2013-04-07 19:13:07
Εντυπωσιακές εικόνες από τον υπερκαινοφανή 1987Α
Μια από τις εικόνες που έδωσαν στη δημοσιότητα οι ερευνητές. Πρόκειται για μια σύνθεση των ραδιοεκμπομπών του σουπερνόβα 1987Α και μιας φωτογραφίας του που έχει τραβήξει το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Credit : ICRAR/Hubble
Νέα Υόρκη
Διεθνής ομάδα επιστημόνων έδωσε στη δημοσιότητα μια ασυνήθιστη και ταυτόχρονα εντυπωσιακή εικόνα ενός υπερκαινοφανούς αστέρα. Η εικόνα αποκαλύπτει με λεπτομέρεια κοσμικές διεργασίες στο σουπερνόβα 1987Α που εντόπισε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble το 1987 και έκτοτε αποτελεί μόνιμο στόχο των αστρονόμων. Οι νέες παρατηρήσεις αναμένεται να επιτρέψουν στους επιστήμονες να μελετήσουν τον πυρήνα του γιγάντιου νεκρού πλέον άστρου και να αποκαλύψουν στοιχεία για το παρελθόν του.
Το κοσμικό ουράνιο τόξο
Ερευνητές του Διεθνούς Κέντρου Ερευνας Ραδιοαστρονομίας (ICRAR) χρησιμοποίησαν το ραδιοτηλεσκόπιο ATCA στην Αυστραλία και κατάφεραν να καταγράψουν με λεπτομέρεια τις πιο μεγαλύτερης ευκρίνεια και υψηλότερης ανάλυσης εικόνες των υπολειμμάτων του υπερκαινοφανούς αστέρλ που διαστέλλονται στο Διάστημα.
Σε αντίθεση με τα οπτικά τηλεσκόπια τα ραδιοτηλεσκόπια έχουν τη δυνατότητα να λειτουργούν κατά τη διάρκεια της ημέρας ενώ το «βλέμμα» τους μπορεί να διαπερνά διάφορα εμπόδια όπως σκόνη και αέρια πίσω ή μέσα στα οποία κρύβονται κοσμικές δομές ή σώματα. Οι ερευνητές κατάφεραν να αποτυπώσουν εικόνες από τις ισχυρές ραδιοεκπομπές που παράγονται από τα υπολείμματα του 1987Α. Οι ειδικοί περιγράφουν τις εικόνες αυτές ως ένα κοσμικό ουράνιο τόξο.
«Τα υπολείμματα των σουπερνόβα αστέρων λειτουργούν σαν φυσικοί επιταχυντές σωματιδίων, οι ραδιοεκπομπές που παρατηρήσαμε προέρχονται από ηλεκτρόνια που στροβιλίζονται σε μαγνητικές ζώνες εκπέμποντας φωτόνια σε κάθε περιστροφή που κάνουν. Οσο μεγαλύτερη είναι η ανάλυση των εικόνων τόσο περισσότερα μπορούμε να μάθουμε για τη δομή του υπερκαινοφανούς αστέρα. Μέχρι στιγμής όχι μόνο καταφέραμε να αναλύσουμε τη μορφολογία του 1987Α αλλά και να βρούμε δεδομένα που θα μας βοηθήσουν να δούμε τι συνέβη στο παρελθόν του» αναφέρει ο Λίστερ Στάβλει Σμιθ αναπληρωτής διευθυντής του ICRAR. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal».
http://www.tovima.gr/
Μια από τις εικόνες που έδωσαν στη δημοσιότητα οι ερευνητές. Πρόκειται για μια σύνθεση των ραδιοεκμπομπών του σουπερνόβα 1987Α και μιας φωτογραφίας του που έχει τραβήξει το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Credit : ICRAR/Hubble
Νέα Υόρκη
Διεθνής ομάδα επιστημόνων έδωσε στη δημοσιότητα μια ασυνήθιστη και ταυτόχρονα εντυπωσιακή εικόνα ενός υπερκαινοφανούς αστέρα. Η εικόνα αποκαλύπτει με λεπτομέρεια κοσμικές διεργασίες στο σουπερνόβα 1987Α που εντόπισε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble το 1987 και έκτοτε αποτελεί μόνιμο στόχο των αστρονόμων. Οι νέες παρατηρήσεις αναμένεται να επιτρέψουν στους επιστήμονες να μελετήσουν τον πυρήνα του γιγάντιου νεκρού πλέον άστρου και να αποκαλύψουν στοιχεία για το παρελθόν του.
Το κοσμικό ουράνιο τόξο
Ερευνητές του Διεθνούς Κέντρου Ερευνας Ραδιοαστρονομίας (ICRAR) χρησιμοποίησαν το ραδιοτηλεσκόπιο ATCA στην Αυστραλία και κατάφεραν να καταγράψουν με λεπτομέρεια τις πιο μεγαλύτερης ευκρίνεια και υψηλότερης ανάλυσης εικόνες των υπολειμμάτων του υπερκαινοφανούς αστέρλ που διαστέλλονται στο Διάστημα.
Σε αντίθεση με τα οπτικά τηλεσκόπια τα ραδιοτηλεσκόπια έχουν τη δυνατότητα να λειτουργούν κατά τη διάρκεια της ημέρας ενώ το «βλέμμα» τους μπορεί να διαπερνά διάφορα εμπόδια όπως σκόνη και αέρια πίσω ή μέσα στα οποία κρύβονται κοσμικές δομές ή σώματα. Οι ερευνητές κατάφεραν να αποτυπώσουν εικόνες από τις ισχυρές ραδιοεκπομπές που παράγονται από τα υπολείμματα του 1987Α. Οι ειδικοί περιγράφουν τις εικόνες αυτές ως ένα κοσμικό ουράνιο τόξο.
«Τα υπολείμματα των σουπερνόβα αστέρων λειτουργούν σαν φυσικοί επιταχυντές σωματιδίων, οι ραδιοεκπομπές που παρατηρήσαμε προέρχονται από ηλεκτρόνια που στροβιλίζονται σε μαγνητικές ζώνες εκπέμποντας φωτόνια σε κάθε περιστροφή που κάνουν. Οσο μεγαλύτερη είναι η ανάλυση των εικόνων τόσο περισσότερα μπορούμε να μάθουμε για τη δομή του υπερκαινοφανούς αστέρα. Μέχρι στιγμής όχι μόνο καταφέραμε να αναλύσουμε τη μορφολογία του 1987Α αλλά και να βρούμε δεδομένα που θα μας βοηθήσουν να δούμε τι συνέβη στο παρελθόν του» αναφέρει ο Λίστερ Στάβλει Σμιθ αναπληρωτής διευθυντής του ICRAR. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal».
http://www.tovima.gr/
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
