2013-03-31 23:07:03
Στην ευθεία του πορτοκαλιού στις Σίσες, στη θέση «Ριτσόκαμπος», πριν αρχίσουν οι μεγάλες και επικίνδυνες στροφές του εθνικού δρόμου Ρεθύμνου-Ηρακλείου, σαράντα χρόνια σχεδόν, συνεχίζουν να διαθέτουν τα προϊόντα της παραγωγής τους αγρότες από το χωριό… Και για πολλά χρόνια, το πορτοκάλι έδινε κέρδη και γινόταν αγορές, όμως τα πράγματα ήλθαν τούμπα και σήμερα «υπάρχουν φορές που δεν κάνουν ούτε σεφτέ!»
Και μέχρι που υπήρχε στη ζωή η δραχμή, λένε παραγωγοί, το μεροκάματο που εξασφαλίζονταν ήταν «χρυσό» από τις πωλήσεις πορτοκαλιών, μανταρινιών, λεμονιών και ομοειδών προϊόντων. Όταν πια ήλθε το ευρώ και ιδιαίτερα τα χρόνια των οικονομικών «στεναγμών», οι τουρίστες χάθηκαν και οι αγορές ημερησίως είναι ελάχιστες έως ανύπαρκτες κάποιες μέρες!
Στην ευθεία του πορτοκαλιού «φαγώθηκε» και η ζωή της 80χρονης Ελπίδας Νύκταρη, που δουλεύει «από κοριτσάκι 7 χρονών». Η σκληρή δουλειά σήμερα, την έχει κυρτώσει και την έκανε «ένα κατσουνάκι» και αφού βγάλει στην κοινή θέα τα προϊόντα της σε σακούλες, κάθεται στην πολυθρόνα και αναμένει τους πελάτες
. Όταν πια περνά η ώρα και πάμε προς το απόγεμα αργά που αρχίζει να χάνεται το φως της μέρας, και οι περαστικοί με τα αυτοκίνητα δεν σταματούν, σηκώνεται και με τα χέρια της προσπαθεί να πείσει τους οδηγούς να κάνουν μια ολιγόλεπτη στάση για να ψωνίσουν. Έτσι για να δει το… χρώμα του χρήματος αυτή τη μέρα.
«Παίρνουν λίγα προϊόντα σήμερα οι ξένοι», διαπιστώνει η γριούλα με το «μυαλό- ξυράφι» και συνεχίζει: «Όταν είχαμε τη δραχμή έβλεπες στην ευθεία του δρόμου ουρές από πελάτες, ντόπιους και ξένους. Με το πού ήλθε το ευρώ χάσαμε την πελατεία μας και η δουλειά έχει πέσει πολύ. Χθες, να σκεφτείς, έκανα σεφτέ μια σακούλα πέντε ευρώ!»
«ΔΕΝ ΤΟ ΒΑΖΩ ΚΑΤΩ…»
Τι κι αν έφτασε όμως στα 80 της χρόνια! Αρνείται να εγκαταλείψει το καλύβι της στην ευθεία των Σισών με τους οπωροπωλητές. Άλλωστε, συνήθισε πια και αρνείται να εγκαταλείψει τα οπωρικά, και την καθημερινή της επαφή «με τον κόσμο που πολλούς έμαθε και απόκτησε φιλίες». Όπως δεν μπορεί να αφήσει και την περιουσία που «παράλαβε τώρα και 23 χρόνια» σαν άντρας με το που τον έχασε Ούτε, όμως και οι μειωμένες πωλήσεις την αποθάρρυναν και ζητά κάθε μέρα να βρίσκεται στο πόστο της για να «μου χτυπά καθαρός αέρας». Λέει: «Δε με συμφέρει με αυτά που βγάζω κάθε μέρα αλλά δεν μπορώ να κάνω και άλλη δουλειά. Τόσα χρόνια είμαι σε τούτο το μέρος! Στην ηλικία μου, όλες οι γυναίκες κάθονται στο χωριό, αλλά εγώ δεν το βάζω κάτω…»
Στην ευθεία του πορτοκαλιού των Σισών δραστηριοποιούνται σήμερα οκτώ παραγωγοί. Οι πορτοκαλεώνες του «Ριτσόκαμπου», πριν έλθουν τα μεγάλα ζόρια, στήριζαν την επιβίωση σε οικογένειες και παράλληλα έδιναν την δυνατότητα να αποκτήσουν και περιουσίες από το απόθεμα που συγκέντρωναν, κυρίως, τους μήνες του χειμώνα. Τώρα τα πράγματα ήλθαν ανάποδα! Οι ντόπιοι αραιά από παλαιότερα θα σταματήσουν, και οι ξένοι όταν θα σταματήσουν, θα αγοράσουν πειθαρχημένα… μετρημένα πορτοκάλια, όσα θα καταναλώσουν εκείνη τη μέρα.
madeincreta.gr
Και μέχρι που υπήρχε στη ζωή η δραχμή, λένε παραγωγοί, το μεροκάματο που εξασφαλίζονταν ήταν «χρυσό» από τις πωλήσεις πορτοκαλιών, μανταρινιών, λεμονιών και ομοειδών προϊόντων. Όταν πια ήλθε το ευρώ και ιδιαίτερα τα χρόνια των οικονομικών «στεναγμών», οι τουρίστες χάθηκαν και οι αγορές ημερησίως είναι ελάχιστες έως ανύπαρκτες κάποιες μέρες!
Στην ευθεία του πορτοκαλιού «φαγώθηκε» και η ζωή της 80χρονης Ελπίδας Νύκταρη, που δουλεύει «από κοριτσάκι 7 χρονών». Η σκληρή δουλειά σήμερα, την έχει κυρτώσει και την έκανε «ένα κατσουνάκι» και αφού βγάλει στην κοινή θέα τα προϊόντα της σε σακούλες, κάθεται στην πολυθρόνα και αναμένει τους πελάτες
«Παίρνουν λίγα προϊόντα σήμερα οι ξένοι», διαπιστώνει η γριούλα με το «μυαλό- ξυράφι» και συνεχίζει: «Όταν είχαμε τη δραχμή έβλεπες στην ευθεία του δρόμου ουρές από πελάτες, ντόπιους και ξένους. Με το πού ήλθε το ευρώ χάσαμε την πελατεία μας και η δουλειά έχει πέσει πολύ. Χθες, να σκεφτείς, έκανα σεφτέ μια σακούλα πέντε ευρώ!»
«ΔΕΝ ΤΟ ΒΑΖΩ ΚΑΤΩ…»
Τι κι αν έφτασε όμως στα 80 της χρόνια! Αρνείται να εγκαταλείψει το καλύβι της στην ευθεία των Σισών με τους οπωροπωλητές. Άλλωστε, συνήθισε πια και αρνείται να εγκαταλείψει τα οπωρικά, και την καθημερινή της επαφή «με τον κόσμο που πολλούς έμαθε και απόκτησε φιλίες». Όπως δεν μπορεί να αφήσει και την περιουσία που «παράλαβε τώρα και 23 χρόνια» σαν άντρας με το που τον έχασε Ούτε, όμως και οι μειωμένες πωλήσεις την αποθάρρυναν και ζητά κάθε μέρα να βρίσκεται στο πόστο της για να «μου χτυπά καθαρός αέρας». Λέει: «Δε με συμφέρει με αυτά που βγάζω κάθε μέρα αλλά δεν μπορώ να κάνω και άλλη δουλειά. Τόσα χρόνια είμαι σε τούτο το μέρος! Στην ηλικία μου, όλες οι γυναίκες κάθονται στο χωριό, αλλά εγώ δεν το βάζω κάτω…»
Στην ευθεία του πορτοκαλιού των Σισών δραστηριοποιούνται σήμερα οκτώ παραγωγοί. Οι πορτοκαλεώνες του «Ριτσόκαμπου», πριν έλθουν τα μεγάλα ζόρια, στήριζαν την επιβίωση σε οικογένειες και παράλληλα έδιναν την δυνατότητα να αποκτήσουν και περιουσίες από το απόθεμα που συγκέντρωναν, κυρίως, τους μήνες του χειμώνα. Τώρα τα πράγματα ήλθαν ανάποδα! Οι ντόπιοι αραιά από παλαιότερα θα σταματήσουν, και οι ξένοι όταν θα σταματήσουν, θα αγοράσουν πειθαρχημένα… μετρημένα πορτοκάλια, όσα θα καταναλώσουν εκείνη τη μέρα.
madeincreta.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πώς θα αντιδράσουν οι ΗΠΑ σε μια κορεατική επίθεση;
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΚΥΠΡΟΣ - Ηθική καθαρότητα ή υποταγή στο Δ΄ Ράιχ…???
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
