2013-01-30 17:12:16
Του Ι.Κ.Πρετεντέρη
Αν έπρεπε να προβληματίσει κάτι τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι όσα είπε ή δεν είπε στη ΝΕΤ. Είναι ότι για πρώτη φορά αρχηγός μεγάλου κόμματος έκανε μονοψήφιο νούμερο τηλεθέασης!
Με άλλα λόγια, το ζήτημα δεν είναι ούτε η επιδοκιμασία ούτε η αποδοκιμασία των απόψεών του. Αλλά η έλλειψη ενδιαφέροντος.
Δεν είναι ανεξήγητο. Πολύ γρήγορα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχασε τη γραφικότητα και τη νοστιμιά τού «αντι-συστημικού» ακτιβιστή χωρίς να αποκτήσει ακόμη τη στόφα ενός συγκροτημένου και αξιόπιστου πολιτικού.
Προς το παρόν, βρίσκεται κάπου στη μέση. Και κινδυνεύει σε δύο ταμπλό.
Να το πω λίγο διαφορετικά.
Ενας ακτιβιστής που επισκέπτεται το ΔΝΤ σίγουρα δεν είναι πια ακτιβιστής.
Αλλά από έναν πολιτικό αρχηγό που επισκέπτεται το ΔΝΤ περιμένεις να συναντηθεί τουλάχιστον με τη Λαγκάρντ και όχι με τον πρώτο αναπληρωματικό παρατρεχάμενο.
Γι' αυτό και η αμηχανία του Τσίπρα τελευταίας εσοδείας είναι περισσότερο από εμφανής - φάνηκε και στην τηλεόραση Αποτυπώνει άραγε κάποια γενικότερη διχογνωμία στον ΣΥΡΙΖΑ ή απλώς την ενισχύει και την επιτείνει; Είναι νωρίς να πούμε.
Ολοι καταλαβαίνουμε όμως ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας βρίσκονται μπροστά σε μια στροφή.
Θα την πάρουν ή δεν θα την πάρουν; Κι αν την πάρουν, θα τους βγει σε καλό;
Προς το παρόν, το μόνο βέβαιο είναι ότι όσο παρατείνεται η αμηχανία τους τόσο δυσκολεύονται να βρουν βηματισμό.
Για έναν πολύ απλό λόγο. Υπάρχουν κόμματα που ειδικεύονται σε έναν δραστήριο κινηματικό ακτιβισμό. Υπάρχουν επίσης κόμματα που αποτελούν δυνάμεις διακυβέρνησης.
Αλλά δεν υπάρχει κανένα κόμμα που να κάνει ταυτοχρόνως και τα δύο. Είναι δύο εντελώς διαφορετικές δουλειές.
Και όσο ο ΣΥΡΙΖΑ δυσκολεύεται να αποφασίσει τι είναι και τι θέλει τόσο θα διοχετεύει την εσωτερική αμφιθυμία του σε ένταση και οξύτητα - βούτυρο στο ψωμί των αντιπάλων...
Το μόνο προηγούμενο που θυμίζει τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ είναι οι Πράσινοι στη Γερμανία.
Ξεκίνησαν ως ένα εναλλακτικό αριστερό ρεύμα. Αλλά έκαναν μια εντυπωσιακή στροφή στον ρεαλισμό υπό την ηγεσία του Γιόσκα Φίσερ.
Τώρα δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να κυβερνήσουν ακόμη και με τη Μέρκελ.
Αυτές οι ανατροπές όμως δεν γίνονται ούτε μέσα σε έναν χρόνο ούτε μέσα σε έξι μήνες.
Η πορεία των Πρασίνων προς την πολιτική ωριμότητα κράτησε περισσότερο από δέκα χρόνια. Διοίκησαν πρώτα δήμους, ύστερα περιφέρειες, μετά κρατίδια και έφτασαν φυσιολογικά έως την ομοσπονδιακή κυβέρνηση.
Είναι αλήθεια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα δεν διαθέτει τόσο χρόνο για μαθητεία.
Αλλά είναι επίσης αλήθεια πως δεν φαίνεται να διαθέτει ούτε Γιόσκα Φίσερ.
πηγή: tanea.gr
Αν έπρεπε να προβληματίσει κάτι τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι όσα είπε ή δεν είπε στη ΝΕΤ. Είναι ότι για πρώτη φορά αρχηγός μεγάλου κόμματος έκανε μονοψήφιο νούμερο τηλεθέασης!
Με άλλα λόγια, το ζήτημα δεν είναι ούτε η επιδοκιμασία ούτε η αποδοκιμασία των απόψεών του. Αλλά η έλλειψη ενδιαφέροντος.
Δεν είναι ανεξήγητο. Πολύ γρήγορα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχασε τη γραφικότητα και τη νοστιμιά τού «αντι-συστημικού» ακτιβιστή χωρίς να αποκτήσει ακόμη τη στόφα ενός συγκροτημένου και αξιόπιστου πολιτικού.
Προς το παρόν, βρίσκεται κάπου στη μέση. Και κινδυνεύει σε δύο ταμπλό.
Να το πω λίγο διαφορετικά.
Ενας ακτιβιστής που επισκέπτεται το ΔΝΤ σίγουρα δεν είναι πια ακτιβιστής.
Αλλά από έναν πολιτικό αρχηγό που επισκέπτεται το ΔΝΤ περιμένεις να συναντηθεί τουλάχιστον με τη Λαγκάρντ και όχι με τον πρώτο αναπληρωματικό παρατρεχάμενο.
Γι' αυτό και η αμηχανία του Τσίπρα τελευταίας εσοδείας είναι περισσότερο από εμφανής - φάνηκε και στην τηλεόραση Αποτυπώνει άραγε κάποια γενικότερη διχογνωμία στον ΣΥΡΙΖΑ ή απλώς την ενισχύει και την επιτείνει; Είναι νωρίς να πούμε.
Ολοι καταλαβαίνουμε όμως ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας βρίσκονται μπροστά σε μια στροφή.
Θα την πάρουν ή δεν θα την πάρουν; Κι αν την πάρουν, θα τους βγει σε καλό;
Προς το παρόν, το μόνο βέβαιο είναι ότι όσο παρατείνεται η αμηχανία τους τόσο δυσκολεύονται να βρουν βηματισμό.
Για έναν πολύ απλό λόγο. Υπάρχουν κόμματα που ειδικεύονται σε έναν δραστήριο κινηματικό ακτιβισμό. Υπάρχουν επίσης κόμματα που αποτελούν δυνάμεις διακυβέρνησης.
Αλλά δεν υπάρχει κανένα κόμμα που να κάνει ταυτοχρόνως και τα δύο. Είναι δύο εντελώς διαφορετικές δουλειές.
Και όσο ο ΣΥΡΙΖΑ δυσκολεύεται να αποφασίσει τι είναι και τι θέλει τόσο θα διοχετεύει την εσωτερική αμφιθυμία του σε ένταση και οξύτητα - βούτυρο στο ψωμί των αντιπάλων...
Το μόνο προηγούμενο που θυμίζει τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ είναι οι Πράσινοι στη Γερμανία.
Ξεκίνησαν ως ένα εναλλακτικό αριστερό ρεύμα. Αλλά έκαναν μια εντυπωσιακή στροφή στον ρεαλισμό υπό την ηγεσία του Γιόσκα Φίσερ.
Τώρα δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να κυβερνήσουν ακόμη και με τη Μέρκελ.
Αυτές οι ανατροπές όμως δεν γίνονται ούτε μέσα σε έναν χρόνο ούτε μέσα σε έξι μήνες.
Η πορεία των Πρασίνων προς την πολιτική ωριμότητα κράτησε περισσότερο από δέκα χρόνια. Διοίκησαν πρώτα δήμους, ύστερα περιφέρειες, μετά κρατίδια και έφτασαν φυσιολογικά έως την ομοσπονδιακή κυβέρνηση.
Είναι αλήθεια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα δεν διαθέτει τόσο χρόνο για μαθητεία.
Αλλά είναι επίσης αλήθεια πως δεν φαίνεται να διαθέτει ούτε Γιόσκα Φίσερ.
πηγή: tanea.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΤΗ ΓΑΔΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΠΟΥ ΣΥΜΠΑΡΙΣΤΑΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΑΧΘΕΝΤΕΣ (VIDEO)
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Συνεργασία Opel (GM) & Peugeot - Citroen (PSA)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
