2013-02-15 19:42:03
Εκλαμπρότατε κ.κ. Υπουργέ, επιτρέψτε να σας εκφράσω την πλέον θερμή συμπαράστασή μου, και κυρίως να... καταδικάσω, την αήθη πράξη αποστολής εντός ταχυδρομικής επιστολής σφαίρας, προφανώς προς εκφοβισμό σας.
Μην ξεχνάμε δε ότι ο ΄Ελλην από αρχαιοτάτων χρόνων έχει το «βίτσιο» της αχαριστίας και «εξοστρακίζει» από τη ζωή του (με διαφόρους μεθόδους) τους ευεργέτες του. Παραδείγματος χάριν: πέθαναν από πείνα στην εξορία οι Πυθαγόρας-Αριστείδης-Σοφοκλής,* στη φυλακή οι Μιλτιάδης-Φειδίας,* δηλητηριάστηκαν οι Σωκράτης – Δημοσθένης* και δολοφονήθηκε ο Καποδίστριας.
Προσωπικά πιστεύω ότι δεν θα πρέπει να δώσετε ιδιαίτερη σημασία στο απρεπέστατο αυτό περιστατικό, αλλά να συνεχίσετε απτόητος την εθνωφελή περί την οικονομία προσφορά σας.
Σύμφωνα με τα διδασκόμενα στα Πανεπιστήμια περί της Δημόσιας Διοίκησης και ειδικότερα ότι περί της ασκήσεώς της ισχύει: η ΣΥΝΕΧΕΙΑ, η ΣΥΝΕΠΕΙΑ και το ΑΠΡΟΣΩΠΟ
. Κατόπιν αυτών, παρακαλώ επιτρέψτε μου, σε εσάς που συμβαίνει τη δεδομένη στιγμή να κατέχετε αυτή τη καίρια θέση, να σας κάνω κοινωνό ορισμένων σκέψεων και αποριώνμου και θα είμαι τα μάλα ευτυχής αν μου απαντήσετε, πράγμα απίθανο, αφού στην παρούσα ζωή και τη δεδομένη στιγμή, ο«θρόνος» ο δικός σας είναι στα ουράνια, ενώ εγώ είμαι «πληβείος» της πτωχής και ανισχύρου «μεσαίας» Ελληνικής κοινωνικής τάξεως .
Επιτρέψτε μου λοιπόν να αναφερθώ σε τρείς από το παρελθόν ιστορικές καταγραφές, ( 1923-1938-1943) με το ερώτημα, αν αυτά ισχύουν και σήμερα για την Ελλάδα :
(1)** Ο φιλέλληνας Αμερικανός Πρόξενος στη Σμύρνη George Horton, που έζησε από πρώτο χέρι τα γεγονότα κατά την καταστροφή της το 1922, γράφει σε σχετικό του βιβλίο (σελ.33): «΄Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα για την Ελληνική Διοίκηση Σμύρνης ήταν η ολέθρια και φαύλη πολιτική των Αθηνών. Είναι απίστευτο - αδιανόητο θα έλεγα - μέχρι που μπορούν να φτάσουν οι ΄Ελληνες πολιτικοί για να διατηρήσουν το κόμμα τους στην εξουσία έστω και για μια εβδομάδα παραπάνω: μπορούν να θυσιάσουν την Πατρίδα τους ή και ανθρώπινες ζωές προκειμένου να κρατηθούν στην Κυβέρνηση».
(2)** Σύμφωνα με καταγραφή στο Ιντερνέτ (Βικιπαίδεια, κ.α.) , με τίτλο «ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑΣ » με κωδικό: Το Πρόγραμμα «Τ-4» εφαρμόστηκε στο εσωτερικό της Χιτλερικής Γερμανίας, αρχικά το 1938 (δηλαδή εν καιρώ ειρήνης) και αποσκοπούσε στην «γενετική καθαρότητα» του Γερμανικού λαού, μέσω θανάτωσης: αναπήρων, διανοητικά ασθενών και γενικά όσων εθεωρούντο «χαραμοφάηδες». Τους θανάτους αυτούς (δηλαδή τις δολοφονίες)επίσημα τους ονόμασαν «φόνους από οίκτο». Στο «πρόγραμμα», που αρχικά «λειτούργησε» μέσα σε νοσηλευτικά ιδρύματα, «συμμετείχαν εξέχουσες προσωπικότητες του Ιατρικού κόσμου της Γερμανίας (σ.σ. αλλά και της Αυστρίας)».
Μεταξύ των μεθόδων «εξόδου προς το υπερπέραν» που χρησιμοποιήθηκαν ήταν και: η επιβεβλημένη ασιτία, η στέρηση φαρμάκων, η έκθεση στο ψύχος, κ.ά.
(3)** Στο βιβλίο του Αντιστρατήγου Αλέξανδρου Παπάγου με τίτλο «Δύο χρόνια στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως της Γερμανίας», στη σελίδα ΧΙΙ, γράφει: «Εις το στρατόπεδοντου Νταχάου εκρατούντο (1943) και πολλαί προσωπικότητες εκ του οικονομικού κόσμου της Γερμανίας, όπως λ.χ. ο Δρ.Σάχτ, τέως Διοικητής της Ράϊχς Μπάνκ και Υπουργός επί των Οικονομικών ή μάλλον οικονομικός δικτάτωρ του Γ΄ Γερμανικού Ράϊχ. Ούτος αντετάχθει σθεναρώς εις τον πόλεμον και τα σχέδια μιας στρατιωτικής επιβολής της Γερμανίας εφ' ολοκλήρου της Ευρώπης. Υπεστήριζεν εκθύμως ότι το Γερμανικόν Ράϊχ ηδύνατο δια της αυξήσεως της βιομηχανικής του αποδόσεως και της εσωτερικής του οργανώσεως να αποτελέσει πρότυπον Κράτους και να καταστεί η πρωτεύουσα Ευρωπαϊκή Δύναμις……..»
- **-Είναι τίποτα από τα ανωτέρω που δεν ισχύουν σήμερα;**
* Οι Πολιτικοί του σήμερα κατά τι διαφέρουν από την περιγραφή του Gorton; Η «ταυτότητα» της εν γένει πολιτικής δεν είναι η ίδια;
* Εν επιγνώσει ή εν αγνοία , των πολιτικών μας ταγών ,εφαρμόζεται στην Ελλάδα, (ανώνυμο βέβαια, αλλά ταυτόσημο), το ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑΣ – Τ-4 όταν ο κοσμάκης λιμοκτονεί, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι είδος πολυτελείας, υπάρχουν ελλείψεις στην αγορά βασικών φαρμάκων, οι άστεγοι αυξάνονται μέσα στο καταχείμωνο και άλλοι στερούνται θέρμανσης, άνθρωποι πεθαίνουν και γίνεται έρανος για την κηδεία. Σύμφωνα δε με την εκφρασθείσα «Χριστιανική» άποψη - παράπονο Υπουργού για την μακροζωία των συνταξιούχων ο οποίος είπε: «και δεν πεθαίνουν κιόλας!» (Εφ. Ε.Ω. 12-11-12). Πάνω από 3000 άνθρωποι ήδη έχουν αυτοκτονήσει λόγω οικονομικής «ευμάρειας, και το θέμα αποσιωπάται μπαίνοντας κάτω από το χαλί. Καθημερινά, όπως λέγεται, 1000 άνθρωποι χάνουν την εργασία τους. Και άλλοι γίνονται θύματα εργασιακού μεσαίωνα.
* Ο Δρ. Σάχτ το είπε και το μετέφερε ο Παπάγος. Κανείς (ΤΙΜΙΟΣ!) Ταγός δεν είχε κουκούτσι μυαλό να καταλάβει, στα 60 χρόνια που μεσολάβησαν, το «άνευ πολέμου» σχέδιο σταδιακής κατακτήσεως της Ευρώπης και ειδικότερα της Ελλάδας; Περαιτέρω αναφορά στο ήδη γνωστό «Γερμανικό θέμα» δεν χρειάζεται,αφού τα γενόμενα βοούν και η ΚΑΤΟΧΗ είναι δεδομένη!
Εκλαμπρότατε, επειδή είπατε προσφάτως ότι: διακρίνετε φως στο τούνελ, επιτρέψτε μου να εκφράσω την απορία μου: αν το φως που είδατε είστε βέβαιος ότι ήταν από τον ήλιο, ή ξεγελαστήκατε και ήταν από τα γνωστά φαναράκια που την νύχτα ανάβουν στους τάφους στα Νεκροταφεία;
Τέλος, όπως έχει η οικονομικοκοινωνική κατάσταση σήμερα, το μόνο που προσωπικά φοβάμαι και φυσικά απεύχομαι, είναι μήπως από τυχαίο γεγονός (αστάθμητος παράγοντας) γίνει καμία «στραβή» και τρέχουμε και δεν φτάνουμε.
Με τιμή και σεβασμό,
Σπύρος Αν. Διονυσιάδης
-Πτυχιούχος Ανωτάτης Βιομηχανικής Πειραιά (νυν. Πανεπιστήμιο Πειραιά)
-Τεως κοπρίτης (κατά κ. Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης) του ευρ. δημ. τομέα
- Με 5 τιμητικές διακρίσεις και Μετάλλια από την Πολιτεία και Φορείς, για ανιδιοτελή (άμισθη) προσφορά υπέρ του κοινωνικού συνόλου. Tromaktiko
Μην ξεχνάμε δε ότι ο ΄Ελλην από αρχαιοτάτων χρόνων έχει το «βίτσιο» της αχαριστίας και «εξοστρακίζει» από τη ζωή του (με διαφόρους μεθόδους) τους ευεργέτες του. Παραδείγματος χάριν: πέθαναν από πείνα στην εξορία οι Πυθαγόρας-Αριστείδης-Σοφοκλής,* στη φυλακή οι Μιλτιάδης-Φειδίας,* δηλητηριάστηκαν οι Σωκράτης – Δημοσθένης* και δολοφονήθηκε ο Καποδίστριας.
Προσωπικά πιστεύω ότι δεν θα πρέπει να δώσετε ιδιαίτερη σημασία στο απρεπέστατο αυτό περιστατικό, αλλά να συνεχίσετε απτόητος την εθνωφελή περί την οικονομία προσφορά σας.
Σύμφωνα με τα διδασκόμενα στα Πανεπιστήμια περί της Δημόσιας Διοίκησης και ειδικότερα ότι περί της ασκήσεώς της ισχύει: η ΣΥΝΕΧΕΙΑ, η ΣΥΝΕΠΕΙΑ και το ΑΠΡΟΣΩΠΟ
Επιτρέψτε μου λοιπόν να αναφερθώ σε τρείς από το παρελθόν ιστορικές καταγραφές, ( 1923-1938-1943) με το ερώτημα, αν αυτά ισχύουν και σήμερα για την Ελλάδα :
(1)** Ο φιλέλληνας Αμερικανός Πρόξενος στη Σμύρνη George Horton, που έζησε από πρώτο χέρι τα γεγονότα κατά την καταστροφή της το 1922, γράφει σε σχετικό του βιβλίο (σελ.33): «΄Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα για την Ελληνική Διοίκηση Σμύρνης ήταν η ολέθρια και φαύλη πολιτική των Αθηνών. Είναι απίστευτο - αδιανόητο θα έλεγα - μέχρι που μπορούν να φτάσουν οι ΄Ελληνες πολιτικοί για να διατηρήσουν το κόμμα τους στην εξουσία έστω και για μια εβδομάδα παραπάνω: μπορούν να θυσιάσουν την Πατρίδα τους ή και ανθρώπινες ζωές προκειμένου να κρατηθούν στην Κυβέρνηση».
(2)** Σύμφωνα με καταγραφή στο Ιντερνέτ (Βικιπαίδεια, κ.α.) , με τίτλο «ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑΣ » με κωδικό: Το Πρόγραμμα «Τ-4» εφαρμόστηκε στο εσωτερικό της Χιτλερικής Γερμανίας, αρχικά το 1938 (δηλαδή εν καιρώ ειρήνης) και αποσκοπούσε στην «γενετική καθαρότητα» του Γερμανικού λαού, μέσω θανάτωσης: αναπήρων, διανοητικά ασθενών και γενικά όσων εθεωρούντο «χαραμοφάηδες». Τους θανάτους αυτούς (δηλαδή τις δολοφονίες)επίσημα τους ονόμασαν «φόνους από οίκτο». Στο «πρόγραμμα», που αρχικά «λειτούργησε» μέσα σε νοσηλευτικά ιδρύματα, «συμμετείχαν εξέχουσες προσωπικότητες του Ιατρικού κόσμου της Γερμανίας (σ.σ. αλλά και της Αυστρίας)».
Μεταξύ των μεθόδων «εξόδου προς το υπερπέραν» που χρησιμοποιήθηκαν ήταν και: η επιβεβλημένη ασιτία, η στέρηση φαρμάκων, η έκθεση στο ψύχος, κ.ά.
(3)** Στο βιβλίο του Αντιστρατήγου Αλέξανδρου Παπάγου με τίτλο «Δύο χρόνια στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως της Γερμανίας», στη σελίδα ΧΙΙ, γράφει: «Εις το στρατόπεδοντου Νταχάου εκρατούντο (1943) και πολλαί προσωπικότητες εκ του οικονομικού κόσμου της Γερμανίας, όπως λ.χ. ο Δρ.Σάχτ, τέως Διοικητής της Ράϊχς Μπάνκ και Υπουργός επί των Οικονομικών ή μάλλον οικονομικός δικτάτωρ του Γ΄ Γερμανικού Ράϊχ. Ούτος αντετάχθει σθεναρώς εις τον πόλεμον και τα σχέδια μιας στρατιωτικής επιβολής της Γερμανίας εφ' ολοκλήρου της Ευρώπης. Υπεστήριζεν εκθύμως ότι το Γερμανικόν Ράϊχ ηδύνατο δια της αυξήσεως της βιομηχανικής του αποδόσεως και της εσωτερικής του οργανώσεως να αποτελέσει πρότυπον Κράτους και να καταστεί η πρωτεύουσα Ευρωπαϊκή Δύναμις……..»
- **-Είναι τίποτα από τα ανωτέρω που δεν ισχύουν σήμερα;**
* Οι Πολιτικοί του σήμερα κατά τι διαφέρουν από την περιγραφή του Gorton; Η «ταυτότητα» της εν γένει πολιτικής δεν είναι η ίδια;
* Εν επιγνώσει ή εν αγνοία , των πολιτικών μας ταγών ,εφαρμόζεται στην Ελλάδα, (ανώνυμο βέβαια, αλλά ταυτόσημο), το ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑΣ – Τ-4 όταν ο κοσμάκης λιμοκτονεί, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι είδος πολυτελείας, υπάρχουν ελλείψεις στην αγορά βασικών φαρμάκων, οι άστεγοι αυξάνονται μέσα στο καταχείμωνο και άλλοι στερούνται θέρμανσης, άνθρωποι πεθαίνουν και γίνεται έρανος για την κηδεία. Σύμφωνα δε με την εκφρασθείσα «Χριστιανική» άποψη - παράπονο Υπουργού για την μακροζωία των συνταξιούχων ο οποίος είπε: «και δεν πεθαίνουν κιόλας!» (Εφ. Ε.Ω. 12-11-12). Πάνω από 3000 άνθρωποι ήδη έχουν αυτοκτονήσει λόγω οικονομικής «ευμάρειας, και το θέμα αποσιωπάται μπαίνοντας κάτω από το χαλί. Καθημερινά, όπως λέγεται, 1000 άνθρωποι χάνουν την εργασία τους. Και άλλοι γίνονται θύματα εργασιακού μεσαίωνα.
* Ο Δρ. Σάχτ το είπε και το μετέφερε ο Παπάγος. Κανείς (ΤΙΜΙΟΣ!) Ταγός δεν είχε κουκούτσι μυαλό να καταλάβει, στα 60 χρόνια που μεσολάβησαν, το «άνευ πολέμου» σχέδιο σταδιακής κατακτήσεως της Ευρώπης και ειδικότερα της Ελλάδας; Περαιτέρω αναφορά στο ήδη γνωστό «Γερμανικό θέμα» δεν χρειάζεται,αφού τα γενόμενα βοούν και η ΚΑΤΟΧΗ είναι δεδομένη!
Εκλαμπρότατε, επειδή είπατε προσφάτως ότι: διακρίνετε φως στο τούνελ, επιτρέψτε μου να εκφράσω την απορία μου: αν το φως που είδατε είστε βέβαιος ότι ήταν από τον ήλιο, ή ξεγελαστήκατε και ήταν από τα γνωστά φαναράκια που την νύχτα ανάβουν στους τάφους στα Νεκροταφεία;
Τέλος, όπως έχει η οικονομικοκοινωνική κατάσταση σήμερα, το μόνο που προσωπικά φοβάμαι και φυσικά απεύχομαι, είναι μήπως από τυχαίο γεγονός (αστάθμητος παράγοντας) γίνει καμία «στραβή» και τρέχουμε και δεν φτάνουμε.
Με τιμή και σεβασμό,
Σπύρος Αν. Διονυσιάδης
-Πτυχιούχος Ανωτάτης Βιομηχανικής Πειραιά (νυν. Πανεπιστήμιο Πειραιά)
-Τεως κοπρίτης (κατά κ. Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης) του ευρ. δημ. τομέα
- Με 5 τιμητικές διακρίσεις και Μετάλλια από την Πολιτεία και Φορείς, για ανιδιοτελή (άμισθη) προσφορά υπέρ του κοινωνικού συνόλου. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ