2013-02-01 17:36:55
Είναι γυναίκα αστυνομικός, μηχανόβια τόσο στην προσωπική όσο και στην επαγγελματική της ζωή, και τα τελευταία δύο χρόνια έχει ομορφύνει τους δρόμους της πόλης μας! Δυναμική, παθιασμένη με τη δουλειά της, εκπλήσσει ευχάριστα όσους σταματά για να τους ελέγξει, κυρίως για τον επαγγελματισμό αλλά και την εντυπωσιακή της εμφάνιση.
Η Γεωργία Καλογιάννη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Πάτρα, στο χωριό Καμάρες. Παιδί πολύτεκνης οικογένειας, από μικρή είχε αποφασίσει να γίνει αστυνομικός γιατί, όπως η ίδια λέει, είναι ένα επάγγελμα στο οποίο «δεν θα βαρεθεί ποτέ» και παράλληλα πιστεύει ότι «κάνει κάτι καλό»!
Και προσπάθησε πολύ για να το πετύχει, αφού αρχικά πέρασε στη ΣΕΛΕΤΕ όπου παρακολούθησε τέσσερα χρόνια μαθήματα ως καθηγήτρια ηλεκτρονικής, τα οποία και στη συνέχεια εγκατέλειψε για να πραγματοποιήσει το όνειρο της! Έδωσε εξετάσεις και πέρασε στην αστυνομία, την οποία και υπηρετεί με πολλή αγάπη όλα αυτά τα χρόνια! Τώρα βρίσκεται στο Τμήμα Τροχαίας Ρόδου και είναι η μοναδική γυναίκα δικυκλίστρια με ενεργό δράση στους δρόμους της πόλης μας!
Πως αποφάσισες να ακολουθήσεις αυτό το επάγγελμα;
Ήταν το πρώτο επάγγελμα που είχα διαλέξει να γίνω, μου άρεσε πάρα πολύ, έβλεπα περιπολικό, στολή ίσως και ταινίες και επηρεάστηκα Μου άρεσε πολύ!
Σκέφτηκα ότι είναι μία δουλειά που θα κάνω αυτό που θέλω και που δεν θα τη βαρεθώ ποτέ, διότι υπάρχουν τόσες υπηρεσίες και η ευκολία να αλλάζεις υπηρεσία και επίσης δεν θα ήθελα ποτέ να κάνω μία δουλειά καθιστική, να είμαι κλεισμένη μέσα σε γραφείο. Ήταν αυτό που ήθελα, προσπάθησα πολύ για την αστυνομία, αλλά είμαι πολύ ικανοποιημένη με την επιλογή μου.
Γιατί;
Γιατί πιστεύω ότι κάτι κάνω, κάτι καλό. Καταρχήν για μένα. Μου αρέσει η δουλειά μου, μου αρέσει να ξυπνάω κάθε πρωί και να λέω «Α! πως θα περάσει σήμερα η μέρα, τι θα γίνει», και έπειτα νιώθω ότι κάνω κάτι καλό και για κάποιον άλλο όσο ρομαντικό και να ακούγεται αυτό- νομίζω ότι το κάνω όμως, είτε στο κύκλο μου τον επαγγελματικό, είτε στο προσωπικό το κάνω όμως.
Πόσο καιρό έχεις στο Τμήμα Τροχαίας Ρόδου;
Ένα χρόνο υπηρέτησα στο Αστυνομικό Τμήμα Ρόδου, ένα στη Δίωξη και δύο χρόνια τώρα στην Τροχαία. Έχω δουλέψει και στην Αθήνα στο Αστυνομικό Τμήμα Ακροπόλεως.
Από όλα τα Τμήματα που έχεις περάσει μέχρι σήμερα ποιο είναι αυτό που σε αντιπροσωπεύει περισσότερο;
Στο τμήμα Δίωξης, συνδύαζα το τι μου αρέσει και το τι προσφέρω. Όμως στο Τμήμα Τροχαίας είμαι περισσότερο ικανοποιημένη από τη δουλειά μου. Όχι επειδή προσφέρω, καθώς ο κόσμος δεν θεωρεί ότι η τροχαία προσφέρει αλλά ότι είναι υπηρεσία της «τιμωρίας», μα σε ότι αφορά την «ελευθερία» να κάνω σωστά τη δουλειά μου όπως θέλω και πρέπει, νομίζω πως η τροχαία είναι η καλύτερη υπηρεσία μέχρι αυτή τη στιγμή.
Είσαι η μοναδική γυναίκα δικυκλίστρια στο νησί. Ο κόσμος πως σε αντιμετωπίζει;
Είμαι τυχερή μάλλον, γιατί δεν με αντιμετωπίζουν διαφορετικά από έναν άνδρα δικυκλιστή. Οι συνάδελφοι μπορεί να αστειεύονται αλλά ξέρουν και βλέπουν πως δουλεύω, με σέβονται δεν θα πούνε κάτι παραπάνω. Ξέρουν ότι είμαστε το ίδιο.
Ο κόσμος έξω και αυτός με αντιμετωπίζει όπως οποιονδήποτε άνδρα αστυνομικό, δεν έχω βρει κάποια δυσκολία επειδή είμαι γυναίκα.
Ξαφνιάζονται όταν βγάλεις το κράνος και σε δουν;
Ναι ξαφνιάζονται ορισμένες φορές, όμως εξαρτάται από τον πολίτη. Δηλαδή αν είναι καλοπροαίρετος, ναι θα μου αστειευτεί και θα μου πει ίσως «ότι και αν έχω κάνει γράψε με»! Αν όμως είναι κακοπροαίρετος είτε είσαι άνδρας είτε γυναίκα θα σου δημιουργήσει πρόβλημα. Ευτυχώς όμως μέχρι τώρα δεν είχα πρόβλημα. Και δεν αφήνω να έχω πρόβλημα, είμαι επαγγελματίας και δεν αφήνω περιθώρια να ξεφύγει η κατάσταση από τα χέρια μου. Κάνω τη δουλειά μου όπως πρέπει.
Πόσο δύσκολο είναι για μία γυναίκα να είναι αστυνομικός και μάλιστα «μάχιμος» αστυνομικός.
Οι καιροί είναι γενικά δύσκολοι αν και νομίζω πως για τις γυναίκες ήταν πάντα λίγο πιο δύσκολα σε όλους τους τομείς. Ευτυχώς όμως οι γυναίκες πλέον παντού (και εδώ στη Ρόδο το έχω δει αυτό), σε όλα τα επαγγέλματα. Και είναι καλό αυτό. Προσωπικά δεν έχω αντιμετωπίσει δυσκολίες ως προς αυτό, και από το προσωπικό και από τη διοίκηση από τη πρώτη στιγμή που ήρθα στο νησί με εμπιστεύτηκαν. Ζήτησα να είμαι στις μηχανές, και δεν το συζήτησαν καν, μου είπαν έχεις εκπαιδευτεί για αυτό μπορείς να βγεις έξω όπως και όλοι οι άλλοι».
Σε συνδυασμό με τη προσωπική σου ζωή;
Είναι λίγο δύσκολο με την έννοια πως όταν κάποιος είναι πολύ δυναμικός θα είναι και στα προσωπικά και στα επαγγελματικά του, έχεις περισσότερες τριβές, τραβάς τη προσοχή διότι εκτίθεσαι περισσότερο, όμως όλα καλά. Είμαι ικανοποιημένη και στους δύο τομείς! (γέλια) Δόξα το Θεό ο άνδρας μου αντέχει, είναι και συνάδελφος οπότε καταλαβαίνει
Πόσο επικίνδυνη είναι η δουλειά σου;
Αυτή καθ αυτήν δεν είναι, όμως έχω αντιμετωπίσει πολλούς κινδύνους ως μοτοσικλετίστρια. Επειδή και στη προσωπική μου ζωή αλλά και στη δουλειά μου οδηγώ μηχανή, αυτό που βλέπω είναι πως ο δικυκλιστής κινδυνεύει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλον οδηγό. Μου έχουν τύχει δύο περιστατικά να κινδυνεύσει η σωματική μου ακεραιότητα εν ώρα υπηρεσίας και να φταίει ο άλλος οδηγός.
Στη πρώτη περίπτωση ο άλλος οδηγός πέρασε με κόκκινο και ερχόταν κατά πάνω μου. Στη δεύτερη περίπτωση, είχα ανάψει το φάρο και τη σειρήνα της μηχανής για να δείξω ότι κάτι συμβαίνει, η κίνηση των οχημάτων ήταν σταματημένη και ετοιμαζόμουν να προσπεράσω. Τότε ένας κάποιος, ο οποίος προφανώς έχεις βαρεθεί να περιμένει στην «ουρά» χωρίς να ελέγξει κάνει αναστροφή ( που απαγορεύεται) και παραλίγο να χτυπήσω. Εννοείται πως και στις δύο περιπτώσεις βεβαίωσα τις αντίστοιχες παραβάσεις. Δεν είμαι τόσο του «τιμωρού» δηλαδή να βρω κάτι για να βεβαιώσω παράβαση, δεν είμαι εγώ που θα βάλω τον Κ.Ο.Κ. στη ζωή του άλλου ή που θα τον τιμωρήσω για παραδειγματισμό, αλλά όταν αντιμετωπίζεις τέτοια περιστατικά δεν τα αφήνεις.
Πόσο καλοί οδηγοί είμαστε εδώ στη Ρόδο;
Εδώ στη Ρόδο νομίζω ότι δεν είστε καθόλου καλοί οδηγοί (γέλια). Έχετε πολύ ωραίο νησί, πολύ ωραία θάλασσα, αλλά από οδήγηση δυστυχώς δεν τα πάτε και τόσο καλά! Σίγουρα φταίνε διάφορα, όπως ότι είναι ένα νησί που παρότι έχει καλή μορφολογία εδάφους δεν έχει καλό οδικό δίκτυο (όπως και σε άλλα μέρη της Ελλάδας) όμως θεωρώ ότι δεν είστε καλοί οδηγοί γιατί κυρίως δεν θέλετε. Δεν σέβεστε, δεν σεβόμαστε και βάζω και μένα μέσα, διότι και εγώ μπορεί να παρασυρθώ από τη γενικότερη οδική συμπεριφορά.
Από πού να ξεκινήσω! Δεν φοράει ο κόσμος κράνος ούτε και ζώνες ασφαλείας, σταματάει όπου θέλει χωρίς να βγάλει φλας ή alarm! Θα κάνει προσπεράσεις πάνω σε γραμμές, δεν θα παραχωρήσει προτεραιότητα στις διαβάσεις! Ειδικά με αυτό υπάρχει ένα θέμα, καθώς υπάρχουν πολλές διαβάσεις και δεν έχουμε την ανάλογη ευρωπαϊκή νοοτροπία! Ναι, αν λάβουμε υπόψη και τον αριθμό των ατυχημάτων (θανατηφόρων, σοβαρών, ακόμη και υλικών ζημιών) που γίνονται, νομίζω ότι δεν είναι όσο προσεκτικοί χρειάζεται!
Περισσότεροι απρόσεκτοι οι δικυκλιστές ή οι οδηγοί των αυτοκινήτων;
Σίγουρα όταν οδηγείς μηχανή κάνεις ή νομίζεις ότι έχεις την ελευθερία να κάνεις κάποια παραπάνω πράγματα που δεν πρέπει. Να προσπεράσεις, να χωθείς να ανέβεις πεζοδρόμια κ.α. Όμως θεωρώ ότι οι οδηγοί των άλλων οχημάτων δεν προσέχουν πάρα πολύ. Δυστυχώς στατιστικά αυτό προκύπτει και στη τελική ο δικυκλιστής είναι αυτός που την «πληρώνει» τις περισσότερες φορές.
Πού πιστεύεις ότι οφείλεται η «κακή» οδική συμπεριφορά;
Σε πολλούς παράγοντες. Νομίζω ότι δεν έχουμε τη παιδεία να σεβαστούμε το δρόμο. Κάποιος που έχει βγάλει δίπλωμα έχει εκπαιδευτεί για αυτό και έχει κριθεί κατάλληλος, όμως όταν βγει στο δρόμο δεν θα τηρήσει αυτά που έχει μάθει.
Και δεν θα τα τηρήσει γιατί ίσως και εμείς (ως αστυνομία) δεν λειτουργούμε όπως θα έπρεπε, γιατί δεν υπάρχει η παιδεία από μικρή ηλικία, γιατί δεν υπάρχει το σωστό οδικό δίκτυο όπως είπα πριν, γιατί ο κόσμος έχει ένα σωρό προβλήματα! Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που τους σταματάω και μου λένε «αφαιρέθηκα», λόγω των προβλημάτων που έχουν στην καθημερινότητα τους.
Απλά όταν πιάνεις το τιμόνι, είτε για τη δική σου ζωή είτε σκεπτόμενος τους άλλους πρέπει να προσέχεις!
Αυτό είναι και το μήνυμα που θα ήθελα να στείλω προς τους πολίτες:
Να προσέχουν πάρα πολύ. Να είναι σωστοί, να σέβονται κυρίως τη ζωή τους που είναι πολύ σημαντική, τον πολίτη αλλά και τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Να φοράνε κράνος και το λέω ως μηχανόβια και ως αστυνομικός- να φοράμε τη ζώνη μας, να μην οδηγούμε όταν πίνουμε.
Αν κάποιος θέλει να πιει μπορεί να το κάνει, όμως αν είναι με παρέα, ας οδηγήσει κάποιος που δεν έχει καταναλώσει αλκοόλ, ή αν είναι μόνος του ας επιστρέψει με ταξί ή ακόμη και με τα πόδια. Ειδικά η Ρόδος είναι τόσο ωραία για περπάτημα!
rodiaki
Eglimatikotita
Η Γεωργία Καλογιάννη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Πάτρα, στο χωριό Καμάρες. Παιδί πολύτεκνης οικογένειας, από μικρή είχε αποφασίσει να γίνει αστυνομικός γιατί, όπως η ίδια λέει, είναι ένα επάγγελμα στο οποίο «δεν θα βαρεθεί ποτέ» και παράλληλα πιστεύει ότι «κάνει κάτι καλό»!
Και προσπάθησε πολύ για να το πετύχει, αφού αρχικά πέρασε στη ΣΕΛΕΤΕ όπου παρακολούθησε τέσσερα χρόνια μαθήματα ως καθηγήτρια ηλεκτρονικής, τα οποία και στη συνέχεια εγκατέλειψε για να πραγματοποιήσει το όνειρο της! Έδωσε εξετάσεις και πέρασε στην αστυνομία, την οποία και υπηρετεί με πολλή αγάπη όλα αυτά τα χρόνια! Τώρα βρίσκεται στο Τμήμα Τροχαίας Ρόδου και είναι η μοναδική γυναίκα δικυκλίστρια με ενεργό δράση στους δρόμους της πόλης μας!
Πως αποφάσισες να ακολουθήσεις αυτό το επάγγελμα;
Ήταν το πρώτο επάγγελμα που είχα διαλέξει να γίνω, μου άρεσε πάρα πολύ, έβλεπα περιπολικό, στολή ίσως και ταινίες και επηρεάστηκα Μου άρεσε πολύ!
Σκέφτηκα ότι είναι μία δουλειά που θα κάνω αυτό που θέλω και που δεν θα τη βαρεθώ ποτέ, διότι υπάρχουν τόσες υπηρεσίες και η ευκολία να αλλάζεις υπηρεσία και επίσης δεν θα ήθελα ποτέ να κάνω μία δουλειά καθιστική, να είμαι κλεισμένη μέσα σε γραφείο. Ήταν αυτό που ήθελα, προσπάθησα πολύ για την αστυνομία, αλλά είμαι πολύ ικανοποιημένη με την επιλογή μου.
Γιατί;
Γιατί πιστεύω ότι κάτι κάνω, κάτι καλό. Καταρχήν για μένα. Μου αρέσει η δουλειά μου, μου αρέσει να ξυπνάω κάθε πρωί και να λέω «Α! πως θα περάσει σήμερα η μέρα, τι θα γίνει», και έπειτα νιώθω ότι κάνω κάτι καλό και για κάποιον άλλο όσο ρομαντικό και να ακούγεται αυτό- νομίζω ότι το κάνω όμως, είτε στο κύκλο μου τον επαγγελματικό, είτε στο προσωπικό το κάνω όμως.
Πόσο καιρό έχεις στο Τμήμα Τροχαίας Ρόδου;
Ένα χρόνο υπηρέτησα στο Αστυνομικό Τμήμα Ρόδου, ένα στη Δίωξη και δύο χρόνια τώρα στην Τροχαία. Έχω δουλέψει και στην Αθήνα στο Αστυνομικό Τμήμα Ακροπόλεως.
Από όλα τα Τμήματα που έχεις περάσει μέχρι σήμερα ποιο είναι αυτό που σε αντιπροσωπεύει περισσότερο;
Στο τμήμα Δίωξης, συνδύαζα το τι μου αρέσει και το τι προσφέρω. Όμως στο Τμήμα Τροχαίας είμαι περισσότερο ικανοποιημένη από τη δουλειά μου. Όχι επειδή προσφέρω, καθώς ο κόσμος δεν θεωρεί ότι η τροχαία προσφέρει αλλά ότι είναι υπηρεσία της «τιμωρίας», μα σε ότι αφορά την «ελευθερία» να κάνω σωστά τη δουλειά μου όπως θέλω και πρέπει, νομίζω πως η τροχαία είναι η καλύτερη υπηρεσία μέχρι αυτή τη στιγμή.
Είσαι η μοναδική γυναίκα δικυκλίστρια στο νησί. Ο κόσμος πως σε αντιμετωπίζει;
Είμαι τυχερή μάλλον, γιατί δεν με αντιμετωπίζουν διαφορετικά από έναν άνδρα δικυκλιστή. Οι συνάδελφοι μπορεί να αστειεύονται αλλά ξέρουν και βλέπουν πως δουλεύω, με σέβονται δεν θα πούνε κάτι παραπάνω. Ξέρουν ότι είμαστε το ίδιο.
Ο κόσμος έξω και αυτός με αντιμετωπίζει όπως οποιονδήποτε άνδρα αστυνομικό, δεν έχω βρει κάποια δυσκολία επειδή είμαι γυναίκα.
Ξαφνιάζονται όταν βγάλεις το κράνος και σε δουν;
Ναι ξαφνιάζονται ορισμένες φορές, όμως εξαρτάται από τον πολίτη. Δηλαδή αν είναι καλοπροαίρετος, ναι θα μου αστειευτεί και θα μου πει ίσως «ότι και αν έχω κάνει γράψε με»! Αν όμως είναι κακοπροαίρετος είτε είσαι άνδρας είτε γυναίκα θα σου δημιουργήσει πρόβλημα. Ευτυχώς όμως μέχρι τώρα δεν είχα πρόβλημα. Και δεν αφήνω να έχω πρόβλημα, είμαι επαγγελματίας και δεν αφήνω περιθώρια να ξεφύγει η κατάσταση από τα χέρια μου. Κάνω τη δουλειά μου όπως πρέπει.
Πόσο δύσκολο είναι για μία γυναίκα να είναι αστυνομικός και μάλιστα «μάχιμος» αστυνομικός.
Οι καιροί είναι γενικά δύσκολοι αν και νομίζω πως για τις γυναίκες ήταν πάντα λίγο πιο δύσκολα σε όλους τους τομείς. Ευτυχώς όμως οι γυναίκες πλέον παντού (και εδώ στη Ρόδο το έχω δει αυτό), σε όλα τα επαγγέλματα. Και είναι καλό αυτό. Προσωπικά δεν έχω αντιμετωπίσει δυσκολίες ως προς αυτό, και από το προσωπικό και από τη διοίκηση από τη πρώτη στιγμή που ήρθα στο νησί με εμπιστεύτηκαν. Ζήτησα να είμαι στις μηχανές, και δεν το συζήτησαν καν, μου είπαν έχεις εκπαιδευτεί για αυτό μπορείς να βγεις έξω όπως και όλοι οι άλλοι».
Σε συνδυασμό με τη προσωπική σου ζωή;
Είναι λίγο δύσκολο με την έννοια πως όταν κάποιος είναι πολύ δυναμικός θα είναι και στα προσωπικά και στα επαγγελματικά του, έχεις περισσότερες τριβές, τραβάς τη προσοχή διότι εκτίθεσαι περισσότερο, όμως όλα καλά. Είμαι ικανοποιημένη και στους δύο τομείς! (γέλια) Δόξα το Θεό ο άνδρας μου αντέχει, είναι και συνάδελφος οπότε καταλαβαίνει
Πόσο επικίνδυνη είναι η δουλειά σου;
Αυτή καθ αυτήν δεν είναι, όμως έχω αντιμετωπίσει πολλούς κινδύνους ως μοτοσικλετίστρια. Επειδή και στη προσωπική μου ζωή αλλά και στη δουλειά μου οδηγώ μηχανή, αυτό που βλέπω είναι πως ο δικυκλιστής κινδυνεύει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλον οδηγό. Μου έχουν τύχει δύο περιστατικά να κινδυνεύσει η σωματική μου ακεραιότητα εν ώρα υπηρεσίας και να φταίει ο άλλος οδηγός.
Στη πρώτη περίπτωση ο άλλος οδηγός πέρασε με κόκκινο και ερχόταν κατά πάνω μου. Στη δεύτερη περίπτωση, είχα ανάψει το φάρο και τη σειρήνα της μηχανής για να δείξω ότι κάτι συμβαίνει, η κίνηση των οχημάτων ήταν σταματημένη και ετοιμαζόμουν να προσπεράσω. Τότε ένας κάποιος, ο οποίος προφανώς έχεις βαρεθεί να περιμένει στην «ουρά» χωρίς να ελέγξει κάνει αναστροφή ( που απαγορεύεται) και παραλίγο να χτυπήσω. Εννοείται πως και στις δύο περιπτώσεις βεβαίωσα τις αντίστοιχες παραβάσεις. Δεν είμαι τόσο του «τιμωρού» δηλαδή να βρω κάτι για να βεβαιώσω παράβαση, δεν είμαι εγώ που θα βάλω τον Κ.Ο.Κ. στη ζωή του άλλου ή που θα τον τιμωρήσω για παραδειγματισμό, αλλά όταν αντιμετωπίζεις τέτοια περιστατικά δεν τα αφήνεις.
Πόσο καλοί οδηγοί είμαστε εδώ στη Ρόδο;
Εδώ στη Ρόδο νομίζω ότι δεν είστε καθόλου καλοί οδηγοί (γέλια). Έχετε πολύ ωραίο νησί, πολύ ωραία θάλασσα, αλλά από οδήγηση δυστυχώς δεν τα πάτε και τόσο καλά! Σίγουρα φταίνε διάφορα, όπως ότι είναι ένα νησί που παρότι έχει καλή μορφολογία εδάφους δεν έχει καλό οδικό δίκτυο (όπως και σε άλλα μέρη της Ελλάδας) όμως θεωρώ ότι δεν είστε καλοί οδηγοί γιατί κυρίως δεν θέλετε. Δεν σέβεστε, δεν σεβόμαστε και βάζω και μένα μέσα, διότι και εγώ μπορεί να παρασυρθώ από τη γενικότερη οδική συμπεριφορά.
Από πού να ξεκινήσω! Δεν φοράει ο κόσμος κράνος ούτε και ζώνες ασφαλείας, σταματάει όπου θέλει χωρίς να βγάλει φλας ή alarm! Θα κάνει προσπεράσεις πάνω σε γραμμές, δεν θα παραχωρήσει προτεραιότητα στις διαβάσεις! Ειδικά με αυτό υπάρχει ένα θέμα, καθώς υπάρχουν πολλές διαβάσεις και δεν έχουμε την ανάλογη ευρωπαϊκή νοοτροπία! Ναι, αν λάβουμε υπόψη και τον αριθμό των ατυχημάτων (θανατηφόρων, σοβαρών, ακόμη και υλικών ζημιών) που γίνονται, νομίζω ότι δεν είναι όσο προσεκτικοί χρειάζεται!
Περισσότεροι απρόσεκτοι οι δικυκλιστές ή οι οδηγοί των αυτοκινήτων;
Σίγουρα όταν οδηγείς μηχανή κάνεις ή νομίζεις ότι έχεις την ελευθερία να κάνεις κάποια παραπάνω πράγματα που δεν πρέπει. Να προσπεράσεις, να χωθείς να ανέβεις πεζοδρόμια κ.α. Όμως θεωρώ ότι οι οδηγοί των άλλων οχημάτων δεν προσέχουν πάρα πολύ. Δυστυχώς στατιστικά αυτό προκύπτει και στη τελική ο δικυκλιστής είναι αυτός που την «πληρώνει» τις περισσότερες φορές.
Πού πιστεύεις ότι οφείλεται η «κακή» οδική συμπεριφορά;
Σε πολλούς παράγοντες. Νομίζω ότι δεν έχουμε τη παιδεία να σεβαστούμε το δρόμο. Κάποιος που έχει βγάλει δίπλωμα έχει εκπαιδευτεί για αυτό και έχει κριθεί κατάλληλος, όμως όταν βγει στο δρόμο δεν θα τηρήσει αυτά που έχει μάθει.
Και δεν θα τα τηρήσει γιατί ίσως και εμείς (ως αστυνομία) δεν λειτουργούμε όπως θα έπρεπε, γιατί δεν υπάρχει η παιδεία από μικρή ηλικία, γιατί δεν υπάρχει το σωστό οδικό δίκτυο όπως είπα πριν, γιατί ο κόσμος έχει ένα σωρό προβλήματα! Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που τους σταματάω και μου λένε «αφαιρέθηκα», λόγω των προβλημάτων που έχουν στην καθημερινότητα τους.
Απλά όταν πιάνεις το τιμόνι, είτε για τη δική σου ζωή είτε σκεπτόμενος τους άλλους πρέπει να προσέχεις!
Αυτό είναι και το μήνυμα που θα ήθελα να στείλω προς τους πολίτες:
Να προσέχουν πάρα πολύ. Να είναι σωστοί, να σέβονται κυρίως τη ζωή τους που είναι πολύ σημαντική, τον πολίτη αλλά και τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Να φοράνε κράνος και το λέω ως μηχανόβια και ως αστυνομικός- να φοράμε τη ζώνη μας, να μην οδηγούμε όταν πίνουμε.
Αν κάποιος θέλει να πιει μπορεί να το κάνει, όμως αν είναι με παρέα, ας οδηγήσει κάποιος που δεν έχει καταναλώσει αλκοόλ, ή αν είναι μόνος του ας επιστρέψει με ταξί ή ακόμη και με τα πόδια. Ειδικά η Ρόδος είναι τόσο ωραία για περπάτημα!
rodiaki
Eglimatikotita
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Δείτε τι κάνουν οι Αμερικάνοι όταν πιάνουν παράνομους μετανάστες..Μιλάει η Μαρία Κορινθίου για την περιπέτεια της στις ΗΠΑ.[βίντεο]](https://images.newsnowgreece.com/34/348482/deite-ti-kanoun-oi-amerikanoi-otan-pianoun-paranomous-metanastesmilaei-i-maria-korinthiou-gia-tin-peripeteia-tis-stis-ipavinteo-1-124x78.jpg)
