2013-02-13 11:02:51
Στην Τουρκία θα βρεθεί ο νέος υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, με την ευκαιρία της πρώτης επίσκεψής του στην Ευρώπη υπό τη νέα του ιδιότητα. Όπως αναφέραμε και χθες, ο Τζον Κέρι έχει επιλέξει την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, αντί για την περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού που θεωρείται ως η περιφέρεια του πλανήτη όπου οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν τις περισσότερες στρατηγικές προκλήσεις, όπως φάνηκε άλλωστε και από την πυρηνική δοκιμή της Βόρειας Κορέας.
Η είδηση για την επίσκεψη του Κέρι ανακοινώθηκε από τον Νταβούτογλου, ο οποίος βέβαια δεν παρέλειψε να τονίσει ότι θα είναι ένα από τα πρώτα ταξίδια του Κέρι, υπονοώντας ότι από την επίσκεψη στην Ευρώπη δεν θα μπορούσε να λείπει η «πολύ σημαντική» Τουρκία. Αυτά ως προς το επικοινωνιακό «αμπαλάρισμα» της είδησης και για να μην παρεξηγηθούμε, κάθε πολιτικός το ίδιο θα έκανε, για να μην πούμε ότι στην Ελλάδα σε παρόμοια περίσταση θα διαδραματίζονταν σκηνικά και διάλογοι απείρου κάλλους στις πρωινές εκπομπές!
Επί της ουσίας τώρα, εάν κανείς επιθυμήσει να σχολιάσει το «πολύ σημαντική» που προαναφέρθηκε, θα πρέπει να επισημάνει ότι «σημαντικός» γίνεται κάποιος για θετικούς και αρνητικούς λόγους. Εάν για παράδειγμα δεις την Τουρκία με βάση τη γεωγραφική της θέση στον παγκόσμιο χάρτη, τότε προφανώς θα τη θεωρήσεις ως μια σημαντική χώρα-σταυροδρόμι.
Εάν όμως περάσεις στην καθημερινή «πεζή» πραγματικότητα, ο πειρασμός να… μπερδέψεις το «σημαντικός» με το «προβληματικός» είναι εξ ορισμού ισχυρός. Από πού να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς. Ξεκινώντας και αντιμετωπίζοντας τα θέματα από τη σκοπιά των Ηνωμένων Πολιτειών, η Τουρκία, όχι μόνο έχει καταστρέψει τις σχέσεις της με το Ισραήλ, αλλά και δεν ανταποκρίνεται στις κινήσεις επαναπροσέγγισης που γίνονται από την άλλη πλευρά και δεν διστάζει να κλιμακώσει περισσότερο σε κάθε ευκαιρία!
Με τη στάση της αυτή η Άγκυρα που θα μπορούσε να έχει παίξει έναν σημαντικό διαμεσολαβητικό ρόλο μεταξύ των Ισραηλινών και των Παλαιστινίων, απλά δεν γίνεται πλέον αποδεκτή και από τα δύο μέρη της εξίσωσης. Η εξέλιξη αυτή βέβαια, χαροποιεί κάποιες αραβικές χώρες που ποτέ δεν είδαν με καλό μάτι τη δραστηριοποίηση της τουρκικής διπλωματίας στη «γειτονιά» τους, εξαιτίας του οθωμανικού παρελθόντος και της ιστορικής μνήμης.
Στη Συρία, η Άγκυρα επίσης φρόντισε εξ αρχής να κόψει κάθε γέφυρα ουσιαστικής επικοινωνίας με το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ, διακηρύσσοντας ότι δεν αποδέχεται καμία άλλη λύση πέραν της απομάκρυνσης του συγκεκριμένου ηγέτη από την εξουσία. Πλέον, στην Τουρκία υπάρχουν ψίθυροι και γκρίνιες, ότι Ουάσιγκτον, Μόσχα και Τεχεράνη έχουν κατορθώσει να συνεννοηθούν, κάτι που πέραν της εμφανούς ανησυχίας για το αν η Άγκυρα θα μπορεί αν επηρεάσει το «παιχνίδι» την επόμενη μέρα, αποτελεί – εάν αληθεύει η σχετική φημολογία – μεγάλο σνομπάρισμα της Τουρκίας.
Στο Ιράκ, μπορεί η Άγκυρα να παριστάνει τον προστάτη των Κούρδων του Βόρειου Ιράκ, όμως με τη στάση της προκαλεί έναν ακόμα πονοκέφαλο για τους Αμερικανούς, οι οποίοι, επισήμως τουλάχιστον, φέρονται να επιθυμούν την ακεραιότητα του Ιράκ προς το παρόν, ενώ οι πράξεις της Άγκυρας υπονομεύουν την όποια ενότητα έχει μείνει στη χώρα Με το Ιράν οι προσπάθειες της Άγκυρας να παίξει ενεργό ρόλο στη συνεννόηση της Τεχεράνης με την Ουάσιγκτον «βρήκε τοίχο» και παρόλα αυτά, η τουρκική κυβέρνηση κατόρθωσε να εκνευρίσει πάλι τους Αμερικανούς με τις προσπάθειες παράκαμψης του εμπάργκο στην Ισλαμική Δημοκρατίας…
Σε όλα αυτά εάν προσθέσει κανείς και λίγη ρητορική για το τουρκικό γεωπολιτικό μέγεθος και την ανεξαρτησία της χώρας, φθάνει για να προκαλέσει και στον πιο καλόπιστο, ισχυρό πονοκέφαλο. Για να μην αναφερθούμε στα ενεργειακά ζητήματα της ανατολικής Μεσογείου, όπου η τουρκική στάση προκαλεί προβληματισμό, καθώς κάθε είδους στρατιωτική εκτροπή θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα πολύ σοβαρές και σε πολλά επίπεδα συνέπειες.
Τούτων λεχθέντων, ίσως η υπερβολική τουρκική αισιοδοξία για τον φίλο της Τουρκίας, Τζον Κέρι, ... ίσως είναι λίγο πρόωρη…
DEFENCEPOINT.GR
InfoGnomon
Η είδηση για την επίσκεψη του Κέρι ανακοινώθηκε από τον Νταβούτογλου, ο οποίος βέβαια δεν παρέλειψε να τονίσει ότι θα είναι ένα από τα πρώτα ταξίδια του Κέρι, υπονοώντας ότι από την επίσκεψη στην Ευρώπη δεν θα μπορούσε να λείπει η «πολύ σημαντική» Τουρκία. Αυτά ως προς το επικοινωνιακό «αμπαλάρισμα» της είδησης και για να μην παρεξηγηθούμε, κάθε πολιτικός το ίδιο θα έκανε, για να μην πούμε ότι στην Ελλάδα σε παρόμοια περίσταση θα διαδραματίζονταν σκηνικά και διάλογοι απείρου κάλλους στις πρωινές εκπομπές!
Επί της ουσίας τώρα, εάν κανείς επιθυμήσει να σχολιάσει το «πολύ σημαντική» που προαναφέρθηκε, θα πρέπει να επισημάνει ότι «σημαντικός» γίνεται κάποιος για θετικούς και αρνητικούς λόγους. Εάν για παράδειγμα δεις την Τουρκία με βάση τη γεωγραφική της θέση στον παγκόσμιο χάρτη, τότε προφανώς θα τη θεωρήσεις ως μια σημαντική χώρα-σταυροδρόμι.
Εάν όμως περάσεις στην καθημερινή «πεζή» πραγματικότητα, ο πειρασμός να… μπερδέψεις το «σημαντικός» με το «προβληματικός» είναι εξ ορισμού ισχυρός. Από πού να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς. Ξεκινώντας και αντιμετωπίζοντας τα θέματα από τη σκοπιά των Ηνωμένων Πολιτειών, η Τουρκία, όχι μόνο έχει καταστρέψει τις σχέσεις της με το Ισραήλ, αλλά και δεν ανταποκρίνεται στις κινήσεις επαναπροσέγγισης που γίνονται από την άλλη πλευρά και δεν διστάζει να κλιμακώσει περισσότερο σε κάθε ευκαιρία!
Με τη στάση της αυτή η Άγκυρα που θα μπορούσε να έχει παίξει έναν σημαντικό διαμεσολαβητικό ρόλο μεταξύ των Ισραηλινών και των Παλαιστινίων, απλά δεν γίνεται πλέον αποδεκτή και από τα δύο μέρη της εξίσωσης. Η εξέλιξη αυτή βέβαια, χαροποιεί κάποιες αραβικές χώρες που ποτέ δεν είδαν με καλό μάτι τη δραστηριοποίηση της τουρκικής διπλωματίας στη «γειτονιά» τους, εξαιτίας του οθωμανικού παρελθόντος και της ιστορικής μνήμης.
Στη Συρία, η Άγκυρα επίσης φρόντισε εξ αρχής να κόψει κάθε γέφυρα ουσιαστικής επικοινωνίας με το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ, διακηρύσσοντας ότι δεν αποδέχεται καμία άλλη λύση πέραν της απομάκρυνσης του συγκεκριμένου ηγέτη από την εξουσία. Πλέον, στην Τουρκία υπάρχουν ψίθυροι και γκρίνιες, ότι Ουάσιγκτον, Μόσχα και Τεχεράνη έχουν κατορθώσει να συνεννοηθούν, κάτι που πέραν της εμφανούς ανησυχίας για το αν η Άγκυρα θα μπορεί αν επηρεάσει το «παιχνίδι» την επόμενη μέρα, αποτελεί – εάν αληθεύει η σχετική φημολογία – μεγάλο σνομπάρισμα της Τουρκίας.
Στο Ιράκ, μπορεί η Άγκυρα να παριστάνει τον προστάτη των Κούρδων του Βόρειου Ιράκ, όμως με τη στάση της προκαλεί έναν ακόμα πονοκέφαλο για τους Αμερικανούς, οι οποίοι, επισήμως τουλάχιστον, φέρονται να επιθυμούν την ακεραιότητα του Ιράκ προς το παρόν, ενώ οι πράξεις της Άγκυρας υπονομεύουν την όποια ενότητα έχει μείνει στη χώρα Με το Ιράν οι προσπάθειες της Άγκυρας να παίξει ενεργό ρόλο στη συνεννόηση της Τεχεράνης με την Ουάσιγκτον «βρήκε τοίχο» και παρόλα αυτά, η τουρκική κυβέρνηση κατόρθωσε να εκνευρίσει πάλι τους Αμερικανούς με τις προσπάθειες παράκαμψης του εμπάργκο στην Ισλαμική Δημοκρατίας…
Σε όλα αυτά εάν προσθέσει κανείς και λίγη ρητορική για το τουρκικό γεωπολιτικό μέγεθος και την ανεξαρτησία της χώρας, φθάνει για να προκαλέσει και στον πιο καλόπιστο, ισχυρό πονοκέφαλο. Για να μην αναφερθούμε στα ενεργειακά ζητήματα της ανατολικής Μεσογείου, όπου η τουρκική στάση προκαλεί προβληματισμό, καθώς κάθε είδους στρατιωτική εκτροπή θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα πολύ σοβαρές και σε πολλά επίπεδα συνέπειες.
Τούτων λεχθέντων, ίσως η υπερβολική τουρκική αισιοδοξία για τον φίλο της Τουρκίας, Τζον Κέρι, ... ίσως είναι λίγο πρόωρη…
DEFENCEPOINT.GR
InfoGnomon
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στοιχηματίζουμε και απόψε στους αγώνες του Champions League
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ