2013-02-15 22:26:03
του Στέλιου Συρμόγλου
Η προέλευση της σύγχρονης κοινωνίας έχει επηρεασθεί από τις μεγάλες ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης, την αδελφότητα, την ισότητα, την ελευθερία.
Γκρεμίστηκαν παλαιοί θεσμοί για τη δημιουργία νέων, που θα ήταν απαλλαγμένοι από την ανισότητα και τις διακρίσεις.
Για τη φιλοσοφική αυτή διερεύνηση δεν ενδιαφέρει η νομική και η τυπική υπόσταση αυτών των ιδεών, ενδιαφέρει η πραγματική και η ουσιαστική. Εν ονόματι αυτών των ιδεών αναπτύχθηκαν και αναπτύσσονται καταστροφικές οξύτητες και τοποθετούνται συνώνυμα της έννοιας της δημοκρατίας και μιας ιδεώδους πολιτικής ανθρώπινης υποστάσεως.
Εκτός από τη Γαλλική Επανάσταση και η Ρωσσική, αλλά και ο Χριστιανισμός έχουν προβάλλει την ιδέα της ισότητας σαν σύμβολο και προτροπή για τη μεταβολή του παλαιού κοινωνικού καθεστώτος. Η ισότητα βγαίνει από μια επιπόλαιη παρατήρηση. Δεν υπήρξε ποτέ τέτοια ιδιότητα, ούτε είναι δυνατόν να υπάρξει
. Οι άνθρωποι είναι ανόμοιοι και κατά βιολογικό νόμο δεν πρέπει να είναι όμοιοι, το δε αντίθετο λέγεται και υποστηρίζεται από αμάθεια ή για δημαγωγικούς λόγους Η πρόοδος πραγματοποιείται από την ανομοιογένεια των ανθρώπων. Θα ήταν αδύνατη η συνύπαρξη με όμοιους ανθρώπους. Το αληθινό αίτημα που μπορεί να σταθεί είναι η δημιουργία ίσων προϋποθέσεων και καταστάσεων μπροστά σ’ ένα πολιτικό καθεστώς, μπροστά στο νόμο, που δεν μπορεί να υποστηριχθεί ότι η ισότητα αυτή ισχύει και μπροστά στον όποιο θεό του καθενός…Ενδιαφέρει το καθεστώς που θα βρεθεί και θα δράσει ο άνθρωπος μετά το πέρασμα της γραμμής του νόμου, οπότε θα βρεθεί στο κοσμικό περιβάλλον που αυτόματα διαφοροποιεί τις υποστάσεις ανάλογα με την ικανότητα και τη θέση στο χρόνο και το χώρο.
Η ιδέα της ισότητας είναι τεχνητή και ξένη προς την κοσμική λογική, που έχουμε θέσει σαν όρο για το κύρος και την αξία των ιδεών, που διέπουν τα ανθρώπινα πράγματα.Η αλήθεια είναι η ανισότητα.
Με την προσπάθεια να εξαφανιστεί η ανισότητα δημιουργούμε καθεστώς ισότητας με τη δύναμη και την πίεση. Η δράση αυτή είναι αντιδημοκρατική, αυθαίρετη που καταλήγει στην καταδίκη της πραγματικής και αληθινής ιδέας, που είναι η ανισότητα. Και εν ονόματι αυτής της πλάνης δημιουργούνται καθεστώτα και θεσμοί συμβίωσης, που η διάρκειά τους μια που στηρίζονται σε εσφαλμένες αντιλήψεις, δεν μπορεί να είναι μακρυνή και να διαρκεί επί πολύ.
Η δύναμη των πολλών που θέλει να καταργήσει την ιδέα της ανισότητας, απαιτεί την ισότητα, αλλά η δύναμη της αλήθειας είναι με το μέρος της ανισότητας. Και η ανισότητα επομένως θα αποτελέσει στο μέλλον το βάθρο νέων θεσμών, που θα λειτουργήσουν με την αρχή της ανισότητας.
Είναι προφανές ότι γκρεμίζοντας μια πλάνη και φέροντας στην επιφάνεια μια άλλη πλάνη, δεν λύομε το πρόβλημα που απασχολεί τη συνείδηση. Η διαδικασία αυτή αποτελεί τους σταθμούς από όπου περνάει η ανθρώπινη συνείδηση, δοκιμάζοντας το κύρος των αξιών αυτών των ιδεών. Το σφάλμα της λογικής μορφής, γιατί αν η αρρώστια οφείλεται στο μικρόβιο της δύναμης, πως είναι δυνατόν να θεραπευθεί ρίχνοντας στον οργανισμό ένα άλλο μικρόβιο της ίδιας ποιότητας και θέσης, ένα άλλο μικρόβιο δύναμης, όπως στο γκρέμισμα μιας ψεύτικης ανισότητας που είχε εγκατασταθεί με κάποια δύναμη, χρησιμοποιούμε τη δύναμη μιας άλλης ιδέας της ισότητας, που στην πραγματικότητα δεν υφίσταται.
Αυτή είναι η διαδοχή του παλαιού καθεστώτος από το σημερινό το αστικό ή το κεφαλαιοκρατικό. Η θεραπεία θα απαιτούσε έναν άλλο δρόμο, όπως είναι ο δρόμος της φειδούς και της πνευματικής λειτουργίας, χωρίς τη δύναμη και την πίεση. Με αυτό τον τρόπο γκρεμίστηκε για πάντα η ιδέα της δουλείας, που ήταν γέννημα της ιδέας της δύναμης, της υπεροχής και της επιβολής του θυμικού απ’ όπου κατάγονται οι συγκρούσεις…
Η διαδοχή των πλανών μπορεί να διαρκέσει επί αιώνες και δεν μεταβάλλονται παρά όταν εκδηλωθούν και οι κρίσεις, που θα περιέχουν το σπέρμα διαρκών αντιθέσεων χάρις στις αδυναμίες των σκέψεων και προ πάτων εξ’ αιτίας της ατελούς λειτουργίας και επεξεργασίας της έννοιας της αλήθειας, που καταπατήθηκε με μιας άλλης μορφής δύναμης των αδυνάτων, που κατάργησαν με τη βία την αλήθεια και ανήγειραν ένα καθεστώς με την προθήκη της ισότητας, που δεν είναι άλλο παρά καθεστώς καταπίεσης.
Τον παραπάνω μηχανισμό που περιέγραψα, τον συναντά κανείς κατά σταθερό και ομοιόμορφο τρόπο σ’ όλες τις κοινωνικές μεταβολές και εξελίξεις. Στη σύγχρονη περίοδο εμφανίζεται και αντιμετωπίζεται το πρόβλημα όχι μόνο σαν πρόβλημα διάρκειας του αστικού λεγόμενου καθεστώτος, μετατροπής ή κατάργησής του, αλλά σαν ο πόλος που γύρω του ανταγωνίζονται μεγάλες θέσεις, εξαρτώνται και στηρίζονται οι προοπτικές και η μελλοντική εξέλιξη της ανθρώπινης κοινωνίας.
Από τις κυριαρχούσες ιδέες που επηρέασαν την εξέλιξη των κοινωνιών, είναι η ιδέα της ελευθερίας. Αντίθετα προς την ιδέα της ισότητας που δεν υπήρξε ποτέ, η έννοια της ελευθερίας ίσχυσε για πολύ διάστημα στο κοινωνικό στερέωμα. Ωστόσο, ακόμη και η έννοια της ελευθερίας παθαίνει υποβιβασμό, όσο ο πληθυσμός αυξάνεται και ο χώρος περιορίζεται. Είναι δύο μεγέθη που αναπτύσσονται κατ’ αντίστροφο λόγο. Όμως, επί του θέματος της…ελευθερίας, θα επανέλθω με άλλη αρθρογραφική μου προσέγγιση…
freepen.gr
Η προέλευση της σύγχρονης κοινωνίας έχει επηρεασθεί από τις μεγάλες ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης, την αδελφότητα, την ισότητα, την ελευθερία.
Γκρεμίστηκαν παλαιοί θεσμοί για τη δημιουργία νέων, που θα ήταν απαλλαγμένοι από την ανισότητα και τις διακρίσεις.
Για τη φιλοσοφική αυτή διερεύνηση δεν ενδιαφέρει η νομική και η τυπική υπόσταση αυτών των ιδεών, ενδιαφέρει η πραγματική και η ουσιαστική. Εν ονόματι αυτών των ιδεών αναπτύχθηκαν και αναπτύσσονται καταστροφικές οξύτητες και τοποθετούνται συνώνυμα της έννοιας της δημοκρατίας και μιας ιδεώδους πολιτικής ανθρώπινης υποστάσεως.
Εκτός από τη Γαλλική Επανάσταση και η Ρωσσική, αλλά και ο Χριστιανισμός έχουν προβάλλει την ιδέα της ισότητας σαν σύμβολο και προτροπή για τη μεταβολή του παλαιού κοινωνικού καθεστώτος. Η ισότητα βγαίνει από μια επιπόλαιη παρατήρηση. Δεν υπήρξε ποτέ τέτοια ιδιότητα, ούτε είναι δυνατόν να υπάρξει
Η ιδέα της ισότητας είναι τεχνητή και ξένη προς την κοσμική λογική, που έχουμε θέσει σαν όρο για το κύρος και την αξία των ιδεών, που διέπουν τα ανθρώπινα πράγματα.Η αλήθεια είναι η ανισότητα.
Με την προσπάθεια να εξαφανιστεί η ανισότητα δημιουργούμε καθεστώς ισότητας με τη δύναμη και την πίεση. Η δράση αυτή είναι αντιδημοκρατική, αυθαίρετη που καταλήγει στην καταδίκη της πραγματικής και αληθινής ιδέας, που είναι η ανισότητα. Και εν ονόματι αυτής της πλάνης δημιουργούνται καθεστώτα και θεσμοί συμβίωσης, που η διάρκειά τους μια που στηρίζονται σε εσφαλμένες αντιλήψεις, δεν μπορεί να είναι μακρυνή και να διαρκεί επί πολύ.
Η δύναμη των πολλών που θέλει να καταργήσει την ιδέα της ανισότητας, απαιτεί την ισότητα, αλλά η δύναμη της αλήθειας είναι με το μέρος της ανισότητας. Και η ανισότητα επομένως θα αποτελέσει στο μέλλον το βάθρο νέων θεσμών, που θα λειτουργήσουν με την αρχή της ανισότητας.
Είναι προφανές ότι γκρεμίζοντας μια πλάνη και φέροντας στην επιφάνεια μια άλλη πλάνη, δεν λύομε το πρόβλημα που απασχολεί τη συνείδηση. Η διαδικασία αυτή αποτελεί τους σταθμούς από όπου περνάει η ανθρώπινη συνείδηση, δοκιμάζοντας το κύρος των αξιών αυτών των ιδεών. Το σφάλμα της λογικής μορφής, γιατί αν η αρρώστια οφείλεται στο μικρόβιο της δύναμης, πως είναι δυνατόν να θεραπευθεί ρίχνοντας στον οργανισμό ένα άλλο μικρόβιο της ίδιας ποιότητας και θέσης, ένα άλλο μικρόβιο δύναμης, όπως στο γκρέμισμα μιας ψεύτικης ανισότητας που είχε εγκατασταθεί με κάποια δύναμη, χρησιμοποιούμε τη δύναμη μιας άλλης ιδέας της ισότητας, που στην πραγματικότητα δεν υφίσταται.
Αυτή είναι η διαδοχή του παλαιού καθεστώτος από το σημερινό το αστικό ή το κεφαλαιοκρατικό. Η θεραπεία θα απαιτούσε έναν άλλο δρόμο, όπως είναι ο δρόμος της φειδούς και της πνευματικής λειτουργίας, χωρίς τη δύναμη και την πίεση. Με αυτό τον τρόπο γκρεμίστηκε για πάντα η ιδέα της δουλείας, που ήταν γέννημα της ιδέας της δύναμης, της υπεροχής και της επιβολής του θυμικού απ’ όπου κατάγονται οι συγκρούσεις…
Η διαδοχή των πλανών μπορεί να διαρκέσει επί αιώνες και δεν μεταβάλλονται παρά όταν εκδηλωθούν και οι κρίσεις, που θα περιέχουν το σπέρμα διαρκών αντιθέσεων χάρις στις αδυναμίες των σκέψεων και προ πάτων εξ’ αιτίας της ατελούς λειτουργίας και επεξεργασίας της έννοιας της αλήθειας, που καταπατήθηκε με μιας άλλης μορφής δύναμης των αδυνάτων, που κατάργησαν με τη βία την αλήθεια και ανήγειραν ένα καθεστώς με την προθήκη της ισότητας, που δεν είναι άλλο παρά καθεστώς καταπίεσης.
Τον παραπάνω μηχανισμό που περιέγραψα, τον συναντά κανείς κατά σταθερό και ομοιόμορφο τρόπο σ’ όλες τις κοινωνικές μεταβολές και εξελίξεις. Στη σύγχρονη περίοδο εμφανίζεται και αντιμετωπίζεται το πρόβλημα όχι μόνο σαν πρόβλημα διάρκειας του αστικού λεγόμενου καθεστώτος, μετατροπής ή κατάργησής του, αλλά σαν ο πόλος που γύρω του ανταγωνίζονται μεγάλες θέσεις, εξαρτώνται και στηρίζονται οι προοπτικές και η μελλοντική εξέλιξη της ανθρώπινης κοινωνίας.
Από τις κυριαρχούσες ιδέες που επηρέασαν την εξέλιξη των κοινωνιών, είναι η ιδέα της ελευθερίας. Αντίθετα προς την ιδέα της ισότητας που δεν υπήρξε ποτέ, η έννοια της ελευθερίας ίσχυσε για πολύ διάστημα στο κοινωνικό στερέωμα. Ωστόσο, ακόμη και η έννοια της ελευθερίας παθαίνει υποβιβασμό, όσο ο πληθυσμός αυξάνεται και ο χώρος περιορίζεται. Είναι δύο μεγέθη που αναπτύσσονται κατ’ αντίστροφο λόγο. Όμως, επί του θέματος της…ελευθερίας, θα επανέλθω με άλλη αρθρογραφική μου προσέγγιση…
freepen.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ερυθρόλευκος μετεωρίτης «χτύπησε» την Μόσχα
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τελετή Ορκωμοσίας 2013 Α’ ΕΣΣΟ, στο 2/39 ΣΕ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
