2012-03-29 11:30:57
Απόστολος Αποστολόπουλος
Αυτές οι εκλογές δεν θα μοιάζουν με καμία από τις προηγούμενες, με καμία από όσες έχουν γίνει από τη δεκαετία του 50, με μια εξαίρεση. Η προσεχής εκλογική αναμέτρηση μπορεί να συγκριθεί μόνο με τις εκλογές που δεν έγιναν, που ματαιώθηκαν από το πραξικόπημα της Χούντας τον Απρίλιο του 67, συμβολισμός που προκαλεί. Ούτε τότε ούτε τώρα κινδύνευε το αστικό καθεστώς.
Τότε κινδύνευε το κράτος εκείνης της Δεξιάς που είχε ήδη δολοφονήσει τον Λαμπράκη και είχε ξαποστείλει τον Καραμανλή στην εξορία. Τώρα απειλείται με εξάρθρωση το κράτος της κλεπτοκρατίας, της διαφθοράς και της υποτέλειας. Μηχανισμοί, σαν ιστός αράχνης και στις δυο περιπτώσεις, που νέμονται (διακομματικά), από το προσκήνιο και το παρασκήνιο, την εξουσία. Τότε κινδύνευε ένα παρακράτος. Τώρα κινδυνεύουν οι «σωτήρες της πατρίδας», ένας όχι και τόσο μικρός κύκλος από συνένοχα διαπλεκόμενα πρόσωπα, αποφασισμένα να κάνουν τα πάντα για να υπερασπιστούν τα κεκτημένα τους-και να αποφύγουν τις συνέπειες των πράξεών τους.
Καλές και απαραίτητες οι ταξικές αναλύσεις αρκεί να έχουν επαφή με την πραγματικότητα. Τότε και τώρα κατέληξε να κυβερνούν δυο κλίκες. Και στις δυο περιπτώσεις υπήρχαν, ασφαλώς, τάξεις, κοινωνικά στρώματα και πρόσωπα που μετείχαν, οικονομικά και πολιτικά στην εξουσία, πολλοί ένιωθαν ότι η εκάστοτε κλίκα τους εκπροσωπούσε. Αλλά και στις δυο περιπτώσεις όταν ο κόμπος έφτασε στο χτένι, όταν η κλίκα εκτραχηλίστηκε, όταν εξαχρειώθηκε, όταν δηλαδή πάρα πολλοί είδαν καθαρά ότι δεν έχουν να κάνουν με «κυβερνώσα ελίτ» αλλά με μια ντροπιαστική κλίκα, τότε ακόμα και οι ταξικά δικοί τους, τους απαξίωσαν. Τότε μια εθνική τραγωδία σφράγισε την πόρτα εξόδου και οδήγησε στη φυλακή τους πρωτεργάτες. Τώρα η τραγωδία προηγήθηκε. Το τέλος μένει ανεξόφλητο. Ίσως το τέλος (τους) πλησιάζει αλλά κάνει τραγικό λάθος όποιος υποτιμά την ικανότητα (και τον κυνισμό) των πρωτεργατών να γαντζωθούν στη θέση τους. Τραγικό λάθος διότι η μετάβαση πρέπει αυτή τη φορά να γίνει χωρίς να το πληρώσει ξανά η χώρα και χωρίς πρόσθετες πληγές η κοινωνία. Πρέπει να πληρώσουν οι πρωτεργάτες, όλοι όσοι μας έφεραν ως εδώ. Δεν είναι ούτε απλό ούτε εύκολο αλλά σ’ αυτό συμφωνούμε όλοι. Κρίσιμο είναι να διατηρηθεί αυτή η (διακομματική) ενότητα του κόσμου. Οι εκλογές δεν θα λύσουν οριστικά ούτε το πρόβλημα της κυβερνώσας κλίκας ούτε το πρόβλημα της χώρας. Θα είναι ένα βήμα αλλά δεν θα είναι αρκετό, η κούρσα έχει κι άλλες στροφές.
ΥΓ. Τα στρατόπεδα λαθρομεταναστών δημιουργούν τις αντικειμενικές συνθήκες να εξαπλωθεί η δύναμη της Χρυσής Αυγής σε όλη τη χώρα. Στη Γαλλία, ο Λεπέν σάρωσε τον πρώτο καιρό στις κατ’ εξοχήν εργατικές περιοχές, οχυρά του τότε ΚΚ Γαλλίας.
InfoGnomon
Αυτές οι εκλογές δεν θα μοιάζουν με καμία από τις προηγούμενες, με καμία από όσες έχουν γίνει από τη δεκαετία του 50, με μια εξαίρεση. Η προσεχής εκλογική αναμέτρηση μπορεί να συγκριθεί μόνο με τις εκλογές που δεν έγιναν, που ματαιώθηκαν από το πραξικόπημα της Χούντας τον Απρίλιο του 67, συμβολισμός που προκαλεί. Ούτε τότε ούτε τώρα κινδύνευε το αστικό καθεστώς.
Τότε κινδύνευε το κράτος εκείνης της Δεξιάς που είχε ήδη δολοφονήσει τον Λαμπράκη και είχε ξαποστείλει τον Καραμανλή στην εξορία. Τώρα απειλείται με εξάρθρωση το κράτος της κλεπτοκρατίας, της διαφθοράς και της υποτέλειας. Μηχανισμοί, σαν ιστός αράχνης και στις δυο περιπτώσεις, που νέμονται (διακομματικά), από το προσκήνιο και το παρασκήνιο, την εξουσία. Τότε κινδύνευε ένα παρακράτος. Τώρα κινδυνεύουν οι «σωτήρες της πατρίδας», ένας όχι και τόσο μικρός κύκλος από συνένοχα διαπλεκόμενα πρόσωπα, αποφασισμένα να κάνουν τα πάντα για να υπερασπιστούν τα κεκτημένα τους-και να αποφύγουν τις συνέπειες των πράξεών τους.
Καλές και απαραίτητες οι ταξικές αναλύσεις αρκεί να έχουν επαφή με την πραγματικότητα. Τότε και τώρα κατέληξε να κυβερνούν δυο κλίκες. Και στις δυο περιπτώσεις υπήρχαν, ασφαλώς, τάξεις, κοινωνικά στρώματα και πρόσωπα που μετείχαν, οικονομικά και πολιτικά στην εξουσία, πολλοί ένιωθαν ότι η εκάστοτε κλίκα τους εκπροσωπούσε. Αλλά και στις δυο περιπτώσεις όταν ο κόμπος έφτασε στο χτένι, όταν η κλίκα εκτραχηλίστηκε, όταν εξαχρειώθηκε, όταν δηλαδή πάρα πολλοί είδαν καθαρά ότι δεν έχουν να κάνουν με «κυβερνώσα ελίτ» αλλά με μια ντροπιαστική κλίκα, τότε ακόμα και οι ταξικά δικοί τους, τους απαξίωσαν. Τότε μια εθνική τραγωδία σφράγισε την πόρτα εξόδου και οδήγησε στη φυλακή τους πρωτεργάτες. Τώρα η τραγωδία προηγήθηκε. Το τέλος μένει ανεξόφλητο. Ίσως το τέλος (τους) πλησιάζει αλλά κάνει τραγικό λάθος όποιος υποτιμά την ικανότητα (και τον κυνισμό) των πρωτεργατών να γαντζωθούν στη θέση τους. Τραγικό λάθος διότι η μετάβαση πρέπει αυτή τη φορά να γίνει χωρίς να το πληρώσει ξανά η χώρα και χωρίς πρόσθετες πληγές η κοινωνία. Πρέπει να πληρώσουν οι πρωτεργάτες, όλοι όσοι μας έφεραν ως εδώ. Δεν είναι ούτε απλό ούτε εύκολο αλλά σ’ αυτό συμφωνούμε όλοι. Κρίσιμο είναι να διατηρηθεί αυτή η (διακομματική) ενότητα του κόσμου. Οι εκλογές δεν θα λύσουν οριστικά ούτε το πρόβλημα της κυβερνώσας κλίκας ούτε το πρόβλημα της χώρας. Θα είναι ένα βήμα αλλά δεν θα είναι αρκετό, η κούρσα έχει κι άλλες στροφές.
ΥΓ. Τα στρατόπεδα λαθρομεταναστών δημιουργούν τις αντικειμενικές συνθήκες να εξαπλωθεί η δύναμη της Χρυσής Αυγής σε όλη τη χώρα. Στη Γαλλία, ο Λεπέν σάρωσε τον πρώτο καιρό στις κατ’ εξοχήν εργατικές περιοχές, οχυρά του τότε ΚΚ Γαλλίας.
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μ. Βορίδης: Βελτιώσεις στο ν/σ για τα ταξί
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κύπρος: Πληρώνουμε χρυσό την περίθαλψη!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
