2013-02-22 11:21:02
του Ευάγγελου Σταυριανάκη
Ξέρουμε, άραγε, να ψηφίζουμε; Νομίζω πως όχι. Μιλούσα με ένα φίλο και μου έλεγε «δεν ψηφίζω αυτό το κόμμα , γιατί δεν θα μπει στην βουλή, έχει πολύ μικρό ποσοστό».
Αν σκεφτόντουσαν όλοι έτσι κανένα κόμμα από τα μικρά δεν θα εισερχόταν στη βουλή και θα υπήρχαν μεγάλα κόμματα, δεν θα υπήρχε πλουραλισμός και νέες ιδέες.
Η κατάσταση αυτή μοιάζει σαν να μαζευόμαστε όλοι και να σπρώχνουμε ένα βουνό.Θα είμαστε πολλοί, θα κινηθούμε δυναμικά. Θα κινηθούμε μαζικά. Το βουνό όμως το έβαλε το πολυπληθέστερο κόμμα. Όπως καταλαβαίνεται το βουνό δεν θα κουνηθεί από τη θέση του και εμείς θα έχουμε χάσει πολύτιμο χρόνο και προσπάθεια.
Με τι άραγε παραμέτρους ψηφίζουμε. Συνήθως όπου πάνε οι πιο πολλοί. Για αυτόν το λόγο και οι πολιτικές συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα με πολλές σημαίες από λίγους για να φαίνονται πολλοί για σύρουν μαζί τους και άλλους πιο πολλούς.
Σκέφτηκε κανείς την αυριανή μέρα; Τι πιστεύει για την πατρίδα του; Που στηρίζεται η λογική του για το μέλλον της πατρίδας του; Έχει συνείδηση ; γνωρίζει ότι αν καεί το διπλανό σπίτι , υπάρχει πιθανότητα να καεί και το δικό του; Θα μονολογήσει μέσα του « εγώ έχω γνωριμίες , έχω διασυνδέσεις, θα γλιτώσω..» δε σκέφτηκε όμως πως οι γνωριμίες είναι τίποτα μονιμότερο του προσωρινού.
Τα κριτήρια μας ήταν να βρούμε μια δουλειά στο δημόσιο είτε να ανοίξουμε μια μικρή επιχείρηση όπως μπακάλικο και με αυτά που θα βγάζαμε θα αγοράζαμε ένα σπίτι 100 τετραγωνικά και ένα εξοχικό άλλα 100 τετραγωνικά. Μα βγάζεις τόσα λεφτά από μια μικρή επιχείρηση; Όχι, αν δουλεύεις με το νόμιμο τρόπο. Συμφωνώ πρέπει να αλλάξουν οι νόμοι. Όχι όμως ανάλογα τα κέφια μας και δίχως να σκεφτόμαστε το μέλλον των παιδιών μας.
Στην γωνιά υπάρχει ένα μπακάλικο. Ο ιδιοκτήτης του θέλει να πλουτίσει από ένα μπακάλικο, δίχως να πάρει κάποιο επιχειρηματικό ρίσκο. Πλουτίζεις πουλώντας κονσέρβες και τσιγάρα; Όχι ..Έλα όμως που πλούτισε. Αυτό ήταν τα όνειρο κάθε «σοσιαλιστή Έλληνα». Να πλουτίσουν όλοι και τα βράδια να στήνουν τις πολυτελείς τους Μερσεντές στην λεωφόρο Βουλιαγμένης , να κάνουν κόντρες και να πουλάνε μούρη τα παιδιά τους. Τα παιδιά τους όμως δεν γνωρίζουν την αλήθεια. Όταν την μάθουν , λίγες φορές αυτό γίνεται, προσγειώνονται ανώμαλα και παίρνουν τα όπλα εναντίον του, κατά τα άλλα από τους γονείς τους, υπερψηφισμένου συστήματος.
Και ξανά αναρωτιέμαι ..Ξέρουμε άραγε να ψηφίζουμε;
freepen.gr
Ξέρουμε, άραγε, να ψηφίζουμε; Νομίζω πως όχι. Μιλούσα με ένα φίλο και μου έλεγε «δεν ψηφίζω αυτό το κόμμα , γιατί δεν θα μπει στην βουλή, έχει πολύ μικρό ποσοστό».
Αν σκεφτόντουσαν όλοι έτσι κανένα κόμμα από τα μικρά δεν θα εισερχόταν στη βουλή και θα υπήρχαν μεγάλα κόμματα, δεν θα υπήρχε πλουραλισμός και νέες ιδέες.
Η κατάσταση αυτή μοιάζει σαν να μαζευόμαστε όλοι και να σπρώχνουμε ένα βουνό.Θα είμαστε πολλοί, θα κινηθούμε δυναμικά. Θα κινηθούμε μαζικά. Το βουνό όμως το έβαλε το πολυπληθέστερο κόμμα. Όπως καταλαβαίνεται το βουνό δεν θα κουνηθεί από τη θέση του και εμείς θα έχουμε χάσει πολύτιμο χρόνο και προσπάθεια.
Με τι άραγε παραμέτρους ψηφίζουμε. Συνήθως όπου πάνε οι πιο πολλοί. Για αυτόν το λόγο και οι πολιτικές συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα με πολλές σημαίες από λίγους για να φαίνονται πολλοί για σύρουν μαζί τους και άλλους πιο πολλούς.
Σκέφτηκε κανείς την αυριανή μέρα; Τι πιστεύει για την πατρίδα του; Που στηρίζεται η λογική του για το μέλλον της πατρίδας του; Έχει συνείδηση ; γνωρίζει ότι αν καεί το διπλανό σπίτι , υπάρχει πιθανότητα να καεί και το δικό του; Θα μονολογήσει μέσα του « εγώ έχω γνωριμίες , έχω διασυνδέσεις, θα γλιτώσω..» δε σκέφτηκε όμως πως οι γνωριμίες είναι τίποτα μονιμότερο του προσωρινού.
Τα κριτήρια μας ήταν να βρούμε μια δουλειά στο δημόσιο είτε να ανοίξουμε μια μικρή επιχείρηση όπως μπακάλικο και με αυτά που θα βγάζαμε θα αγοράζαμε ένα σπίτι 100 τετραγωνικά και ένα εξοχικό άλλα 100 τετραγωνικά. Μα βγάζεις τόσα λεφτά από μια μικρή επιχείρηση; Όχι, αν δουλεύεις με το νόμιμο τρόπο. Συμφωνώ πρέπει να αλλάξουν οι νόμοι. Όχι όμως ανάλογα τα κέφια μας και δίχως να σκεφτόμαστε το μέλλον των παιδιών μας.
Στην γωνιά υπάρχει ένα μπακάλικο. Ο ιδιοκτήτης του θέλει να πλουτίσει από ένα μπακάλικο, δίχως να πάρει κάποιο επιχειρηματικό ρίσκο. Πλουτίζεις πουλώντας κονσέρβες και τσιγάρα; Όχι ..Έλα όμως που πλούτισε. Αυτό ήταν τα όνειρο κάθε «σοσιαλιστή Έλληνα». Να πλουτίσουν όλοι και τα βράδια να στήνουν τις πολυτελείς τους Μερσεντές στην λεωφόρο Βουλιαγμένης , να κάνουν κόντρες και να πουλάνε μούρη τα παιδιά τους. Τα παιδιά τους όμως δεν γνωρίζουν την αλήθεια. Όταν την μάθουν , λίγες φορές αυτό γίνεται, προσγειώνονται ανώμαλα και παίρνουν τα όπλα εναντίον του, κατά τα άλλα από τους γονείς τους, υπερψηφισμένου συστήματος.
Και ξανά αναρωτιέμαι ..Ξέρουμε άραγε να ψηφίζουμε;
freepen.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στα «μαλακά» οι φαρμακευτικές για τις ελλείψεις
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
