2012-04-01 16:20:04
Δεν έχουν τον Θεό τους οι άνθρωποι! Από τη μία προσπαθούν να μας πείσουν ότι κόπτονται για την ανάπτυξη και λένε ότι προσπαθούν να «αξιοποιήσουν» τη δημόσια περιουσία.
Από την άλλη κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να απαξιώσουν τις επιχειρήσεις που έχουν βγάλει στο σφυρί, ώστε να τις ξεπουλήσουν όσο - όσο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Λάρκο, το άλλοτε καμάρι της ελληνικής βιομηχανίας και το υπόδειγμα της κρατικής επιχείρησης, που καταφέρνει να καινοτομεί και να εξάγει τα προϊόντα της στις τέσσερις γωνιές του κόσμου.
Σήμερα, πνιγμένη στα χρέη που της άφησε κληρονομιά η κακοδιαχείριση του παρελθόντος, η μεταλλοβιομηχανία οδηγείται στο λουκέτο, πριν ακόμη έρθουν οι «μνηστήρες», καθώς «στραγγαλίζεται» από τα δυσβάστακτα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος που της επιβάλλει μία άλλη επιχείρηση υπό κρατικό έλεγχο, η ΔΕΗ.
Η Λάρκο ζει ακριβώς το ίδιο ασφυκτικό περιβάλλον, όπως και όλες οι μεγάλες βιομηχανίες που απέμειναν, με πανάκριβα τιμολόγια ηλεκτρικού, τη στιγμή που όλοι γνωρίζουν πως το ενεργειακό κόστος είναι το καθοριστικό για να μπορέσει να παράγει ανταγωνιστικά προϊόντα.
Με άλλα λόγια οι πολιτικοί προϊστάμενοι, που δίνουν όρκους για τις προσπάθειές τους να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων, αφήνουν μία δημόσια επιχείρηση να απαξιώνει μία άλλη, τη στιγμή που η τελευταία θα μπορούσε ακόμη και να... μοσχοπουληθεί και να φέρει μεγάλα ποσά στα κρατικά ταμεία.
Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, όπως προκύπτει και από το κείμενο που κατέθεσε η διοίκηση της Λάρκο στη ΡΑΕ, με το οποίο ζητεί την παρέμβαση της Αρχής, ώστε η τελευταία να μεσολαβήσει και να ξεκινήσει διάλογος με τη ΔΕΗ για τον καθορισμό τιμολογίων, που θα δίνει τη δυνατότητα η μεταλλοβιομηχανία να συνεχίσει τη λειτουργία της.
Παρόμοια προσφυγή έχει κάνει και η Αλουμίνιον του ομίλου Μυτιληναίου, ενώ πληροφορίες αναφέρουν πως στη ΡΑΕ έχουν απευθυνθεί κι άλλες βιομηχανίες, ζητώντας δίκαιη μεταχείριση, αλλά κυρίως λογικά τιμολόγια, που μπορούν να συμβάλουν στη στήριξη και ανάκαμψη της παραγωγής.
Το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι, εάν κλείσει η Λάρκο (ή κάποια άλλη βιομηχανία με αντίστοιχη κατανάλωση), η ΔΕΗ θα αναγκαστεί να «σβήσει» δύο λιγνιτικές μονάδες, που σήμερα λειτουργούν 24 ώρες το 24ωρο για να τροφοδοτούν τις επιχειρήσεις με παρόμοιο προφίλ.
Όλα αυτά ακούγονται παράλογα, αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινά!
topontiki.gr
Από την άλλη κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να απαξιώσουν τις επιχειρήσεις που έχουν βγάλει στο σφυρί, ώστε να τις ξεπουλήσουν όσο - όσο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Λάρκο, το άλλοτε καμάρι της ελληνικής βιομηχανίας και το υπόδειγμα της κρατικής επιχείρησης, που καταφέρνει να καινοτομεί και να εξάγει τα προϊόντα της στις τέσσερις γωνιές του κόσμου.
Σήμερα, πνιγμένη στα χρέη που της άφησε κληρονομιά η κακοδιαχείριση του παρελθόντος, η μεταλλοβιομηχανία οδηγείται στο λουκέτο, πριν ακόμη έρθουν οι «μνηστήρες», καθώς «στραγγαλίζεται» από τα δυσβάστακτα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος που της επιβάλλει μία άλλη επιχείρηση υπό κρατικό έλεγχο, η ΔΕΗ.
Η Λάρκο ζει ακριβώς το ίδιο ασφυκτικό περιβάλλον, όπως και όλες οι μεγάλες βιομηχανίες που απέμειναν, με πανάκριβα τιμολόγια ηλεκτρικού, τη στιγμή που όλοι γνωρίζουν πως το ενεργειακό κόστος είναι το καθοριστικό για να μπορέσει να παράγει ανταγωνιστικά προϊόντα.
Με άλλα λόγια οι πολιτικοί προϊστάμενοι, που δίνουν όρκους για τις προσπάθειές τους να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων, αφήνουν μία δημόσια επιχείρηση να απαξιώνει μία άλλη, τη στιγμή που η τελευταία θα μπορούσε ακόμη και να... μοσχοπουληθεί και να φέρει μεγάλα ποσά στα κρατικά ταμεία.
Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, όπως προκύπτει και από το κείμενο που κατέθεσε η διοίκηση της Λάρκο στη ΡΑΕ, με το οποίο ζητεί την παρέμβαση της Αρχής, ώστε η τελευταία να μεσολαβήσει και να ξεκινήσει διάλογος με τη ΔΕΗ για τον καθορισμό τιμολογίων, που θα δίνει τη δυνατότητα η μεταλλοβιομηχανία να συνεχίσει τη λειτουργία της.
Παρόμοια προσφυγή έχει κάνει και η Αλουμίνιον του ομίλου Μυτιληναίου, ενώ πληροφορίες αναφέρουν πως στη ΡΑΕ έχουν απευθυνθεί κι άλλες βιομηχανίες, ζητώντας δίκαιη μεταχείριση, αλλά κυρίως λογικά τιμολόγια, που μπορούν να συμβάλουν στη στήριξη και ανάκαμψη της παραγωγής.
Το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι, εάν κλείσει η Λάρκο (ή κάποια άλλη βιομηχανία με αντίστοιχη κατανάλωση), η ΔΕΗ θα αναγκαστεί να «σβήσει» δύο λιγνιτικές μονάδες, που σήμερα λειτουργούν 24 ώρες το 24ωρο για να τροφοδοτούν τις επιχειρήσεις με παρόμοιο προφίλ.
Όλα αυτά ακούγονται παράλογα, αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινά!
topontiki.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Το φετίχ της Μενεγάκη
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Και το ΔΝΤ έχει λόγο για τις ελληνικές εκλογές
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
