2013-02-14 10:18:29
Γράφει ο Νίκος Αναγνωστάτος
«…Επιδίωξη της τυραννίας είναι να πτωχεύουν οι πολίτες, αφ’ ενός για να συντηρείται με τα χρήματά τους η φρουρά του καθεστώτος, και αφ’ ετέρου για να είναι απασχολημένοι οι πολίτες και να μην τους μένει χρόνος για επιβουλές.
Σε αυτό το αποτέλεσμα αποβλέπει τόσο η επιβολή μεγάλων φόρων, η απορρόφηση των περιουσιών των πολιτών, όσο και η κατασκευή μεγάλων έργων που εξαντλούν τα δημόσια οικονομικά …» ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ
Αυτοί οι μοναδικοί αρχαίοι μας πρόγονοι τα έχουν πει όλα. Τόσο που δεν περίσσεψε τίποτε για κανέναν και ποτέ να πει κάτι καινούργιο. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος για τον οποίο οι τρείς μεγάλοι Γερμανοί, Γκαίτε, Σίλερ και Νίτσε εξηγούν γιατί μισούν θανάσιμα την Ελλάδα. Αξιόλογες λεπτομέρειες σε άλλη περίπτωση, διότι τώρα μας απασχολεί για ποιον κτυπά η καμπάνα του Αριστοτέλη.
Μας είναι δύσκολο να δεχθούμε ότι κάποιος Έλληνας κάνει τέτοιες σκέψεις και έχει τέτοιες επιδιώξεις, τουλάχιστον από την παρούσα κυβέρνηση
. Τότε δεν είναι άλλος από την Τρόϊκα ή ένας από τους τρεις, εκτός και αν η τόσο λανθασμένη πολιτική που μας έχουν επιβάλει, οδηγεί σε τέτοιες σκέψεις, ενώ απλά πρόκειται για ανοησία. Η ανοησία είναι η ευνοϊκότερη περίπτωση, διότι ανοησίες διαπράττουν ακόμη και ευφυείς άνθρωποι και δεν υπολείπεται παρά να τους αναλυθούν οι παράλογες επιλογές τους και να πεισθούν για μια ουσιαστική διόρθωση των λανθασμένων αυτών όρων των Μνημονίων.
Δεν υπάρχει αντίρρηση ότι από τη στιγμή που υπάρχει δημοσιονομικό έλλειμμα, ασχέτως αν ήταν 6%, 9% ή 15,6%, οφείλουμε να λάβουμε μέτρα για την εξάλειψή του. Ο τρόπος όμως και ο χρόνος αυτής της προσπάθειας, είναι καθοριστικής σημασίας και είναι αυτό που διαφοροποιεί τα αποτελέσματα.
Για να αντιληφθούμε όλοι τι σημαίνει δημοσιονομικό έλλειμμα, είναι τα χρήματα που λείπουν από τον δημόσιο γκοβαρνά για να καλύψει τις υποχρεώσεις του. Πιο απλά, τα έξοδα του κράτους είναι περισσότερα από τα έσοδά του. Άρα η προσπάθεια είναι είτε να αυξηθούν τα έσοδα, είτε να μειωθούν οι δαπάνες, είτε και τα δύο συγχρόνως, ως η πλέον σώφρων ενέργεια. Για να ομολογήσουμε ωμά τι συμβαίνει, τα έσοδα του κράτους προέρχονται κυρίως από τον ιδιωτικό τομέα, όπως και τα έξοδα αφορούν κυρίως τις δαπάνες του υπερτροφικού κράτους. Δηλαδή εργάζεται ο ιδιώτης για να θρέψει το κράτος, Όπως γράφτηκε πρόσφατα σε κάποιο blog «η κρατικοδίαιτη νομενκλατούρα πτωχεύει την κοινωνία για να διασωθεί η ίδια». Θα πρόσθετα και για να διατηρήσει τις υψηλές αποδοχές της. Ας μη μας διαφεύγει το γεγονός ότι ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων, εξαπλασιάστηκε, από τη λεγόμενη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Άρα θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί βάσιμα, ότι θα πρέπει το δημόσιο να περιστείλει δραστικά τις δικές του δαπάνες και να μη θίξει, με κίνδυνο να σκοτώσει την κότα που κάνει τα χρυσά αυγά, δηλαδή τον ιδιωτικό τομέα. Αυτό θα έπρεπε να είχε γίνει από την αρχή και όχι να εξαθλιώσουν τον ιδιωτικό τομέα, τα επίχειρα τα οποία υφιστάμεθα τώρα. Τρέμουν όλοι οι πολιτικοί στην ιδέα να απολυθεί ένας έστω και περιττός δημόσιος υπάλληλος, όταν κάθε μέρα απολύονται πάνω από χίλιοι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, επειδή λόγω της συνεχιζόμενης κρίσης και την αφαίμαξη του ιδιωτικού τομέα, κλείνουν επιχειρήσεις μία μετά την άλλη, χωρίς να ιδρώνει το αυτί τους, παρόλο που αυτοί είναι που τους συντηρούν.
Μας είναι δύσκολο να δεχθούμε ότι τούτο διαφεύγει της Κυβέρνησης. Τότε απλά διστάζουν να βάλουν χέρι στο πολυδαίδαλο κράτος. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να επικεντρώσει την προσοχή της και τις ενέργειές της η κυβέρνηση, όταν ομιλεί για «επικαιροποίηση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής» και όχι στα συνήθη υποζύγια μισθωτούς και συνταξιούχους οι οποίοι έχουν ήδη εξαθλιωθεί, δεν έχουν αγοραστική δυνατότητα και έτσι μειώνονται τα έσοδα του κράτους από ΦΠΑ και φόρους. Αλλά ούτε στην επιδρομή των ακινήτων, τα οποία, πέραν του άδικου να απομειώνεται η περιουσία του πολίτη, την οποία απέκτησε με ιδρώτα και φορολογημένα χρήματα, νεκρώνει την οικοδομική δραστηριότητα, μια από τις πλέον αναπτυξιακές δραστηριότητες, οι οποίες απορροφούν μεγάλο αριθμό εργατικού προσωπικού. Ο κ.Στουρνάρας πρέπει να αντιληφθεί ότι η φοροδοτική δυνατότητα του Έλληνα, έχει εξαντληθεί και δεν υπάρχει δυνατότητα εσόδων, έστω και αν επιμείνει στις φοροεπιδρομές, απλά διότι ου καν λάβεις παρά του μη έχοντος.
Ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών, υποχρέωση του οποίου είναι να ορθοτομεί από πού και πώς να περικόψει δαπάνες και πώς να αυξήσει τα έσοδα, την ώρα που ο ελληνικός λαός υποφέρει και υποβάλλεται σε αιματηρές θυσίες, τα Golden Boys όπως λέμε τα υψηλά αμειβόμενα στελέχη δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών, καλοπερνούν εν γνώσει αν όχι με απόφαση του κ.Στουρνάρα, όπως το σαράντα πέντε (45) στελέχη της ΔΕΤΦΑ, με μισθούς από 5.000 έως 7.500 Ευρώ και 8.500 Ευρώ του επικεφαλής. Το ίδιο συμβαίνει και με τα στελέχη του Τ.Χ.Σ., με το προσωπικό των ΕΛΠΕ και άλλα που σίγουρα υπάρχουν. Η κατάσταση αυτή είναι επιεικώς απαράδεκτη και πρέπει να διορθωθεί αμέσως, πριν ξεσηκωθούν οι πολίτες και τότε ίσως θα είναι αργά για όποια διόρθωση. Διακρίνει κανείς μια «Καφκική» ατμόσφαιρα που συναντά την «Οργουελική» πραγματικότητα. Η κυβέρνηση όμως και ιδιαίτερα ο Πρωθυπουργός, θέλει και μπορεί να επιτύχει στην μεγάλη αυτή προσπάθεια εξόδου από την καταιγίδα που μας έφεραν, πρέπει όμως να φιλτράρει ο ίδιος σχεδόν κάθε απόφαση και κάθε κίνηση και να επιβάλει με το προσωπικό του κύρος και ευθύνη το πρέπον, λόγω των λεπτών ισορροπιών για την αποφυγή της βύθισης του πλοίου, όταν μια λάθος κίνηση μπορεί να αποβεί μοιραία.
Σε κάθε περίπτωση η κατάσταση μας θυμίζει τη ρήση του Εμμανουήλ Ροϊδη: Ως οι Ινδοί εις φυλάς, ούτω και οι Έλληνες διαιρούνται εις τρεις κατηγορίας: α) Εις συμπολιτευομένους, ήτοι έχοντας κοχλιάριον να βυθίζωσιν εις την χύτραν του προϋπολογισμού. β) Εις αντιπολιτευομένους, ήτοι μη έχοντας κοχλιάριον και ζητούντας εν παντί τρόπω να λάβωσιν τοιούτον. γ) Εις εργαζομένους, ήτοι ούτε έχοντας κοχλιάριον ούτε ζητούντας, αλλʼ επιφορισμένους να γεμίζωσι την χύτραν διά του ιδρώτος των. Εμμανουήλ Ροΐδης ( 1836-1904 , Έλληνας συγγραφέας)
Ο καθένας μπορεί ενδεχομένως να αντικαταστήσει όποια λέξη πιστεύει πιο επίκαιρη, αλλά ας βοηθήσουν όλοι, προεξάρχουσας της Κυβέρνησης και όλων των πολιτικών, να μην έχει θέση στην πολιτική ζωή της χώρας δια παντός, αυτή η ρήση του Εμ. Ροϊδη.
Νίκος Αναγνωστάτος
e-mail: [email protected]
«…Επιδίωξη της τυραννίας είναι να πτωχεύουν οι πολίτες, αφ’ ενός για να συντηρείται με τα χρήματά τους η φρουρά του καθεστώτος, και αφ’ ετέρου για να είναι απασχολημένοι οι πολίτες και να μην τους μένει χρόνος για επιβουλές.
Σε αυτό το αποτέλεσμα αποβλέπει τόσο η επιβολή μεγάλων φόρων, η απορρόφηση των περιουσιών των πολιτών, όσο και η κατασκευή μεγάλων έργων που εξαντλούν τα δημόσια οικονομικά …» ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ
Αυτοί οι μοναδικοί αρχαίοι μας πρόγονοι τα έχουν πει όλα. Τόσο που δεν περίσσεψε τίποτε για κανέναν και ποτέ να πει κάτι καινούργιο. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος για τον οποίο οι τρείς μεγάλοι Γερμανοί, Γκαίτε, Σίλερ και Νίτσε εξηγούν γιατί μισούν θανάσιμα την Ελλάδα. Αξιόλογες λεπτομέρειες σε άλλη περίπτωση, διότι τώρα μας απασχολεί για ποιον κτυπά η καμπάνα του Αριστοτέλη.
Μας είναι δύσκολο να δεχθούμε ότι κάποιος Έλληνας κάνει τέτοιες σκέψεις και έχει τέτοιες επιδιώξεις, τουλάχιστον από την παρούσα κυβέρνηση
Δεν υπάρχει αντίρρηση ότι από τη στιγμή που υπάρχει δημοσιονομικό έλλειμμα, ασχέτως αν ήταν 6%, 9% ή 15,6%, οφείλουμε να λάβουμε μέτρα για την εξάλειψή του. Ο τρόπος όμως και ο χρόνος αυτής της προσπάθειας, είναι καθοριστικής σημασίας και είναι αυτό που διαφοροποιεί τα αποτελέσματα.
Για να αντιληφθούμε όλοι τι σημαίνει δημοσιονομικό έλλειμμα, είναι τα χρήματα που λείπουν από τον δημόσιο γκοβαρνά για να καλύψει τις υποχρεώσεις του. Πιο απλά, τα έξοδα του κράτους είναι περισσότερα από τα έσοδά του. Άρα η προσπάθεια είναι είτε να αυξηθούν τα έσοδα, είτε να μειωθούν οι δαπάνες, είτε και τα δύο συγχρόνως, ως η πλέον σώφρων ενέργεια. Για να ομολογήσουμε ωμά τι συμβαίνει, τα έσοδα του κράτους προέρχονται κυρίως από τον ιδιωτικό τομέα, όπως και τα έξοδα αφορούν κυρίως τις δαπάνες του υπερτροφικού κράτους. Δηλαδή εργάζεται ο ιδιώτης για να θρέψει το κράτος, Όπως γράφτηκε πρόσφατα σε κάποιο blog «η κρατικοδίαιτη νομενκλατούρα πτωχεύει την κοινωνία για να διασωθεί η ίδια». Θα πρόσθετα και για να διατηρήσει τις υψηλές αποδοχές της. Ας μη μας διαφεύγει το γεγονός ότι ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων, εξαπλασιάστηκε, από τη λεγόμενη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Άρα θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί βάσιμα, ότι θα πρέπει το δημόσιο να περιστείλει δραστικά τις δικές του δαπάνες και να μη θίξει, με κίνδυνο να σκοτώσει την κότα που κάνει τα χρυσά αυγά, δηλαδή τον ιδιωτικό τομέα. Αυτό θα έπρεπε να είχε γίνει από την αρχή και όχι να εξαθλιώσουν τον ιδιωτικό τομέα, τα επίχειρα τα οποία υφιστάμεθα τώρα. Τρέμουν όλοι οι πολιτικοί στην ιδέα να απολυθεί ένας έστω και περιττός δημόσιος υπάλληλος, όταν κάθε μέρα απολύονται πάνω από χίλιοι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, επειδή λόγω της συνεχιζόμενης κρίσης και την αφαίμαξη του ιδιωτικού τομέα, κλείνουν επιχειρήσεις μία μετά την άλλη, χωρίς να ιδρώνει το αυτί τους, παρόλο που αυτοί είναι που τους συντηρούν.
Μας είναι δύσκολο να δεχθούμε ότι τούτο διαφεύγει της Κυβέρνησης. Τότε απλά διστάζουν να βάλουν χέρι στο πολυδαίδαλο κράτος. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να επικεντρώσει την προσοχή της και τις ενέργειές της η κυβέρνηση, όταν ομιλεί για «επικαιροποίηση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής» και όχι στα συνήθη υποζύγια μισθωτούς και συνταξιούχους οι οποίοι έχουν ήδη εξαθλιωθεί, δεν έχουν αγοραστική δυνατότητα και έτσι μειώνονται τα έσοδα του κράτους από ΦΠΑ και φόρους. Αλλά ούτε στην επιδρομή των ακινήτων, τα οποία, πέραν του άδικου να απομειώνεται η περιουσία του πολίτη, την οποία απέκτησε με ιδρώτα και φορολογημένα χρήματα, νεκρώνει την οικοδομική δραστηριότητα, μια από τις πλέον αναπτυξιακές δραστηριότητες, οι οποίες απορροφούν μεγάλο αριθμό εργατικού προσωπικού. Ο κ.Στουρνάρας πρέπει να αντιληφθεί ότι η φοροδοτική δυνατότητα του Έλληνα, έχει εξαντληθεί και δεν υπάρχει δυνατότητα εσόδων, έστω και αν επιμείνει στις φοροεπιδρομές, απλά διότι ου καν λάβεις παρά του μη έχοντος.
Ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών, υποχρέωση του οποίου είναι να ορθοτομεί από πού και πώς να περικόψει δαπάνες και πώς να αυξήσει τα έσοδα, την ώρα που ο ελληνικός λαός υποφέρει και υποβάλλεται σε αιματηρές θυσίες, τα Golden Boys όπως λέμε τα υψηλά αμειβόμενα στελέχη δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών, καλοπερνούν εν γνώσει αν όχι με απόφαση του κ.Στουρνάρα, όπως το σαράντα πέντε (45) στελέχη της ΔΕΤΦΑ, με μισθούς από 5.000 έως 7.500 Ευρώ και 8.500 Ευρώ του επικεφαλής. Το ίδιο συμβαίνει και με τα στελέχη του Τ.Χ.Σ., με το προσωπικό των ΕΛΠΕ και άλλα που σίγουρα υπάρχουν. Η κατάσταση αυτή είναι επιεικώς απαράδεκτη και πρέπει να διορθωθεί αμέσως, πριν ξεσηκωθούν οι πολίτες και τότε ίσως θα είναι αργά για όποια διόρθωση. Διακρίνει κανείς μια «Καφκική» ατμόσφαιρα που συναντά την «Οργουελική» πραγματικότητα. Η κυβέρνηση όμως και ιδιαίτερα ο Πρωθυπουργός, θέλει και μπορεί να επιτύχει στην μεγάλη αυτή προσπάθεια εξόδου από την καταιγίδα που μας έφεραν, πρέπει όμως να φιλτράρει ο ίδιος σχεδόν κάθε απόφαση και κάθε κίνηση και να επιβάλει με το προσωπικό του κύρος και ευθύνη το πρέπον, λόγω των λεπτών ισορροπιών για την αποφυγή της βύθισης του πλοίου, όταν μια λάθος κίνηση μπορεί να αποβεί μοιραία.
Σε κάθε περίπτωση η κατάσταση μας θυμίζει τη ρήση του Εμμανουήλ Ροϊδη: Ως οι Ινδοί εις φυλάς, ούτω και οι Έλληνες διαιρούνται εις τρεις κατηγορίας: α) Εις συμπολιτευομένους, ήτοι έχοντας κοχλιάριον να βυθίζωσιν εις την χύτραν του προϋπολογισμού. β) Εις αντιπολιτευομένους, ήτοι μη έχοντας κοχλιάριον και ζητούντας εν παντί τρόπω να λάβωσιν τοιούτον. γ) Εις εργαζομένους, ήτοι ούτε έχοντας κοχλιάριον ούτε ζητούντας, αλλʼ επιφορισμένους να γεμίζωσι την χύτραν διά του ιδρώτος των. Εμμανουήλ Ροΐδης ( 1836-1904 , Έλληνας συγγραφέας)
Ο καθένας μπορεί ενδεχομένως να αντικαταστήσει όποια λέξη πιστεύει πιο επίκαιρη, αλλά ας βοηθήσουν όλοι, προεξάρχουσας της Κυβέρνησης και όλων των πολιτικών, να μην έχει θέση στην πολιτική ζωή της χώρας δια παντός, αυτή η ρήση του Εμ. Ροϊδη.
Νίκος Αναγνωστάτος
e-mail: [email protected]
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Την πόρτα της εξόδου σε 2.000 υπαλλήλους δείχνει η Εθνική Τράπεζα
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σινεμά και αναψυκτήρια στην Πειραϊκή ακτή,
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
