2013-02-09 15:13:03
Οι σημερινές συνθήκες της βαθιάς αξιακής κρίσης που μόνον ως κορυφή του παγόβουνου έχουν το οικονομικό κομμάτι, μπορούν και οφείλουν να ειδωθούν ως μια τεράστια ευκαιρία προκειμένου να επανακαθορίσουμε ορισμένες έννοιες και μάλιστα έννοιες τις οποίες στις συγκεκριμένες αυτές συνθήκες,κάποιοι χρησιμοποιούν κατά το δοκούν προκειμένου να χαρακτηρίσουν καταστάσεις και κοινωνικές ομάδες και ενδεχομένως με δόλο με μοναδικό σκοπό τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης,η οποία αφήνεται για ακόμη μια φορά στα επιμέρους της προβλήματα ή άγεται και φέρεται από τους κάθε λογής δημαγωγούς.
Θα ήθελα να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο και να μην αναφερθώ στις τελευταίες μέρες της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας τουλάχιστον στην μορφή που όλοι πάνω κάτω γνωρίζουμε ως σαν να αναφέρομαι στις τελευταίες μέρες της πομπηίας, η αλήθεια όμως είναι πως η σημερινή κατάσταση δείχνει να αποτελεί μεταβατικό στάδιο όπου όλες σχεδόν οι έννοιες συμπεριλαμβανομένης της δημοκρατίας ή ακόμα ακόμα και του φασισμού μπλέκονται επικίνδυνα αναμεταξύ τους και έτσι οφείλουν να υποστούν επανακαθορισμό, η κοινωνία μας νοσεί οχι μόνον στο κομμάτι της κοινωνικής αποσάρθρωσης αλλά και αντιμετωπίζει ίσως για πρώτη φορά σοβαρά την μετεξέλιξη της από εθνικό κράτος σε πολυφυλετικό μόρφωμα λόγω της παγκοσμιοποίησης η οποία υπάρχει το θέλουμε ή όχι, φάση δύσκολη που μόνον ο χρόνος θα δείξει το κατά πόσο θα γεννηθεί κάτι το υγιές από όλο αυτό και με καταλύτη την ίδια την κρίση της οικονομίας που ως ανέφερα οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος στην κρίση των ίδιων των αξιών για πολλούς λόγους που δεν είναι της παρούσης,θα διαμορφώσουν την νεοελληνική πραγματικότητα τις επόμενες δεκαετίες όχι μόνον στο επίπεδο της πολιτικής αλλά γενικότερα στο επίπεδο της κοσμοθεωρίας για τα πράγματα γενικότερα.
Και εδώ τίθεται η σημαντικότερη προβληματική όλων,σε σχέση με τον ρόλο του πολίτη,διότι σε μια δημοκρατία αν θέλει να λέγεται έτσι επί της ουσίας,ο καλός ο καπετάνιος δεν είναι μόνον ο κυβερνήτης μιας χώρας και μιας κοινωνίας, αλλά και οι πολίτες που απαρτίζουν την κοινωνία αυτή, αποτελεί δε μέσα σε αυτές τις τόσο δύσκολες συνθήκες για τον τόπο επιτακτικό καθήκον η ανάληψη της προσωπικής ευθύνης για τα πράγματα που μαζί με ένα σύνολο άλλων παραγόντων όπως η απόρριψη του λαϊκισμού ως μέσο άσκησης πολιτικής,το τέλος στην εκτροφή του κακώς εννοούμενου εγωισμού και της προσωπικής τακτοποίησης έναντι του συνόλου αλλά και αυτή την στροφή στο μακρυγιαννικό "εμείς" γενικότερα,θα καθορίσουν ουσιαστικά το μέλλον των επερχόμενων γενεών.
Εκεί που όλοι οι άλλοι βλέπουν κρίση και προβλήματα,καλόν είναι όσοι περισσότεροι μπορούν, να δουν μια μοναδική ευκαιρία για επανασύσταση της μεταπολίτευσης επάνω σε όρους δικαίου,αυτό οφείλει να είναι το ζητούμενο και όχι ο κάθε λογής αυταρχισμός ένθεν κακείθεν που προσφέρεται ως η "μοναδική διέξοδος", η πεμπτουσία της δημοκρατίας είναι η ανάπτυξη πολιτικής συνείδησης για τον ίδιο τον πολίτη και οχι η εκτροπή στα άκρα, ας είμεθα επιτέλους εχέφρονες η ανάγκη για κάτι τέτοιο επιτακτικότερη από ποτέ.
*Πάνος Χατζηγεωργιάδης
Μέλος ένωσης μουσικοσυνθετών Αγγλίας
Λογοτέχνης και Δημοσιογράφος
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Βάνα Μπάρμπα: Συνέντευξη από μια πόρνη, ένα τραβεστί ή ένα μπράβο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ