2013-02-05 22:36:02
Γράφει ο Βαγγέλης Ευαγγελίου
Γεννηθήκαμε, για να μείνουμε μόνοι. Να μένουμε μόνοι. Να μας λείπουν αυτά που αποχωρούν και να νιώθουμε ασφυκτικά, με όσα χωρούν. Να... ερωτευόμαστε τους καλούς εαυτούς μας και να αγαπάμε τους κακούς.
Γεννηθήκαμε για να πεθαίνουμε πριν την ώρα μας. Να πετάμε κέρματα σε λίμνες, μήπως και.. Να μετανιώνουμε, για τις λάθος επιλογές και να τις αυγατίζουμε ολοένα. Να ασκούμε κριτική στους άλλους και οι άλλοι σε μας. Δυστυχώς, δεν είμαστε οι άλλοι. Να κουρνιάζουμε στο καβούκι μας και να μιζεριάζουμε που γεννηθήκαμε χελώνες και όχι καβούρια! Να ξεπουλάμε τις καβάτζες μας, για να αγοράσουμε τις επόμενες. Να έχουμε κάνει τη θλίψη επάγγελμα και εργοδότρια την αυτοκτονία! Η μοναδική που δεν κάνει περικοπές, διότι η περικοπή ζωής, δε σηκώνει επόμενες.
Γεννηθήκαμε, για να γινόμαστε μάρτυρες υπεράσπισης στα αδικαιολόγητα. Να γινόμαστε τρομοκράτες του τρόμου - που μας δωρίζουν καθημερινά από παντού - με τα περίστροφα στην τσέπη και τις σφαίρες στον κ*λο! Να κρατάμε τα μέτωπά μας λίγο πιο καθαρά, από τα σκατά και τα σκουπίδια
. Τα σκατά που τρώμε και είμαστε και τα σκουπίδια που ακούμε, διαβάζουμε και βλέπουμε. Γεννηθήκαμε, για να στεκόμαστε μπροστά σε παράθυρα, με αλλεργικό άσθμα στη θέα! Να έχουμε εικόνα, την ταμπέλα με τα κεφαλαία ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ, λες και είναι επιτρεπτή η ΕΞΟΔΟΣ. Να πιστεύουμε πως η Άνοιξη, είναι μόνο εποχή. Γεννηθήκαμε, για να έχουμε την Ελπίδα και τη Δημοκρατία κατοικίδια. Να τα ταΐζουμε ξηρά τροφή, με ανθρώπινη γεύση και αργότερα να μας τρώνε ολόκληρους χωρίς να προλάβουμε να ρωτήσουμε ένα γιατί. Γεννηθήκαμε, με προορισμό την ανάπτυξη, μα μείναμε κοντά πλάσματα (κοντόφθαλμα) τόσο κοντά, που μας προσπέρασαν σε ύψος τα Ηλιοτρόπια!
Γεννηθήκαμε, ναι. Και τι μ' αυτό; Τι λέει το εγχειρίδιο της γέννησης, διαβάσαμε ποτέ ή γεννηθήκαμε για να γίνουμε αθλητές του στίβου, δρομείς μετ' εμποδίων; Πηδήξαμε τα όνειρά μας, πηδήξαμε τη γλώσσα μας, πηδήξαμε την ιστορία του τόπου μας, μα το σημαντικότερο είναι πως πηδήξαμε την παιδική μας ηλικία. Την προσπεράσαμε μ' ένα σάλτο. Τρέχουμε, τρέχουμε και δεν μας έχει πει κανείς, πως στο τέλος, βγαίνοντας πρώτοι, θα κόψουμε το νήμα της ζωής.. Τι να το κάνεις το μετάλλιο!
vaeva.gr
Γεννηθήκαμε, για να μείνουμε μόνοι. Να μένουμε μόνοι. Να μας λείπουν αυτά που αποχωρούν και να νιώθουμε ασφυκτικά, με όσα χωρούν. Να... ερωτευόμαστε τους καλούς εαυτούς μας και να αγαπάμε τους κακούς.
Γεννηθήκαμε για να πεθαίνουμε πριν την ώρα μας. Να πετάμε κέρματα σε λίμνες, μήπως και.. Να μετανιώνουμε, για τις λάθος επιλογές και να τις αυγατίζουμε ολοένα. Να ασκούμε κριτική στους άλλους και οι άλλοι σε μας. Δυστυχώς, δεν είμαστε οι άλλοι. Να κουρνιάζουμε στο καβούκι μας και να μιζεριάζουμε που γεννηθήκαμε χελώνες και όχι καβούρια! Να ξεπουλάμε τις καβάτζες μας, για να αγοράσουμε τις επόμενες. Να έχουμε κάνει τη θλίψη επάγγελμα και εργοδότρια την αυτοκτονία! Η μοναδική που δεν κάνει περικοπές, διότι η περικοπή ζωής, δε σηκώνει επόμενες.
Γεννηθήκαμε, για να γινόμαστε μάρτυρες υπεράσπισης στα αδικαιολόγητα. Να γινόμαστε τρομοκράτες του τρόμου - που μας δωρίζουν καθημερινά από παντού - με τα περίστροφα στην τσέπη και τις σφαίρες στον κ*λο! Να κρατάμε τα μέτωπά μας λίγο πιο καθαρά, από τα σκατά και τα σκουπίδια
Γεννηθήκαμε, ναι. Και τι μ' αυτό; Τι λέει το εγχειρίδιο της γέννησης, διαβάσαμε ποτέ ή γεννηθήκαμε για να γίνουμε αθλητές του στίβου, δρομείς μετ' εμποδίων; Πηδήξαμε τα όνειρά μας, πηδήξαμε τη γλώσσα μας, πηδήξαμε την ιστορία του τόπου μας, μα το σημαντικότερο είναι πως πηδήξαμε την παιδική μας ηλικία. Την προσπεράσαμε μ' ένα σάλτο. Τρέχουμε, τρέχουμε και δεν μας έχει πει κανείς, πως στο τέλος, βγαίνοντας πρώτοι, θα κόψουμε το νήμα της ζωής.. Τι να το κάνεις το μετάλλιο!
vaeva.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
