2013-02-03 21:43:23
Του Γιάννη Σπ. Παργινού,
Οικονομολόγου – Δημοσιογράφου
Πολλά παράξενα και αντιφατικά συμβαίνουν στις μέρες μας. Ίσως δικαιολογούνται μέσα στις πραγματικά πρωτόγνωρες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που δημιούργησε η πολιτική υπαγωγής της χώρας στο ΔΝΤ με όλα τα συνεπαγόμενα.
Όμως, ορισμένες κινήσεις των κυβερνώντων –παρά την πληθώρα προβλημάτων της καθημερινότητας– προκαλούν θυμηδία, βαθύ προβληματισμό, αν όχι και εκρηκτικό γέλωτα. Κατ’ αρχάς, το τεχνητό κλίμα
αισιοδοξίας που καλλιεργεί η κυβέρνηση στην κοινωνία ουδόλως ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και διαψεύδεται από την πορεία των οικονομικών δεικτών, με αποτέλεσμα να αυτοεγκλωβίζεται σε ένα επικίνδυνο πολιτικό αδιέξοδο.
Οι υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις του Γιάννη Στουρνάρα για την ταχέως «επερχόμενη ανάπτυξη», όχι μόνο πάσχουν τεχνοκρατικά, αλλά διαψεύστηκαν την επαύριον και από διεθνείς οίκους και τεχνοκράτες παγκόσμιας αναγνώρισης.
Το ταξίδι του πρωθυπουργού στο Κατάρ ανέδειξε μια επιπόλαιη προετοιμασία του στενού του επιτελείου και μια προκλητική παράφραση, αν όχι και παντελή άγνοια, των κανόνων των διεθνών οικονομικών σχέσεων και του γενικότερου διπλωματικού γίγνεσθαι. Μετά από πολλών μηνών κυοφορία και πολλαπλές αναβολές, εξέθρεψε μια ουτοπική αισιοδοξία για τα αναμενόμενα επενδυτικά αποτελέσματά του. Η ανώμαλη προσγείωση επήλθε, όταν ο σεΐχης επέμεινε στην πάγια αρχή του Εμιράτου στην υπογραφή διακρατικών συμβάσεων και όχι με διαγωνισμό, όπως υπαγορεύουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί.
Εκείνο, όμως, που βάζει μπουρλότο στα θεμέλια της ίδιας της συγκυβέρνησης είναι η δογματική εμμονή στο δόγμα «νόμος και τάξη» χωρίς συμβιβασμούς διαλόγου και συναίνεσης. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, με τη σύλληψη μελών του ΠΑΜΕ και την επίταξη των εργαζομένων στο μετρό, αναδεικνύουν μια ιδιόμορφη και ιδιότυπη ιδεολογική τάση μέσα στους κόλπους της κυβέρνησης που την απωθεί από τη λαϊκή βάση της ΝΔ και την απομακρύνει από τους άλλους δύο εταίρους της, ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ. Επιπλέον, η εν λόγω πολιτική δημιουργεί αμφιβολίες και στους δανειστές μας για τις ικανότητες της τριμερούς διακυβέρνησης να υλοποιήσει το πρόγραμμά της χωρίς να διαρρήξει τη λίαν εύθραυστη κοινωνική συνοχή. Παράλληλα, με ευθύνη της κυβέρνησης έχουν ήδη ανοίξει δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ – ΔΗΜΑΡ – ΠΑΣΟΚ για ενδεχόμενη κυβερνητική αλλαγή… Μήπως η κυβέρνηση σκάβει τον λάκκο της;
Του Γιάννη Σπ. Παργινού, Οικονομολόγου – Δημοσιογράφου Πολλά παράξενα και αντιφατικά συμβαίνουν στις μέρες μας. Ίσως δικαιολογούνται μέσα στις πραγματικά πρωτόγνωρες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που δημιούργησε η πολιτική υπαγωγής της χώρας στο ΔΝΤ με όλα τα συνεπαγόμενα. Όμως, ορισμένες κινήσεις των κυβερνώντων –παρά την πληθώρα προβλημάτων της καθημερινότητας– προκαλούν θυμηδία, βαθύ προβληματισμό, αν όχι και εκρηκτικό γέλωτα. Κατ’ αρχάς, το τεχνητό κλίμα αισιοδοξίας που καλλιεργεί η κυβέρνηση στην κοινωνία ουδόλως ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και διαψεύδεται από την πορεία των οικονομικών δεικτών, με αποτέλεσμα να αυτοεγκλωβίζεται σε ένα επικίνδυνο πολιτικό αδιέξοδο. Οι υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις του Γιάννη Στουρνάρα για την ταχέως «επερχόμενη ανάπτυξη», όχι μόνο πάσχουν τεχνοκρατικά, αλλά διαψεύστηκαν την επαύριον και από διεθνείς οίκους και τεχνοκράτες παγκόσμιας αναγνώρισης. Το ταξίδι του πρωθυπουργού στο Κατάρ ανέδειξε μια επιπόλαιη προετοιμασία του στενού του επιτελείου και μια προκλητική παράφραση, αν όχι και παντελή άγνοια, των κανόνων των διεθνών οικονομικών σχέσεων και του γενικότερου διπλωματικού γίγνεσθαι. Μετά από πολλών μηνών κυοφορία και πολλαπλές αναβολές, εξέθρεψε μια ουτοπική αισιοδοξία για τα αναμενόμενα επενδυτικά αποτελέσματά του. Η ανώμαλη προσγείωση επήλθε, όταν ο σεΐχης επέμεινε στην πάγια αρχή του Εμιράτου στην υπογραφή διακρατικών συμβάσεων και όχι με διαγωνισμό, όπως υπαγορεύουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί. Εκείνο, όμως, που βάζει μπουρλότο στα θεμέλια της ίδιας της συγκυβέρνησης είναι η δογματική εμμονή στο δόγμα «νόμος και τάξη» χωρίς συμβιβασμούς διαλόγου και συναίνεσης. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, με τη σύλληψη μελών του ΠΑΜΕ και την επίταξη των εργαζομένων στο μετρό, αναδεικνύουν μια ιδιόμορφη και ιδιότυπη ιδεολογική τάση μέσα στους κόλπους της κυβέρνησης που την απωθεί από τη λαϊκή βάση της ΝΔ και την απομακρύνει από τους άλλους δύο εταίρους της, ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ. Επιπλέον, η εν λόγω πολιτική δημιουργεί αμφιβολίες και στους δανειστές μας για τις ικανότητες της τριμερούς διακυβέρνησης να υλοποιήσει το πρόγραμμά της χωρίς να διαρρήξει τη λίαν εύθραυστη κοινωνική συνοχή. Παράλληλα, με ευθύνη της κυβέρνησης έχουν ήδη ανοίξει δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ – ΔΗΜΑΡ – ΠΑΣΟΚ για ενδεχόμενη κυβερνητική αλλαγή… Μήπως η κυβέρνηση σκάβει τον λάκκο της;Πηγή: www.paraskhnio.gr
Του Γιάννη Σπ. Παργινού, Οικονομολόγου – Δημοσιογράφου Πολλά παράξενα και αντιφατικά συμβαίνουν στις μέρες μας. Ίσως δικαιολογούνται μέσα στις πραγματικά πρωτόγνωρες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που δημιούργησε η πολιτική υπαγωγής της χώρας στο ΔΝΤ με όλα τα συνεπαγόμενα. Όμως, ορισμένες κινήσεις των κυβερνώντων –παρά την πληθώρα προβλημάτων της καθημερινότητας– προκαλούν θυμηδία, βαθύ προβληματισμό, αν όχι και εκρηκτικό γέλωτα. Κατ’ αρχάς, το τεχνητό κλίμα αισιοδοξίας που καλλιεργεί η κυβέρνηση στην κοινωνία ουδόλως ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και διαψεύδεται από την πορεία των οικονομικών δεικτών, με αποτέλεσμα να αυτοεγκλωβίζεται σε ένα επικίνδυνο πολιτικό αδιέξοδο. Οι υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις του Γιάννη Στουρνάρα για την ταχέως «επερχόμενη ανάπτυξη», όχι μόνο πάσχουν τεχνοκρατικά, αλλά διαψεύστηκαν την επαύριον και από διεθνείς οίκους και τεχνοκράτες παγκόσμιας αναγνώρισης. Το ταξίδι του πρωθυπουργού στο Κατάρ ανέδειξε μια επιπόλαιη προετοιμασία του στενού του επιτελείου και μια προκλητική παράφραση, αν όχι και παντελή άγνοια, των κανόνων των διεθνών οικονομικών σχέσεων και του γενικότερου διπλωματικού γίγνεσθαι. Μετά από πολλών μηνών κυοφορία και πολλαπλές αναβολές, εξέθρεψε μια ουτοπική αισιοδοξία για τα αναμενόμενα επενδυτικά αποτελέσματά του. Η ανώμαλη προσγείωση επήλθε, όταν ο σεΐχης επέμεινε στην πάγια αρχή του Εμιράτου στην υπογραφή διακρατικών συμβάσεων και όχι με διαγωνισμό, όπως υπαγορεύουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί. Εκείνο, όμως, που βάζει μπουρλότο στα θεμέλια της ίδιας της συγκυβέρνησης είναι η δογματική εμμονή στο δόγμα «νόμος και τάξη» χωρίς συμβιβασμούς διαλόγου και συναίνεσης. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, με τη σύλληψη μελών του ΠΑΜΕ και την επίταξη των εργαζομένων στο μετρό, αναδεικνύουν μια ιδιόμορφη και ιδιότυπη ιδεολογική τάση μέσα στους κόλπους της κυβέρνησης που την απωθεί από τη λαϊκή βάση της ΝΔ και την απομακρύνει από τους άλλους δύο εταίρους της, ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ. Επιπλέον, η εν λόγω πολιτική δημιουργεί αμφιβολίες και στους δανειστές μας για τις ικανότητες της τριμερούς διακυβέρνησης να υλοποιήσει το πρόγραμμά της χωρίς να διαρρήξει τη λίαν εύθραυστη κοινωνική συνοχή. Παράλληλα, με ευθύνη της κυβέρνησης έχουν ήδη ανοίξει δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ – ΔΗΜΑΡ – ΠΑΣΟΚ για ενδεχόμενη κυβερνητική αλλαγή… Μήπως η κυβέρνηση σκάβει τον λάκκο της; Πηγή: www.paraskhnio.gr
Του Γιάννη Σπ. Παργινού, Οικονομολόγου – Δημοσιογράφου Πολλά παράξενα και αντιφατικά συμβαίνουν στις μέρες μας. Ίσως δικαιολογούνται μέσα στις πραγματικά πρωτόγνωρες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που δημιούργησε η πολιτική υπαγωγής της χώρας στο ΔΝΤ με όλα τα συνεπαγόμενα. Όμως, ορισμένες κινήσεις των κυβερνώντων –παρά την πληθώρα προβλημάτων της καθημερινότητας– προκαλούν θυμηδία, βαθύ προβληματισμό, αν όχι και εκρηκτικό γέλωτα. Κατ’ αρχάς, το τεχνητό κλίμα αισιοδοξίας που καλλιεργεί η κυβέρνηση στην κοινωνία ουδόλως ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και διαψεύδεται από την πορεία των οικονομικών δεικτών, με αποτέλεσμα να αυτοεγκλωβίζεται σε ένα επικίνδυνο πολιτικό αδιέξοδο. Οι υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις του Γιάννη Στουρνάρα για την ταχέως «επερχόμενη ανάπτυξη», όχι μόνο πάσχουν τεχνοκρατικά, αλλά διαψεύστηκαν την επαύριον και από διεθνείς οίκους και τεχνοκράτες παγκόσμιας αναγνώρισης. Το ταξίδι του πρωθυπουργού στο Κατάρ ανέδειξε μια επιπόλαιη προετοιμασία του στενού του επιτελείου και μια προκλητική παράφραση, αν όχι και παντελή άγνοια, των κανόνων των διεθνών οικονομικών σχέσεων και του γενικότερου διπλωματικού γίγνεσθαι. Μετά από πολλών μηνών κυοφορία και πολλαπλές αναβολές, εξέθρεψε μια ουτοπική αισιοδοξία για τα αναμενόμενα επενδυτικά αποτελέσματά του. Η ανώμαλη προσγείωση επήλθε, όταν ο σεΐχης επέμεινε στην πάγια αρχή του Εμιράτου στην υπογραφή διακρατικών συμβάσεων και όχι με διαγωνισμό, όπως υπαγορεύουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί. Εκείνο, όμως, που βάζει μπουρλότο στα θεμέλια της ίδιας της συγκυβέρνησης είναι η δογματική εμμονή στο δόγμα «νόμος και τάξη» χωρίς συμβιβασμούς διαλόγου και συναίνεσης. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, με τη σύλληψη μελών του ΠΑΜΕ και την επίταξη των εργαζομένων στο μετρό, αναδεικνύουν μια ιδιόμορφη και ιδιότυπη ιδεολογική τάση μέσα στους κόλπους της κυβέρνησης που την απωθεί από τη λαϊκή βάση της ΝΔ και την απομακρύνει από τους άλλους δύο εταίρους της, ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ. Επιπλέον, η εν λόγω πολιτική δημιουργεί αμφιβολίες και στους δανειστές μας για τις ικανότητες της τριμερούς διακυβέρνησης να υλοποιήσει το πρόγραμμά της χωρίς να διαρρήξει τη λίαν εύθραυστη κοινωνική συνοχή. Παράλληλα, με ευθύνη της κυβέρνησης έχουν ήδη ανοίξει δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ – ΔΗΜΑΡ – ΠΑΣΟΚ για ενδεχόμενη κυβερνητική αλλαγή… Μήπως η κυβέρνηση σκάβει τον λάκκο της; Πηγή: www.paraskhnio.gr
Οικονομολόγου – Δημοσιογράφου
Πολλά παράξενα και αντιφατικά συμβαίνουν στις μέρες μας. Ίσως δικαιολογούνται μέσα στις πραγματικά πρωτόγνωρες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που δημιούργησε η πολιτική υπαγωγής της χώρας στο ΔΝΤ με όλα τα συνεπαγόμενα.
Όμως, ορισμένες κινήσεις των κυβερνώντων –παρά την πληθώρα προβλημάτων της καθημερινότητας– προκαλούν θυμηδία, βαθύ προβληματισμό, αν όχι και εκρηκτικό γέλωτα. Κατ’ αρχάς, το τεχνητό κλίμα
αισιοδοξίας που καλλιεργεί η κυβέρνηση στην κοινωνία ουδόλως ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και διαψεύδεται από την πορεία των οικονομικών δεικτών, με αποτέλεσμα να αυτοεγκλωβίζεται σε ένα επικίνδυνο πολιτικό αδιέξοδο.
Οι υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις του Γιάννη Στουρνάρα για την ταχέως «επερχόμενη ανάπτυξη», όχι μόνο πάσχουν τεχνοκρατικά, αλλά διαψεύστηκαν την επαύριον και από διεθνείς οίκους και τεχνοκράτες παγκόσμιας αναγνώρισης.
Το ταξίδι του πρωθυπουργού στο Κατάρ ανέδειξε μια επιπόλαιη προετοιμασία του στενού του επιτελείου και μια προκλητική παράφραση, αν όχι και παντελή άγνοια, των κανόνων των διεθνών οικονομικών σχέσεων και του γενικότερου διπλωματικού γίγνεσθαι. Μετά από πολλών μηνών κυοφορία και πολλαπλές αναβολές, εξέθρεψε μια ουτοπική αισιοδοξία για τα αναμενόμενα επενδυτικά αποτελέσματά του. Η ανώμαλη προσγείωση επήλθε, όταν ο σεΐχης επέμεινε στην πάγια αρχή του Εμιράτου στην υπογραφή διακρατικών συμβάσεων και όχι με διαγωνισμό, όπως υπαγορεύουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί.
Εκείνο, όμως, που βάζει μπουρλότο στα θεμέλια της ίδιας της συγκυβέρνησης είναι η δογματική εμμονή στο δόγμα «νόμος και τάξη» χωρίς συμβιβασμούς διαλόγου και συναίνεσης. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, με τη σύλληψη μελών του ΠΑΜΕ και την επίταξη των εργαζομένων στο μετρό, αναδεικνύουν μια ιδιόμορφη και ιδιότυπη ιδεολογική τάση μέσα στους κόλπους της κυβέρνησης που την απωθεί από τη λαϊκή βάση της ΝΔ και την απομακρύνει από τους άλλους δύο εταίρους της, ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ. Επιπλέον, η εν λόγω πολιτική δημιουργεί αμφιβολίες και στους δανειστές μας για τις ικανότητες της τριμερούς διακυβέρνησης να υλοποιήσει το πρόγραμμά της χωρίς να διαρρήξει τη λίαν εύθραυστη κοινωνική συνοχή. Παράλληλα, με ευθύνη της κυβέρνησης έχουν ήδη ανοίξει δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ – ΔΗΜΑΡ – ΠΑΣΟΚ για ενδεχόμενη κυβερνητική αλλαγή… Μήπως η κυβέρνηση σκάβει τον λάκκο της;
Του Γιάννη Σπ. Παργινού, Οικονομολόγου – Δημοσιογράφου Πολλά παράξενα και αντιφατικά συμβαίνουν στις μέρες μας. Ίσως δικαιολογούνται μέσα στις πραγματικά πρωτόγνωρες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που δημιούργησε η πολιτική υπαγωγής της χώρας στο ΔΝΤ με όλα τα συνεπαγόμενα. Όμως, ορισμένες κινήσεις των κυβερνώντων –παρά την πληθώρα προβλημάτων της καθημερινότητας– προκαλούν θυμηδία, βαθύ προβληματισμό, αν όχι και εκρηκτικό γέλωτα. Κατ’ αρχάς, το τεχνητό κλίμα αισιοδοξίας που καλλιεργεί η κυβέρνηση στην κοινωνία ουδόλως ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και διαψεύδεται από την πορεία των οικονομικών δεικτών, με αποτέλεσμα να αυτοεγκλωβίζεται σε ένα επικίνδυνο πολιτικό αδιέξοδο. Οι υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις του Γιάννη Στουρνάρα για την ταχέως «επερχόμενη ανάπτυξη», όχι μόνο πάσχουν τεχνοκρατικά, αλλά διαψεύστηκαν την επαύριον και από διεθνείς οίκους και τεχνοκράτες παγκόσμιας αναγνώρισης. Το ταξίδι του πρωθυπουργού στο Κατάρ ανέδειξε μια επιπόλαιη προετοιμασία του στενού του επιτελείου και μια προκλητική παράφραση, αν όχι και παντελή άγνοια, των κανόνων των διεθνών οικονομικών σχέσεων και του γενικότερου διπλωματικού γίγνεσθαι. Μετά από πολλών μηνών κυοφορία και πολλαπλές αναβολές, εξέθρεψε μια ουτοπική αισιοδοξία για τα αναμενόμενα επενδυτικά αποτελέσματά του. Η ανώμαλη προσγείωση επήλθε, όταν ο σεΐχης επέμεινε στην πάγια αρχή του Εμιράτου στην υπογραφή διακρατικών συμβάσεων και όχι με διαγωνισμό, όπως υπαγορεύουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί. Εκείνο, όμως, που βάζει μπουρλότο στα θεμέλια της ίδιας της συγκυβέρνησης είναι η δογματική εμμονή στο δόγμα «νόμος και τάξη» χωρίς συμβιβασμούς διαλόγου και συναίνεσης. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, με τη σύλληψη μελών του ΠΑΜΕ και την επίταξη των εργαζομένων στο μετρό, αναδεικνύουν μια ιδιόμορφη και ιδιότυπη ιδεολογική τάση μέσα στους κόλπους της κυβέρνησης που την απωθεί από τη λαϊκή βάση της ΝΔ και την απομακρύνει από τους άλλους δύο εταίρους της, ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ. Επιπλέον, η εν λόγω πολιτική δημιουργεί αμφιβολίες και στους δανειστές μας για τις ικανότητες της τριμερούς διακυβέρνησης να υλοποιήσει το πρόγραμμά της χωρίς να διαρρήξει τη λίαν εύθραυστη κοινωνική συνοχή. Παράλληλα, με ευθύνη της κυβέρνησης έχουν ήδη ανοίξει δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ – ΔΗΜΑΡ – ΠΑΣΟΚ για ενδεχόμενη κυβερνητική αλλαγή… Μήπως η κυβέρνηση σκάβει τον λάκκο της;Πηγή: www.paraskhnio.gr
Του Γιάννη Σπ. Παργινού, Οικονομολόγου – Δημοσιογράφου Πολλά παράξενα και αντιφατικά συμβαίνουν στις μέρες μας. Ίσως δικαιολογούνται μέσα στις πραγματικά πρωτόγνωρες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που δημιούργησε η πολιτική υπαγωγής της χώρας στο ΔΝΤ με όλα τα συνεπαγόμενα. Όμως, ορισμένες κινήσεις των κυβερνώντων –παρά την πληθώρα προβλημάτων της καθημερινότητας– προκαλούν θυμηδία, βαθύ προβληματισμό, αν όχι και εκρηκτικό γέλωτα. Κατ’ αρχάς, το τεχνητό κλίμα αισιοδοξίας που καλλιεργεί η κυβέρνηση στην κοινωνία ουδόλως ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και διαψεύδεται από την πορεία των οικονομικών δεικτών, με αποτέλεσμα να αυτοεγκλωβίζεται σε ένα επικίνδυνο πολιτικό αδιέξοδο. Οι υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις του Γιάννη Στουρνάρα για την ταχέως «επερχόμενη ανάπτυξη», όχι μόνο πάσχουν τεχνοκρατικά, αλλά διαψεύστηκαν την επαύριον και από διεθνείς οίκους και τεχνοκράτες παγκόσμιας αναγνώρισης. Το ταξίδι του πρωθυπουργού στο Κατάρ ανέδειξε μια επιπόλαιη προετοιμασία του στενού του επιτελείου και μια προκλητική παράφραση, αν όχι και παντελή άγνοια, των κανόνων των διεθνών οικονομικών σχέσεων και του γενικότερου διπλωματικού γίγνεσθαι. Μετά από πολλών μηνών κυοφορία και πολλαπλές αναβολές, εξέθρεψε μια ουτοπική αισιοδοξία για τα αναμενόμενα επενδυτικά αποτελέσματά του. Η ανώμαλη προσγείωση επήλθε, όταν ο σεΐχης επέμεινε στην πάγια αρχή του Εμιράτου στην υπογραφή διακρατικών συμβάσεων και όχι με διαγωνισμό, όπως υπαγορεύουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί. Εκείνο, όμως, που βάζει μπουρλότο στα θεμέλια της ίδιας της συγκυβέρνησης είναι η δογματική εμμονή στο δόγμα «νόμος και τάξη» χωρίς συμβιβασμούς διαλόγου και συναίνεσης. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, με τη σύλληψη μελών του ΠΑΜΕ και την επίταξη των εργαζομένων στο μετρό, αναδεικνύουν μια ιδιόμορφη και ιδιότυπη ιδεολογική τάση μέσα στους κόλπους της κυβέρνησης που την απωθεί από τη λαϊκή βάση της ΝΔ και την απομακρύνει από τους άλλους δύο εταίρους της, ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ. Επιπλέον, η εν λόγω πολιτική δημιουργεί αμφιβολίες και στους δανειστές μας για τις ικανότητες της τριμερούς διακυβέρνησης να υλοποιήσει το πρόγραμμά της χωρίς να διαρρήξει τη λίαν εύθραυστη κοινωνική συνοχή. Παράλληλα, με ευθύνη της κυβέρνησης έχουν ήδη ανοίξει δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ – ΔΗΜΑΡ – ΠΑΣΟΚ για ενδεχόμενη κυβερνητική αλλαγή… Μήπως η κυβέρνηση σκάβει τον λάκκο της; Πηγή: www.paraskhnio.gr
Του Γιάννη Σπ. Παργινού, Οικονομολόγου – Δημοσιογράφου Πολλά παράξενα και αντιφατικά συμβαίνουν στις μέρες μας. Ίσως δικαιολογούνται μέσα στις πραγματικά πρωτόγνωρες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που δημιούργησε η πολιτική υπαγωγής της χώρας στο ΔΝΤ με όλα τα συνεπαγόμενα. Όμως, ορισμένες κινήσεις των κυβερνώντων –παρά την πληθώρα προβλημάτων της καθημερινότητας– προκαλούν θυμηδία, βαθύ προβληματισμό, αν όχι και εκρηκτικό γέλωτα. Κατ’ αρχάς, το τεχνητό κλίμα αισιοδοξίας που καλλιεργεί η κυβέρνηση στην κοινωνία ουδόλως ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και διαψεύδεται από την πορεία των οικονομικών δεικτών, με αποτέλεσμα να αυτοεγκλωβίζεται σε ένα επικίνδυνο πολιτικό αδιέξοδο. Οι υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις του Γιάννη Στουρνάρα για την ταχέως «επερχόμενη ανάπτυξη», όχι μόνο πάσχουν τεχνοκρατικά, αλλά διαψεύστηκαν την επαύριον και από διεθνείς οίκους και τεχνοκράτες παγκόσμιας αναγνώρισης. Το ταξίδι του πρωθυπουργού στο Κατάρ ανέδειξε μια επιπόλαιη προετοιμασία του στενού του επιτελείου και μια προκλητική παράφραση, αν όχι και παντελή άγνοια, των κανόνων των διεθνών οικονομικών σχέσεων και του γενικότερου διπλωματικού γίγνεσθαι. Μετά από πολλών μηνών κυοφορία και πολλαπλές αναβολές, εξέθρεψε μια ουτοπική αισιοδοξία για τα αναμενόμενα επενδυτικά αποτελέσματά του. Η ανώμαλη προσγείωση επήλθε, όταν ο σεΐχης επέμεινε στην πάγια αρχή του Εμιράτου στην υπογραφή διακρατικών συμβάσεων και όχι με διαγωνισμό, όπως υπαγορεύουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί. Εκείνο, όμως, που βάζει μπουρλότο στα θεμέλια της ίδιας της συγκυβέρνησης είναι η δογματική εμμονή στο δόγμα «νόμος και τάξη» χωρίς συμβιβασμούς διαλόγου και συναίνεσης. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, με τη σύλληψη μελών του ΠΑΜΕ και την επίταξη των εργαζομένων στο μετρό, αναδεικνύουν μια ιδιόμορφη και ιδιότυπη ιδεολογική τάση μέσα στους κόλπους της κυβέρνησης που την απωθεί από τη λαϊκή βάση της ΝΔ και την απομακρύνει από τους άλλους δύο εταίρους της, ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ. Επιπλέον, η εν λόγω πολιτική δημιουργεί αμφιβολίες και στους δανειστές μας για τις ικανότητες της τριμερούς διακυβέρνησης να υλοποιήσει το πρόγραμμά της χωρίς να διαρρήξει τη λίαν εύθραυστη κοινωνική συνοχή. Παράλληλα, με ευθύνη της κυβέρνησης έχουν ήδη ανοίξει δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ – ΔΗΜΑΡ – ΠΑΣΟΚ για ενδεχόμενη κυβερνητική αλλαγή… Μήπως η κυβέρνηση σκάβει τον λάκκο της; Πηγή: www.paraskhnio.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Χωρίζει η ζωντανή Μπάρμπι τον Κεν
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
