2013-03-06 17:08:30
Η μυθομανία είναι μια διαταραχή της προσωπικότητας που χρειάζεται ιατρική βοήθεια, αφού ο μυθομανής ζει μια ψεύτικη ζωή.
Η βασική διαφορά ανάμεσα στον μυθομανή από τον υπερβολικό και τον ψεύτη είναι ότι συχνά χάνει την αίσθηση της πραγματικότητας και ενώ ξεκινά τη φανταστική του ιστόρηση έχοντας πλήρη συναίσθηση της πράξης του, αργότερα μπορεί και ο ίδιος να πιστέψει το μύθο που έπλασε.
Στη μυθομανία η φαντασία είναι αναπόσπαστο κομμάτι των διηγήσεων, το οποίο όσο το άτομο τις εξιστορεί τόσο εισχωρεί μέσα στις κατασκευές του με απόλυτη πίστη ότι πράγματι συνέβησαν.
Συνήθως είναι ο πρωταγωνιστής σεναρίων τα οποία δημιουργούν άμεσο εντυπωσιασμό στον περίγυρο και επιφέρουν στιγμιαία ικανοποίηση και ψυχική ανακούφιση στον ίδιο.
Δεν υποκρίνεται με στόχο, ούτε εξαπατά εκούσια, αλλά η αυτοεκτίμησή του είναι τόσο χαμηλή και η ανάγκη του για αποδοχή τόσο έντονη που η κοινωνική του συνείδηση είναι εύπλαστη και ρευστή όταν είναι με κόσμο.
Αν πιεστεί να παραδεχτεί την πραγματικότητα μπορεί να το κάνει στιγμιαία, θα ξανακυλήσει όμως στη δική του πραγματικότητα η οποία τον κυριαρχεί.
Η μυθομανία οφείλεται σε:
-Χαμηλή αυτοεκτίμηση
-Κακή αυτοεικόνα
-Έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό
-Έλλειψη ευχαρίστησης και χαράς στη ζωή που οδηγεί το άτομο να κάνει ψεύτικες ιστορίες για να γίνεται πρωταγωνιστής, για να αποκτά όλα εκείνα τα στοιχεία που του αρέσουν και που θα ήθελε να έχει αλλά δεν τα έχει.
Βασικό χαρακτηριστικό του μυθομανούς είναι η έλλειψη αναστολών, η απουσία ισχυρών ηθικών κωδικών και αξιών και συνήθως πρόκειται για άτομα μοναχικά, που μέσα στον παραμυθένιο κόσμο τους αισθάνονται πιο άνετα.
Ωστόσο, δεν αποκλείονται και περιπτώσεις πολύ κοινωνικών ατόμων, που χρησιμοποιούν το ψέμα για να αυξήσουν την προβολή τους.
Πρόκειται ουσιαστικά για μια ψυχική άμυνα η οποία προσφέρει στο ψυχικά ευάλωτο άτομο τη "δυνατότητα' να είναι αυτός που θα ήθελε να είναι, μια άμυνα όμως εύθραυστη, ώστε εκείνο καταντά εύκολα να γελοιοποιείται και να ξαναοδηγείται στην απόρριψη και την αυτομομφή.
Η μοναξιά και το αδιέξοδο μεγαλώνουν και το άτομο οδηγείται σε περισσότερα ψέματα για να αναπληρώσει το κενό, εγκλωβισμένο σε έναν φαύλο κύκλο.
Η αποδοχή του προβλήματος είναι το πρώτο βήμα.
Μέσα από μια ψυχοθεραπευτική παρέμβαση, η ενίσχυση της αυτοεκτίμησης μέσα από μια αληθινή σχέση τόσο με τον εαυτό όσο και με τους άλλους μπορεί να αποβεί λυτρωτική.
Η δυνατότητα χτισίματος μιας αληθινής σχέσης με τον θεραπευτή θα διαδραματίσει κεντρικό ρόλο.
radar.gr
Η βασική διαφορά ανάμεσα στον μυθομανή από τον υπερβολικό και τον ψεύτη είναι ότι συχνά χάνει την αίσθηση της πραγματικότητας και ενώ ξεκινά τη φανταστική του ιστόρηση έχοντας πλήρη συναίσθηση της πράξης του, αργότερα μπορεί και ο ίδιος να πιστέψει το μύθο που έπλασε.
Στη μυθομανία η φαντασία είναι αναπόσπαστο κομμάτι των διηγήσεων, το οποίο όσο το άτομο τις εξιστορεί τόσο εισχωρεί μέσα στις κατασκευές του με απόλυτη πίστη ότι πράγματι συνέβησαν.
Συνήθως είναι ο πρωταγωνιστής σεναρίων τα οποία δημιουργούν άμεσο εντυπωσιασμό στον περίγυρο και επιφέρουν στιγμιαία ικανοποίηση και ψυχική ανακούφιση στον ίδιο.
Δεν υποκρίνεται με στόχο, ούτε εξαπατά εκούσια, αλλά η αυτοεκτίμησή του είναι τόσο χαμηλή και η ανάγκη του για αποδοχή τόσο έντονη που η κοινωνική του συνείδηση είναι εύπλαστη και ρευστή όταν είναι με κόσμο.
Αν πιεστεί να παραδεχτεί την πραγματικότητα μπορεί να το κάνει στιγμιαία, θα ξανακυλήσει όμως στη δική του πραγματικότητα η οποία τον κυριαρχεί.
Η μυθομανία οφείλεται σε:
-Χαμηλή αυτοεκτίμηση
-Κακή αυτοεικόνα
-Έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό
-Έλλειψη ευχαρίστησης και χαράς στη ζωή που οδηγεί το άτομο να κάνει ψεύτικες ιστορίες για να γίνεται πρωταγωνιστής, για να αποκτά όλα εκείνα τα στοιχεία που του αρέσουν και που θα ήθελε να έχει αλλά δεν τα έχει.
Βασικό χαρακτηριστικό του μυθομανούς είναι η έλλειψη αναστολών, η απουσία ισχυρών ηθικών κωδικών και αξιών και συνήθως πρόκειται για άτομα μοναχικά, που μέσα στον παραμυθένιο κόσμο τους αισθάνονται πιο άνετα.
Ωστόσο, δεν αποκλείονται και περιπτώσεις πολύ κοινωνικών ατόμων, που χρησιμοποιούν το ψέμα για να αυξήσουν την προβολή τους.
Πρόκειται ουσιαστικά για μια ψυχική άμυνα η οποία προσφέρει στο ψυχικά ευάλωτο άτομο τη "δυνατότητα' να είναι αυτός που θα ήθελε να είναι, μια άμυνα όμως εύθραυστη, ώστε εκείνο καταντά εύκολα να γελοιοποιείται και να ξαναοδηγείται στην απόρριψη και την αυτομομφή.
Η μοναξιά και το αδιέξοδο μεγαλώνουν και το άτομο οδηγείται σε περισσότερα ψέματα για να αναπληρώσει το κενό, εγκλωβισμένο σε έναν φαύλο κύκλο.
Η αποδοχή του προβλήματος είναι το πρώτο βήμα.
Μέσα από μια ψυχοθεραπευτική παρέμβαση, η ενίσχυση της αυτοεκτίμησης μέσα από μια αληθινή σχέση τόσο με τον εαυτό όσο και με τους άλλους μπορεί να αποβεί λυτρωτική.
Η δυνατότητα χτισίματος μιας αληθινής σχέσης με τον θεραπευτή θα διαδραματίσει κεντρικό ρόλο.
radar.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πράξη αλληλεγγύης
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Εθνικιστικό κράτος και ιδιωτικός τομέας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
