2013-03-11 22:33:30
Την ιδιαίτερα τραγική κατάσταση στον τομέα της υγείας στην Ελλάδα επισημαίνει με ομιλία του στο Civil society day ο Αντιπροέδρος του ΠΙΣ Γ. Μπασκόζου αναφέροντας στοιχεία και νούμερα που δείχνουν ότι η μείωση των δαπανών στην υγεία ( δημόσιων και ιδιωτικών ) απειλεί και την υγεία των Ελλήνων.
Το πλήρες κείμενο έχει ως εξής :
«Στην Ελλάδα τα 3 τελευταία χρόνια, με επίκληση της ανάγκης αποπληρωμής του δημόσιου χρέους και λόγω της αδυναμίας διεθνούς δανεισμού, έχει επιβληθεί μια μνημονιακή περιοριστική πολιτική λιτότητας, την οποία εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις υπό την εποπτεία της ΕΕ του ΔΝΤ και της ΕΚΤ.
Βασικός πυρήνας αυτών των πολιτικών είναι η λογική της «εσωτερικής υποτίμησης». Αυτό σημαίνει μεγάλες μειώσεις μισθών, εισοδημάτων και συντάξεων που συνδυάζονται με ελάττωση των δημόσιων κοινωνικών δαπανών που έχουν σαν βασικό χαρακτηριστικό την καταστροφική ελάττωση των δημόσιων δαπανών για την υγεία.
Την ίδια περίοδο διεθνείς και εγχώριες μελέτες δείχνουν αύξηση της νοσηρότητας του πληθυσμού, λόγω υποβάθμισης των συνθηκών διαβίωσης, του άγχους της επικείμενης η υπαρκτής ανεργίας και της έλλειψης δομών πρόληψης.
Παρουσιάζεται λοιπόν ένα εκρηκτικό μίγμα έμμεσης απόσυρσης του κράτους από την υγειονομική κάλυψη των πολιτών την ώρα που η ζήτηση δημόσιων υπηρεσιών υγείας αυξάνεται κατακόρυφα.
ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΑΠΑΝΗ ΥΓΕΙΑΣ 2009 14 δις ευρω
ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΑΠΑΝΗ ΥΓΕΙΑΣ 2012 9.5 δις ευρω. Μεταβολή 32.1%
ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΔΑΠΑΝΗ ΥΓΕΙΑΣ 2009 8.5 δις ευρω
ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΔΑΠΑΝΗ ΥΓΕΙΑΣ 2012 4 δις ευρω. Μεταβολή 52.9%
ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΜΕΙΩΣΗ ΔΑΠΑΝΩΝ ΥΓΕΙΑΣ 2009-2012 40%
Στην Ελλάδα είναι πολύ υψηλό το ποσοστό ιδιωτικών δαπανών για την υγεία. Η φτωχοποίηση του πληθυσμού με τη συνύπαρξη αυξανόμενης ανεπάρκειας του δημόσιου συστήματος και οικονομική αδυναμία καταφυγής σε ιδιωτικές υπηρεσίες δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα κινδύνων για τη δημόσια υγεία και την υγεία των ανθρώπων.
Σοβαρότατο πρόβλημα που φθάνει στα όρια της ανθρωπιστικής κρίσης, αποτελεί η έλλειψη κοινωνικής ασφάλισης υγείας για το 1/3 περίπου του πληθυσμού λόγω του μεγάλου ποσοστού ανεργίας, της αδυναμίας των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών να αποδώσουν ασφαλιστικές εισφορές και του μεγάλου αριθμού προσφύγων και οικονομικών μεταναστών από τρίτες χώρες.
Βασικά χαρακτηριστικά της κρίσης στον τομέα των υπηρεσιών υγείας είναι
. ο κίνδυνος πλήρους κατάρρευσης, λόγω υποχρηματοδότησης, των δομών ψυχικής υγείας και αποασυλοποίησης
. η δυσκολία πρόσβασης στη φαρμακευτική αγωγή, λόγω αύξησης της συμμετοχής των ασθενών στο κόστος και των φαινομένων έλλειψης φαρμάκων που οφείλονται στην αδυναμία αποπληρωμής φαρμακείων και φαρμακευτικών εταιριών από το δημόσιο.
. η κατάρρευση του συστήματος των προμηθειών στα νοσοκομεία με φαινόμενα ελλείψεων σε βασικά υλικά και αναλώσιμα
. η ανεπαρκής εμβολιαστική κάλυψη του πληθυσμού
. η αδυναμία ελεύθερης δωρεάν πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας ανασφάλιστων ατόμων
. αυξανόμενα φαινόμενα «εργασιακής εξάντλησης» των υγειονομικών λόγω άσχημων συνθηκών δουλειάς και εργασιακής και μισθολογικής υποβάθμισης .Η ουσιαστική απαγόρευση προσλήψεων στο σύστημα υγείας επιτείνει την εξάντληση του υπάρχοντος προσωπικού.
Σαν αντίδραση στην ανθρωπιστική κρίση που προκύπτει από την κατάρρευση του συστήματος υγείας αναπτύσσονται κινήσεις αλληλεγγύης αλλά και στήριξης των δημόσιων και κοινωνικοασφαλιστικών δομών.
. τα συνδικάτα των νοσοκομειακών γιατρών καλούν τους γιατρούς να αγνοούν τις εντολές και να περιθάλπουν ανασφάλιστους και μετανάστες
. δημιουργείται πλέγμα κοινωνικών ιατρείων και φαρμακείων σε συνεργασία με τοπικούς φορείς και δημοτικές αρχές, που βασίζονται στην εθελοντική προσφορά υγειονομικών.
. γίνονται προσπάθειες και αναπτύσσονται πρωτοβουλίες για κέντρα δωρεάν εμβολιασμών για ανασφάλιστους και άπορους.
Πρόσφατα οι ιατρικοί σύλλογοι κλήθηκαν από το υπουργείο υγείας να οργανώσουν δίκτυα εθελοντών γιατρών για κάλυψη των αναγκών των μαθητών σε προληπτική ιατρική εξέταση. Η κίνηση αυτή αντιμετωπίζεται με μεγάλο σκεπτικισμό. Οι ιατρικοί σύλλογοι δηλώνουν πως η ευθύνη της πολιτείας είναι να οργανώνει και να χρηματοδοτεί οργανωμένο δημόσιο σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και όχι να οργανώνει τον εθελοντισμό των γιατρών.
Η κρίση στο σύστημα υγείας και η συνακόλουθη ανθρωπιστική κρίση που οφείλεται στις επιλογές του μνημονίου έχει και εξαιρετικά δυσάρεστες παρενέργειες. Αναπτύσσονται και επεκτείνονται επικίνδυνες ρατσιστικές και ξενοφοβικές αντιλήψεις που φθάνουν στο σημείο να οργανώνουν εθελοντικές αιμοδοσίες «μόνο για Έλληνες», στις οποίες πρωτοστατούν μέλη της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής.
Επίσης παρατηρούνται προσπάθειες εκμετάλλευσης των δομών αλληλεγγύης για αποκόμιση προσωπικής προβολής δημόσιων παραγόντων.
Οι πρωτοβουλίες αλληλεγγύης κάποιες φορές αντιμετωπίζονται αρνητικά από φορείς που αντιλαμβάνονται στενά συντεχνιακά τα συμφέροντα των αυτοαπασχολούμενων γιατρών και ανησυχούν από τη δωρεάν παροχή ιατρικών υπηρεσιών σε συμπολίτες μας που έχουν απόλυτη ανάγκη.
Είναι ασφαλώς φανερό πως η κατάσταση αυτή αν δεν αντιστραφεί, θα έχει πολύ αρνητικό αντίκτυπο στη διαμόρφωση κοινής ευρωπαϊκής συνείδησης. Δεν είναι δυνατόν να διαμορφωθεί η έννοια της ταυτότητας του ευρωπαίου πολίτη, όταν οι πολίτες μιας χώρας του στενού πυρήνα της ΕΕ βλέπουν να αυξάνεται η απόσταση ανάμεσα στο βιοτικό επίπεδο και τις κοινωνικές παροχές των ευρωπαϊκών λαών.
Κινήσεις αλληλεγγύης σε ευρωπαϊκό επίπεδο στον τομέα της υγείας είναι αναγκαίες και προβλέπονται και από τις ευρωπαϊκές συνθήκες.
Το βασικό όμως είναι να σταματήσει η καταστροφή του δημόσιου συστήματος υγείας στην Ελλάδα από την δογματική εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων.
Η ηγεσία της ΕΕ πρέπει να αποφασίσει αν επιθυμεί και επιδιώκει τη σύγκλιση των λαών της Ευρώπης με διατήρηση του οράματος για «κοινωνικό κεκτημένο» ευημερίας για όλους, η αν θα καταστρέψει το «ευρωπαϊκό όνειρο» με τιμωρητικές πολιτικές λογιστικού τύπου, που και άδικες είναι και αναποτελεσματικές.
ΓΙΑΝΝΗΣ Γ ΜΠΑΣΚΟΖΟΣ Α ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Πηγή www.ygeianet.gr
Το πλήρες κείμενο έχει ως εξής :
«Στην Ελλάδα τα 3 τελευταία χρόνια, με επίκληση της ανάγκης αποπληρωμής του δημόσιου χρέους και λόγω της αδυναμίας διεθνούς δανεισμού, έχει επιβληθεί μια μνημονιακή περιοριστική πολιτική λιτότητας, την οποία εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις υπό την εποπτεία της ΕΕ του ΔΝΤ και της ΕΚΤ.
Βασικός πυρήνας αυτών των πολιτικών είναι η λογική της «εσωτερικής υποτίμησης». Αυτό σημαίνει μεγάλες μειώσεις μισθών, εισοδημάτων και συντάξεων που συνδυάζονται με ελάττωση των δημόσιων κοινωνικών δαπανών που έχουν σαν βασικό χαρακτηριστικό την καταστροφική ελάττωση των δημόσιων δαπανών για την υγεία.
Την ίδια περίοδο διεθνείς και εγχώριες μελέτες δείχνουν αύξηση της νοσηρότητας του πληθυσμού, λόγω υποβάθμισης των συνθηκών διαβίωσης, του άγχους της επικείμενης η υπαρκτής ανεργίας και της έλλειψης δομών πρόληψης.
Παρουσιάζεται λοιπόν ένα εκρηκτικό μίγμα έμμεσης απόσυρσης του κράτους από την υγειονομική κάλυψη των πολιτών την ώρα που η ζήτηση δημόσιων υπηρεσιών υγείας αυξάνεται κατακόρυφα.
ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΑΠΑΝΗ ΥΓΕΙΑΣ 2009 14 δις ευρω
ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΑΠΑΝΗ ΥΓΕΙΑΣ 2012 9.5 δις ευρω. Μεταβολή 32.1%
ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΔΑΠΑΝΗ ΥΓΕΙΑΣ 2009 8.5 δις ευρω
ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΔΑΠΑΝΗ ΥΓΕΙΑΣ 2012 4 δις ευρω. Μεταβολή 52.9%
ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΜΕΙΩΣΗ ΔΑΠΑΝΩΝ ΥΓΕΙΑΣ 2009-2012 40%
Στην Ελλάδα είναι πολύ υψηλό το ποσοστό ιδιωτικών δαπανών για την υγεία. Η φτωχοποίηση του πληθυσμού με τη συνύπαρξη αυξανόμενης ανεπάρκειας του δημόσιου συστήματος και οικονομική αδυναμία καταφυγής σε ιδιωτικές υπηρεσίες δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα κινδύνων για τη δημόσια υγεία και την υγεία των ανθρώπων.
Σοβαρότατο πρόβλημα που φθάνει στα όρια της ανθρωπιστικής κρίσης, αποτελεί η έλλειψη κοινωνικής ασφάλισης υγείας για το 1/3 περίπου του πληθυσμού λόγω του μεγάλου ποσοστού ανεργίας, της αδυναμίας των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών να αποδώσουν ασφαλιστικές εισφορές και του μεγάλου αριθμού προσφύγων και οικονομικών μεταναστών από τρίτες χώρες.
Βασικά χαρακτηριστικά της κρίσης στον τομέα των υπηρεσιών υγείας είναι
. ο κίνδυνος πλήρους κατάρρευσης, λόγω υποχρηματοδότησης, των δομών ψυχικής υγείας και αποασυλοποίησης
. η δυσκολία πρόσβασης στη φαρμακευτική αγωγή, λόγω αύξησης της συμμετοχής των ασθενών στο κόστος και των φαινομένων έλλειψης φαρμάκων που οφείλονται στην αδυναμία αποπληρωμής φαρμακείων και φαρμακευτικών εταιριών από το δημόσιο.
. η κατάρρευση του συστήματος των προμηθειών στα νοσοκομεία με φαινόμενα ελλείψεων σε βασικά υλικά και αναλώσιμα
. η ανεπαρκής εμβολιαστική κάλυψη του πληθυσμού
. η αδυναμία ελεύθερης δωρεάν πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας ανασφάλιστων ατόμων
. αυξανόμενα φαινόμενα «εργασιακής εξάντλησης» των υγειονομικών λόγω άσχημων συνθηκών δουλειάς και εργασιακής και μισθολογικής υποβάθμισης .Η ουσιαστική απαγόρευση προσλήψεων στο σύστημα υγείας επιτείνει την εξάντληση του υπάρχοντος προσωπικού.
Σαν αντίδραση στην ανθρωπιστική κρίση που προκύπτει από την κατάρρευση του συστήματος υγείας αναπτύσσονται κινήσεις αλληλεγγύης αλλά και στήριξης των δημόσιων και κοινωνικοασφαλιστικών δομών.
. τα συνδικάτα των νοσοκομειακών γιατρών καλούν τους γιατρούς να αγνοούν τις εντολές και να περιθάλπουν ανασφάλιστους και μετανάστες
. δημιουργείται πλέγμα κοινωνικών ιατρείων και φαρμακείων σε συνεργασία με τοπικούς φορείς και δημοτικές αρχές, που βασίζονται στην εθελοντική προσφορά υγειονομικών.
. γίνονται προσπάθειες και αναπτύσσονται πρωτοβουλίες για κέντρα δωρεάν εμβολιασμών για ανασφάλιστους και άπορους.
Πρόσφατα οι ιατρικοί σύλλογοι κλήθηκαν από το υπουργείο υγείας να οργανώσουν δίκτυα εθελοντών γιατρών για κάλυψη των αναγκών των μαθητών σε προληπτική ιατρική εξέταση. Η κίνηση αυτή αντιμετωπίζεται με μεγάλο σκεπτικισμό. Οι ιατρικοί σύλλογοι δηλώνουν πως η ευθύνη της πολιτείας είναι να οργανώνει και να χρηματοδοτεί οργανωμένο δημόσιο σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και όχι να οργανώνει τον εθελοντισμό των γιατρών.
Η κρίση στο σύστημα υγείας και η συνακόλουθη ανθρωπιστική κρίση που οφείλεται στις επιλογές του μνημονίου έχει και εξαιρετικά δυσάρεστες παρενέργειες. Αναπτύσσονται και επεκτείνονται επικίνδυνες ρατσιστικές και ξενοφοβικές αντιλήψεις που φθάνουν στο σημείο να οργανώνουν εθελοντικές αιμοδοσίες «μόνο για Έλληνες», στις οποίες πρωτοστατούν μέλη της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής.
Επίσης παρατηρούνται προσπάθειες εκμετάλλευσης των δομών αλληλεγγύης για αποκόμιση προσωπικής προβολής δημόσιων παραγόντων.
Οι πρωτοβουλίες αλληλεγγύης κάποιες φορές αντιμετωπίζονται αρνητικά από φορείς που αντιλαμβάνονται στενά συντεχνιακά τα συμφέροντα των αυτοαπασχολούμενων γιατρών και ανησυχούν από τη δωρεάν παροχή ιατρικών υπηρεσιών σε συμπολίτες μας που έχουν απόλυτη ανάγκη.
Είναι ασφαλώς φανερό πως η κατάσταση αυτή αν δεν αντιστραφεί, θα έχει πολύ αρνητικό αντίκτυπο στη διαμόρφωση κοινής ευρωπαϊκής συνείδησης. Δεν είναι δυνατόν να διαμορφωθεί η έννοια της ταυτότητας του ευρωπαίου πολίτη, όταν οι πολίτες μιας χώρας του στενού πυρήνα της ΕΕ βλέπουν να αυξάνεται η απόσταση ανάμεσα στο βιοτικό επίπεδο και τις κοινωνικές παροχές των ευρωπαϊκών λαών.
Κινήσεις αλληλεγγύης σε ευρωπαϊκό επίπεδο στον τομέα της υγείας είναι αναγκαίες και προβλέπονται και από τις ευρωπαϊκές συνθήκες.
Το βασικό όμως είναι να σταματήσει η καταστροφή του δημόσιου συστήματος υγείας στην Ελλάδα από την δογματική εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων.
Η ηγεσία της ΕΕ πρέπει να αποφασίσει αν επιθυμεί και επιδιώκει τη σύγκλιση των λαών της Ευρώπης με διατήρηση του οράματος για «κοινωνικό κεκτημένο» ευημερίας για όλους, η αν θα καταστρέψει το «ευρωπαϊκό όνειρο» με τιμωρητικές πολιτικές λογιστικού τύπου, που και άδικες είναι και αναποτελεσματικές.
ΓΙΑΝΝΗΣ Γ ΜΠΑΣΚΟΖΟΣ Α ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Πηγή www.ygeianet.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
