2013-02-18 00:35:03
Φωτογραφία για Ηλεία: Οι σκλαβωμένοι κάτοικοι της Φρίξας...
Η απόγνωση και η αγωνία για το αύριο κυριαρχούν στα πρόσωπα των κατοίκων της Φρίξας. Οι πληγές που άφησε πίσω του ο Αλφειός και οι συνεχείς βροχοπτώσεις έχουν επιφέρει σοβαρές ζημιές στους δρόμους του χωριού, καθιστώντας αδύνατη την πρόσβαση στις αγροτικές εκτάσεις που διατηρούν κάτοικοι.

Στην είσοδο του χωριού οι συνέπειες των κατολισθήσεων είναι ορατές. Ο δρόμος γεμάτος λασπωμένα νερά, ενώ η βλάστηση στις πλαγιές των βουνών έχει καλυφθεί από ισχυρά στρώματα λάσπης.

Σε μερικά σημεία έχει καλυφθεί μέρος του οδοστρώματος, με αποτέλεσμα να απαιτείται αυξημένη προσοχή από τους οδηγούς.

Στην άλλη πλευρά του χωριού, ο δρόμος έχει υποστεί ολική καθίζηση, με αποτέλεσμα κανένας να μην μπορεί να πλησιάσει στις καλλιέργειες. Κομμάτια από πίσσα ανακατεμένα με πέτρες και λάσπη βρίσκονται διάσπαρτα στο μεγαλύτερο μέρος του δρόμου. Η διέλευση ακόμα και με τα πόδια είναι επικίνδυνη.


«Επρεπε να έχουμε φύγει»

Για σφάλματα του παρελθόντος κάνουν λόγο ορισμένοι κάτοικοι, πιστεύοντας ότι το συναίσθημα επικράτησε της λογικής και ίσως να οδήγησε σε βιαστικές αποφάσεις.

Ο κ. Χρήστος Αθανασόπουλος αναφέρει στο patrisnews ότι «τότε που μας πρότειναν να φύγουμε, δεν το πράξαμε. Εδώ το έδαφος είναι πολύ μαλακό και δεν αντέχει. Ο Αλφειός "έκοψε" το χώμα. Χάσαμε μηχανήματα, ζώα και περιβόλια. Αν συνεχιστεί η βροχή, οι κατολισθήσεις δεν θα έχουν σταματημό. Αλλά και το να φύγουμες μια κουβέντα είναι. Δεν είναι ευκολο.

«Ζούμε σκλαβωμένοι», δηλώνει ο Λυμπέρης Αθανασόπουλος, κάτοικος του χωριού. «Εδώ και 50 χρόνια είμαστε δέσμιοι των ίδιων προβλημάτων. Δεν μπορούμε να μετακινηθούμε καθόλου, ούτε να πάμε να καλλιεργήσουμε τα χωράφια μας. Εχω έναν στάβλο που κάθε χρόνο "ανοίγει" όλο και περισσότερο. Οπου να΄ναι θα καταρρεύσει».

Ο κ.Αθανασόπουλος δείχνει μετανιωμένος για αποφάσεις του παρελθόντος. «Επρεπε να φύγουμε όταν μας το πρότειναν*. Μας είχε πει γεωλόγος ότι δεν γίνεται να μείνουμε εδώ. Δυστυχώς αντιδράσαμε. Βέβαια αγαπάμε το χωριό και δεν είναι εύκολο να φύγουμε. Και πλέον είναι δύσκολο να μετακινηθούμε».

Οι κάτοικοι του χωριού, περίλυποι, δείχνουν να μην έχουν αυταπάτες για το ζοφερό μέλλον. Η οικονομική αφαίμαξη λόγω της οικονομικής κρίσης και των κυβερνητικών μέτρων έχει επιδεινώσει τα προβλήματά τους, ενώ τονίζουν και την αδυναμία πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας.

«Εκτός από τους δρόμους, αντιμετωπίζουμε και οικονομικά προβλήματα. Επίσης, αν αρρωστήσει κανείς, δεν θα μπορεί να μεταβεί στο νοσοκομείο. Η Πολιτεία είναι απούσα», επισημαίνει ο κ. Νίκος Δημητρόπουλος.

Παράλληλα, δεν ξεχνούν και το καταστροφικό πέρασμα της φωτιάς το 2007, το οποίο έχει αφήσει ανεξίτηλα σημάδια. «Αυτά είναι συμπτώματα της φωτιάς. Χωρίς δάσος, το νερό δεν συγκρατείται από πουθενά και είναι φυσιολογικές οι συνεχείς κατολισθήσεις, αφού από όσα έργα εξαγέλθηκαν, κανένα δεν υλοποιήθηκε. Απομονωθήκαμε από τα χωράφια μας και δεν μπορούμε να δουλέψουμε. Ο δήμος είναι εδώ κάθε μέρα, αλλά όλο φτιάχνουν τον δρόμο και όλο χαλάει».

Για θεϊκές συνθήκες έκανε λόγο ο κ. Γιάννης Πετρόπουλος, λέγοντας ότι «αν δεν αλλάξει μυαλά η ανθρωπότητα, ο Θεός και η φύση θα μας εκδικηθούν και θα βουλιάξουμε».

* H πρώτη σκέψη μετακίνησης ήταν το 1965, μετά τον καταστροφικό σεισμό, και η δεύτερη το 2002.

patrisnews.com
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ