2013-03-15 09:18:13
Ανδρέας Πιμπίσιης
Για δεκαετίες ολόκληρες η Κύπρος ήταν μοναχική στην περιοχή προσπαθώντας από μόνη της και με τα πενιχρά μέσα που διαθέτει να αντιμετωπίσει την Τουρκία σε πολιτικό, διπλωματικό αλλά ακόμα και σε στρατιωτικό επίπεδο.
Η στήριξη από την Ελλάδα ήταν μεν ουσιαστική αλλά όχι ικανή για να αποτρέψει τους όποιους σχεδιασμούς της Άγκυρας για άσκηση ελέγχου στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Αποδείχθηκε στην πράξη ότι οι προσεγγίσεις που ακολούθησαν διαχρονικά οι κυπριακές και ελληνικές κυβερνήσεις για αποφυγή αντιπαράθεσης με την Τουρκία, για συμπεριφορές εντός των πλαισίων που θέλουν οι διάφοροι τρίτοι και κυρίως με επίκληση του διεθνούς δικαίου, δεν είναι αρκετές για να διαφοροποιήσουν την τουρκική επεκτατική και επιθετική πολιτική.
Τα δεδομένα τα τελευταία χρόνια διαφοροποιήθηκαν κατά τρόπο ώστε η Κύπρος, μέσα από νέας μορφής στρατηγικές συμμαχίες, να ενισχύσει τη θέση της και να μπορεί να αποτρέψει αποτελεσματικά τις τουρκικές ενέργειες όχι μόνο στην περιοχή αλλά και ευρύτερα. Γι’ αυτό και η ουσιαστική και πρακτική -όχι μόνο θεωρητική- εμβάθυνση των σχέσεων με το Ισραήλ αποκτά μια άλλη διάσταση. Οι σχέσεις αυτές δεν μπορούν να περιοριστούν μόνο στα θέματα φυσικού αερίου.
Αντίθετα, θα πρέπει προχωρήσουν και στα επόμενα βήματα στρατηγικής συνεργασίας. Τέτοια βήματα θα πρέπει να είναι και προς τη στρατιωτική συνεργασία, όσο κι αν για πολλούς εδώ στην Κύπρο αποτελεί ακόμα ταμπού. Αυτή είναι ίσως και η πλέον κατάλληλη στιγμή για να γίνει αυτό το αποφασιστικό βήμα, καθώς μια τέτοια συνεργασία είναι προς όφελος και των δύο χωρών. Κυρίως όμως θα είναι προς όφελος της Κύπρου η οποία όχι μόνο δεν μπορεί να εξοπλιστεί στρατιωτικά λόγω των διαφόρων εμπάργκο που εφαρμόζουν οι Αμερικάνοι αλλά κυρίως αυτό καθίσταται αδύνατο λόγω της οικονομικής κρίσης.
Στρατιωτική συνεργασία η οποία θα κινείται στον άξονα Ισραήλ-Κύπρος-Ελλάδα δημιουργεί νέα δεδομένα στην περιοχή. Δεδομένα τα οποία η Τουρκία θα επιχειρήσει να παρουσιάσει ως εχθρικά εναντίον της σε μια προσπάθεια να δημιουργηθούν πιέσεις ώστε να κάνουν πίσω οι εμπλεκόμενες χώρες. Πρακτική που ακολούθησε και στο παρελθόν σε διάφορες περιπτώσεις και η οποία, δυστυχώς για μας, ήταν αποτελεσματική. Γι’ αυτό και θα πρέπει η Κύπρος να κινηθεί με γοργούς ρυθμούς προς αυτή την κατεύθυνση. Γιατί μια τέτοια συνεργασία θα της αποφέρει οφέλη και σε πολιτικό επίπεδο, καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε το ρόλο που παίζει το πανίσχυρο εβραϊκό λόμπι στην Ουάσιγκτον.
Φιλελεύθερος
InfoGnomon
Για δεκαετίες ολόκληρες η Κύπρος ήταν μοναχική στην περιοχή προσπαθώντας από μόνη της και με τα πενιχρά μέσα που διαθέτει να αντιμετωπίσει την Τουρκία σε πολιτικό, διπλωματικό αλλά ακόμα και σε στρατιωτικό επίπεδο.
Η στήριξη από την Ελλάδα ήταν μεν ουσιαστική αλλά όχι ικανή για να αποτρέψει τους όποιους σχεδιασμούς της Άγκυρας για άσκηση ελέγχου στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Αποδείχθηκε στην πράξη ότι οι προσεγγίσεις που ακολούθησαν διαχρονικά οι κυπριακές και ελληνικές κυβερνήσεις για αποφυγή αντιπαράθεσης με την Τουρκία, για συμπεριφορές εντός των πλαισίων που θέλουν οι διάφοροι τρίτοι και κυρίως με επίκληση του διεθνούς δικαίου, δεν είναι αρκετές για να διαφοροποιήσουν την τουρκική επεκτατική και επιθετική πολιτική.
Τα δεδομένα τα τελευταία χρόνια διαφοροποιήθηκαν κατά τρόπο ώστε η Κύπρος, μέσα από νέας μορφής στρατηγικές συμμαχίες, να ενισχύσει τη θέση της και να μπορεί να αποτρέψει αποτελεσματικά τις τουρκικές ενέργειες όχι μόνο στην περιοχή αλλά και ευρύτερα. Γι’ αυτό και η ουσιαστική και πρακτική -όχι μόνο θεωρητική- εμβάθυνση των σχέσεων με το Ισραήλ αποκτά μια άλλη διάσταση. Οι σχέσεις αυτές δεν μπορούν να περιοριστούν μόνο στα θέματα φυσικού αερίου.
Αντίθετα, θα πρέπει προχωρήσουν και στα επόμενα βήματα στρατηγικής συνεργασίας. Τέτοια βήματα θα πρέπει να είναι και προς τη στρατιωτική συνεργασία, όσο κι αν για πολλούς εδώ στην Κύπρο αποτελεί ακόμα ταμπού. Αυτή είναι ίσως και η πλέον κατάλληλη στιγμή για να γίνει αυτό το αποφασιστικό βήμα, καθώς μια τέτοια συνεργασία είναι προς όφελος και των δύο χωρών. Κυρίως όμως θα είναι προς όφελος της Κύπρου η οποία όχι μόνο δεν μπορεί να εξοπλιστεί στρατιωτικά λόγω των διαφόρων εμπάργκο που εφαρμόζουν οι Αμερικάνοι αλλά κυρίως αυτό καθίσταται αδύνατο λόγω της οικονομικής κρίσης.
Στρατιωτική συνεργασία η οποία θα κινείται στον άξονα Ισραήλ-Κύπρος-Ελλάδα δημιουργεί νέα δεδομένα στην περιοχή. Δεδομένα τα οποία η Τουρκία θα επιχειρήσει να παρουσιάσει ως εχθρικά εναντίον της σε μια προσπάθεια να δημιουργηθούν πιέσεις ώστε να κάνουν πίσω οι εμπλεκόμενες χώρες. Πρακτική που ακολούθησε και στο παρελθόν σε διάφορες περιπτώσεις και η οποία, δυστυχώς για μας, ήταν αποτελεσματική. Γι’ αυτό και θα πρέπει η Κύπρος να κινηθεί με γοργούς ρυθμούς προς αυτή την κατεύθυνση. Γιατί μια τέτοια συνεργασία θα της αποφέρει οφέλη και σε πολιτικό επίπεδο, καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε το ρόλο που παίζει το πανίσχυρο εβραϊκό λόμπι στην Ουάσιγκτον.
Φιλελεύθερος
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
