2013-04-07 08:58:42
Ιάκωβος Σίμπι*
Ποιος θυμάται την υπόθεση ΣΤΡΟΥΜΑ; Η συγνώμη στους Τούρκους Ο φίλος μου Μοσέ Κλάιν, 86 χρόνων, ήταν 21 έτους όταν τοποθετήθηκε από την ΠΑΛΓΙΑΜ (το ναυτικό τμήμα της ΠΑΛΜΑΧ – το στρατιωτικό τμήμα της ΑΓΚΑΝΑ, της Εβραϊκής αντίστασης στην Παλαιστίνη) του να υπηρετήσει ως αρχηγός σε ένα από τα στρατόπεδα εγκλείστων στην Κύπρο. Ο Μοσέ έφτασε στην Κύπρο μετά μεγάλες περιπέτειες.
Μιλάει για μια ντροπιατική υπόθεση που υπεύθυνοι είναι οι Τούρκοι, και που διαδραματίστηκε κατά τον ΒΠΠ. Τόσο ντροπιατική, που απαγορεύεται να μείνει στη λησμονιά και πρέπει να την υπενθυμίζουμε και να την διαδίδουμε πάντα και μάλιστα τη μέρα του Ολοκαυτώματος.
Όχι μόνο οι Τούρκοι πρέπει να ντρέπονται, αλλά και όλος ο κόσμος! Μια και οι Άγγλοι βάσει της Λευκής Βίβλου του 1939, είχαν κλείσει τις πόρτες της Παλαιστίνης για τους Εβραίους, και ο άλλος κόσμος δεν επέτρεπε στους Εβραίους να μπαίνουν στα κράτη τους.
Στις 16 Δεκεμβρίου 1941 απέπλευσε από το ρουμάνικο λιμάνι Κωστάντσα στη Μαύρη Θάλασσα, ένα σαράβαλο ατμόπλοιο που έφερε το όνομα ˝Στρούμα˝ με προορισμό την Παλαιστίνη, μέσω των Δαρδανελίων. Στο πλοίο επέβαιναν 103 παιδιά, 272 γυναίκες και 393 άνδρες, Εβραίοι που απέδρασαν από το φασιστικό καθεστώς του Αντονέσκου στην Ρουμανία.
Στις ακτές της Τουρκίας οι μηχανές του πλοίου σταμάτησαν και το πλοίο πήγαινε πέρα- δώθε στην φουρτουνιασμένη θάλασσα. Οι τούρκικες αρχές ρυμούλκησαν το πλοίο σε ένα κοντινό λιμάνι, όμως τους Εβραίους μετανάστες τους έθεσαν σε αποκλεισμό και δεν τους πρότειναν καταφύγιο. Οι Εβραίοι της Κωνσταντινούπολης τους εφοδίαζαν επί δύο μήνες με φαΐ, όμως οι τρόφές τέλειωσαν. Οι Εβραίοι σε όλο τον κόσμο έκαναν μεγάλες προσπάθειες, που δεν καρποφόρησαν, να βρεθεί λύση για τους μετανάστες. Τότε η τουρκική κυβέρνηση έδωσε εντολή στο πλήρωμα να αποπλεύσει το πλοίο από το τουρκικό λιμάνι. Όταν το πλήρωμα το αρνήθηκε, οι Τούρκοι έδεσαν το πλοίο σε τούρκικο ρυμουλκό και το έβγαλαν έξω από τα τουρκικά χωρικά ύδατα στην Μαύρη Θάλασσα, 8 χιλιόμετρα από την ακτή (23/2/1942). Το πλοίο έμεινε χωρίς τροφή και χωρίς νερό, με τις εκατοντάδες επιβατών που συνοστίζονταν στο κατάστρωμα. Από το πλήρωμα έγινε αποτυχημένη προσπάθεια να διορθώσει τις μηχανές. Έτσι το πλοίο συνέχισε να ταρακουνιέται πέρα-δώθε στην θάλασσα.
Την επομένη το πρώι (24/4/1942) ακούστηκε μια μεγάλη έκρηξη. Ίσως το πλοίο να προσέκρουσε σε θαλάσσια νάρκη, όπως προσπάθησαν να εξηγήσουν αργότερα οι Τούρκοι και ίσως το πλοίο να πλήχθηκε, κατά λάθος, από τορπέντο ρώσικου υποβρυχίου (που σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες εντόπισε εχθρικό πλοίο).
Το πλήγμα προκάλεσε μεγάλη ζημιά και το πλοίο βυθήστικε. Από τους εκατοντάδες επιβάτες που βρισκόντουσαν στο κατάστρωμα μόνο δύο σώθηκαν: ένας μετανάστης ονόματι Νταβίντ Στολίερ και ένας από τους αξιωματικούς του πλοίου. Οι δυο τους κατάφεραν να πιαστούν από ένα καδρόνι.
Στη θάλασσα επικρατούσε μεγάλη παγωνιά και το πρωί διαπίστωσε ο Νταβίντ πως ο αξιωματικός δεν κατάφερε να επιζήσει. Τον Νταβίντ τον περιμάζεψε ένα αλιευτικό που βρέθηκε τυχαία εκεί. Είναι ο μοναδικός που επέζησε για να διηγηθεί στον κόσμο αυτά που συνέβησαν και την ντροπιαστική συμπεριφορά των Τούρκων.
Ήταν το μεγαλύτερο πλήγμα στην ιστορία της παράνομης μετανάστευσης. Σε όλη τη τεράστια τουρκική χερσόνησο, τη Μικρά Ασία, ολόκληρη ήπειρο, δεν βρέθηκε προσορινό καταφύγιο για μερικές εκατοντάδες Εβραίους πρόσφυγες, θύματα του φασισμού.
Οι Τούρκοι έδιωξαν τους μετανάστες στον θάνατό τους.
Εμείς δεν χρειαζόμαστε καμιά συγνώμη. Δεν θα ξεχάσουμε ούτε θα συγχωρήσουμε!
Αν κάποιος από τους αναγνώστες ξέρει τουρκικά – ας το μεταφράσει και ας στείλει την ιστορία αυτήν στον Ερντογκάν.
Σχετικά με την παράνομη μετανάστευση Εβραίων από την Ευρώπη στην Παλαιστίνη, και σχετικά με την παράνομη μετανάστευση Εβραίων από την Ελλάδα στην Παλαιστίνη. Και περισσότερο για το πλοίο ΣΤΡΟΥΜΑ, θα βρείτε στο βιβλίο της Καρίνας Λάμψα και του Ιακώβ Σιμπή, Η Ζωή από την Αρχή. Εκδ. Αλεξάνδρεια.
*O Ιάκωβος Σίμπι είναι ιστορικός.
InfoGnomon
Ποιος θυμάται την υπόθεση ΣΤΡΟΥΜΑ; Η συγνώμη στους Τούρκους Ο φίλος μου Μοσέ Κλάιν, 86 χρόνων, ήταν 21 έτους όταν τοποθετήθηκε από την ΠΑΛΓΙΑΜ (το ναυτικό τμήμα της ΠΑΛΜΑΧ – το στρατιωτικό τμήμα της ΑΓΚΑΝΑ, της Εβραϊκής αντίστασης στην Παλαιστίνη) του να υπηρετήσει ως αρχηγός σε ένα από τα στρατόπεδα εγκλείστων στην Κύπρο. Ο Μοσέ έφτασε στην Κύπρο μετά μεγάλες περιπέτειες.
Μιλάει για μια ντροπιατική υπόθεση που υπεύθυνοι είναι οι Τούρκοι, και που διαδραματίστηκε κατά τον ΒΠΠ. Τόσο ντροπιατική, που απαγορεύεται να μείνει στη λησμονιά και πρέπει να την υπενθυμίζουμε και να την διαδίδουμε πάντα και μάλιστα τη μέρα του Ολοκαυτώματος.
Όχι μόνο οι Τούρκοι πρέπει να ντρέπονται, αλλά και όλος ο κόσμος! Μια και οι Άγγλοι βάσει της Λευκής Βίβλου του 1939, είχαν κλείσει τις πόρτες της Παλαιστίνης για τους Εβραίους, και ο άλλος κόσμος δεν επέτρεπε στους Εβραίους να μπαίνουν στα κράτη τους.
Στις 16 Δεκεμβρίου 1941 απέπλευσε από το ρουμάνικο λιμάνι Κωστάντσα στη Μαύρη Θάλασσα, ένα σαράβαλο ατμόπλοιο που έφερε το όνομα ˝Στρούμα˝ με προορισμό την Παλαιστίνη, μέσω των Δαρδανελίων. Στο πλοίο επέβαιναν 103 παιδιά, 272 γυναίκες και 393 άνδρες, Εβραίοι που απέδρασαν από το φασιστικό καθεστώς του Αντονέσκου στην Ρουμανία.
Στις ακτές της Τουρκίας οι μηχανές του πλοίου σταμάτησαν και το πλοίο πήγαινε πέρα- δώθε στην φουρτουνιασμένη θάλασσα. Οι τούρκικες αρχές ρυμούλκησαν το πλοίο σε ένα κοντινό λιμάνι, όμως τους Εβραίους μετανάστες τους έθεσαν σε αποκλεισμό και δεν τους πρότειναν καταφύγιο. Οι Εβραίοι της Κωνσταντινούπολης τους εφοδίαζαν επί δύο μήνες με φαΐ, όμως οι τρόφές τέλειωσαν. Οι Εβραίοι σε όλο τον κόσμο έκαναν μεγάλες προσπάθειες, που δεν καρποφόρησαν, να βρεθεί λύση για τους μετανάστες. Τότε η τουρκική κυβέρνηση έδωσε εντολή στο πλήρωμα να αποπλεύσει το πλοίο από το τουρκικό λιμάνι. Όταν το πλήρωμα το αρνήθηκε, οι Τούρκοι έδεσαν το πλοίο σε τούρκικο ρυμουλκό και το έβγαλαν έξω από τα τουρκικά χωρικά ύδατα στην Μαύρη Θάλασσα, 8 χιλιόμετρα από την ακτή (23/2/1942). Το πλοίο έμεινε χωρίς τροφή και χωρίς νερό, με τις εκατοντάδες επιβατών που συνοστίζονταν στο κατάστρωμα. Από το πλήρωμα έγινε αποτυχημένη προσπάθεια να διορθώσει τις μηχανές. Έτσι το πλοίο συνέχισε να ταρακουνιέται πέρα-δώθε στην θάλασσα.
Την επομένη το πρώι (24/4/1942) ακούστηκε μια μεγάλη έκρηξη. Ίσως το πλοίο να προσέκρουσε σε θαλάσσια νάρκη, όπως προσπάθησαν να εξηγήσουν αργότερα οι Τούρκοι και ίσως το πλοίο να πλήχθηκε, κατά λάθος, από τορπέντο ρώσικου υποβρυχίου (που σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες εντόπισε εχθρικό πλοίο).
Το πλήγμα προκάλεσε μεγάλη ζημιά και το πλοίο βυθήστικε. Από τους εκατοντάδες επιβάτες που βρισκόντουσαν στο κατάστρωμα μόνο δύο σώθηκαν: ένας μετανάστης ονόματι Νταβίντ Στολίερ και ένας από τους αξιωματικούς του πλοίου. Οι δυο τους κατάφεραν να πιαστούν από ένα καδρόνι.
Στη θάλασσα επικρατούσε μεγάλη παγωνιά και το πρωί διαπίστωσε ο Νταβίντ πως ο αξιωματικός δεν κατάφερε να επιζήσει. Τον Νταβίντ τον περιμάζεψε ένα αλιευτικό που βρέθηκε τυχαία εκεί. Είναι ο μοναδικός που επέζησε για να διηγηθεί στον κόσμο αυτά που συνέβησαν και την ντροπιαστική συμπεριφορά των Τούρκων.
Ήταν το μεγαλύτερο πλήγμα στην ιστορία της παράνομης μετανάστευσης. Σε όλη τη τεράστια τουρκική χερσόνησο, τη Μικρά Ασία, ολόκληρη ήπειρο, δεν βρέθηκε προσορινό καταφύγιο για μερικές εκατοντάδες Εβραίους πρόσφυγες, θύματα του φασισμού.
Οι Τούρκοι έδιωξαν τους μετανάστες στον θάνατό τους.
Εμείς δεν χρειαζόμαστε καμιά συγνώμη. Δεν θα ξεχάσουμε ούτε θα συγχωρήσουμε!
Αν κάποιος από τους αναγνώστες ξέρει τουρκικά – ας το μεταφράσει και ας στείλει την ιστορία αυτήν στον Ερντογκάν.
Σχετικά με την παράνομη μετανάστευση Εβραίων από την Ευρώπη στην Παλαιστίνη, και σχετικά με την παράνομη μετανάστευση Εβραίων από την Ελλάδα στην Παλαιστίνη. Και περισσότερο για το πλοίο ΣΤΡΟΥΜΑ, θα βρείτε στο βιβλίο της Καρίνας Λάμψα και του Ιακώβ Σιμπή, Η Ζωή από την Αρχή. Εκδ. Αλεξάνδρεια.
*O Ιάκωβος Σίμπι είναι ιστορικός.
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ 7/4/2013
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
