2013-02-21 18:55:25
του Ιωάννη Σ. Λάμπρου
Στον πρόσφατο πρώτο γύρο των κυπριακών προεδρικών εκλογών, όπως και στην ελλαδική κοινωνία έχει γίνει πολλές φορές στο παρελθόν, απεδείχθη ότι η κομματική νομιμοφροσύνη και η ασθενής μνήμη αποτελούν στοιχεία ισχυρότερα της εθνικής αξιοπρέπειας.
Η αποτυχημένη προεδρία του Δ. Χριστόφια, η επιδείνωση της διαπραγματευτικής θέσης της Κυπριακής Δημοκρατίας στο εθνικό θέμα, καθώς και η οικονομική αβεβαιότητα, ενώ θα έπρεπε να λειτουργήσουν ενθαρρυντικά για τους Κύπριους να κάνουν την υπέρβαση απορρίπτοντας την κομματική νομιμοφροσύνη, τελικά έδωσε το διαβατήριο στο β΄ γύρο των προεδρικών εκλογών στους υποψήφιους του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ. Ζήτημα εθνικού αυτοσεβασμού δεν ετέθη καν Τα δύο κόμματα, λόγω διαφορετικής ιδεολογικής αφετηρίας, βρέθηκαν αντιμέτωπα τους τελευταίους μήνες αναφορικά με την διαχείριση της οικονομικής κρίσης. Η ένταση των χαρακτηρισμών μεταξύ ΔΗ.ΣΥ. και ΑΚΕΛ, θα έδινε την εντύπωση σε ένα τρίτο παρατηρητή πως άβυσσος χωρίζει τα δύο αυτά κόμματα στην προσέγγιση όλων των ζητημάτων. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική…
Ταύτιση στο εθνικό θέμα
Τα δύο κόμματα έχουν να επιδείξουν, ιστορικά, μια αξιοζήλευτη συνεργασία σχετικά με το εθνικό ζήτημα της τουρκικής κατοχής. Στις 17 Νοεμβρίου 1974, λίγες ημέρες πριν τη σύσκεψη των Αθηνών της 30ης Νοεμβρίου, ο Γενικός Γραμματέας και ο Βοηθός Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ Εζεκίας Παπαϊωάννου και Ανδρέας Φάντης ταξίδεψαν, μέσω των Βρετανικών Βάσεων Ακρωτηρίου στο Λονδίνο και στις 18 Νοεμβρίου 1974 συναντήθηκαν με τον Μακάριο, στον οποίο εξέφρασαν τη θέση του ΑΚΕΛ για κατ΄αρχήν αποδοχή συζήτησης περί γεωγραφικής ομοσπονδίας (διζωνικότητα). Το ταξίδι είχε πραγματοποιηθεί μετά από διαμεσολάβηση του Γ. Κληρίδη προς την αγγλική κυβέρνηση, με την ελπίδα ότι οι Παπαϊωάννου-Φάντης θα ασκήσουν πίεση προς τον Μακάριο για αποδοχή γεωγραφικής ομοσπονδίας, όπως ο ίδιος ( Κληρίδης) είχε υποστηρίξει με σαφήνεια, στην γκαλερί Αργώ, στην Λευκωσία, λίγες ημέρες πριν ( 6 Νοεμβρίου), θέση, όμως, την οποία ρητώς είχε απορρίψει ο Εθνάρχης Μακάριος στις 2 Οκτωβρίου από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.
Αργότερα, η σύμπραξη ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ (λόγω σύμπτωσης των απόψεών του στους δείκτες Κουεγιάρ ) κατά την προεδρία Κυπριανού και η προσπάθεια για πρόωρες βουλευτικές εκλογές ( Δεκέμβριος 1985) ώστε να εκλέξουν τα 2/3 των βουλευτών και να τροποποιήσουν το Σύνταγμα αναγκάζοντας τον Σ. Κύπριανού σε παραίτηση. Παράλληλα, ο ΔΗ.ΣΥ. στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και αρχές του 1990 παρείχε υποστήριξη στον Πρόεδρο Βασιλείου ( υποψήφιος του ΑΚΕΛ) σχεδόν σε ολόκληρη την θητεία του. Η διαφωνία σημειώθηκε λίγους μήνες πριν τις εκλογές του 1993, όταν ο Γ. Κληρίδης, για ψηφοθηρικούς λόγους, εξέφρασε την αντίθεση του στις Ιδέες Γκάλι.
Η συμπόρευση αυτή συνεχίστηκε και κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών με δηλώσεις στελεχών και των δύο κομμάτων. Προτροπές βουλευτών του ΔΗ.ΣΥ. Χ. Πουργουρίδη και Σ. Χάσικου για συνεργασία με το ΑΚΕΛ, παραμονές των προεδρικών εκλογών του 2008 και μετά. Επίσης, δήλωση του βουλευτή του ΔΗ.ΣΥ. Νίκου Τορναρίτη ότι το ΑΚΕΛ ακολουθεί στο Κυπριακό πολιτική ΔΗΣΥ (20 Φεβρουαρίου 2010). Παρομοίως, ο Άντρος Κυπριανού, Γ.Γ. του ΑΚΕΛ, (μετά την έξοδο της ΕΔΕΚ από την κυβέρνηση) δήλωσε σε συνέντευξή του, στη «Σημερινή» της Κυριακής, 14 Φεβρουαρίου 2010, ότι: «ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ δεν διαφωνούν (με την πολιτική Χριστόφια). Τα δύο κόμματα μαζί έλαβαν 70% περίπου στις τελευταίες εκλογές». Σε συνέντευξή του, ο Χρ. Πουργουρίδης, στις 11 Ιουλίου 2010, στον «Φιλελεύθερο», μετά την αποχώρηση της ΕΔΕΚ είχε δηλώσει: «Να κρατά με νύχια και με δόντια στενή επαφή με τον ΔηΣυ ο Πρόεδρος Χριστόφιας. Μαζί και με το ΑΚΕΛ, όλοι μαζί να ενώσουν τις δυνάμεις τους ώστε να σχηματισθεί η αναγκαία πλειοψηφία για να εγκριθεί ένα δημοψήφισμα σε περίπτωση λύσης του κυπριακού προβλήματος. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έπρεπε να προσέχει σαν κόρη οφθαλμού τις σχέσεις του με τον ΔΗΣΥ».
Επιπροσθέτως, η υποστήριξη της ηγεσίας του ΔΗ.ΣΥ. στο μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας Τουμάζο Τσιελεπή, τη στιγμή κατά την οποία ο ίδιος παραδέχθηκε, τον Οκτώβριο του 2009, ότι η διαπραγμάτευση γίνεται με βάση το σχέδιο Ανάν, εκθέτοντας, μάλιστα, στελέχη του ΔΗΣΥ τα οποία καυτηρίαζαν την διαπραγματευτική πρακτική.
Η συμπόρευση ΔΗ.ΣΥ – ΑΚΕΛ ισχύει σε όλες τις πτυχές του εθνικού θέματος, όπως στο περιουσιακό. Ο Πρόεδρος του ΔΗ.ΣΥ. δήλωσε σε τηλεοπτική συνέντευξη ( 9-10-2012) ότι δεν έχει σοβαρές διαφωνίες με τις προτάσεις για το περιουσιακό του Προέδρου Χριστόφια - οι προτάσεις προνοούν περίπλοκες διαδικασίες αναφορικά με την άσκηση του δικαιώματος επιστροφής των προσφύγων, καθιστώντας την επιστροφή εξαίρεση, περιορισμοί στην έκταση της επιστρεφόμενης γης (μέχρι 7.500 τ.μ.) και στην ηλικία του δικαιούχου πριν την εισβολή (άνω των δέκα ετών) μεταξύ άλλων.
Η διαφωνία του ΔΗ.ΣΥ. με την ακολουθούμενη πολιτική του κ. Χριστόφια εντοπίζεται σε θέματα τακτικής. Ο ΔΗ.ΣΥ. επέκρινε την προεδρία Χριστόφια για αδυναμίες στο τακτικό επίπεδο ( μη εκμετάλλευση των Ευρωεκλογών και της αξιολόγησης της Τουρκίας, ανεπαρκή παρουσία στο εξωτερικό, μη σύμπηξη συμμαχιών) παρέχοντας υποστήριξη στην επαναφορά καίριων διατάξεων του σχεδίου Ανάν κατά τις διακοινοτικές συνομιλίες του Προέδρου Χριστόφια με Ταλάτ και Έρογλου.
Συμπόρευση μέσα από έγγραφα Wikileaks
Η συμπόρευση των, φαινομενικά, αντίθετων κομμάτων αποδεικνύεται και από τα έγγραφα από τον ιστότοπο Wikileaks. Σε έγγραφο της αμερικανικής πρεσβείας, της 3ης Μάιου 2009 ( συνάντηση Αναστασιάδη με πρέσβη ΗΠΑ Φρανκ Ούρμπανσιτς, σημειώνεται ότι «ο Αναστασιάδης ανέφερε ότι το κόμμα του εξακολουθούσε να θέλει να δημιουργήσει συμμαχία με το υπέρ της λύσης ΑΚΕΛ για να μπορέσει να δημιουργηθεί μια δυναμική (momentum) για να επιτευχθεί το "ναι" σε ένα μελλοντικό δημοψήφισμα».
Σε άλλο έγγραφο της αμερικανικής πρεσβείας, στις 7/2/2008, αναφορικά με τη συνάντηση του προέδρου του ΔΗ.ΣΥ. με τον Αμερικανού πρέσβη Ρόναλντ Σλίχερ σημειώνεται ότι ο Ν. Αναστασιάδης καλωσόρισε « το ανεπίσημο δέσιμο μεταξύ των διαφορετικών ιδεολογικά ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ αφού, κατά τη γνώμη του, μια τέτοια διευθέτηση θα εγγυόταν ότι οποιαδήποτε λύση για το κυπριακό εξασφάλιζαν οι Ελληνοκύπριοι διαπραγματευτές, θα απολάμβανε ευρεία πολιτική υποστήριξη στο κοινοβούλιο. » Σε συνάντηση των δυο, λίγους μήνες μετά, τέλη Απριλίου του 2008, αναφέρεται σε έγγραφο πως ο Αναστασιάδης δεν έδειξε σημάδια απογοήτευσης για την ήττα του Ιωάννη Κασουλίδη στις 24 Φεβρουαρίου, ούτε για το γεγονός ότι ο ΔΗΣΥ παρέμενε στο ρόλο της αντιπολίτευσης.
Α. Ντάουνερ – Φυσικό Αέριο
Και τα δύο κόμματα επέδειξαν ανοχή στην, αντιδεοντολογική και μεροληπτική υπέρ των τουρκικών θέσεων, συμπεριφορά του Ειδικού Απεσταλμένου του ΓΓ του ΟΗΕ Α. Ντάουνερ. Ο τελευταίος αμφισβητώντας την νομιμότητα άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας στην κυπριακή ΑΟΖ, συνεχώς επισείει την απειλή της τουρκικής αντίδρασης δηλώνοντας ότι «ο ΟΗΕ θα μπορούσε να αναλάβει έναν μεσολαβητικό ρόλο για το θέμα των υδρογονανθράκων αν κάτι τέτοιο ζητηθεί από τις δύο πλευρές» (27/9/11). Άμεση συνέπεια αυτής της πολιτικής θα είναι να καταστεί το κεφάλαιο ενέργειας «δικοινοτικό ζήτημα» το οποίο στη συνέχεια θα πρέπει να επιλυθεί μέσω των διαδικασιών για το Κυπριακό, με την καλή θέληση της Άγκυρας να αποτελεί απαραίτητο όρο… Στην πιο πάνω προσέγγιση, ο κ. Ντάουνερ διευκολύνθηκε ιδιαίτερα από τον Πρόεδρο Χριστόφια, ο οποίος από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ μίλησε για χρήση των εσόδων από το φυσικό αέριο προς όφελος των δύο κοινοτήτων ακόμα και πριν τη λύση ( 22 Σεπτεμβρίου 2011). Πιο πριν, ο Αν. Πρόεδρος του ΔΗ.ΣΥ. Αβέρωφ Νεοφύτου είχε προτείνει δωρεάν παροχή φυσικού αερίου στους Τουρκοκύπριους, όταν αρχίσει η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, για να κατευναστούν αντιδράσεις της Τουρκίας( 8 Αυγούστου 2010). Ο δε Ν. Αναστασιάδης, προχώρησε ένα βήμα παρακάτω, συντασσόμενος με την κατοχική ηγεσία του ψευδοκράτους, προτείνοντας μεταφορά του φυσικού αερίου μέσω του, διερχομένου την τουρκική επικράτεια, αγωγού Nabucco (18 Σεπτεμβρίου 2011, Φιλελεύθερος), ακυρώνοντας τα όποια πλεονεκτήματα από την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της κυπριακής ΑΟΖ. Όπως ακριβώς, η αποδοχή του σχεδίου Ανάν ακύρωνε την είσοδο της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση…
Παράλληλα, ΔΗ.ΣΥ και ΑΚΕΛ προσπάθησαν να παρεμποδίσουν ουσιαστική συζήτηση, στην Επιτροπή Θεσμών της Κυπριακής Βουλής, την περίοδο Οκτωβρίου 2010 - Φεβρουάριος 2011, όσον αφορά τη συζήτηση του θέματος των «εγγράφων Ντάουνερ», ( τα οποία απετέλεσαν το περιεχόμενο του βιβλίου «Σημαδεμένη Τράπουλα – Τα απόρρητα έγγραφα των διαπραγματεύσεων Χριστόφια – Ταλάτ», των Αχιλλέα Κ. Αιμιλιανίδη, Μιχάλη Κοντού και Γιώργου Κέντα).
Ενώ τον Φεβρουάριο του 2012, η κυπριακή Βουλή ομοφώνως ενέκρινε επικριτικό ψήφισμα για την πολιτεία του κ. Ντάουνερ, χάρη στην παρουσία ΔΗ.ΣΥ.- ΑΚΕΛ καταψηφίστηκε τροπολογία των ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, ΕΥΡΩΚΟ, Οικολόγοι και Ζαχαρία Κουλία, για απαίτηση απομάκρυνσης του Αυστραλού πολιτικού από την θέση του.
Καταληκτικά Σχόλια
Ο δεύτερος συνεχόμενος αποκλεισμός, από τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, πολιτικού ο οποίος στάθηκε αντίθετος στο σχέδιο Ανάν, οφείλει να προβληματίσει τις πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες απετέλεσαν αρωγοί του Τ. Παπαδόπουλου στην καταψήφιση του σχεδίου Ανάν. Η διαχείριση της νίκης στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004, απεδείχθη ότι αποτελεί πιο σημαντικό και δυσεπίτευκτο στόχο από την νίκη αυτή κάθε αυτή. Σε αυτό οι δυνάμεις του ΟΧΙ απέτυχαν. Η εκλογή του Δ. Χριστόφια και η επικείμενη του Ν. Αναστασιάδη το επιβεβαιώνουν…
Η αντεπίθεση των δυνάμεων, οι οποίες στήριξαν το σχέδιο Ανάν ξεκίνησε μόλις την επομένη του δημοψηφίσματος. Σήμερα, εννέα χρόνια μετά το δημοψήφισμα, πέντε μετά την εκλογή του Δ. Χριστόφια και με την εκλογή Ν. Αναστασιάδη επί θύραις, ο συνασπισμός ΔΗ.ΣΥ. – ΑΚΕΛ, ο συνασπισμός του ΝΑΙ, εκμεταλλευόμενος την ανασφάλεια της οικονομικής κρίσης, ίσως να θεωρεί εαυτόν αρκετά ισχυρό να επαναλάβει μια ανάλογη προσπάθεια.
Καλό είναι οι ηγεσίες των δύο κομμάτων να θυμούνται πως αφ’ενός τα 2/3 των ψηφοφόρων του ΔΗ.ΣΥ. κατεψήφισαν την υπόδειξη του αρχηγού τους το 2004, αφ’ετέρου η πλειονότητα των υποστηρικτών του ΑΚΕΛ «ενθάρρυνε» την ηγεσία του κόμματος τους να μεταβάλλει το ΝΑΙ του Πολιτικού Γραφείου στο ΟΧΙ της Κεντρικής Επιτροπής…
Αν σε αυτήν την αισιόδοξη διαπίστωση προστεθεί και μια δραστήρια παράταξη έχουσα ως στόχο την εκ βάθρων ανασύνταξη του κυπριακού πολιτικού συστήματος, παράταξη η οποία θα αναζωογονήσει το αντιστασιακό φρόνημα του Κυπριακού Ελληνισμού, τότε υπάρχει ελπίδα το θλιβερό δίλημμα ( Αναστασιάδης ή Μαλάς ) να αποτελέσει ένα ασήμαντο εμπόδιο στην μακρά και δύσκολη πορεία απελευθέρωσης της Κύπρου μας.
InfoGnomon
Στον πρόσφατο πρώτο γύρο των κυπριακών προεδρικών εκλογών, όπως και στην ελλαδική κοινωνία έχει γίνει πολλές φορές στο παρελθόν, απεδείχθη ότι η κομματική νομιμοφροσύνη και η ασθενής μνήμη αποτελούν στοιχεία ισχυρότερα της εθνικής αξιοπρέπειας.
Η αποτυχημένη προεδρία του Δ. Χριστόφια, η επιδείνωση της διαπραγματευτικής θέσης της Κυπριακής Δημοκρατίας στο εθνικό θέμα, καθώς και η οικονομική αβεβαιότητα, ενώ θα έπρεπε να λειτουργήσουν ενθαρρυντικά για τους Κύπριους να κάνουν την υπέρβαση απορρίπτοντας την κομματική νομιμοφροσύνη, τελικά έδωσε το διαβατήριο στο β΄ γύρο των προεδρικών εκλογών στους υποψήφιους του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ. Ζήτημα εθνικού αυτοσεβασμού δεν ετέθη καν Τα δύο κόμματα, λόγω διαφορετικής ιδεολογικής αφετηρίας, βρέθηκαν αντιμέτωπα τους τελευταίους μήνες αναφορικά με την διαχείριση της οικονομικής κρίσης. Η ένταση των χαρακτηρισμών μεταξύ ΔΗ.ΣΥ. και ΑΚΕΛ, θα έδινε την εντύπωση σε ένα τρίτο παρατηρητή πως άβυσσος χωρίζει τα δύο αυτά κόμματα στην προσέγγιση όλων των ζητημάτων. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική…
Ταύτιση στο εθνικό θέμα
Τα δύο κόμματα έχουν να επιδείξουν, ιστορικά, μια αξιοζήλευτη συνεργασία σχετικά με το εθνικό ζήτημα της τουρκικής κατοχής. Στις 17 Νοεμβρίου 1974, λίγες ημέρες πριν τη σύσκεψη των Αθηνών της 30ης Νοεμβρίου, ο Γενικός Γραμματέας και ο Βοηθός Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ Εζεκίας Παπαϊωάννου και Ανδρέας Φάντης ταξίδεψαν, μέσω των Βρετανικών Βάσεων Ακρωτηρίου στο Λονδίνο και στις 18 Νοεμβρίου 1974 συναντήθηκαν με τον Μακάριο, στον οποίο εξέφρασαν τη θέση του ΑΚΕΛ για κατ΄αρχήν αποδοχή συζήτησης περί γεωγραφικής ομοσπονδίας (διζωνικότητα). Το ταξίδι είχε πραγματοποιηθεί μετά από διαμεσολάβηση του Γ. Κληρίδη προς την αγγλική κυβέρνηση, με την ελπίδα ότι οι Παπαϊωάννου-Φάντης θα ασκήσουν πίεση προς τον Μακάριο για αποδοχή γεωγραφικής ομοσπονδίας, όπως ο ίδιος ( Κληρίδης) είχε υποστηρίξει με σαφήνεια, στην γκαλερί Αργώ, στην Λευκωσία, λίγες ημέρες πριν ( 6 Νοεμβρίου), θέση, όμως, την οποία ρητώς είχε απορρίψει ο Εθνάρχης Μακάριος στις 2 Οκτωβρίου από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.
Αργότερα, η σύμπραξη ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ (λόγω σύμπτωσης των απόψεών του στους δείκτες Κουεγιάρ ) κατά την προεδρία Κυπριανού και η προσπάθεια για πρόωρες βουλευτικές εκλογές ( Δεκέμβριος 1985) ώστε να εκλέξουν τα 2/3 των βουλευτών και να τροποποιήσουν το Σύνταγμα αναγκάζοντας τον Σ. Κύπριανού σε παραίτηση. Παράλληλα, ο ΔΗ.ΣΥ. στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και αρχές του 1990 παρείχε υποστήριξη στον Πρόεδρο Βασιλείου ( υποψήφιος του ΑΚΕΛ) σχεδόν σε ολόκληρη την θητεία του. Η διαφωνία σημειώθηκε λίγους μήνες πριν τις εκλογές του 1993, όταν ο Γ. Κληρίδης, για ψηφοθηρικούς λόγους, εξέφρασε την αντίθεση του στις Ιδέες Γκάλι.
Η συμπόρευση αυτή συνεχίστηκε και κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών με δηλώσεις στελεχών και των δύο κομμάτων. Προτροπές βουλευτών του ΔΗ.ΣΥ. Χ. Πουργουρίδη και Σ. Χάσικου για συνεργασία με το ΑΚΕΛ, παραμονές των προεδρικών εκλογών του 2008 και μετά. Επίσης, δήλωση του βουλευτή του ΔΗ.ΣΥ. Νίκου Τορναρίτη ότι το ΑΚΕΛ ακολουθεί στο Κυπριακό πολιτική ΔΗΣΥ (20 Φεβρουαρίου 2010). Παρομοίως, ο Άντρος Κυπριανού, Γ.Γ. του ΑΚΕΛ, (μετά την έξοδο της ΕΔΕΚ από την κυβέρνηση) δήλωσε σε συνέντευξή του, στη «Σημερινή» της Κυριακής, 14 Φεβρουαρίου 2010, ότι: «ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ δεν διαφωνούν (με την πολιτική Χριστόφια). Τα δύο κόμματα μαζί έλαβαν 70% περίπου στις τελευταίες εκλογές». Σε συνέντευξή του, ο Χρ. Πουργουρίδης, στις 11 Ιουλίου 2010, στον «Φιλελεύθερο», μετά την αποχώρηση της ΕΔΕΚ είχε δηλώσει: «Να κρατά με νύχια και με δόντια στενή επαφή με τον ΔηΣυ ο Πρόεδρος Χριστόφιας. Μαζί και με το ΑΚΕΛ, όλοι μαζί να ενώσουν τις δυνάμεις τους ώστε να σχηματισθεί η αναγκαία πλειοψηφία για να εγκριθεί ένα δημοψήφισμα σε περίπτωση λύσης του κυπριακού προβλήματος. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έπρεπε να προσέχει σαν κόρη οφθαλμού τις σχέσεις του με τον ΔΗΣΥ».
Επιπροσθέτως, η υποστήριξη της ηγεσίας του ΔΗ.ΣΥ. στο μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας Τουμάζο Τσιελεπή, τη στιγμή κατά την οποία ο ίδιος παραδέχθηκε, τον Οκτώβριο του 2009, ότι η διαπραγμάτευση γίνεται με βάση το σχέδιο Ανάν, εκθέτοντας, μάλιστα, στελέχη του ΔΗΣΥ τα οποία καυτηρίαζαν την διαπραγματευτική πρακτική.
Η συμπόρευση ΔΗ.ΣΥ – ΑΚΕΛ ισχύει σε όλες τις πτυχές του εθνικού θέματος, όπως στο περιουσιακό. Ο Πρόεδρος του ΔΗ.ΣΥ. δήλωσε σε τηλεοπτική συνέντευξη ( 9-10-2012) ότι δεν έχει σοβαρές διαφωνίες με τις προτάσεις για το περιουσιακό του Προέδρου Χριστόφια - οι προτάσεις προνοούν περίπλοκες διαδικασίες αναφορικά με την άσκηση του δικαιώματος επιστροφής των προσφύγων, καθιστώντας την επιστροφή εξαίρεση, περιορισμοί στην έκταση της επιστρεφόμενης γης (μέχρι 7.500 τ.μ.) και στην ηλικία του δικαιούχου πριν την εισβολή (άνω των δέκα ετών) μεταξύ άλλων.
Η διαφωνία του ΔΗ.ΣΥ. με την ακολουθούμενη πολιτική του κ. Χριστόφια εντοπίζεται σε θέματα τακτικής. Ο ΔΗ.ΣΥ. επέκρινε την προεδρία Χριστόφια για αδυναμίες στο τακτικό επίπεδο ( μη εκμετάλλευση των Ευρωεκλογών και της αξιολόγησης της Τουρκίας, ανεπαρκή παρουσία στο εξωτερικό, μη σύμπηξη συμμαχιών) παρέχοντας υποστήριξη στην επαναφορά καίριων διατάξεων του σχεδίου Ανάν κατά τις διακοινοτικές συνομιλίες του Προέδρου Χριστόφια με Ταλάτ και Έρογλου.
Συμπόρευση μέσα από έγγραφα Wikileaks
Η συμπόρευση των, φαινομενικά, αντίθετων κομμάτων αποδεικνύεται και από τα έγγραφα από τον ιστότοπο Wikileaks. Σε έγγραφο της αμερικανικής πρεσβείας, της 3ης Μάιου 2009 ( συνάντηση Αναστασιάδη με πρέσβη ΗΠΑ Φρανκ Ούρμπανσιτς, σημειώνεται ότι «ο Αναστασιάδης ανέφερε ότι το κόμμα του εξακολουθούσε να θέλει να δημιουργήσει συμμαχία με το υπέρ της λύσης ΑΚΕΛ για να μπορέσει να δημιουργηθεί μια δυναμική (momentum) για να επιτευχθεί το "ναι" σε ένα μελλοντικό δημοψήφισμα».
Σε άλλο έγγραφο της αμερικανικής πρεσβείας, στις 7/2/2008, αναφορικά με τη συνάντηση του προέδρου του ΔΗ.ΣΥ. με τον Αμερικανού πρέσβη Ρόναλντ Σλίχερ σημειώνεται ότι ο Ν. Αναστασιάδης καλωσόρισε « το ανεπίσημο δέσιμο μεταξύ των διαφορετικών ιδεολογικά ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ αφού, κατά τη γνώμη του, μια τέτοια διευθέτηση θα εγγυόταν ότι οποιαδήποτε λύση για το κυπριακό εξασφάλιζαν οι Ελληνοκύπριοι διαπραγματευτές, θα απολάμβανε ευρεία πολιτική υποστήριξη στο κοινοβούλιο. » Σε συνάντηση των δυο, λίγους μήνες μετά, τέλη Απριλίου του 2008, αναφέρεται σε έγγραφο πως ο Αναστασιάδης δεν έδειξε σημάδια απογοήτευσης για την ήττα του Ιωάννη Κασουλίδη στις 24 Φεβρουαρίου, ούτε για το γεγονός ότι ο ΔΗΣΥ παρέμενε στο ρόλο της αντιπολίτευσης.
Α. Ντάουνερ – Φυσικό Αέριο
Και τα δύο κόμματα επέδειξαν ανοχή στην, αντιδεοντολογική και μεροληπτική υπέρ των τουρκικών θέσεων, συμπεριφορά του Ειδικού Απεσταλμένου του ΓΓ του ΟΗΕ Α. Ντάουνερ. Ο τελευταίος αμφισβητώντας την νομιμότητα άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας στην κυπριακή ΑΟΖ, συνεχώς επισείει την απειλή της τουρκικής αντίδρασης δηλώνοντας ότι «ο ΟΗΕ θα μπορούσε να αναλάβει έναν μεσολαβητικό ρόλο για το θέμα των υδρογονανθράκων αν κάτι τέτοιο ζητηθεί από τις δύο πλευρές» (27/9/11). Άμεση συνέπεια αυτής της πολιτικής θα είναι να καταστεί το κεφάλαιο ενέργειας «δικοινοτικό ζήτημα» το οποίο στη συνέχεια θα πρέπει να επιλυθεί μέσω των διαδικασιών για το Κυπριακό, με την καλή θέληση της Άγκυρας να αποτελεί απαραίτητο όρο… Στην πιο πάνω προσέγγιση, ο κ. Ντάουνερ διευκολύνθηκε ιδιαίτερα από τον Πρόεδρο Χριστόφια, ο οποίος από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ μίλησε για χρήση των εσόδων από το φυσικό αέριο προς όφελος των δύο κοινοτήτων ακόμα και πριν τη λύση ( 22 Σεπτεμβρίου 2011). Πιο πριν, ο Αν. Πρόεδρος του ΔΗ.ΣΥ. Αβέρωφ Νεοφύτου είχε προτείνει δωρεάν παροχή φυσικού αερίου στους Τουρκοκύπριους, όταν αρχίσει η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, για να κατευναστούν αντιδράσεις της Τουρκίας( 8 Αυγούστου 2010). Ο δε Ν. Αναστασιάδης, προχώρησε ένα βήμα παρακάτω, συντασσόμενος με την κατοχική ηγεσία του ψευδοκράτους, προτείνοντας μεταφορά του φυσικού αερίου μέσω του, διερχομένου την τουρκική επικράτεια, αγωγού Nabucco (18 Σεπτεμβρίου 2011, Φιλελεύθερος), ακυρώνοντας τα όποια πλεονεκτήματα από την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της κυπριακής ΑΟΖ. Όπως ακριβώς, η αποδοχή του σχεδίου Ανάν ακύρωνε την είσοδο της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση…
Παράλληλα, ΔΗ.ΣΥ και ΑΚΕΛ προσπάθησαν να παρεμποδίσουν ουσιαστική συζήτηση, στην Επιτροπή Θεσμών της Κυπριακής Βουλής, την περίοδο Οκτωβρίου 2010 - Φεβρουάριος 2011, όσον αφορά τη συζήτηση του θέματος των «εγγράφων Ντάουνερ», ( τα οποία απετέλεσαν το περιεχόμενο του βιβλίου «Σημαδεμένη Τράπουλα – Τα απόρρητα έγγραφα των διαπραγματεύσεων Χριστόφια – Ταλάτ», των Αχιλλέα Κ. Αιμιλιανίδη, Μιχάλη Κοντού και Γιώργου Κέντα).
Ενώ τον Φεβρουάριο του 2012, η κυπριακή Βουλή ομοφώνως ενέκρινε επικριτικό ψήφισμα για την πολιτεία του κ. Ντάουνερ, χάρη στην παρουσία ΔΗ.ΣΥ.- ΑΚΕΛ καταψηφίστηκε τροπολογία των ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, ΕΥΡΩΚΟ, Οικολόγοι και Ζαχαρία Κουλία, για απαίτηση απομάκρυνσης του Αυστραλού πολιτικού από την θέση του.
Καταληκτικά Σχόλια
Ο δεύτερος συνεχόμενος αποκλεισμός, από τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, πολιτικού ο οποίος στάθηκε αντίθετος στο σχέδιο Ανάν, οφείλει να προβληματίσει τις πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες απετέλεσαν αρωγοί του Τ. Παπαδόπουλου στην καταψήφιση του σχεδίου Ανάν. Η διαχείριση της νίκης στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004, απεδείχθη ότι αποτελεί πιο σημαντικό και δυσεπίτευκτο στόχο από την νίκη αυτή κάθε αυτή. Σε αυτό οι δυνάμεις του ΟΧΙ απέτυχαν. Η εκλογή του Δ. Χριστόφια και η επικείμενη του Ν. Αναστασιάδη το επιβεβαιώνουν…
Η αντεπίθεση των δυνάμεων, οι οποίες στήριξαν το σχέδιο Ανάν ξεκίνησε μόλις την επομένη του δημοψηφίσματος. Σήμερα, εννέα χρόνια μετά το δημοψήφισμα, πέντε μετά την εκλογή του Δ. Χριστόφια και με την εκλογή Ν. Αναστασιάδη επί θύραις, ο συνασπισμός ΔΗ.ΣΥ. – ΑΚΕΛ, ο συνασπισμός του ΝΑΙ, εκμεταλλευόμενος την ανασφάλεια της οικονομικής κρίσης, ίσως να θεωρεί εαυτόν αρκετά ισχυρό να επαναλάβει μια ανάλογη προσπάθεια.
Καλό είναι οι ηγεσίες των δύο κομμάτων να θυμούνται πως αφ’ενός τα 2/3 των ψηφοφόρων του ΔΗ.ΣΥ. κατεψήφισαν την υπόδειξη του αρχηγού τους το 2004, αφ’ετέρου η πλειονότητα των υποστηρικτών του ΑΚΕΛ «ενθάρρυνε» την ηγεσία του κόμματος τους να μεταβάλλει το ΝΑΙ του Πολιτικού Γραφείου στο ΟΧΙ της Κεντρικής Επιτροπής…
Αν σε αυτήν την αισιόδοξη διαπίστωση προστεθεί και μια δραστήρια παράταξη έχουσα ως στόχο την εκ βάθρων ανασύνταξη του κυπριακού πολιτικού συστήματος, παράταξη η οποία θα αναζωογονήσει το αντιστασιακό φρόνημα του Κυπριακού Ελληνισμού, τότε υπάρχει ελπίδα το θλιβερό δίλημμα ( Αναστασιάδης ή Μαλάς ) να αποτελέσει ένα ασήμαντο εμπόδιο στην μακρά και δύσκολη πορεία απελευθέρωσης της Κύπρου μας.
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αεροδιακομιδή ασθενούς από κρουαζιερόπλοιο με Super Puma
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τροφές για την καταπολέμηση της κακοσμίας του στόματος
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
