωσιακά επιπόλαιο» τον τρόπο που διεξάγεται η συζήτηση για το ΔΝΤ και τις ευθύνες του.
Εντυπωσιακή όμως είναι μάλλον η παρέμβασή τους. Ειλικρινά δεν βλέπω ποιο λόγο έχει το οιοδήποτε ελληνικό κόμμα να δικαιολογεί ή να καλύπτει το ΔΝΤ και την πολιτική του.
Δεν βλέπω δηλαδή για ποιο λόγο η ανάγκη απεμπλοκής της χώρας από μια προσβλητική, ταπεινωτική και (όπως αποδεικνύεται) επιζήμια επιτήρηση αποτελεί επιπόλαια συζήτηση.
Το αντίθετο: είναι η μοναδική επιβεβλημένη συζήτηση που μπορώ να φανταστώ.
Καταλαβαίνω βεβαίως τη δυσκολία του ΠΑΣΟΚ να αποδεχθεί ότι (εκ των πραγμάτων) ανέλαβε να εκτελέσει ένα πρόγραμμα καταδικασμένο σε αποτυχία υπό την υψηλή εποπτεία «ανίκανων, ανόητων και αδέξιων».
Ακόμη και για το ΠΑΣΟΚ όμως αυτή η οδυνηρή παραδοχή μπορεί να αποδειχθεί εκτονωτική και απελευθερωτική.
Απελευθερωτική επειδή δεν είναι δυνατόν να γονατίζει καθημερινά από τον σταυρό που του φόρτωσε η τριετής διακυβέρνηση αλλά να προσπαθεί να μας πείσει ότι η αναρρίχηση στον Γολγοθά με έναν σταυρό στην πλάτη αποτελεί το αγαπημένο του σπορ.
Και εκτονωτική επειδή είναι πολιτικά αναγκαίο η πρωτοβουλία της αποδέσμευσης να προέλθει από τη σημερινή κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Διότι αν δεν την αναλάβουν αυτοί, θα την αναλάβουν τελικά κάποιοι άλλοι!..
πηγή: tanea.gr
Οπως και αν το πει ο Πολ Τόμσεν στις αναρίθμητες συνεντεύξεις του, το συμπέρασμα είναι ένα και απλό: το ΔΝΤ απέτυχε στην Ελλάδα!
Απέτυχε στις εκτιμήσεις, απέτυχε στις προβλέψεις, απέτυχε στη συνταγή, άρα απέτυχε στο πρόγραμμα. Σύμφωνα με την ακριβή διατύπωση του Ν. Χριστοδουλάκη, ο Τόμσεν και η παρέα του αποδείχθηκαν «ανίκανοι, ανόητοι και αδέξιοι».
Δεν νομίζω να υπάρχει πλέον σοβαρός άνθρωπος που να αμφισβητεί αυτήν τη διαπίστωση. Ούτε καν η ίδια η Λαγκάρντ - η διευθύντρια, όχι η λίστα Το προφανές αποτέλεσμα βεβαίως είναι ότι η αποτυχία τους κατέστρεψε τη χώρα.
Και υπό αυτήν την έννοια, προκύπτει ένα σοβαρό ερώτημα.
Τι θα κάνουμε από εδώ και εμπρός; Θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε παρέα με τους ανίκανους, τους ανόητους και τους αδέξιους;
Η πρόταση του Α. Λοβέρδου και του Ν. Χριστοδουλάκη είναι σαφής: πρέπει να ξεμπερδεύουμε με το ΔΝΤ.
Κι επειδή αυτό δεν μπορεί να γίνει μονομερώς, ούτε από τη μια ημέρα στην άλλη, θα πρέπει η κυβέρνηση να μεθοδεύσει τη σταδιακή απεμπλοκή της χώρας από το ΔΝΤ και κατ' επέκταση από την τρόικα.
Αντιλαμβάνομαι ότι δεν είναι απλό, ούτε εύκολο. Είναι όμως κοινωνικά επείγον, εθνικά αναγκαίο και κυρίως πολιτικά αναπόφευκτο.
Μόνο οι «κύκλοι του ΠΑΣΟΚ» φαίνεται να μην το αντιλαμβάνονται. Και χαρακτηρίζουν «εντυπωσιακά επιπόλαιο» τον τρόπο που διεξάγεται η συζήτηση για το ΔΝΤ και τις ευθύνες του.
Εντυπωσιακή όμως είναι μάλλον η παρέμβασή τους. Ειλικρινά δεν βλέπω ποιο λόγο έχει το οιοδήποτε ελληνικό κόμμα να δικαιολογεί ή να καλύπτει το ΔΝΤ και την πολιτική του.
Δεν βλέπω δηλαδή για ποιο λόγο η ανάγκη απεμπλοκής της χώρας από μια προσβλητική, ταπεινωτική και (όπως αποδεικνύεται) επιζήμια επιτήρηση αποτελεί επιπόλαια συζήτηση.
Το αντίθετο: είναι η μοναδική επιβεβλημένη συζήτηση που μπορώ να φανταστώ.
Καταλαβαίνω βεβαίως τη δυσκολία του ΠΑΣΟΚ να αποδεχθεί ότι (εκ των πραγμάτων) ανέλαβε να εκτελέσει ένα πρόγραμμα καταδικασμένο σε αποτυχία υπό την υψηλή εποπτεία «ανίκανων, ανόητων και αδέξιων».
Ακόμη και για το ΠΑΣΟΚ όμως αυτή η οδυνηρή παραδοχή μπορεί να αποδειχθεί εκτονωτική και απελευθερωτική.
Απελευθερωτική επειδή δεν είναι δυνατόν να γονατίζει καθημερινά από τον σταυρό που του φόρτωσε η τριετής διακυβέρνηση αλλά να προσπαθεί να μας πείσει ότι η αναρρίχηση στον Γολγοθά με έναν σταυρό στην πλάτη αποτελεί το αγαπημένο του σπορ.
Και εκτονωτική επειδή είναι πολιτικά αναγκαίο η πρωτοβουλία της αποδέσμευσης να προέλθει από τη σημερινή κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Διότι αν δεν την αναλάβουν αυτοί, θα την αναλάβουν τελικά κάποιοι άλλοι!..
πηγή: tanea.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΚΙΝΕΖΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΑΚΟΥ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
