2013-02-11 01:01:27
Tου Νίκου Βαρλά
Τι σας έγραφα πριν τον τελικό; Με τις υγείες μας! Καλά περάσατε; Εγώ που ήμουν και στο γήπεδο, το ευχαριστήθηκα. Όλα εκπληκτικά. Όλα τέλεια. Δεν ξέρω τι παρακολουθούσατε στην διάρκεια της διακοπής. Σίγουρα κάτι καλύτερο από αυτό που έβλεπα εγώ.
Είναι δυνατόν μετά από ΟΛΑ όσα έχουν συμβεί, να τρώει φωτοβολίδα με πιστόλι στο κεφάλι ο Κάιλ και ΚΑΝΕΙΣ να μην πιέσει για να ΜΗΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ το κωλο – παίχνιδο; Η ερώτηση είναι ΙΔΙΑ και στην υπόθεση εργασίας πως την φωτοβολίδα θα την «έτρωγε» ο Λάσμε.
Ρε, έχουμε τρελαθεί τελείως; 2000 αστυνομικοί και ΜΑΤ για 1800 άτομα και ο πόλεμος ξεκινάει με τις φωτοβολίδες που «έφευγαν» μια ώρα πριν το ματς; Που σημαίνει πως τα πολεμοφόδια είχαν περάσει ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ μέσα στο γήπεδο;
Να μην ξεκινήσει ρε, σπίτια τους και σπίτια μας όλοι! Τόση πρεμούρα για το ΚΥΠΕΛΛΑΚΙ του ξεφτιλισμένου οργανωτικά, πολιτισμικά, παραγοντικά και μοιραία μπασκετικά, θεσμού;
Είναι δυνατόν;
Ε, ναι σε αυτό το ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ που λέγεται Ελλάδα το είδαμε και αυτό. Ο καρκίνος θέλει επέμβαση ή εντατικές θεραπείες για να ιαθεί. Και αν. Με «μακιγιάζ» και ευχολόγια θα τον κερδίσουμε;
Δυστυχώς, ο Ολυμπιακός δεν λειτούργησε με γνώμονα την ΛΟΓΙΚΗ πριν το τζάμπολ και δεν μπήκε στη διαδικασία να ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ την ΑΗΔΙΑ ΕΓΚΑΙΡΑ.
Παρότι από το βράδυ της Δευτέρας που τελείωσε το ντέρμπι, μέχρι το μεσημέρι της Κυριακής, πολλά πράγματα ήταν ΕΥΚΟΛΑ ΟΡΑΤΑ, ο Ολυμπιακός ΔΕΝ ΔΙΑΧΩΡΙΣΕ την θέση του την πιο ΚΡΙΣΙΜΗ ΣΤΙΓΜΗ.
Με συνέπεια να γίνει κι αυτός ενεργός κοινωνός στα μαύρα μας τα χάλια. Έγραψα μετά το ματς πρωταθλήματος πως το μπάσκετ έχασε μεγάλη ευκαιρία να κάνει ένα βήμα μπροστά και εξήγησα τι με ενόχλησε στα τερτίπια του Δημήτρη Γιαννακόπουλου. Έτσι και τώρα, οφείλω να παραδεχτώ πως ο Ολυμπιακός έχασε μεγάλη ευκαιρία.
Να ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ να μην ξεκινήσει ποτέ αυτό το αίσχος και να ΔΙΑΧΩΡΙΣΕΙ την θέση του με πράξεις. Δεν το έκανε και μπήκε ενεργά στην εξίσωση της ντροπής.
Θέλετε να μιλήσω για μπάσκετ, επιδόσεις, τακτική, προπονητές και διαιτησίες; Συγγνώμη, αλλά δεν θα πάρω. Κάπου θα βρείτε άρθρα με αναλύσεις για τον τελικό. Όχι εδώ.
Ξεκίνησα να γράφω στο ημίχρονο. Ο Ολυμπιακός έχανε 11. Μόλις έγινε το 41-45 με τρίποντο του Σπανούλη.
Πάνω από το «πτώμα του νεκρού», δηλαδή του μπάσκετ, του αθλητικού πολιτισμού, της ανθρωπιάς, ΔΕΝ μιλάω για μπάσκετ. Όσο «αρρωστάκι» κι αν είμαι με το σπορ που λατρεύω, θα ήταν ΝΤΡΟΠΗ.
πηγή: eurohoops.net
Τι σας έγραφα πριν τον τελικό; Με τις υγείες μας! Καλά περάσατε; Εγώ που ήμουν και στο γήπεδο, το ευχαριστήθηκα. Όλα εκπληκτικά. Όλα τέλεια. Δεν ξέρω τι παρακολουθούσατε στην διάρκεια της διακοπής. Σίγουρα κάτι καλύτερο από αυτό που έβλεπα εγώ.
Είναι δυνατόν μετά από ΟΛΑ όσα έχουν συμβεί, να τρώει φωτοβολίδα με πιστόλι στο κεφάλι ο Κάιλ και ΚΑΝΕΙΣ να μην πιέσει για να ΜΗΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ το κωλο – παίχνιδο; Η ερώτηση είναι ΙΔΙΑ και στην υπόθεση εργασίας πως την φωτοβολίδα θα την «έτρωγε» ο Λάσμε.
Ρε, έχουμε τρελαθεί τελείως; 2000 αστυνομικοί και ΜΑΤ για 1800 άτομα και ο πόλεμος ξεκινάει με τις φωτοβολίδες που «έφευγαν» μια ώρα πριν το ματς; Που σημαίνει πως τα πολεμοφόδια είχαν περάσει ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ μέσα στο γήπεδο;
Να μην ξεκινήσει ρε, σπίτια τους και σπίτια μας όλοι! Τόση πρεμούρα για το ΚΥΠΕΛΛΑΚΙ του ξεφτιλισμένου οργανωτικά, πολιτισμικά, παραγοντικά και μοιραία μπασκετικά, θεσμού;
Είναι δυνατόν;
Ε, ναι σε αυτό το ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ που λέγεται Ελλάδα το είδαμε και αυτό. Ο καρκίνος θέλει επέμβαση ή εντατικές θεραπείες για να ιαθεί. Και αν. Με «μακιγιάζ» και ευχολόγια θα τον κερδίσουμε;
Δυστυχώς, ο Ολυμπιακός δεν λειτούργησε με γνώμονα την ΛΟΓΙΚΗ πριν το τζάμπολ και δεν μπήκε στη διαδικασία να ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ την ΑΗΔΙΑ ΕΓΚΑΙΡΑ.
Παρότι από το βράδυ της Δευτέρας που τελείωσε το ντέρμπι, μέχρι το μεσημέρι της Κυριακής, πολλά πράγματα ήταν ΕΥΚΟΛΑ ΟΡΑΤΑ, ο Ολυμπιακός ΔΕΝ ΔΙΑΧΩΡΙΣΕ την θέση του την πιο ΚΡΙΣΙΜΗ ΣΤΙΓΜΗ.
Με συνέπεια να γίνει κι αυτός ενεργός κοινωνός στα μαύρα μας τα χάλια. Έγραψα μετά το ματς πρωταθλήματος πως το μπάσκετ έχασε μεγάλη ευκαιρία να κάνει ένα βήμα μπροστά και εξήγησα τι με ενόχλησε στα τερτίπια του Δημήτρη Γιαννακόπουλου. Έτσι και τώρα, οφείλω να παραδεχτώ πως ο Ολυμπιακός έχασε μεγάλη ευκαιρία.
Να ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ να μην ξεκινήσει ποτέ αυτό το αίσχος και να ΔΙΑΧΩΡΙΣΕΙ την θέση του με πράξεις. Δεν το έκανε και μπήκε ενεργά στην εξίσωση της ντροπής.
Θέλετε να μιλήσω για μπάσκετ, επιδόσεις, τακτική, προπονητές και διαιτησίες; Συγγνώμη, αλλά δεν θα πάρω. Κάπου θα βρείτε άρθρα με αναλύσεις για τον τελικό. Όχι εδώ.
Ξεκίνησα να γράφω στο ημίχρονο. Ο Ολυμπιακός έχανε 11. Μόλις έγινε το 41-45 με τρίποντο του Σπανούλη.
Πάνω από το «πτώμα του νεκρού», δηλαδή του μπάσκετ, του αθλητικού πολιτισμού, της ανθρωπιάς, ΔΕΝ μιλάω για μπάσκετ. Όσο «αρρωστάκι» κι αν είμαι με το σπορ που λατρεύω, θα ήταν ΝΤΡΟΠΗ.
πηγή: eurohoops.net
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μεθυσμένοι οι Λεμεσιανοί!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
