2012-03-31 18:26:28
Κύπρος Κυπριανού: Κάθε φορά που την αγγίζω, το ίδιο ρίγος συγκίνησης με διαπερνά ΤΟΥΛΟΥΚΑ ΠΑΡΠΑ Όταν ήταν μικρός σε ηλικία 7 - 8 χρόνων, ο θείος του, ήρωας Ανδρέας Δημητρίου, τον έπαιρνε στα γόνατα, έπαιζε μαζί του, του χάριζε καραμέλες. Την ίδια περίοδο, οι Άγγλοι κατακτητές βασάνισαν τον πατέρα του μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Ένας άλλος θείος του στα Σπήλια είχε επίσης ενεργό συμμετοχή στον αγώνα. Μεγάλωσε έχοντας στη μνήμη του εκείνες τις εικόνες που όσο και να θέλει, δεν μπορεί να τις ξεχάσει. Καθημερινά -χωρίς υπερβολή- το μυαλό του τον μεταφέρει μια στο χθες και μια στο σήμερα.
Λόγω αυτής της αγάπης και της αφοσίωσής του προς τον αγώνα του 55 - 59, ακολούθησε σπουδές που του επιτρέπουν να έρχεται σε καθημερινή σχεδόν επαφή με τα σημάδια εκείνης της ηρωικής πορείας των παιδιών του αγώνα. Σπούδασε εφαρμοσμένες τέχνες με ειδίκευση στη συντήρηση αρχαιοτήτων, έργων τέχνης και μνημείων και έτσι αναλαμβάνει σε καθημερινή βάση να βοηθά όλα εκείνα τα αντικείμενα της μνήμης, να αντέξουν στο χρόνο για να περάσουν στα χέρια της επόμενης γενιάς, για να της θυμίσουν το χθες που δεν πρέπει να ξεχάσουν.
Ο Κύπρος Κυπριανού έχει το δικό του εργαστήρι σε ένα παλιό αλλά καλοδιατηρημένο κτήριο κοντά στην Αρχιεπισκοπή, σε ένα χώρο που του παραχώρησε ο Αρχιεπίσκοπος, αναγνωρίζοντας την προσφορά του στη διατήρηση εκείνης της ανεκτίμητης κληρονομιάς.
Η συντήρηση επίσης ενδυμασιών των αγωνιστών που έφτασαν μέχρι το σήμερα, έγινε χάρις στη δική του υπομονή, αγάπη και εκπαίδευση. Στον ίδιο οφείλεται και η συνεχής επιτυχημένη συντήρηση της αγχόνης, στην οποία άφησαν την τελευταία τους πνοή παιδιά του αγώνα, η καταπαχτή, τα φυλακισμένα μνήματα… «Κάθε φορά που αγγίζω την αγχόνη νιώθω τα ίδια ρίγη συγκίνησης που ένιωσα την πρώτη φορά που την άγγιξα… Νιώθω τον ιδρώτα από το λαιμό των ηρώων… Στο δερμάτινο περιλαίμιο υπάρχει χαλκάς για να σπάζει τον αυχένα…».
ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗ «Το κασκόλ του Παλληκαρίδη το συντήρησα. Μου το έστειλαν από το μουσείο της Τσάδας μέσα σε μια στεφανοθήκη στην οποία υπήρχε και μια φωτογραφία του ήρωα την οποία πρώτη φορά έβλεπα. Ήταν καταλιωμένο. Μόλις το συντήρησα, ένιωσα την ανάγκη να το τυλιχθώ στο λαιμό μου και το έκανα. Μοσχομύριζε το κερί που του είχα βάλει. Το φόρεσα και το είπα και στην αδελφή του. Αυτό που έκανα δεν ήταν ασέβεια προς τον ήρωα, διότι τιμώ τον Παλληκαρίδη και του ανάβω και το κερί δίπλα στη φωτογραφία του. Τον τιμώ τον Ευαγόρα επειδή είναι ο νεαρότερος και του έχω μια αδυναμία». http://www.philenews.com/
Λόγω αυτής της αγάπης και της αφοσίωσής του προς τον αγώνα του 55 - 59, ακολούθησε σπουδές που του επιτρέπουν να έρχεται σε καθημερινή σχεδόν επαφή με τα σημάδια εκείνης της ηρωικής πορείας των παιδιών του αγώνα. Σπούδασε εφαρμοσμένες τέχνες με ειδίκευση στη συντήρηση αρχαιοτήτων, έργων τέχνης και μνημείων και έτσι αναλαμβάνει σε καθημερινή βάση να βοηθά όλα εκείνα τα αντικείμενα της μνήμης, να αντέξουν στο χρόνο για να περάσουν στα χέρια της επόμενης γενιάς, για να της θυμίσουν το χθες που δεν πρέπει να ξεχάσουν.
Ο Κύπρος Κυπριανού έχει το δικό του εργαστήρι σε ένα παλιό αλλά καλοδιατηρημένο κτήριο κοντά στην Αρχιεπισκοπή, σε ένα χώρο που του παραχώρησε ο Αρχιεπίσκοπος, αναγνωρίζοντας την προσφορά του στη διατήρηση εκείνης της ανεκτίμητης κληρονομιάς.
Η συντήρηση επίσης ενδυμασιών των αγωνιστών που έφτασαν μέχρι το σήμερα, έγινε χάρις στη δική του υπομονή, αγάπη και εκπαίδευση. Στον ίδιο οφείλεται και η συνεχής επιτυχημένη συντήρηση της αγχόνης, στην οποία άφησαν την τελευταία τους πνοή παιδιά του αγώνα, η καταπαχτή, τα φυλακισμένα μνήματα… «Κάθε φορά που αγγίζω την αγχόνη νιώθω τα ίδια ρίγη συγκίνησης που ένιωσα την πρώτη φορά που την άγγιξα… Νιώθω τον ιδρώτα από το λαιμό των ηρώων… Στο δερμάτινο περιλαίμιο υπάρχει χαλκάς για να σπάζει τον αυχένα…».
ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗ «Το κασκόλ του Παλληκαρίδη το συντήρησα. Μου το έστειλαν από το μουσείο της Τσάδας μέσα σε μια στεφανοθήκη στην οποία υπήρχε και μια φωτογραφία του ήρωα την οποία πρώτη φορά έβλεπα. Ήταν καταλιωμένο. Μόλις το συντήρησα, ένιωσα την ανάγκη να το τυλιχθώ στο λαιμό μου και το έκανα. Μοσχομύριζε το κερί που του είχα βάλει. Το φόρεσα και το είπα και στην αδελφή του. Αυτό που έκανα δεν ήταν ασέβεια προς τον ήρωα, διότι τιμώ τον Παλληκαρίδη και του ανάβω και το κερί δίπλα στη φωτογραφία του. Τον τιμώ τον Ευαγόρα επειδή είναι ο νεαρότερος και του έχω μια αδυναμία». http://www.philenews.com/
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Συνελήφθησαν επειδή παρείχαν κατάλυμα σε παράνομους λαθρομετανάστες
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
M.MΠΑΤΙΣΤ: Στόχος η κατάκτηση ενός ακόμα ευρωπαϊκού
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
