2013-04-02 09:59:11
Δεν θα μπορούσαν να δηλώσουν το όνομά τους με πιο προφανή τρόπο...
Ο λόγος για τις πεταλούδες που φέρουν -στην κυριολεξία- την ονομασία «Butterfly 88», αφού το νούμερο 88 διαγράφεται στις φτερούγες τους. Η επιστημονική τους ονομασία είναι Diaethria, ζουν συνήθως στον Αμαζόνιο και αποτελούν το πιο σπάνιο είδος της οικογένειας Callicorini.
Και γιατί να μην είναι, άλλωστε. Η «πεταλούδα 88» είναι μία από τις πιο εξωτικές του είδους της, με έντονες μαύρες ραβδώσεις και έντονες κόκκινες λεπτομέρειες που τραβούν τα βλέμματα. Ζουν κυρίως σε δασώδεις περιοχές, στις όχθες ποταμών και στους κορμούς δέντρων, ενώ συχνά μπορεί να τις βρει κάποιος κοντά σε κατοικίες. Μεταξύ άλλων είναι και πολύ δραστήριες, καθώς διαταράσσονται εύκολα και σπάνια εγκαθίστανται για περισσότερο από λίγα δευτερόλεπτα σε ένα σημείο, αλλά σίγουρα επιστρέφουν ξανά στο ίδιο μέρος.
Οι ιθαγενείς του Αμαζονίου τις θεωρούν σημάδι καλοτυχίας και συνήθως εμπνέονται από τα χρώματα και τα σχέδια των φτερών τους στα φυλαχτά που φτιάχνουν. Κάποιοι μάλιστα, τις θεωρούν "θεόσταλτες". Το μόνο βέβαιο είναι ότι, αποτελούν ένα μικρό «θησαυρό» των υποτροπικών δασών και των Άνδεων, απόδειξη του μεγαλείου της φύσης που συγκεντρώνεται σε τόσο μικρή «συσκευασία».
πηγή
pestanea
Ο λόγος για τις πεταλούδες που φέρουν -στην κυριολεξία- την ονομασία «Butterfly 88», αφού το νούμερο 88 διαγράφεται στις φτερούγες τους. Η επιστημονική τους ονομασία είναι Diaethria, ζουν συνήθως στον Αμαζόνιο και αποτελούν το πιο σπάνιο είδος της οικογένειας Callicorini.
Και γιατί να μην είναι, άλλωστε. Η «πεταλούδα 88» είναι μία από τις πιο εξωτικές του είδους της, με έντονες μαύρες ραβδώσεις και έντονες κόκκινες λεπτομέρειες που τραβούν τα βλέμματα. Ζουν κυρίως σε δασώδεις περιοχές, στις όχθες ποταμών και στους κορμούς δέντρων, ενώ συχνά μπορεί να τις βρει κάποιος κοντά σε κατοικίες. Μεταξύ άλλων είναι και πολύ δραστήριες, καθώς διαταράσσονται εύκολα και σπάνια εγκαθίστανται για περισσότερο από λίγα δευτερόλεπτα σε ένα σημείο, αλλά σίγουρα επιστρέφουν ξανά στο ίδιο μέρος.
Οι ιθαγενείς του Αμαζονίου τις θεωρούν σημάδι καλοτυχίας και συνήθως εμπνέονται από τα χρώματα και τα σχέδια των φτερών τους στα φυλαχτά που φτιάχνουν. Κάποιοι μάλιστα, τις θεωρούν "θεόσταλτες". Το μόνο βέβαιο είναι ότι, αποτελούν ένα μικρό «θησαυρό» των υποτροπικών δασών και των Άνδεων, απόδειξη του μεγαλείου της φύσης που συγκεντρώνεται σε τόσο μικρή «συσκευασία».
πηγή
pestanea
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
