2013-04-01 15:47:41
Ηταν πριν από εννέα χρόνια όταν ο Γιάννης Κυράστας έφευγε τόσο άδικα από τη ζωή και ένας πρώην παίκτης του, ο Νίκος Λυμπερόπουλος, μιλάει στο gazzetta.gr για τον αδικοχαμένο άνθρωπο και προπονητή.
Την Πρωταπριλιά του 2004, ο Γιάννης Κυράστας έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 52 ετών, βυθίζοντας πολύ κόσμο στη θλίψη. Ο Νίκος Λυμπερόπουλος ήταν μέλος της ομάδας και μιλάει στο gazzetta.gr για τον Κυράστα, μοιράζεται την στιγμή που συνοδεύει τις αναμνήσεις του και αναφέρεται στο στοιχείο που τον έκανε να ξεχωρίζει.
Τι ήταν αυτό που ξεχώριζες στον Γιάννη Κυράστα;
«Σίγουρα η ντομπροσύνη του. Ήταν ένας προπονητής που ότι είχε να πει στο πει στο έλεγε face to face και αυτό τον έκανε να ξεχωρίζει».
Το στοιχείο αυτό τον βοηθούσε να διατηρεί και καλές σχέσεις με τους παίκτες;
«Είχε καλή σχέση με τους περισσότερους. Σε μια ομάδα δεν είναι εύκολο να τα έχεις καλά με όλους, αλλά η πλειοψηφία τον ξεχώριζε σαν άνθρωπο και σαν προπονητή.»
Ως τεχνικό τι ήταν αυτό που τον έκανε να ξεχωρίσει και παρουσίασε μια ομάδα με τόσο καλή εικόνα;
«Ήταν όλα μαζί, μια μίξη πραγμάτων που βοηθούσαν την ομάδα. Και καλή προπόνηση έκανε και διάβαζε το παιχνίδι καλά. Στο ματς ήσουν πάντα προετοιμασμένος και ήξερες ανά πάσα στιγμή τι θα αντιμετωπίσεις».
Εκείνη τη χρονιά, το 1999-2000 οι περισσότεροι έλεγαν ότι η ομάδα του Κυράστα άξιζε τον τίτλο, αλλά τον έχασε άδικα. Εσύ το πιστεύεις;
«Ακράδαντα. Το πιστεύω και ήταν κάτι που το έδειξαν και οι αριθμοί. Είχε βγει ο καλύτερος προπονητής και ο Παναθηναϊκός η καλύτερη ομάδα».
Υπάρχει κάποια προσωπική στιγμή μαζί του που να σου έχει μείνει;
«Πριν το μοιραίο, λίγες μέρες πριν εισαχθεί στο νοσοκομείο, ήμασταν στην Κερατέα και γευματίζαμε και ήταν μια χαρά όλα.... Αυτό σκέφτομαι συνέχεια όποτε μου έρχεται στο μυαλό».
Ως ποδοσφαιριστή σε βοήθησε να εξελιχθείς;
«Σίγουρα με βοήθησε, κυρίως βοηθώντας με να βλέπω και κάποια πράγματα έξω από το γήπεδο...»
Θα συνέχιζε να προπονεί σήμερα;
«Φαντάζομαι ναι. Γιατί το ποδόσφαιρο είναι αρρώστια, δεν είναι εύκολο να το αποχωριστείς».
Το ελληνικό ποδόσφαιρο, όπως είναι σήμερα, έχει ανάγκη από πρόσωπα όπως ο Γιάννης Κυράστας;
«Να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω τι ακριβώς έχει ανάγκη το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αυτό που πιστεύω ότι θα συνέβαινε είναι ότι θα είχε μια πολύ επιτυχημένη καριέρα ως προπονητής. Και δεν το λέω τώρα, εκ των υστέρων. Το πίστευα από τότε γιατί φαντάζομαι ότι θα εξελισσόταν και θα πήγαινε ακόμα καλύτερα».
www.gazzetta.gr
Την Πρωταπριλιά του 2004, ο Γιάννης Κυράστας έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 52 ετών, βυθίζοντας πολύ κόσμο στη θλίψη. Ο Νίκος Λυμπερόπουλος ήταν μέλος της ομάδας και μιλάει στο gazzetta.gr για τον Κυράστα, μοιράζεται την στιγμή που συνοδεύει τις αναμνήσεις του και αναφέρεται στο στοιχείο που τον έκανε να ξεχωρίζει.
Τι ήταν αυτό που ξεχώριζες στον Γιάννη Κυράστα;
«Σίγουρα η ντομπροσύνη του. Ήταν ένας προπονητής που ότι είχε να πει στο πει στο έλεγε face to face και αυτό τον έκανε να ξεχωρίζει».
Το στοιχείο αυτό τον βοηθούσε να διατηρεί και καλές σχέσεις με τους παίκτες;
«Είχε καλή σχέση με τους περισσότερους. Σε μια ομάδα δεν είναι εύκολο να τα έχεις καλά με όλους, αλλά η πλειοψηφία τον ξεχώριζε σαν άνθρωπο και σαν προπονητή.»
Ως τεχνικό τι ήταν αυτό που τον έκανε να ξεχωρίσει και παρουσίασε μια ομάδα με τόσο καλή εικόνα;
«Ήταν όλα μαζί, μια μίξη πραγμάτων που βοηθούσαν την ομάδα. Και καλή προπόνηση έκανε και διάβαζε το παιχνίδι καλά. Στο ματς ήσουν πάντα προετοιμασμένος και ήξερες ανά πάσα στιγμή τι θα αντιμετωπίσεις».
Εκείνη τη χρονιά, το 1999-2000 οι περισσότεροι έλεγαν ότι η ομάδα του Κυράστα άξιζε τον τίτλο, αλλά τον έχασε άδικα. Εσύ το πιστεύεις;
«Ακράδαντα. Το πιστεύω και ήταν κάτι που το έδειξαν και οι αριθμοί. Είχε βγει ο καλύτερος προπονητής και ο Παναθηναϊκός η καλύτερη ομάδα».
Υπάρχει κάποια προσωπική στιγμή μαζί του που να σου έχει μείνει;
«Πριν το μοιραίο, λίγες μέρες πριν εισαχθεί στο νοσοκομείο, ήμασταν στην Κερατέα και γευματίζαμε και ήταν μια χαρά όλα.... Αυτό σκέφτομαι συνέχεια όποτε μου έρχεται στο μυαλό».
Ως ποδοσφαιριστή σε βοήθησε να εξελιχθείς;
«Σίγουρα με βοήθησε, κυρίως βοηθώντας με να βλέπω και κάποια πράγματα έξω από το γήπεδο...»
Θα συνέχιζε να προπονεί σήμερα;
«Φαντάζομαι ναι. Γιατί το ποδόσφαιρο είναι αρρώστια, δεν είναι εύκολο να το αποχωριστείς».
Το ελληνικό ποδόσφαιρο, όπως είναι σήμερα, έχει ανάγκη από πρόσωπα όπως ο Γιάννης Κυράστας;
«Να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω τι ακριβώς έχει ανάγκη το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αυτό που πιστεύω ότι θα συνέβαινε είναι ότι θα είχε μια πολύ επιτυχημένη καριέρα ως προπονητής. Και δεν το λέω τώρα, εκ των υστέρων. Το πίστευα από τότε γιατί φαντάζομαι ότι θα εξελισσόταν και θα πήγαινε ακόμα καλύτερα».
www.gazzetta.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο σεβασμός δεν κερδίζεται με τα λεφτά
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αχαΐα: Aνήλικοι έβαλαν στο μάτι εξοχικό
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
