2013-02-08 10:13:02
Scarpina Solla / Αφιερώνει η Ελένη Σκάρπου
V Περίμενα την βροχή για να μπορέσω να γράψω. Λίγο το πάπλωμα, λίγο ο καναπές, λίγο οι σκέψεις που κατάκατσαν πλάι στην θερμάστρα, αλλά περισσότερο οι Muse στη διαπασών και το θαύμα έγινε. Μικρές, μικρές αναλαμπές από τα «μαργαριτάρια» της εβδομάδος που γράφτηκαν στο κυτίο παραπόνων του νου… κάνουν ντου με πρώτη και καλύτερη την απεργιακή λαίλαπα (μ’ αρέσουν οι δύσκολες λέξεις, αλλά μόνο αυτές). Ναυτεργάτες, παραγωγοί-αγρότες, φοιτητικός κόσμος… όλοι στα χαρακώματα για μια στάλα διαμαρτυρία, για μια στάλα χαμένη φαιά ουσία. Χαμένη ναι. Στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα κι αν σ’ ανοίξει, να μου τρυπήσεις την μύτη.
V Μύρισε ξύλο, αλλά πολύ ξύλο όμως. Μια λέξη. Βελβεντός. Μια δεύτερη λέξη. Αστυνομία. Οι συνειρμοί; Δεν χρειάζονται καν. Με τόσες φωτογραφίες από τους συλληφθέντες της Κοζάνης και με τόσο αποτυχημένο photoshop –καλά καμία συναίσθηση;- η αλήθεια έλαμψε από μόνη της και κανείς δεν την εμπόδισε επίσημα.
V Επισήμως λένε πως η Philip Morris θα αγοράσει το 50% των ελληνικών καπνών για τρία χρόνια για να μας κάνει ανθρώπους. Ή μήπως γιατί η Ελλάδα μοιάζει πια ο παράδεισος με τα φθηνά εργατικά χέρια; Πάντως είναι γεγονός, πως μετά τον Γερμανό μας θέλουμε και τον Αμερικάνο μας, έτσι για ποικιλία και προς αποφυγή απαίσιας βαρεμάρας.
V Δεν βαριέστε, τον γλίτωσε τον χάρο η Ζωζώ Σαπουντζάκη που την πέθαναν με το ζόρι, το γλίτωσε το νοσοκομείο κι ο Βενιζέλος. Ούτε από καρδιά, ούτε από στομάχι έχει να φοβάται. Από το δεύτερο ίσως θα έπρεπε να τρέμει το φυλλοκάρδι του, μα όταν πείθεσαι πως το πάρα πολύ φαι είναι υγεία, ποιος να σου αλλάξει τα μυαλά; Εδώ δεν αλλάζει μυαλά ο μέσος Έλληνας που σε στριμώχνει στο λεωφορείο, σε βρίζει, δεν κόβει εισιτήριο, αλλά μουρμουράει πρωινιάτικο στο αυτί σου ότι έχουμε γίνει ο κλέψας του κλέψαντος κι ότι το μεγαλείο μας είναι μεγάλο.
V Μεγάλη μπουκιά φάε (τύπου Πάγκαλου), μεγάλη κουβέντα μην λες (τύπου Στουρνάρα). Πάει ο φόρος για τα ακίνητα. Ούτε συζητήσεις, ούτε αποφάσεις, ούτε όνειρα για απολαβές από τον ήδη ξεζουμισμένο Έλληνα πολίτη. Μαχαίρι του το κοψε το Τρίο Κυβερνητικό Στούτζες το πλάνο του υπουργού οικονομικών (ναι χωρίς κεφαλαία, γιατί πια τα υπουργεία έχασαν την αξία τους).
V Αξίζει άραγε να πεις ότι η κοινωνία προόδευσε γιατί λόγω κρίσης μειώθηκαν οι οδηγοί στους δρόμους, άρα και τα τροχαία ατυχήματα; Ειδικά όταν αυξήθηκαν οι άνθρωποι που κοιμούνται στους δρόμους, ζουν στους δρόμους και παλεύουν με το κρύο, την ασιτία και την μοναξιά; Και τι νέα μόδα είναι αυτή να πιάνεται κανείς στα χέρια για ένα πιάτο φασολάδα στην ουρά; Ποια κατοχή και ποιος εμφύλιος; Τα ζούμε όλα μαζί σε προηγμένη μορφή, που αφήνει από ψυχολογικά τραύματα μέχρι νοητικά κενά.
V Κενό, ακατοίκητο και αγρασάριστο μυαλό. Αυτός είναι ο πιο επιεικής χαρακτηρισμός για όποιον πιστεύει πως το τέλμα το ζήσαμε και πάει. Ο «κήπος» με τα αίσχη δεν έχει τελειωμό, οι φοροφυγάδες το ίδιο (βλ.Κιμούλη), οι πράξεις του Γιώργου Παπακωνσταντίνου επίσης… που φεύγοντας από το υπουργείο του πήρε μαζί και όλο το απόρρητο αρχείο στο σπίτι, για να σκοτώνει την ώρα του τα βράδια διαβάζοντας με προσήλωση τα έγγραφα και πίνοντας κρασί δίπλα στο τζάκι. Κι ο GAP τον χαβά του: Ομιλίες και συνέδρια για να φωτίσει τον κόσμο μέσω της ελεύθερης σκέψης του.
V Το έχουμε κάψει εντελώς το θέμα με τις ελευθερίες και τα όρια, και οι λεπτές γραμμές ξαφνικά δεν υπάρχουν. Φαίνεται άλλωστε από τον παρελθοντικό μας βίο. Είναι δυνατόν να ξοδεύεται δημόσιο χρήμα για κηδεία δημάρχου που να φτάνει τις 37.000 ευρώ; Και ρωτάω… γιατί οι εκθέσεις του ελεγκτικού συνεδρίου από το 2010 βγαίνουν στην επιφάνεια σήμερα; Ευτυχώς που δεν θα μου απαντήσει κανείς, γιατί δαγκώνω άσχημα!
V Άσχημο δεν το λες, αλλά ακούγεται κάπως παρακινδυνευμένο και επιτέλους το υπουργείο πολιτισμού της Σκωτίας δεν έχει άλλες δουλειές να κάνει; Διότι, 23.200 ευρώ είναι πολλά λεφτά για μισθός μάνατζερ ενός μεσαιωνικού πύργου, που βρίσκεται σε σκωτσέζικο ακατοίκητο νησί. Μέχρι εδώ καλά θα μου πείτε, που είναι το πρόβλημα; Συγνώμη, εσείς θα ζούσατε 8 μήνες μόνοι στον πύργο του πουθενά για να τον μανατζάρετε; Εγώ προσωπικά φτάνω μέχρι το σκωτσέζικο ντους, το συμπαθητικό γκιλτ, άντε και το scotch με πάγο.
V Παγώσαμε κύριε τάδε μου από το νέο. «Στις ακριβότερες χώρες της Ευρώπης η Ελλάδα το 2012». Και ξαναπαγώσαμε στο καπάκι… «Η πτώση της αμερικανικής αυτοκρατορίας έρχεται το 2035». Κάπου εδώ θα αντιπαρατεθώ γιατί το οφείλω στον εαυτό μου. «Σαν πρόκες πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις, να μην τις παίρνει ο άνεμος» δια στόματος Μανώλη Αναγνωστάκη και για να θυμίσω ότι οι άνθρωποι ξεχνάμε. Συνεχώς ξεχνάμε και εξαιτίας αυτής της λήθης –που συχνά θεωρούμε μοιραία- διαιωνίζουμε μια κατάντια, που τελικά δεν καταφέρνουμε να τερματίσουμε ή έστω να μετριάσουμε.
thinkfree.gr
V Περίμενα την βροχή για να μπορέσω να γράψω. Λίγο το πάπλωμα, λίγο ο καναπές, λίγο οι σκέψεις που κατάκατσαν πλάι στην θερμάστρα, αλλά περισσότερο οι Muse στη διαπασών και το θαύμα έγινε. Μικρές, μικρές αναλαμπές από τα «μαργαριτάρια» της εβδομάδος που γράφτηκαν στο κυτίο παραπόνων του νου… κάνουν ντου με πρώτη και καλύτερη την απεργιακή λαίλαπα (μ’ αρέσουν οι δύσκολες λέξεις, αλλά μόνο αυτές). Ναυτεργάτες, παραγωγοί-αγρότες, φοιτητικός κόσμος… όλοι στα χαρακώματα για μια στάλα διαμαρτυρία, για μια στάλα χαμένη φαιά ουσία. Χαμένη ναι. Στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα κι αν σ’ ανοίξει, να μου τρυπήσεις την μύτη.
V Μύρισε ξύλο, αλλά πολύ ξύλο όμως. Μια λέξη. Βελβεντός. Μια δεύτερη λέξη. Αστυνομία. Οι συνειρμοί; Δεν χρειάζονται καν. Με τόσες φωτογραφίες από τους συλληφθέντες της Κοζάνης και με τόσο αποτυχημένο photoshop –καλά καμία συναίσθηση;- η αλήθεια έλαμψε από μόνη της και κανείς δεν την εμπόδισε επίσημα.
V Επισήμως λένε πως η Philip Morris θα αγοράσει το 50% των ελληνικών καπνών για τρία χρόνια για να μας κάνει ανθρώπους. Ή μήπως γιατί η Ελλάδα μοιάζει πια ο παράδεισος με τα φθηνά εργατικά χέρια; Πάντως είναι γεγονός, πως μετά τον Γερμανό μας θέλουμε και τον Αμερικάνο μας, έτσι για ποικιλία και προς αποφυγή απαίσιας βαρεμάρας.
V Δεν βαριέστε, τον γλίτωσε τον χάρο η Ζωζώ Σαπουντζάκη που την πέθαναν με το ζόρι, το γλίτωσε το νοσοκομείο κι ο Βενιζέλος. Ούτε από καρδιά, ούτε από στομάχι έχει να φοβάται. Από το δεύτερο ίσως θα έπρεπε να τρέμει το φυλλοκάρδι του, μα όταν πείθεσαι πως το πάρα πολύ φαι είναι υγεία, ποιος να σου αλλάξει τα μυαλά; Εδώ δεν αλλάζει μυαλά ο μέσος Έλληνας που σε στριμώχνει στο λεωφορείο, σε βρίζει, δεν κόβει εισιτήριο, αλλά μουρμουράει πρωινιάτικο στο αυτί σου ότι έχουμε γίνει ο κλέψας του κλέψαντος κι ότι το μεγαλείο μας είναι μεγάλο.
V Μεγάλη μπουκιά φάε (τύπου Πάγκαλου), μεγάλη κουβέντα μην λες (τύπου Στουρνάρα). Πάει ο φόρος για τα ακίνητα. Ούτε συζητήσεις, ούτε αποφάσεις, ούτε όνειρα για απολαβές από τον ήδη ξεζουμισμένο Έλληνα πολίτη. Μαχαίρι του το κοψε το Τρίο Κυβερνητικό Στούτζες το πλάνο του υπουργού οικονομικών (ναι χωρίς κεφαλαία, γιατί πια τα υπουργεία έχασαν την αξία τους).
V Αξίζει άραγε να πεις ότι η κοινωνία προόδευσε γιατί λόγω κρίσης μειώθηκαν οι οδηγοί στους δρόμους, άρα και τα τροχαία ατυχήματα; Ειδικά όταν αυξήθηκαν οι άνθρωποι που κοιμούνται στους δρόμους, ζουν στους δρόμους και παλεύουν με το κρύο, την ασιτία και την μοναξιά; Και τι νέα μόδα είναι αυτή να πιάνεται κανείς στα χέρια για ένα πιάτο φασολάδα στην ουρά; Ποια κατοχή και ποιος εμφύλιος; Τα ζούμε όλα μαζί σε προηγμένη μορφή, που αφήνει από ψυχολογικά τραύματα μέχρι νοητικά κενά.
V Κενό, ακατοίκητο και αγρασάριστο μυαλό. Αυτός είναι ο πιο επιεικής χαρακτηρισμός για όποιον πιστεύει πως το τέλμα το ζήσαμε και πάει. Ο «κήπος» με τα αίσχη δεν έχει τελειωμό, οι φοροφυγάδες το ίδιο (βλ.Κιμούλη), οι πράξεις του Γιώργου Παπακωνσταντίνου επίσης… που φεύγοντας από το υπουργείο του πήρε μαζί και όλο το απόρρητο αρχείο στο σπίτι, για να σκοτώνει την ώρα του τα βράδια διαβάζοντας με προσήλωση τα έγγραφα και πίνοντας κρασί δίπλα στο τζάκι. Κι ο GAP τον χαβά του: Ομιλίες και συνέδρια για να φωτίσει τον κόσμο μέσω της ελεύθερης σκέψης του.
V Το έχουμε κάψει εντελώς το θέμα με τις ελευθερίες και τα όρια, και οι λεπτές γραμμές ξαφνικά δεν υπάρχουν. Φαίνεται άλλωστε από τον παρελθοντικό μας βίο. Είναι δυνατόν να ξοδεύεται δημόσιο χρήμα για κηδεία δημάρχου που να φτάνει τις 37.000 ευρώ; Και ρωτάω… γιατί οι εκθέσεις του ελεγκτικού συνεδρίου από το 2010 βγαίνουν στην επιφάνεια σήμερα; Ευτυχώς που δεν θα μου απαντήσει κανείς, γιατί δαγκώνω άσχημα!
V Άσχημο δεν το λες, αλλά ακούγεται κάπως παρακινδυνευμένο και επιτέλους το υπουργείο πολιτισμού της Σκωτίας δεν έχει άλλες δουλειές να κάνει; Διότι, 23.200 ευρώ είναι πολλά λεφτά για μισθός μάνατζερ ενός μεσαιωνικού πύργου, που βρίσκεται σε σκωτσέζικο ακατοίκητο νησί. Μέχρι εδώ καλά θα μου πείτε, που είναι το πρόβλημα; Συγνώμη, εσείς θα ζούσατε 8 μήνες μόνοι στον πύργο του πουθενά για να τον μανατζάρετε; Εγώ προσωπικά φτάνω μέχρι το σκωτσέζικο ντους, το συμπαθητικό γκιλτ, άντε και το scotch με πάγο.
V Παγώσαμε κύριε τάδε μου από το νέο. «Στις ακριβότερες χώρες της Ευρώπης η Ελλάδα το 2012». Και ξαναπαγώσαμε στο καπάκι… «Η πτώση της αμερικανικής αυτοκρατορίας έρχεται το 2035». Κάπου εδώ θα αντιπαρατεθώ γιατί το οφείλω στον εαυτό μου. «Σαν πρόκες πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις, να μην τις παίρνει ο άνεμος» δια στόματος Μανώλη Αναγνωστάκη και για να θυμίσω ότι οι άνθρωποι ξεχνάμε. Συνεχώς ξεχνάμε και εξαιτίας αυτής της λήθης –που συχνά θεωρούμε μοιραία- διαιωνίζουμε μια κατάντια, που τελικά δεν καταφέρνουμε να τερματίσουμε ή έστω να μετριάσουμε.
thinkfree.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο κίνδυνος της κοινωνικής κατάρρευσης...!!!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Οποτε ακούω τη φωνή της μυρμηγκιάζει ο εγκέφαλός μου»!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
