2013-04-05 18:46:08
Του Γιάννη Σπ. Παργινού
Οικονομολόγου – Δημοσιογράφου
Άλλη μια θεατρική- πολιτική παράσταση έλαβε τέλος. Ήδη έχουν αρχίσει οι πρόβες παρασκηνίου, πολιτικού και επικοινωνιακού, για την επόμενη.
Η αναφορά, εύλογα κι εύκολα, έχει να κάνει με τους θεατρινισμούς και την πλήρη διακωμώδηση του τεχνοκρατικού λόγου, του πολιτικού ρόλου και της πολιτικής ζωής του τόπου γενικότερα, τις ημέρες πριν την τελευταία σύσκεψη των τριών κυβερνητικών εταίρων. Σαφώς και δικαίως, ο ρόλος πρωταγωνιστή απονέμεται στον κ. Σαμαρά.
Έπαιξε και κέρδισε, έστω και πρόσκαιρα, σ αυτήν την σκηνή του περιοδεύοντος – επαρχιακού θιάσου που ανά τακτά χρονικά διαστήματα στήνεται από τους σύγχρονους δυνάστες μιας άτολμης Ελλάδας σε μια αδύναμη κι αποδυναμωμένη Ευρώπη με ηγέτες μοιραίους έως και επικίνδυνους. Θλιβεροί κομπάρσοι οι δύο άλλοι πολιτικοί αρχηγοί, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ.
Ο πρωθυπουργός, έριξε στο τραπέζι το χαρτί των πρόωρων εκλογών στην περίπτωση που δεν θα περνούσε η από την τρόικα υποβαλλόμενη πολιτική, για το χαράτσι…, τις απολύσεις ή για όποια άλλη απαίτηση. Ακολούθησε η άμεση πολιτική αναδίπλωση έως και πλήρης υποταγή των μέχρι εκείνη την ώρα εξεγερμένων αρχηγών Φωτίου και Ευαγγέλου. Οι δυνάμεις της Αγίου Κωνσταντίνου και της Ιπποκράτους οπισθοχώρησαν και στρατοπέδευσαν και πάλι εντός των κομματικών τους τειχών. Ο τρόμος μιας ενδεχόμενης εκλογικής μάχης με μια κομματική συντριβή να πλανάται σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, επισκίασε κάθε ιδέα πολιτικής τόλμης κι αντίστασης εκ μέρους των κυβερνητικών εταίρων και καθήλωσε κάθε έννοια προβολής εναλλακτικής πολιτικής πρότασης.
Η πολιτική των τριών κυβερνητικών εταίρων είναι η μήτρα που κυοφορεί τέτοιου είδους πολιτικές πρακτικές. Είναι σαφές πως, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ θα κρατούσε τις αντιρρήσεις κι αντιδράσεις του για το περιβόητο χαράτσι και θα δεχόταν την προτροπή του πρωθυπουργού για πρόωρες εκλογές εάν όντως η κυβερνητική θητεία του νεότευκτου κόμματός του, του είχε προσδώσει και το ανάλογο εκτόπισμα στην ελληνική κοινωνία. Ομοίως, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα επέμενε στις θέσεις του και δεν θα « εκβιαζόταν από την Νέα Δημοκρατία », όπως ό ίδιος διαλαλούσε πριν τη σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου, εάν το κόμμα του μπορούσε να αντέξει μια εκλογική αναμέτρηση.
Τέλος, ποιος αλήθεια μπορεί να πεισθεί ότι δεν θα ήμασταν ήδη σε εκλογική τροχιά, εάν κι εφόσον όντως η Νέα Δημοκρατία είχε αδιαμφισβήτητη πρωτιά στις διενεργούμενες δημοσκοπήσεις…???
Απλά, οι τρεις κυβερνώντες είναι όμηροι των δικών τους πολιτικών επιλογών κι όσο απομακρύνουν την κάλπη τόσο βάζουν το κεφάλι τους πιο βαθιά στη τείνουσα προς το ανέλεγκτο λαϊκή οργή…!!!
communenews
Οικονομολόγου – Δημοσιογράφου
Άλλη μια θεατρική- πολιτική παράσταση έλαβε τέλος. Ήδη έχουν αρχίσει οι πρόβες παρασκηνίου, πολιτικού και επικοινωνιακού, για την επόμενη.
Η αναφορά, εύλογα κι εύκολα, έχει να κάνει με τους θεατρινισμούς και την πλήρη διακωμώδηση του τεχνοκρατικού λόγου, του πολιτικού ρόλου και της πολιτικής ζωής του τόπου γενικότερα, τις ημέρες πριν την τελευταία σύσκεψη των τριών κυβερνητικών εταίρων. Σαφώς και δικαίως, ο ρόλος πρωταγωνιστή απονέμεται στον κ. Σαμαρά.
Έπαιξε και κέρδισε, έστω και πρόσκαιρα, σ αυτήν την σκηνή του περιοδεύοντος – επαρχιακού θιάσου που ανά τακτά χρονικά διαστήματα στήνεται από τους σύγχρονους δυνάστες μιας άτολμης Ελλάδας σε μια αδύναμη κι αποδυναμωμένη Ευρώπη με ηγέτες μοιραίους έως και επικίνδυνους. Θλιβεροί κομπάρσοι οι δύο άλλοι πολιτικοί αρχηγοί, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ.
Ο πρωθυπουργός, έριξε στο τραπέζι το χαρτί των πρόωρων εκλογών στην περίπτωση που δεν θα περνούσε η από την τρόικα υποβαλλόμενη πολιτική, για το χαράτσι…, τις απολύσεις ή για όποια άλλη απαίτηση. Ακολούθησε η άμεση πολιτική αναδίπλωση έως και πλήρης υποταγή των μέχρι εκείνη την ώρα εξεγερμένων αρχηγών Φωτίου και Ευαγγέλου. Οι δυνάμεις της Αγίου Κωνσταντίνου και της Ιπποκράτους οπισθοχώρησαν και στρατοπέδευσαν και πάλι εντός των κομματικών τους τειχών. Ο τρόμος μιας ενδεχόμενης εκλογικής μάχης με μια κομματική συντριβή να πλανάται σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, επισκίασε κάθε ιδέα πολιτικής τόλμης κι αντίστασης εκ μέρους των κυβερνητικών εταίρων και καθήλωσε κάθε έννοια προβολής εναλλακτικής πολιτικής πρότασης.
Η πολιτική των τριών κυβερνητικών εταίρων είναι η μήτρα που κυοφορεί τέτοιου είδους πολιτικές πρακτικές. Είναι σαφές πως, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ θα κρατούσε τις αντιρρήσεις κι αντιδράσεις του για το περιβόητο χαράτσι και θα δεχόταν την προτροπή του πρωθυπουργού για πρόωρες εκλογές εάν όντως η κυβερνητική θητεία του νεότευκτου κόμματός του, του είχε προσδώσει και το ανάλογο εκτόπισμα στην ελληνική κοινωνία. Ομοίως, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα επέμενε στις θέσεις του και δεν θα « εκβιαζόταν από την Νέα Δημοκρατία », όπως ό ίδιος διαλαλούσε πριν τη σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου, εάν το κόμμα του μπορούσε να αντέξει μια εκλογική αναμέτρηση.
Τέλος, ποιος αλήθεια μπορεί να πεισθεί ότι δεν θα ήμασταν ήδη σε εκλογική τροχιά, εάν κι εφόσον όντως η Νέα Δημοκρατία είχε αδιαμφισβήτητη πρωτιά στις διενεργούμενες δημοσκοπήσεις…???
Απλά, οι τρεις κυβερνώντες είναι όμηροι των δικών τους πολιτικών επιλογών κι όσο απομακρύνουν την κάλπη τόσο βάζουν το κεφάλι τους πιο βαθιά στη τείνουσα προς το ανέλεγκτο λαϊκή οργή…!!!
communenews
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
