2013-02-02 21:16:44
Η άσκηση ποινικής δίωξης κατά του επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου, από τους οικονομικούς εισαγγελείς, για αλλοίωση του ελλείμματος, δεν παραξένεξε μόνο τη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων, στην οποία δεν ανήκει ο Πάνος Καμένος ("ψεκασμένος" για ορισμένους) αλλά και πολλούς ξένους αναλυτές, όπως η Μέγκαν Γκρην του Bloomberg. Η οποία επισημαίνει μια από τις μεγάλες κακοδαιμονίες της χώρας, από αυτές που την έχουν κρατήσει στάσιμη. Αυτή δεν είναι άλλη από τη συνήθεια των περισσότερων κυβερνήσεων να αναζητούν εξιλαστήρια θύματα στις προηγούμενες κυβερνήσεις, αντί να ασχοληθούν με τα προβλήματα και να δώσουν λύσεις.
Έτσι, τα προβλήματα μένουν άλυτα και χρονίζουν. Ήδη, σήμερα, εν έτει 2013 αντιμετωπίζουμε χρονίζοντα προβλήματα από την εποχή της χούντας και ορισμένα πριν και από αυτή. Η συνήθεια των ελληνικών κυβερνήσεων να αναζητούν εξιλαστήρια θύματα αντί να λύνουν τα προβλήματα, καταδεικνύει την αδιαφορία τους, την ανικανότητα ή και τη σκοπιμότητα, γιατί δεν θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα και να πάει η χώρα μπροστά. Δυστυχώς από αυτό τον κανόνα δεν ξέφυγε ούτε η σημερινή κυβέρνηση. Και είναι βέβαιο πως αν δεν είχαμε τρικομματική κυβέρνηση και η ΝΔ ήταν αυτοδύναμη, θα βλέπαμε πολύ χειρότερα πράγματα.
Η δημοσιογράφος του Bloomberg αναφέρει μεταξύ άλλων:
"... Είναι τουλάχιστον περίεργο ότι ζητείται η δίωξη του Γεωργίου για "μαγειρεμένα" στατιστικά στοιχεία, όταν καμία δίωξη δεν έχει ζητηθεί για τους προκατόχους του στην Κεντρική Τράπεζα και στο Υπουργείο Οικονομικών που αποδεδειγμένα "μαγείρεψαν" τα ελληνικά στατιστικά στοιχεία σε τεράστιο βαθμό!
... Οι οικονομικοί εισαγγελείς που ζητούν τη δίωξη του Γεωργίου είναι οι ίδιοι που πρόσφατα ξεκίνησαν μια το ίδιο αμφισβητούμενη έρευνα εναντίον του πρώην Υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Και οι δύο υποθέσεις επικεντρώνονται σε πρόσωπα που δεν είναι οι πλέον προφανείς φταίχτες για την αδιαμφισβήτητη ελληνική οικονομική εκτροπή, αλλά συνδέονται με την προηγούμενη, αντιδημοφιλή, κυβέρνηση Παπανδρέου.
Αυτό μου φάινεται σαν μια προσάθεια πολιτικών που κατέχουν την εξουσία και ψάχνουν αποδιοπομπαίους τράγους στους προκατόχους τους για να γίνουν αρεστοί. Αν είναι έτσι, η Ελλάδα δεν θα αποχωριστεί το παρελθόν της. Από τότε που έπεσε η χούντα τη δεκαετία του '70, οι ελληνικές κυβερνήσεις έψαχναν αποδιοπομπαίους τράγους αντί να επιτίθενται στην πραγματική διαφθορά και το αποτέλεσμα δεν είναι καθόλου ωραίο...".
Το πλήρες κείμενο του άρθρου και ο ιστότοπος στον οποίο φιλοξενείται ακολουθούν.
THE TICKER
Lies, Crime and Greek Statistics
By Megan Greene
Φεβρουάριος 01, 2013 12:38 μμ EST
Facebook Twitter LinkedIn Queue
Last week, prosecutors brought felony charges against Andreas Georgiou, the head of the Greek statistics office, and two employees for allegedly falsifying Greece’s 2009 fiscal data. The prosecutors have made a curious choice of villain.
I sat next to Georgiou, who deniesthe charge, at a lunch in Athens in late 2010. Based on his title alone, I worried the meal might be dull (I know, economist pot calling the statistician kettle black). He was fascinating.
Georgiou's background as a Greek economist educated in the U.S. and working at the International Monetary Fund in Washington D.C. for nearly two decades allows him to view his home country through outsider’s eyes. That gave him a unique perspective on how things work (or don’t) in Greece, once he became an insider.
I asked Georgiou what it was like to be back in Greece, and he responded by offering examples of how difficult it was to get anything done.
Georgiou was appointed director of a newly formed statistics agency, Elstat, in June 2010 by the government of Prime Minister George Papandreou, which had been in power since the previous October. Within a month of taking office, Papandreou revealed to the world just how unreliable Greece’s statistics were, by nearly doubling the estimated budget deficit for that year to 12.7 percent of gross domestic product, from 6.7 percent of GDP.
The ensuing market panic pushed Greece into the bailout program that would eventually cripple the economy.
Georgiou took the helm at Elstat after all this had happened and was tasked with cleaning the Augean stables of Greek statistics. A few months later, in November, his agency retroactively revisedthe Greek budget deficit and debt levels for 2009 up again, increasing the deficit to 15.4 percent of GDP.
Both the European Union’s statistics agency, Eurostat, and the Greek finance ministry have spoken out in support of the reliability of statistics Elstat produced under Georgiou. They should have known, because Georgiou made a point of working with Eurostat from the beginning of his tenure, to ensure Greece was producing figures that complied with EU norms and regulations.
So it's odd, to say the least, that Georgiou has been prosecuted for falsifying statistics, while his predecessors in the central bank and treasury who manifestly falsified Greek data on a massive scale over a period of years were not.
The financial prosecutors bringing allegations against Georgiou are the same ones who recently launched a similarly contentious investigation into former Finance Minister George Papaconstantinou. Both cases focus on figures who aren't the most obvious culprits in Greece's undoubted economic malfeasance, but were connected to the previous unpopular Papandreou government.
This looks to me like politicians in power scapegoating their predecessors in a bid for popularity. If so, it's no way for Greece to break with its past. Greek governments have been searching out scapegoats rather than attacking actual corruption since the country threw off military rule in the 1970s, and the result is not pretty. I-Reporter
Έτσι, τα προβλήματα μένουν άλυτα και χρονίζουν. Ήδη, σήμερα, εν έτει 2013 αντιμετωπίζουμε χρονίζοντα προβλήματα από την εποχή της χούντας και ορισμένα πριν και από αυτή. Η συνήθεια των ελληνικών κυβερνήσεων να αναζητούν εξιλαστήρια θύματα αντί να λύνουν τα προβλήματα, καταδεικνύει την αδιαφορία τους, την ανικανότητα ή και τη σκοπιμότητα, γιατί δεν θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα και να πάει η χώρα μπροστά. Δυστυχώς από αυτό τον κανόνα δεν ξέφυγε ούτε η σημερινή κυβέρνηση. Και είναι βέβαιο πως αν δεν είχαμε τρικομματική κυβέρνηση και η ΝΔ ήταν αυτοδύναμη, θα βλέπαμε πολύ χειρότερα πράγματα.
Η δημοσιογράφος του Bloomberg αναφέρει μεταξύ άλλων:
"... Είναι τουλάχιστον περίεργο ότι ζητείται η δίωξη του Γεωργίου για "μαγειρεμένα" στατιστικά στοιχεία, όταν καμία δίωξη δεν έχει ζητηθεί για τους προκατόχους του στην Κεντρική Τράπεζα και στο Υπουργείο Οικονομικών που αποδεδειγμένα "μαγείρεψαν" τα ελληνικά στατιστικά στοιχεία σε τεράστιο βαθμό!
... Οι οικονομικοί εισαγγελείς που ζητούν τη δίωξη του Γεωργίου είναι οι ίδιοι που πρόσφατα ξεκίνησαν μια το ίδιο αμφισβητούμενη έρευνα εναντίον του πρώην Υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Και οι δύο υποθέσεις επικεντρώνονται σε πρόσωπα που δεν είναι οι πλέον προφανείς φταίχτες για την αδιαμφισβήτητη ελληνική οικονομική εκτροπή, αλλά συνδέονται με την προηγούμενη, αντιδημοφιλή, κυβέρνηση Παπανδρέου.
Αυτό μου φάινεται σαν μια προσάθεια πολιτικών που κατέχουν την εξουσία και ψάχνουν αποδιοπομπαίους τράγους στους προκατόχους τους για να γίνουν αρεστοί. Αν είναι έτσι, η Ελλάδα δεν θα αποχωριστεί το παρελθόν της. Από τότε που έπεσε η χούντα τη δεκαετία του '70, οι ελληνικές κυβερνήσεις έψαχναν αποδιοπομπαίους τράγους αντί να επιτίθενται στην πραγματική διαφθορά και το αποτέλεσμα δεν είναι καθόλου ωραίο...".
Το πλήρες κείμενο του άρθρου και ο ιστότοπος στον οποίο φιλοξενείται ακολουθούν.
THE TICKER
Lies, Crime and Greek Statistics
By Megan Greene
Φεβρουάριος 01, 2013 12:38 μμ EST
Facebook Twitter LinkedIn Queue
Last week, prosecutors brought felony charges against Andreas Georgiou, the head of the Greek statistics office, and two employees for allegedly falsifying Greece’s 2009 fiscal data. The prosecutors have made a curious choice of villain.
I sat next to Georgiou, who deniesthe charge, at a lunch in Athens in late 2010. Based on his title alone, I worried the meal might be dull (I know, economist pot calling the statistician kettle black). He was fascinating.
Georgiou's background as a Greek economist educated in the U.S. and working at the International Monetary Fund in Washington D.C. for nearly two decades allows him to view his home country through outsider’s eyes. That gave him a unique perspective on how things work (or don’t) in Greece, once he became an insider.
I asked Georgiou what it was like to be back in Greece, and he responded by offering examples of how difficult it was to get anything done.
Georgiou was appointed director of a newly formed statistics agency, Elstat, in June 2010 by the government of Prime Minister George Papandreou, which had been in power since the previous October. Within a month of taking office, Papandreou revealed to the world just how unreliable Greece’s statistics were, by nearly doubling the estimated budget deficit for that year to 12.7 percent of gross domestic product, from 6.7 percent of GDP.
The ensuing market panic pushed Greece into the bailout program that would eventually cripple the economy.
Georgiou took the helm at Elstat after all this had happened and was tasked with cleaning the Augean stables of Greek statistics. A few months later, in November, his agency retroactively revisedthe Greek budget deficit and debt levels for 2009 up again, increasing the deficit to 15.4 percent of GDP.
Both the European Union’s statistics agency, Eurostat, and the Greek finance ministry have spoken out in support of the reliability of statistics Elstat produced under Georgiou. They should have known, because Georgiou made a point of working with Eurostat from the beginning of his tenure, to ensure Greece was producing figures that complied with EU norms and regulations.
So it's odd, to say the least, that Georgiou has been prosecuted for falsifying statistics, while his predecessors in the central bank and treasury who manifestly falsified Greek data on a massive scale over a period of years were not.
The financial prosecutors bringing allegations against Georgiou are the same ones who recently launched a similarly contentious investigation into former Finance Minister George Papaconstantinou. Both cases focus on figures who aren't the most obvious culprits in Greece's undoubted economic malfeasance, but were connected to the previous unpopular Papandreou government.
This looks to me like politicians in power scapegoating their predecessors in a bid for popularity. If so, it's no way for Greece to break with its past. Greek governments have been searching out scapegoats rather than attacking actual corruption since the country threw off military rule in the 1970s, and the result is not pretty. I-Reporter
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Άνοιξε ο ΧΥΤΑ στη Ζάκυνθο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
