2013-02-25 20:18:03
από το Γραφείο Τύπου
Είναι σαφές ότι η καταιγίδα της Παρασκευής ήταν κάτι πρωτόγνωρο, καθώς μέσα σε έξι (6) ώρες έπεσε ποσότητα βροχής ίση με εκείνη που έπεσε πέρσι ολόκληρο το Φεβρουάριο ή περίπου το ένα τέταρτο της μέσης ετήσιας βροχόπτωσης της Αττικής.
Είναι επίσης σαφές ότι ο γενικότερος σχεδιασμός αντιπλημμυρικών έργων στην πόλη δε γίνεται για τέτοιου μεγέθους κλιματικά φαινόμενα και ως εκ τούτου οι καταστροφικές συνέπειες δε θα μπορούσαν να αποφευχθούν πλήρως. Εντούτοις, είναι άξιος απορίας ο βαθμός αιφνιδιασμού μας. Ως γνωστόν το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής είναι εδώ, οι επιπτώσεις του δεν είναι κάτι που θα συμβεί στο μέλλον και αφορά κυρίως στη συχνότητα των ακραίων φαινομένων και όχι τόσο στην έντασή τους. Συμβαίνει ήδη, έχει διατυπωθεί πολλάκις από έγκριτούς επιστήμονες, το βιώσαμε και φέτος το καλοκαίρι, οι επιπτώσεις του έχουν ποσοτικοποιηθεί και υπάρχουν προβλέψεις για το περιβαλλοντικό και κοινωνικοοικονομικό κόστος που θα έχει, ενώ έχουν κοστολογηθεί και τα μέτρα πρόληψης που θα πρέπει να ληφθούν.
Ειδικά στο λεκανοπέδιο Αττικής, η πρωτοφανής καταιγίδα προκάλεσε μεγάλες ζημιές σε εγκαταστάσεις, δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες, φθάνοντας τελικά ακόμα και στην απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής, στο θάνατο μιας νέας γυναίκας. Δυστυχώς για τα αποτελέσματά της και την παράλυση όλης της πόλης για αρκετές ώρες δεν φταίνε μόνο τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Φταίνε όλοι εκείνοι – κεντρική εξουσία, τοπική αυτοδιοίκηση, επαγγελματίες και πολίτες – που εδώ και δεκαετίες, έχουν προκαλέσει ανυπολόγιστες ζημιές τόσο στο φυσικό, όσο και το δομημένο περιβάλλον, προκρίνοντας μια λανθασμένη χωροταξική, πολεοδομική και κατασκευαστική ανάπτυξη της πόλης, μια πολιτική που την καταστρέφει καθημερινά και τελικά την … πνίγει.
Η παράλογη μείωση των αδόμητων χώρων (χώρων πρασίνου, περιαστικού πρασίνου, κ.λπ.), η καταστροφή των δασών του λεκανοπεδίου, η μετατροπή των 100 και πλέον φυσικών αποδεκτών εκροής των νερών της βροχής (ποταμών, ρεμάτων κ.λπ.) σε δρόμους, αγωγούς ή οικόπεδα, η μη προώθηση και ανάπτυξη έργων που να αντέχουν να παροχετεύσουν μεγαλύτερο όγκο βρόχινων υδάτων, η έλλειψη σχεδιασμού για την αξιοποίηση του βρόχινου νερού και τον περιορισμό της ποσότητας που τελικά απορρέει, τα εμπόδια, τα μπάζα, τα σκουπίδια και η άνευ ολοκληρωμένου σχεδιασμού ή/και ημιτελής κατασκευή έργων, είναι κάποιες από τις βασικές αιτίες που ενισχύουν τις δυσμενείς συνέπειες ενός κατά τα άλλα φυσικού, έστω και ακραίου, φαινομένου όπως ήταν η συγκεκριμένη νεροποντή.
Και δυστυχώς τα ζητήματα δεν τελειώνουν εδώ: Ποιος φορέας έχει αλήθεια σήμερα την ευθύνη για τον καθαρισμό, τη συντήρηση και την καλή λειτουργία των αγωγών όμβριων υδάτων, των φρεατίων υδροσυλλογής και τη διατήρηση και προστασία των ρεμάτων στην πόλη; Η πολύ σοβαρή αυτή δουλειά εναπόκειται πρακτικά μόνο στους ενημερωμένους πολίτες και τους υποστελεχωμένους Δήμους;
Ποιος είναι ο αρμόδιος φορέας και τι έχει κάνει μέχρι σήμερα για το θέμα της λήψης προληπτικών μέτρων και της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή; Παρ’ ότι οι επιπτώσεις για την Ελλάδα αναμένεται να είναι σοβαρές όπως και στις περιοχές της Μεσογείου, είμαστε από τις λίγες χώρες που δεν έχει υπάρξει καμιά πρωτοβουλία για την επί της ουσίας εκπόνηση και εφαρμογή ενός σχεδίου προσαρμογής. Πρακτικά δεν έχουν ληφθεί υπόψη οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, στα νερά με χαρακτηριστικό παράδειγμα το γεγονός ότι τα Σχέδια Διαχείρισης Υδάτων που υλοποιούνται από το ΥΠΕΚΑ δεν συνυπολογίζουν την παράμετρο της κλιματικής αλλαγής.
Επισημαίνεται τέλος, ότι κόντρα στην έλλειψη κεντρικού σχεδιασμού και στο καθεστώς «πολυαρμοδιοτήτων» που ως συνέπεια έχει να μην αναλαμβάνει κανείς τελικά την ευθύνη διαχείρισης τέτοιων ακραίων φαινομένων, και εξαιτίας του σπάνιου φαινομένου του τόπου μας, όπου μετά την καταστροφική νεροποντή της Παρασκευής θα έρθει μια άλλη ηλιόλουστη μέρα όπως αυτή του Σαββάτου, είναι δικαίωμα άλλα και καθήκον όλων μας να προστατεύσουμε τη μοναδικότητα αυτού του τόπου και αυτής της πόλης.
Tromaktiko
Είναι σαφές ότι η καταιγίδα της Παρασκευής ήταν κάτι πρωτόγνωρο, καθώς μέσα σε έξι (6) ώρες έπεσε ποσότητα βροχής ίση με εκείνη που έπεσε πέρσι ολόκληρο το Φεβρουάριο ή περίπου το ένα τέταρτο της μέσης ετήσιας βροχόπτωσης της Αττικής.
Είναι επίσης σαφές ότι ο γενικότερος σχεδιασμός αντιπλημμυρικών έργων στην πόλη δε γίνεται για τέτοιου μεγέθους κλιματικά φαινόμενα και ως εκ τούτου οι καταστροφικές συνέπειες δε θα μπορούσαν να αποφευχθούν πλήρως. Εντούτοις, είναι άξιος απορίας ο βαθμός αιφνιδιασμού μας. Ως γνωστόν το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής είναι εδώ, οι επιπτώσεις του δεν είναι κάτι που θα συμβεί στο μέλλον και αφορά κυρίως στη συχνότητα των ακραίων φαινομένων και όχι τόσο στην έντασή τους. Συμβαίνει ήδη, έχει διατυπωθεί πολλάκις από έγκριτούς επιστήμονες, το βιώσαμε και φέτος το καλοκαίρι, οι επιπτώσεις του έχουν ποσοτικοποιηθεί και υπάρχουν προβλέψεις για το περιβαλλοντικό και κοινωνικοοικονομικό κόστος που θα έχει, ενώ έχουν κοστολογηθεί και τα μέτρα πρόληψης που θα πρέπει να ληφθούν.
Ειδικά στο λεκανοπέδιο Αττικής, η πρωτοφανής καταιγίδα προκάλεσε μεγάλες ζημιές σε εγκαταστάσεις, δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες, φθάνοντας τελικά ακόμα και στην απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής, στο θάνατο μιας νέας γυναίκας. Δυστυχώς για τα αποτελέσματά της και την παράλυση όλης της πόλης για αρκετές ώρες δεν φταίνε μόνο τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Φταίνε όλοι εκείνοι – κεντρική εξουσία, τοπική αυτοδιοίκηση, επαγγελματίες και πολίτες – που εδώ και δεκαετίες, έχουν προκαλέσει ανυπολόγιστες ζημιές τόσο στο φυσικό, όσο και το δομημένο περιβάλλον, προκρίνοντας μια λανθασμένη χωροταξική, πολεοδομική και κατασκευαστική ανάπτυξη της πόλης, μια πολιτική που την καταστρέφει καθημερινά και τελικά την … πνίγει.
Η παράλογη μείωση των αδόμητων χώρων (χώρων πρασίνου, περιαστικού πρασίνου, κ.λπ.), η καταστροφή των δασών του λεκανοπεδίου, η μετατροπή των 100 και πλέον φυσικών αποδεκτών εκροής των νερών της βροχής (ποταμών, ρεμάτων κ.λπ.) σε δρόμους, αγωγούς ή οικόπεδα, η μη προώθηση και ανάπτυξη έργων που να αντέχουν να παροχετεύσουν μεγαλύτερο όγκο βρόχινων υδάτων, η έλλειψη σχεδιασμού για την αξιοποίηση του βρόχινου νερού και τον περιορισμό της ποσότητας που τελικά απορρέει, τα εμπόδια, τα μπάζα, τα σκουπίδια και η άνευ ολοκληρωμένου σχεδιασμού ή/και ημιτελής κατασκευή έργων, είναι κάποιες από τις βασικές αιτίες που ενισχύουν τις δυσμενείς συνέπειες ενός κατά τα άλλα φυσικού, έστω και ακραίου, φαινομένου όπως ήταν η συγκεκριμένη νεροποντή.
Και δυστυχώς τα ζητήματα δεν τελειώνουν εδώ: Ποιος φορέας έχει αλήθεια σήμερα την ευθύνη για τον καθαρισμό, τη συντήρηση και την καλή λειτουργία των αγωγών όμβριων υδάτων, των φρεατίων υδροσυλλογής και τη διατήρηση και προστασία των ρεμάτων στην πόλη; Η πολύ σοβαρή αυτή δουλειά εναπόκειται πρακτικά μόνο στους ενημερωμένους πολίτες και τους υποστελεχωμένους Δήμους;
Ποιος είναι ο αρμόδιος φορέας και τι έχει κάνει μέχρι σήμερα για το θέμα της λήψης προληπτικών μέτρων και της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή; Παρ’ ότι οι επιπτώσεις για την Ελλάδα αναμένεται να είναι σοβαρές όπως και στις περιοχές της Μεσογείου, είμαστε από τις λίγες χώρες που δεν έχει υπάρξει καμιά πρωτοβουλία για την επί της ουσίας εκπόνηση και εφαρμογή ενός σχεδίου προσαρμογής. Πρακτικά δεν έχουν ληφθεί υπόψη οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, στα νερά με χαρακτηριστικό παράδειγμα το γεγονός ότι τα Σχέδια Διαχείρισης Υδάτων που υλοποιούνται από το ΥΠΕΚΑ δεν συνυπολογίζουν την παράμετρο της κλιματικής αλλαγής.
Επισημαίνεται τέλος, ότι κόντρα στην έλλειψη κεντρικού σχεδιασμού και στο καθεστώς «πολυαρμοδιοτήτων» που ως συνέπεια έχει να μην αναλαμβάνει κανείς τελικά την ευθύνη διαχείρισης τέτοιων ακραίων φαινομένων, και εξαιτίας του σπάνιου φαινομένου του τόπου μας, όπου μετά την καταστροφική νεροποντή της Παρασκευής θα έρθει μια άλλη ηλιόλουστη μέρα όπως αυτή του Σαββάτου, είναι δικαίωμα άλλα και καθήκον όλων μας να προστατεύσουμε τη μοναδικότητα αυτού του τόπου και αυτής της πόλης.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η Αλεξάνδρα Πασχαλίδου μιλά για τη δολοφονική επίθεση εναντίον της!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Ο κόσμος άρχισε να μας ξανακούει»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
