2013-03-08 10:32:04
Η ιδιαίτερη θρεπτική αξία των ζυμαρικών αναγνωρίζεται αν σκεφτούμε ότι αποτελούν ένα από τα πιο διαδεδομένα τρόφιμα της αρχαιότητας.
Σχετικές πληροφορίες δίνει στο www.Life2day.gr η Αθηνά Ρούντου – Κλινική Διαιτολόγος – Διατροφολόγος,Επιστημονική Υπεύθυνη ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ, Κατερίνη Ιδρυτικό Μέλος Ελληνικής Διατροφολογικής Εταιρείας.
Η πρώτη αναφορά στην ύπαρξη των ζυμαρικών χρονολογείται γύρω στο 1000 π.χ., στην αρχαία Ελλάδα, όπου η λέξη “λάγανον” περιέγραφε μία φαρδιά πλακωτή ζύμη από νερό και αλεύρι, την οποία έκοβαν σε λωρίδες. Η ζύμη αυτή μεταφέρθηκε και στην Ιταλία από τους πρώτους Έλληνες έποικους γύρω στον 8ο αιώνα π.χ., και μετονομάστηκε σε “laganum” στα λατινικά, τα σημερινά Λαζάνια.
Η πρώτη όμως χειροπιαστή απόδειξη για την ύπαρξη των ζυμαρικών ανήκει σε ευρήματα που ανακαλύφθηκαν σε τοιχογραφίες του 4ου αιώνα π.χ., σε οικισμό των Ετρούσκων βόρεια της Ρώμης, όπου αναπαριστούνται διάφορα σκεύη για το βράσιμο νερού, μία επιφάνεια για την ανάμιξη νερού με αλεύρι, ένας κυλινδρικός πλάστης και ένα εργαλείο κοπής, παρόμοιο με αυτό που χρησιμοποιείται σήμερα για να κόβουμε τα ζυμαρικά.
Ωστόσο, και στην εποχή μας αναγνωρίζεται η υψηλή θρεπτική αξία των ζυμαρικών αφού βρίσκονται στη βάση της Πυραμίδας της Μεσογειακής Διατροφής, γεγονός που συνιστά τη συχνή εβδομαδιαία κατανάλωσή τους. Αυτό οφείλεται στο ότι τα ζυμαρικά είναι πλούσια σε σύνθετους υδατάνθρακες, οι οποίοι αποτελούν το καλύτερο καύσιμο του ανθρώπινου οργανισμού, μιας και η αργή διάσπασή τους διατηρεί την ενέργεια στο σώμα για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Αξίζει να αναφερθεί σε αντίθεση με την πεποίθηση ότι τα ζυμαρικά παχαίνουν, ότι μία κανονική μερίδα από μακαρόνια (100 γρ) περιέχει λιγότερο από 2 γραμμάρια λίπους και μόνο 342 θερμίδες, δηλαδή περίπου 14% των καθημερινών μας αναγκών σε θερμίδες, ενώ μας δίνει 75 γραμμάρια υδατάνθρακες και 13 γραμμάρια πρωτεΐνες. Ταυτόχρονα, τα ζυμαρικά έχουν πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε χοληστερόλη και νάτριο. Επιπλέον, συνδυάζοντας τα ζυμαρικά με σάλτσες λαχανικών, κόκκινο κρέας, πουλερικά ή ψάρια, μπορούν να αποτελέσουν ένα πολύ θρεπτικό γεύμα.
Επίσης, είναι σημαντικό το γεγονός ότι τα ζυμαρικά μπορούν να καταναλωθούν από όλους ακόμα και από την τρίτη ηλικία, λόγω του ότι είναι εύπεπτα, δεν χρειάζονται ιδιαίτερο μάσημα και είναι εύκολα και γρήγορα στην προετοιμασία.
Τα φέλη από την κατανάλωση ζυμαρικών πολλαπλασιάζονται όταν αυτά είναι ολικής αλέσεως.
Τα ζυμαρικά Ολικής Αλέσεως προσφέρουν όλα τα πολύτιμα συστατικά του φλοιού των σπόρων του σταριού (φυτικές ίνες, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, ανόργανα άλατα, και πρωτεΐνες). Το υψηλό τους περιεχόμενο σε βιταμίνες της ομάδας Β τονώνει το μεταβολισμό και το νευρικό σύστημα, ενισχύοντας την πνευματική διαύγεια και μνήμη!
Επιπλέον, τα ζυμαρικά ολικής αλέσεως έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, συγκριτικά με τα ζυμαρικά από κανονικό σιμιγδάλι. Έτσι, βελτιώνουν τη λειτουργία του εντέρου και σε συνδυασμό με τους σύνθετους υδατάνθρακες συντελούν ώστε να προκαλείται το αίσθημα του κορεσμού για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Συγχρόνως, τα ζυμαρικά ολικής αλέσεως δεν προκαλούν απότομη αύξηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, με αποτέλεσμα να μπορούν να καταναλώνονται και από άτομα με σακχαρώδη διαβήτη. Επίσης, η κατανάλωση ζυμαρικών ολικής αλέσεως δεν προκαλεί απότομες διακυμάνσεις σακχάρου και ινσουλίνης, ρυθμίζοντας καλύτερα το σωματικό βάρος.
Συμπερασματικά, τα ζυμαρικά με τη πληθώρα των θρεπτικών συστατικών που περιέχουν αποτελούν μια υγιεινή διατροφική επιλογή που μπορεί να καταναλώνεται χωρίς τύψεις αφού μας παρέχει συγχρόνως πλούσια γεύση και θρέψη!
life2day.gr
Σχετικές πληροφορίες δίνει στο www.Life2day.gr η Αθηνά Ρούντου – Κλινική Διαιτολόγος – Διατροφολόγος,Επιστημονική Υπεύθυνη ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ, Κατερίνη Ιδρυτικό Μέλος Ελληνικής Διατροφολογικής Εταιρείας.
Η πρώτη αναφορά στην ύπαρξη των ζυμαρικών χρονολογείται γύρω στο 1000 π.χ., στην αρχαία Ελλάδα, όπου η λέξη “λάγανον” περιέγραφε μία φαρδιά πλακωτή ζύμη από νερό και αλεύρι, την οποία έκοβαν σε λωρίδες. Η ζύμη αυτή μεταφέρθηκε και στην Ιταλία από τους πρώτους Έλληνες έποικους γύρω στον 8ο αιώνα π.χ., και μετονομάστηκε σε “laganum” στα λατινικά, τα σημερινά Λαζάνια.
Η πρώτη όμως χειροπιαστή απόδειξη για την ύπαρξη των ζυμαρικών ανήκει σε ευρήματα που ανακαλύφθηκαν σε τοιχογραφίες του 4ου αιώνα π.χ., σε οικισμό των Ετρούσκων βόρεια της Ρώμης, όπου αναπαριστούνται διάφορα σκεύη για το βράσιμο νερού, μία επιφάνεια για την ανάμιξη νερού με αλεύρι, ένας κυλινδρικός πλάστης και ένα εργαλείο κοπής, παρόμοιο με αυτό που χρησιμοποιείται σήμερα για να κόβουμε τα ζυμαρικά.
Ωστόσο, και στην εποχή μας αναγνωρίζεται η υψηλή θρεπτική αξία των ζυμαρικών αφού βρίσκονται στη βάση της Πυραμίδας της Μεσογειακής Διατροφής, γεγονός που συνιστά τη συχνή εβδομαδιαία κατανάλωσή τους. Αυτό οφείλεται στο ότι τα ζυμαρικά είναι πλούσια σε σύνθετους υδατάνθρακες, οι οποίοι αποτελούν το καλύτερο καύσιμο του ανθρώπινου οργανισμού, μιας και η αργή διάσπασή τους διατηρεί την ενέργεια στο σώμα για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Αξίζει να αναφερθεί σε αντίθεση με την πεποίθηση ότι τα ζυμαρικά παχαίνουν, ότι μία κανονική μερίδα από μακαρόνια (100 γρ) περιέχει λιγότερο από 2 γραμμάρια λίπους και μόνο 342 θερμίδες, δηλαδή περίπου 14% των καθημερινών μας αναγκών σε θερμίδες, ενώ μας δίνει 75 γραμμάρια υδατάνθρακες και 13 γραμμάρια πρωτεΐνες. Ταυτόχρονα, τα ζυμαρικά έχουν πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε χοληστερόλη και νάτριο. Επιπλέον, συνδυάζοντας τα ζυμαρικά με σάλτσες λαχανικών, κόκκινο κρέας, πουλερικά ή ψάρια, μπορούν να αποτελέσουν ένα πολύ θρεπτικό γεύμα.
Επίσης, είναι σημαντικό το γεγονός ότι τα ζυμαρικά μπορούν να καταναλωθούν από όλους ακόμα και από την τρίτη ηλικία, λόγω του ότι είναι εύπεπτα, δεν χρειάζονται ιδιαίτερο μάσημα και είναι εύκολα και γρήγορα στην προετοιμασία.
Τα φέλη από την κατανάλωση ζυμαρικών πολλαπλασιάζονται όταν αυτά είναι ολικής αλέσεως.
Τα ζυμαρικά Ολικής Αλέσεως προσφέρουν όλα τα πολύτιμα συστατικά του φλοιού των σπόρων του σταριού (φυτικές ίνες, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, ανόργανα άλατα, και πρωτεΐνες). Το υψηλό τους περιεχόμενο σε βιταμίνες της ομάδας Β τονώνει το μεταβολισμό και το νευρικό σύστημα, ενισχύοντας την πνευματική διαύγεια και μνήμη!
Επιπλέον, τα ζυμαρικά ολικής αλέσεως έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, συγκριτικά με τα ζυμαρικά από κανονικό σιμιγδάλι. Έτσι, βελτιώνουν τη λειτουργία του εντέρου και σε συνδυασμό με τους σύνθετους υδατάνθρακες συντελούν ώστε να προκαλείται το αίσθημα του κορεσμού για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Συγχρόνως, τα ζυμαρικά ολικής αλέσεως δεν προκαλούν απότομη αύξηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, με αποτέλεσμα να μπορούν να καταναλώνονται και από άτομα με σακχαρώδη διαβήτη. Επίσης, η κατανάλωση ζυμαρικών ολικής αλέσεως δεν προκαλεί απότομες διακυμάνσεις σακχάρου και ινσουλίνης, ρυθμίζοντας καλύτερα το σωματικό βάρος.
Συμπερασματικά, τα ζυμαρικά με τη πληθώρα των θρεπτικών συστατικών που περιέχουν αποτελούν μια υγιεινή διατροφική επιλογή που μπορεί να καταναλώνεται χωρίς τύψεις αφού μας παρέχει συγχρόνως πλούσια γεύση και θρέψη!
life2day.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Οι... κοιλιακοί της στη φόρα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
